Het HondenForum

Het begint me op te vallen dat mijn schotse collie niet speelt met honden zoals andere honden dat kunnen doen.
Hij rent er keihard op af, besnuffelt ze en rent dan vaak weer weg.
Ik heb in een artikel gelezen dat schotse collies hun 'eigen' spel hebben, meer als tikkertje, dus elkaar achterna rennen. Dat komt wel overeen met wat ik hem zie doen.

Kan het zo zijn dat honden van hetzelfde ras elkaar beter 'begrijpen/kunnen lezen'?

Het maakt mij overigens niet uit, als hij zich lekker in z'n eentje vermaakt is het prima, maar ik vraag het me af.

Ik denk van wel. Lizzie speelt het leukst met bepaalde rassen. Met andere rassen wil ze nooit spelen. Beuken, vanuit liggen fixeren en als je er vlak bij bent op haar afrennen of in het begin aanraken zijn absolute no go's. Wat wel mag? achter haar aanrennen en vooral niet sneller zijn.

Cleva schreef:Honden weten zelf niet welk ras ze zijn, dus nee.

Het gaat om herkenbaar gedrag en dat is echt niet alleen maar binnen het eigen ras te vinden.

Niet perse binnen het eigen ras. Het valt me op dat het wel met bepaalde rassen bijna altijd goed gaat. Manier van spelen komt dan overeen.

Nee, maar honden van eenzelfde type wel heb ik het idee.

Ras niet, karakter wel.

In mijn ervaring discrimineren honden bij het leven en zoeken ze net als mensen herkenbaarheid, ons kent ons..... dat zal niet bewust zijn maar vaak worden ze aangetrokken door hetzelfde ..... of heel soms zoeken ze juist het cotrast, Zuri speelt alleen met schuchtere kleine hondjes, --- dat zegt misschien iets over haar zelfbeeld voor zover honden dan hebben

Ik heb bij wandelingen met border collies eigenlijk maar weinig interactie gezien.
Honden die elkaar zitten te drijven, om de drie passen naar de baas staren in de hoop dat er een bal wordt gegooid en zoja, dan staan ze met z'n allen naar die bal te staren.
Wat ik wel merk is dat ze zich vaak minder storen aan een hond die hen zit te fixeren.
Maar qua begrijpen... Mijn honden tonen veel meer communicatie met pakweg poolhonden dan met het eigen ras. Veel border collies zijn van de happende hysterie dus ik snap ze.

Ik herken het wel, mijn honden lijken zich allemaal prettig te voelen bij die herkenbaarheid van hetzelfde soort gedrag en dezelfde manier van spelen.
Mila heeft niet zo veel interesse in andere honden, maar andere collies en collieachtigen (dus ook border collies, aussies, shelties) vallen bijna altijd wel in de smaak en vaak wil ze dan ook wel spelen. Het is ook de hele manier van kennismaken, die vrij beheerst is en netjes volgens Mila's regeltjes, waardoor zo'n hond al in de smaak valt. Het spel is inderdaad veel achter elkaar aan rennen en schijnbewegingen maken, met heel weinig lichamelijk contact. Daarbuiten heeft ze ook duidelijke voorkeuren en houdt ze van stabijs, tollers en windhonden en niet van labradors, poedels en spaniels. Ze discrimineert dus behoorlijk
Taartje en Amy hebben dat ook met andere podenco's en windhonden. Amy houdt niet zo van vreemde honden, maar met andere podenco's wil ze altijd wel spelen: vooral keihard racen. Amoz houdt juist van herders en husky's en een wat fysieker spel, maar ook met veel rennen.

De Fila's begrijpen elkaar inderdaad beter omdat ze heel veel dingen precies hetzelfde doen.
Constant hangen op elkaar, dat deden Orson en Rio ook bij elkaar, Abra en Rio en nu weer Luus en Abra.
En het opvallendste is dan dat de hond die er het laatste bij kwam gaat hangen op de al aanwezige hond.
Zo ging Rio op Orson hangen , Abra op Rio en Luus weer op Abra.
Sommige andere honden doen dat ook , Beau bijvoorbeeld, maar dat zijn wel uitzonderingen terwijl het bij Fila's standaard is.
Ze spelen ook heel leuk samen ondanks dat dat er soms echt heel wild aan toe gaat. Maar dat gaat dan van beide partijen uit , een andere hond die zo met ze speelt dat willen ze dan weer niet. Abra speelt sowieso niet met andere honden , Luus wel en dan speelt ze heel anders , veel rustiger en lief. Ze heeft wat vaste speelvrienden waaronder Joey een teckel en Pelle een stabij.
Ook wat waken en oppassen betreft zijn ze afgestemd op elkaar. Een hond die komt buurten op een vervelende manier daar reageren ze beide hetzelfde op. Die herkenbaarheid maakt denk ik dat ze elkaar zo goed begrijpen.

Bas is totaal verzot op yorken en teckels. Nu vermoed ik da ze dat zelf is. Maar ik denk dat dat herkenning is uit haar verleden. Ik vind haar wel een hondje uit een roedel waar er op los gefokt werd. Dus de teckel was misschien haar moeder en een York of miks ermee haar vader. Ze wordt in elk geval erg blij als we een ruwhaar teckel zien of een York of wat er op lijkt.

Wuilus kon juist absoluut niet met Duitse herders en bouviers. Die had de schurft aan gelijke honden en viel op windhonden en labrador reuen. Vooral podencos en greyhounds konden haar verleiden tot spelen.

Bas is totaal verzot op yorken en teckels. Nu vermoed ik da ze dat zelf is. Maar ik denk dat dat herkenning is uit haar verleden. Ik vind haar wel een hondje uit een roedel waar er op los gefokt werd. Dus de teckel was misschien haar moeder en een York of miks ermee haar vader. Ze wordt in elk geval erg blij als we een ruwhaar teckel zien of een York of wat er op lijkt.

Wuilus kon juist absoluut niet met Duitse herders en bouviers. Die had de schurft aan gelijke honden en viel op windhonden en labrador reuen. Vooral podencos en greyhounds konden haar verleiden tot spelen.

Liz is dol op Teckels en alles wat klein is. dan word ze helemaal blij. Andere dalmaten vind ze ook hartstikke leuk.
Dipsy is dan weer gek op goldens. Andere dalmaten en vooral reuen vind ze helemaal het einde en de rest moet ze niet zoveel van andere honden hebben

Ik denk het wel (inderdaad niet zozeer ras, maar wel type). Lou wordt heel speels als hij en leuk Markiesje tegenkomt, maar ook bij bijvoorbeeld spanieltjes die op dezelfde manier bewegen.

Millie is wel een leuke combi met een ander Toller teefje dat we regelmatig zien. Ze gaan niet samen spelen, want dat vinden ze allebei niet leuk. Maar ze staan elkaar wel op te jutten aan de waterkant tot een van ze eindelijk erin durft te springen om de bal te gaan halen.

Volgens mij is het voor veel honden gewoon leuk als een andere hond gelijksoortig gedrag vertoont. En ik kan me ook zo voorstellen dat dat bijvoorbeeld voor drijvende Border Collies niet geldt

Mijn hongaren en kroaat kunnen het beste met hetzelfde type. Het zijn vocale honden en dat vinden niet alle honden leuk. Zet Csiva en Fiji bij een border collie en dat past niet. Een bc die wil drijven en mijn kleintjes die willen hoeden past gewoon niet samen

Ze begrijpen ze beter. Labradors en herders kunnen over het algemeen niet verder van elkaar af staan vinden mijn honden. Een herder houdt van orde, niet lomp in je bubbel komen rennen maar even afwachten wat er aan komt. Labjes zijn vaak t compleet tegenovergestelde komen lomp en onbenullig doordenderen. Dat past niet is mijn ervaring.
Als ik kijk wat de maatjes van mijn honden waren zijn dat inderdaad andere herders, een kelpie x staff en een akita dame.
Bullen snappen ze echt niets van zeker niet als t ook nog rare snurkgeluiden maakt.

Mijn bouvier laat zich slopen en onderdrukken door mijn 2 poedels en vind het heerlijk terwijl ze toch echt geen poedel als voorouder heeft en mijn poedels geen bouvierbloed.
Kende een nest bouviers wat gezoogd is vanaf dag 2 na de geboorte tot 6 á 7 weken door een beagle .Die vonden beagles helemaal geweldig maar konden er weinig mee .
Mijn poedelteef houd nogal van beuken en rammen tijdens het spelen en deed dat graag met mijn bouvier. alleen als deze dat terug in het spel met rammen en beuken stond ze paraat om even de regels kenbaar te maken dat het voor haar gold maar niet voor de bouvier.

Collie zijn gewoon een slag apart
Triss houdt ook van gewoon een beetje rennen met elkaar, achter elkaar aan zitten. Alhoewel als ze met zijn allen achter haar aan zitten is dat best wel weer eng, behalve als ze door heeft dat ze sneller en wendbaarder is.
Opvallend vind ik wel dat als ik met een andere korthaar ga lopen het direct dikke mik is. Ook aan de lijn vindt ze ze gelijk leuk. Dat is met andere vreemde honden nog wel eens anders. Nu een paar keer met een nestgenoot, en andere kortharen gelopen, en zodra ze uit de auto komt is het spelen

Ik denk van wel.
Aismee is sowieso best discriminerend. Zij speelt alleen met honden van haar ras of de look a likes.
Een hond die voor een kromi door kan gaan zal zij benaderen, al het andere wordt hooghartig genegeerd.

Ze spelen ook heel typisch, kromi's onderling snappen dat uitstekend. Andere honden vinden het vaak toch wat ingewikkeld.
Als ze al met iets speelt van een ander ras dan is het een terriër, liefst wit met bruine vlekken.

Karen

Jazeker! En dat komt deels door de socialisatie. Broertjes, zusjes, moeder en andere honden bij de fokker zijn over het algemeen van het zelfde ras. Daar leren ze spelen op de manier van het ras. Dit is de eerste paar maanden zeker uit te breiden door goed contact (in de zin van geen slechte ervaring tijdens de eerste ontmoetingen) met andere typen honden.
Als de hond in de socialisatietijd goede contacten heeft met een platsnuit kunnen ze daar prima aan wennen. Zelfs op latere leeftijd kan een hond prima aan een kortsnuit wennen, maar daar speelt naar mijn mening het karakter van de hond een grote rol in.

ZorroMax schreef:Jazeker! En dat komt deels door de socialisatie. Broertjes, zusjes, moeder en andere honden bij de fokker zijn over het algemeen van het zelfde ras. Daar leren ze spelen op de manier van het ras. Dit is de eerste paar maanden zeker uit te breiden door goed contact (in de zin van geen slechte ervaring tijdens de eerste ontmoetingen) met andere typen honden.
Als de hond in de socialisatietijd goede contacten heeft met een platsnuit kunnen ze daar prima aan wennen. Zelfs op latere leeftijd kan een hond prima aan een kortsnuit wennen, maar daar speelt naar mijn mening het karakter van de hond een grote rol in.

Mijn honden blijven kortsnuiten een apart iets vinden. De bulldog van mijn schoonouders tolereren ze maar ze blijven op hun hoede, ook al is hij bejaard en doet hij weinig meer. Als hij komt aangewaggelt gaan ze allemaal uit de weg voor hem. Buiten mijden ze ook alle kortsnuiten

Gollum houd niet echt van Labradors, alleen als ze oud en rustig zijn. Ze is zelf ook nooit echt een stuiterlab geweest. Maar ja, Gol heeft sowieso weinig met vreemde honden. Mika houd van honden die kleiner dan haar zijn, reuen met ballen mogen wat groter zijn. Rani houd van grote stoere honden, het liefst reuen waar ze lekker mee kan beuken. Maar ook van honden met een fluffy vacht, ook al negeren ze haar totaal. Ze is helemaal verliefd op de twee collie-reuen van de buurman terwijl zij Rani iets beneden hun stand vinden

ik heb eigenlijk geen flauw idee,
op de puppy cursus, mochten ze weleens 5 min los spelen.
Lana trok dan meteen op honden af die qua energie op haar niveau stonden,
maar dat werd al gauw niet leuk spelen meer, naarmate ze ouder werden, ze werden te fel,
nu komt ze nooit meer in de gelegenheid om met andere honden te spelen, de meeste mensen houden er niet van als
er zo'n lompe rottweiler bij hun honden in de buurt komt, dus doen we dat maar niet.

Oor is de eerste 6 maanden opgegroeid in een behoorlijk grote roedel van wisselende samenstelling. Een gevarieerde roedel met herders, poolhonden, labradorachtige kruisingen en allerlei soorten kruisingen van of met stoere rassen. En ik zie nu dat ze met dat soort honden het best door een deur kan. Over het algemeen neigt ze naar honden die even groot of groter zijn, precies zoals in die roedel was. Waar ze het eerste half jaar totaal niet mee in aanraking is gekomen zijn kleine hondjes, vooral niet van het type schoothond, en daar snapt ze dus helemaal geen jota van. Het is niet een wet van meden en perzen want natuurlijk zijn er grote honden waar ze niks mee kan en kleine hondjes die ze wel leuk vindt, maar over het algemeen is het toch wel andersom. Ik kan me dus opzich ook wel voorstellen dat een rashond die de eerste maanden bij de fokker alleen met hetzelfde ras doorbrengt dat ras een stuk beter kent en er dus makkelijker mee overweg gaat dan met andere types, omdat het gewoon bekender is. Maar ook dat lijkt me weer per hond verschillend.

Mijn berners herkenden altijd hun eigen ras met vreugde.
Maar ik denk dat dit vooral kwam doordat ze in een bernerroedel zijn opgegroeid, veel mee zijn geweest met bernerwandelingen en we veel kennissen hadden met berners met wie we naar een hondenstrand of losloop-gebied gingen. De associatie met plezier was dan ook snel gelegd. Ik ben ervan overtuigd dat ze dus hun eigen ras wel degelijk herkenden.

Maar ik heb ook begrepen dat honden verschillende speelstijlen kennen.
Yuna houdt van rondjes rennen met ander honden, snelle korte wendingen om de ander uit te dagen haar bij te houden of te 'vangen'.
Brian, de poedel van mijn zus vindt het vooral fijn om vanaf zijn grote hoogte pontificaal op andere honden neer te springen en ze zo proberen om te gooien.

De boxer en de Engelse bullen gebruiken graag hun massa om andere honden om te beuken. Nu ze volwassen zijn vindt Yuna ze niet meer zo leuk. En wij mensen ook de boxer niet zo, want die beukt ook tegen ons aan.

Maar voor Yuna zijn vooral de kleine, wendbare, snelle hondjes het leukst. Van welk ras ze zijn maakt dan niet uit.

Mijn collie Rowan denkt dat hij een sheltie is maar hij reageert op shelties en collie's hetzelfde; enthousiaster dan op andere honden. Ze lijken elkaar idd beter te begrijpen dan andere rassen.

Ik herken dus wat je zegt.

Suzanne

Op de show in Rotterdam dacht Gait ook iets bekends te zien. Dus ging hij eropaf zoals hij op andere Markiesjes af gaat. Schipperke accepteerde dat niet Andere honden benadert hij gewoonlijk iets minder direct...

Mijn honden hebben echt een grote voorkeur voor langharige honden.
Al loopt er hier een geschoren tibetaantje waar ze ook gek op zijn.
Dus ik denk dat ze hun eigen "soort" wel herkennen.

Mijn Mies (teckel) gaat juist extra vuil kijken als we een teckel tegenkomen Maar nu vindt ze sowieso andere honden alleen maar interessant als ze de baas erover kan spelen. En de gemiddelde teckel laat zich natuurlijk niet veel vertellen door een andere hond

Diem (eurasier) is opvallend flexibel als het op samenspelen gaat. Enige voorwaarden is wel dat het goed bekenden teven/vroeg castraten zijn op een vertrouwde locatie. Wil de andere hond stoeien, beuken of rennen dan vindt hij het allemaal best. Zelfs de keuze om achterna te rennen of achterna zitten is hem om het even. Alleen billen bijten of héél hard beuken vindt hij niks. Elkaar tackelen is wel lollig.
Momenteel stoeit (nek en poten happen, over elkaar heen buitelen) hij in huis en tuin eindeloos met schapendoes Flora van mijn moeder

Flora vindt ook veel spel leuk, mits het gelijkwaardig en niet te lomp of fel is. Ambivalent gedrag (honden die gaan liggen en/of sluipen) vindt ze te spannend en gaat ze uit de weg maar volgens mij is dat niet echt rasgebonden.
Haar beste vriendin is een even oud toller teefje. Ze rennen veel samen en happen dan in elkaar. Iets pakken (de bal bv, waar ze zelf geen interesse in heeft) en dan achterna gezeten worden is ook lollig
Maar ze speelt ook graag met een berner reu, een jack/chi mix pupje of onherleidbare buitenlanders en buurvrouw de sarplaninac vindt ze ook heel lief. Niet echt dezelfde types dus

tycha schreef:Collie zijn gewoon een slag apart
Triss houdt ook van gewoon een beetje rennen met elkaar, achter elkaar aan zitten. Alhoewel als ze met zijn allen achter haar aan zitten is dat best wel weer eng, behalve als ze door heeft dat ze sneller en wendbaarder is.
Opvallend vind ik wel dat als ik met een andere korthaar ga lopen het direct dikke mik is. Ook aan de lijn vindt ze ze gelijk leuk. Dat is met andere vreemde honden nog wel eens anders. Nu een paar keer met een nestgenoot, en andere kortharen gelopen, en zodra ze uit de auto komt is het spelen

Grappig! Ben héél benieuwd als ik eens een andere korthaar tegenkom, ik zie ze maar weinig eigenlijk. Ben zelfs nog geen langhaar tegengekomen, maar vooruit, ik heb hem pas een weekje

Wat leuk om al die verschillende reacties te lezen!

Nou uhmm. Droef is zo'n hond die alles en iedereen leuk vind. En hij past zich ook makkelijk aan in het spel. Zo kan hij prima spelen met een chihuahua va 3 kg zonder dat er ook maar een aanraking bij komt kijken of rennen en beuken met een lab.
Toch geniet hij het meest van honden van zijn eigen grote en gewicht, dan is beuken veel leuker zonder dat hij alleen maar wordt om gebeukt. Staffords en pitjes kan hij heerlijk mee los gaan, vaak zijn het dan wel reuen zowel intact als niet. Teefjes vinden dat gebeuk toch minder lijkt wel.
Er is hier in de wijk maar 1 ras waarbij ik Droef wel direct aanlijn zodra ik die spot. De witte herder, hij heeft echt een pleuris hekel aan 1 witte en op afstand zijn ze dus allemaal stom en gaat hij volledig door het lint , gelukkig heeft hij hier buiten de wijk geen last van.

Izzy vind stoere patsreuen van haar formaat helemaal het einde, en kooiker reuen . Dan staat ze te sjansen als een hysterisch breezer sletje incl het domme gegiechel erbij. Die reuen moeten wel echt heel stoer zijn en doen, zodra ze haar ook maar een vinger toe geven dan is ze haar interesse alweer kwijt.
Voor de rest negeert Izzy vrijwel alles tenzij ze haar lastig vallen, dan krijgen ze een grote bek. En een paar hond vind ze niet om uit te staan dus daar staat ze bij voorbaat al tegen te krijsen.

Nah. Sofi 'begrijpt' windhonden en Izzy 'begrijpt' oude reuen. Tenminste, dat zijn de honden waar ze het het beste mee kunnen vinden. Dus tenzij Izzy eigenlijk een reu in tevenlijf is en Sofi een kruising windhond, geloof ik er niet zo in Denk dat het meer met karakters te maken heeft, het herkennen van de 'energie' die een andere hond uitstraalt.