Het HondenForum

Ik heb mijn oog laten vallen op een 12 jaar oude fokteef , in beslag genomen na heel haar leven in een puppymill te hebben geleefd...
Stel dat ik die hond in huishaal, wat kan je nog verwachten van zn lief dier dat niks kent en gewent is?
Zelf een aai is eng...
Ik heb een stabiel roedel honden, en 3 kinderen, kan je dat zn hond aandoen..
Het is een labrador teef die in Belgie op dit moment in een asiel zit.
Iemand enig idee hoe snel een dier zich kan leren aanpassen en mensen gaat vertrouwen??
We zouden het best willen proberen, maar we hebben vakantie gepland in februari(honden gaan mee)...maar vraag me af ik ik dat haar kan aadoen(vakantie afzeggen gaat niet is familie trip ivm huwelijksfeest) Zitten wel in aparte woning in de Ardennen....

iemand die me kan helpen of we dit wel of niet moeten doen??

Zegt het asiel dat de hond angstig is?

Heb je haar al ontmoet?

Nee nog niet ontmoet...ik heb gebeld en ze zeggen dat de hond bij elke aanraking vd mens ineenkrimpt, maar veel steun heeft bij een stabiel hond.
Niet agresief zachtaardig van aard, geboren in de fokkerij zelf....
verder weet ik er nog weinig van, zit te dubben of ik afspraak maak, ben bang dat ik niet helder meer kan denken als ik ze daar zie...

Niks van verwachten lijkt me het beste. En honden zijn heel erg flexibel. Heb al veel buitenlandse herplaatsers gezien die als een blad aan een boom omdraaien bij het leven in een gezellig huis, met lekker eten en een bank om op te liggen.
Over die vakantie valt nog weinig te zeggen denk ik. Dan zul je haar eerst zelf moeten zien en een tijdje in huis moeten hebben.

Hoe oud zijn je kinderen?

Kids zijn 10-13-16 jaar

ruudstofferboa schreef:Nee nog niet ontmoet...ik heb gebeld en ze zeggen dat de hond bij elke aanraking vd mens ineenkrimpt, maar veel steun heeft bij een stabiel hond.
Niet agresief zachtaardig van aard, geboren in de fokkerij zelf....
verder weet ik er nog weinig van, zit te dubben of ik afspraak maak, ben bang dat ik niet helder meer kan denken als ik ze daar zie...

Toch denk ik dat dat het eerste is dat je moet doen. Eerst een keer alleen en een eventuele tweede keer wandelen met je kinderen.

Het basiskarakter is bepalend. Er zijn honden die vreselijk worden mishandeld of verwaarloosd en die eenmaal gewend aan een nieuwe plek gewoon weer zo terugschieten naar hun aangeboren stabiele karakter. Ik ken er inderdaad zo een uit de broodfok, na jaren toch de meest lieve betrouwbare pitbull ooit.
En er zijn honden waarbij je van pup af aan het allerbeste kunt doen, en die nog zenuwachtige angsthazen blijven.

Ze zijn dan wel oud genoeg zijn om rekening te houden met eventuele angst en directies aan te nemen met hoe om te gaan met. Stabiele roedel en liefdevol gezin kan heel veel goeddoen.
Gewoon gaan kijken en niet te hoge verwachtingen

Ik denk dat je je moet beseffen dat alles mooi meegenomen is en dat je waarschijnlijk een hond koopt voor je honden die je een prima leven kan geven mits ze het dagelijks leven leert accepteren. Je moet gaan leren genieten van alles wat die hond doet en alles wat ze leuk leert vinden. Ik vind het nobel en ik zou het zo doen.

Ik denk dat ik een soortgelijke hond heb gekocht een half jaar geleden. Die hond is zo ontzettend gericht op mijn andere hond dat hij alles heeft leren nemen. Als mijn andere hond knuffelen leuk vindt vindt hij dat ook. Mijn andere hond ligt ontspannen op de bank dus doet hij dat ook. Hij is dol op eten omdat mijn andere hond dat is en hij luistert perfect omdat mijn andere hond dat doet. Zelf doet hij weinig. Contact maken met mensen alleen doet hij pas sinds kort. Alle binding en contact was afgedwongen sinds we hem hebben.

Ik ben er van overtuigd dat hij nooit innig contact met mensen heeft gehad. Hij kwispelde de eerste maanden om eten, omdat mijn andere hond blij werd en omdat hij mee naar buiten mocht. Dat vond hij meteen al leuk. Verder.....niks eigenlijk. Als wij hem op dag 1 in een roedel honden hadden gezet en verzorgd hadden dan had hij nooit contact gemaakt. Denk ik....

En hij is nu inmiddels zo lief en zo leuk. Hij kwispelt nu wel als ik thuis kom. Omdat ik er ben En hij zoekt ook contact als de andere hond dat niet doet. Als ik hem aai tijdens het wandelen trekt hij daarna meteen een sprintje van blijdschap.

Dus neem deze hond als je het ziet zitten om te genieten van elke stap en probeer aub geen verwachtingen van de hond te hebben. Zorg dat je niet wil dat ze zo doet als je andere honden. En besef je ook dat juist je situatie deze hond de beste kansen geeft. Kinderen zijn niet zo bedreigend en je andere honden zijn wat ze begrijpt. Nobel en leuk om haar te nemen maar niet als je een leuke labrador wil die doet zoals een normale labrador.

Trouwens, een hond die nooit wat heeft geleerd is vaak makkelijker dan een hond die verkeerde dingen heeft geleerd.

ruudstofferboa schreef:Ik heb mijn oog laten vallen op een 12 jaar oude fokteef , in beslag genomen na heel haar leven in een puppymill te hebben geleefd...
Stel dat ik die hond in huishaal, wat kan je nog verwachten van zn lief dier dat niks kent en gewent is?
Zelf een aai is eng...
Ik heb een stabiel roedel honden, en 3 kinderen, kan je dat zn hond aandoen..
Het is een labrador teef die in Belgie op dit moment in een asiel zit.
Iemand enig idee hoe snel een dier zich kan leren aanpassen en mensen gaat vertrouwen??
We zouden het best willen proberen, maar we hebben vakantie gepland in februari(honden gaan mee)...maar vraag me af ik ik dat haar kan aadoen(vakantie afzeggen gaat niet is familie trip ivm huwelijksfeest) Zitten wel in aparte woning in de Ardennen....

iemand die me kan helpen of we dit wel of niet moeten doen??

Zou er niet aan beginnen. Waarom een oude hond door al de ellende trekken met een leven wat ze niet kent en zich niet veilig of fijn bij voelt.
Die kennel is haar leven geweest , geef haar een zo fijn mogelijk leven in het asiel waar ze verblijft.

Ik zou me niet laten tegenhouden en in ieder geval kennis gaan maken.
Ik ken inmiddels aardig wat honden die heel lang in een kennel (asiel) geleefd hebben, al op leeftijd waren en nog een hele fijne tijd hebben gehad bij mensen in huis. Sterker nog, die honden leken alles er uit te halen wat er in zat. Honden waarvan we dachten: ach dan heeft hij/zij nog een paar fijne maanden en dat werden dus jaren. Jaren waar ze in huis leefden met kinderen, andere dieren, genoten van een warme mand, goed eten en mooie wandelingen.

ik heb zelf meerdere oude honden (vanaf 9 jaar) in huis gehaald.
Bij de een duurde het een jaar voordat ze mij accepteerde, en Molly die ik nu 3 weken geleden uit het asiel heb gehaald accepteerde alles al met 2 weken. In het asiel was ze erg angstig maar liet alles over zich heen komen. De eerste 2 dagen hier erg angstig waarbij zelfs angstagressie te pas kwam tegen mij en de andere honden. Maar vanaf dag 3 ging het met sprongen vooruit en is ze nu een heerlijke vrolijke hond die vandaag zelfs voor het eerst los heeft gelopen (sleeplijn eraan) met wandeling.
Wat ik bij alle honden zie is een stabiele hond ernaast wel een must, daar kunnen ze zich aan optrekken en alles makkelijker van leren, juist als ze niks kennen. En vooral de tijd gunnen, rust en regelmaat, dan ben je vaak al een heel eind verder om het vertrouwen te winnen.