Het HondenForum

Kan dat? Iemand tips? Rex is nu niet bang voor vuurwerk, maar dat wil ik graag zo houden. We hebben net gewandeld en het bos klinkt al als een half oorlogsgebied, maar hij reageert er eigenlijk totaal niet op. Vorig jaar (maar toen was ie nog heel jong) hebben we hem om 12u een stapel speelgoed, kauwwerk en snuffelwerk gegeven en hij was daar zo druk mee dat het hele vuurwerk aan hem voorbij ging volgens mij. Ik ben wel bij hem gebleven tot het ergste over was.

Ik besef dat het met één verkeerde knal te dicht bij hem gedaan kan zijn, maar ik wil toch mijn best doen vuurwerk oke voor hem te houden. Tips? Wat wel en misschien ook juist niet te doen?

Volgens mij kun je dat niet actief voorkomen. Als ze niet bang zijn zijn ze niet bang, en dan valt er ook niks te counter conditionen. Oor is ook nooit bang geweest en dat is ze nog steeds niet. Het is volgens mij gewoon een kwestie van hopen dat niemand ooit besluit een strijker naar je hond te gooien (en dus misschien iig de hangjongerenplekken te vermijden met oudjaarsdag enzo).

Zuri is niet bang en Gil reageert niet dus doen we ook niet anders als anders, klaar

Vorig jaar heb je dus een hele goede basis gelegd. Voor nu zou ik gewoon de deur niet uitgaan zonder echt lekkers mee. Elke "opvallende" harde knal binnen een halve seconde iets lekkers geven. Zo worden harde knallen geassocieerd met iets lekkers. Soort van knallend clicker,

Ik heb twee hondjes die niet onder de indruk zijn van de knallen. Bij harde waarbij ze opkijken, zeg ik altijd wel iets over de knal (zo, die was hard), en dan gaan we verder wat we mee bezig waren. Ik heb voor de zekerheid advocaat in huis laten halen. Beetje tipsy het nieuwe jaar in gaan vinden ze niet erg
Ik doe dus vooral heel gewoon, maak een feestje van de jaarwisseling en kijk gezellig samen naar het siervuurwerk, als ze daar interesse in hebben.
Vooral niet iets groots van maken, dan voorkom je denk ik nog het beste dat het een issue wordt.
Ik ga zelfs niet wat lekkers geven bij harde knallen, want dan gaat Elco gespannen zitten wachten op knallen die hard genoeg zijn voor wat lekkers en dan is hij er dus meer mee bezig dan nu

Fotogravinnetje schreef:Ik ga zelfs niet wat lekkers geven bij harde knallen, want dan gaat Elco gespannen zitten wachten op knallen die hard genoeg zijn voor wat lekkers en dan is hij er dus meer mee bezig dan nu

Precies om die reden zou ik dat inderdaad niet doen, dan maak je er alleen maar een ding van. En ik zie het nut ook niet zo, want ze zijn toch al niet bang, dus ze kunnen niet nog minder bang worden.

Het voordeel is dat ze het direct koppelen aan naar je toe komen. Dit er ingesleten betekend dat ze ook bij die onverwachte strijker naar je toe komen ipv van je weg rennen.

Bij honden die niet eens verhoogd alert reageren (opkijken vind ik normaal) zou ik ook niks doen. Verder doe ik hetzelfde als wat hier al staat.
Gewoon normaal. Zorgen dat ik er ben op risicodagen/avonden. Kluiven om 12u door te komen.

Ik denk dat het verschrikkelijk per hond verschilt. Voor Mayke moet het vooral normaal worden. Die schiet in de stress bij de eerste knallen in November, maar sinds het vuurwerk weer in de winkels ligt is het veel drukker, en inmiddels reageert ze niet meer. Kiwi is veel schrikachtiger van aard maar geen niets om vuurwerk (maar owee als ik de stofzuiger pak)
Bij andere honden moet je vooral voorkomen dat het te dichtbij komt omdat de stress stapelt totdat ze er niet meer mee om kunnen gaan.
Ik denk dat als Rex nù niet bang is voor vuurwerk, dat je vooral moet doen zoals je al deed, want blijkbaar doe je het goed.

Ik vind het maar een vreemd iets.

Op ons vakantiehuis is op plus minus 700 meter een schiet veld? Om te oefenen voor jagers oid ?
Elke zaterdag is het raak en er zijn verschillende soorten knallen .
Buster kijkt niet op of om en ligt heerlijk rustig buiten in de tuin te slapen.

Nu met vuurwerk is het weer mis . Hij weet inmiddels wel dat er gestrooid wordt in huis dus dat gaat wel iets beter. Buiten loop ik met een tube smeerkaas maar dat wil hij niet . Ook krijgt hij bij elke knal een brokje maar het ligt aan de afstand of hij wil aannemen of niet en gaat lopen bokken .

Carbid schieten reageert hij ook weer niet op

Budkes schreef:Het voordeel is dat ze het direct koppelen aan naar je toe komen. Dit er ingesleten betekend dat ze ook bij die onverwachte strijker naar je toe komen ipv van je weg rennen.

Hm, dat heeft bij Oor nog nooit zo gewerkt. Ik heb een jaar counter conditioning gedaan toen ze achter fietsers aan ging, en hoewel het zeer succesvol was en ze nu niet eens meer opkijkt, heeft ze op geen enkel moment ooit de link fietser = naar Mijke toe komen gelegd. Als ik haar niet riep voor het brokje kwam ze ook niet. Maar misschien verschilt dat per hond. Oor is sowieso nog nooit bij schrik weggerend uberhaupt, dus bij Oor doe ik liever helemaal niks. Alleen op oudjaarsavond om 12 uur de slagroomspuit.

Het enige wat ik zou doen is hem rond 12u wat te snacken geven of een spelletje doen. En idd, voorkomen dat een of andere onverlaat een strijker tussen zn poten gooit.

Budkes schreef:Het voordeel is dat ze het direct koppelen aan naar je toe komen. Dit er ingesleten betekend dat ze ook bij die onverwachte strijker naar je toe komen ipv van je weg rennen.

Zo werkt het bij Lou ook.
Die komt direct naar mij toegerend.
Als het een hele, hele harde knal is, moet ik haar wel vliegensvlug vastpakken want dan is het koekje halen erin gesleten maar overwint de paniek het direct daarna.

Het lijkt wel of Blacky ineens veel minder bang is en doof is hij nog niet hij is hier 6 jaar lang echt heel bang geweest

mijke schreef:

Budkes schreef:Het voordeel is dat ze het direct koppelen aan naar je toe komen. Dit er ingesleten betekend dat ze ook bij die onverwachte strijker naar je toe komen ipv van je weg rennen.

Hm, dat heeft bij Oor nog nooit zo gewerkt. Ik heb een jaar counter conditioning gedaan toen ze achter fietsers aan ging, en hoewel het zeer succesvol was en ze nu niet eens meer opkijkt, heeft ze op geen enkel moment ooit de link fietser = naar Mijke toe komen gelegd. Als ik haar niet riep voor het brokje kwam ze ook niet. Maar misschien verschilt dat per hond. Oor is sowieso nog nooit bij schrik weggerend uberhaupt, dus bij Oor doe ik liever helemaal niks. Alleen op oudjaarsavond om 12 uur de slagroomspuit.

Als ze nog nooit de link heeft gelegd tussen fiets = iets leuks bij Mijke, dan was het ook geen counter conditioning. Het idee daarvan is wel dat ze na een paar keer de link gaat leggen tussen de stimulus en het voer en dat je dan de moeilijkheid kunt vergroten. Je hebt haar nu gewoon getraind om niet achter fietsers aan te gaan zo te horen. Ook effectief, maar toch wat anders.

Mijn vorige honden waren nooit bang, zelfs niet toen er een strijker tussen hen in gegooid werd, ik sprong zowat een meter de lucht in maar zij liepen gewoon rustig door.

Ben nu wel benieuwd hoe Tanja en Anne reageren, van de week schrok Anne wel toen er een harde knal vlak voor ons balkon was, maar buiten reageert ze er niet echt op. Hoop dat dat zo blijft.

Ik zou ook gewoon doen wat je nu al doet. Sommige honden zijn gewoon meer geluidsgevoelig en zullen sneller angstig op vuurwerk reageren dan andere, dat zit erin of niet. Maar er kan natuurlijk ook een concrete aanleiding voor de angst zijn.
Mila is doodsbang geworden door een rotje dat vlak bij haar terechtkwam. Het eerste jaar was ze helemaal niet bang voor vuurwerk, sinds dat rotje is het dikke paniek bij elke knal. Ik ga nu dus ook echt niet meer in de wijk wandelen en niet eens een klein stukje erdoorheen op weg naar het losloopgebied; ik stop de honden voor de deur in de auto en we gaan naar de onbewoonde wereld. Want Amy en Taartje zijn er niet bang voor en bij Mila is de angst door counterconditioneren al een heel stuk minder, dus dat wil ik graag zo houden.

sirene schreef:

mijke schreef:

Budkes schreef:Het voordeel is dat ze het direct koppelen aan naar je toe komen. Dit er ingesleten betekend dat ze ook bij die onverwachte strijker naar je toe komen ipv van je weg rennen.

Hm, dat heeft bij Oor nog nooit zo gewerkt. Ik heb een jaar counter conditioning gedaan toen ze achter fietsers aan ging, en hoewel het zeer succesvol was en ze nu niet eens meer opkijkt, heeft ze op geen enkel moment ooit de link fietser = naar Mijke toe komen gelegd. Als ik haar niet riep voor het brokje kwam ze ook niet. Maar misschien verschilt dat per hond. Oor is sowieso nog nooit bij schrik weggerend uberhaupt, dus bij Oor doe ik liever helemaal niks. Alleen op oudjaarsavond om 12 uur de slagroomspuit.

Als ze nog nooit de link heeft gelegd tussen fiets = iets leuks bij Mijke, dan was het ook geen counter conditioning. Het idee daarvan is wel dat ze na een paar keer de link gaat leggen tussen de stimulus en het voer en dat je dan de moeilijkheid kunt vergroten. Je hebt haar nu gewoon getraind om niet achter fietsers aan te gaan zo te horen. Ook effectief, maar toch wat anders.

Ze snapt wel dat fietser = brokje, maar ze komt het niet zelf halen. Dus toch counter conditioning, want haar gevoel bij fietsers is veranderd. Van gespannen naar ontspannen. Ik zou niet weten hoe dat géén counter conditioning is

Lazar is niet bang tot nu toe, vond het siervuurwerk wel spannend zo net voor het eerst te zien.
Morgenvroeg nog wandelen en daarna mogen ze alles in de tuin doen. Er wordt hier in het dorp al behoorlijk geknald dus zo hoop ik te voorkomen dat ie echt erg schrikt.

runninggirl schreef:Lazar is niet bang tot nu toe, vond het siervuurwerk wel spannend zo net voor het eerst te zien.
Morgenvroeg nog wandelen en daarna mogen ze alles in de tuin doen. Er wordt hier in het dorp al behoorlijk geknald dus zo hoop ik te voorkomen dat ie echt erg schrikt.

Hier is dat echt een heel slecht idee. Ik woon midden in een volkswijk, dus in de tuin horen ze vanaf alle kanten knallen, in het bos is het gelukkig nog wel rustig. Mila en Amoz willen hier ook echt niet 's avonds nog een plasje doen in de tuin, maar wandelen willen ze gelukkig nog wel. Mila is normaal niet zo'n fan van de auto, maar nu met het vuurwerk weet ze niet hoe snel ze van de voordeur naar de auto moet lopen. Ik loop dan eerst wel zelf naar buiten om eventuele rotjochies weg te jagen. Ik ben blij dat ik met 10-15 minuten rijden nog wel gewoon rustig kan wandelen, kunnen de honden ook weer even ontspannen.

mijke schreef:Ze snapt wel dat fietser = brokje, maar ze komt het niet zelf halen. Dus toch counter conditioning, want haar gevoel bij fietsers is veranderd. Van gespannen naar ontspannen. Ik zou niet weten hoe dat géén counter conditioning is

Vooruit dan

DeDiana schreef:

runninggirl schreef:Lazar is niet bang tot nu toe, vond het siervuurwerk wel spannend zo net voor het eerst te zien.
Morgenvroeg nog wandelen en daarna mogen ze alles in de tuin doen. Er wordt hier in het dorp al behoorlijk geknald dus zo hoop ik te voorkomen dat ie echt erg schrikt.

Hier is dat echt een heel slecht idee. Ik woon midden in een volkswijk, dus in de tuin horen ze vanaf alle kanten knallen, in het bos is het gelukkig nog wel rustig. Mila en Amoz willen hier ook echt niet 's avonds nog een plasje doen in de tuin, maar wandelen willen ze gelukkig nog wel. Mila is normaal niet zo'n fan van de auto, maar nu met het vuurwerk weet ze niet hoe snel ze van de voordeur naar de auto moet lopen. Ik loop dan eerst wel zelf naar buiten om eventuele rotjochies weg te jagen. Ik ben blij dat ik met 10-15 minuten rijden nog wel gewoon rustig kan wandelen, kunnen de honden ook weer even ontspannen.

Ja dat is dan wel lastig. Twee huizen verderop wordt wel vuurwerk afgestoken maar alleen voor in de straat. Dus dan durf ik wel in de achtertuin.
Waar we eerder woonden kon dat ook echt niet, dan gingen we inderdaad met de auto de stad uit voor een plas.
Jura houdt er niet van, in de tuin plassen, maar met Lazar er bij wil ze wel over zijn plas heen markeren.

Als ze nog geen angst hebben zou ik niks speciaals doen. Dat doe ik bij Droef en Izzy ook niet. Die hebben net ook nog gewoon los kunnen lopen terwijl het verderop wel goed bezig is en ze konden het zien ook.

Mijn eerste hond kreeg ik toen ze 6 was en was als de dood voor vuurwerk en heb het er nooit uitgekregen(ook niet een beetje). Maylo vond het een beetje spannend en wilde liever aan de riem naast me lopen dan los wat meer bewegingsruimte, die zocht sowieso altijd veel steun bij mij. Pas als ik zei dat het goed was dan was dat ook zo, en dat was met alles zo wat hij spannend vond(ook bepaalde mensen).

Droef en Izzy boeit het dus minder dan niks en lopen er gewoon doorheen als het zou moeten. Die hebben ook echt geen steun nodig en als Droef een mooie vuurpijl in de verte ziet staat hij even stil om te kijken. Als als hij fluittonen hoort die van achter mij komen denkt hij volgens mij dat ik debiele geluiden sta te maken want dan kijkt hij me aan met een scheef oog. Izzy heeft alleen gezonde interesse als het dichtbij is(een metertje of 10 dus). Dan wil ze er wel graag naartoe om te kijken hoe dat nou precies allemaal werkt.
Ik praat wel onderweg tegen ze over de knallen, maar op een gezellige positieve toon, soms roep ik zelfs tegen Droef dat hij even een bepaalde kant op moet kijken zodat hij kan meegenieten van het siervuurwerk. Werkt voor ons prima zo.
Vorig jaar ben ik rond 22.00 de deur uitgegaan met oud en nieuw, honden hebben een theelepel advocaat gehad(had ik gehaald voor de hond waar we naartoe gingen), we zijn rond 3.00 thuis gekomen en troffen 2 relaxte honden aan. Dit jaar blijf ik wel gewoon thuis, vind niet dat ik ze elk jaar alleen kan laten namelijk, ik verwacht dus geen ellende en heb ook niks extra's voor ze in huis gehaald, ze vreten maar met de hapjes van ons mee.

Ik zou dat niet kunnen hoor

De honden alleen laten in het heetst van de strijd


Je weet nooit wat er gebeurt.
Amos was eerst ook nooit bang voor vuurwerk tot dat van de een op andere dag wel zo was.

In de loop van het jaar bleek ons voorraam lek . Daar is ws iets van vuurwerk tegen aan geknald toen wij niet thuis waren . Een paar dagen voor oud en nieuw trouwens toen ik nog dacht dat het wel kon.
Daar heeft amos dus ook zijn angst aan over gehouden . Achteraf begrijpelijk

Wie niet bang is, lekker zo houden door uit de buurt van rotjesjochies te blijven. Verder geen aandacht aan schenken.

Hier 1 stoer hondje. Staat vrolijk vooraan als en kanonnen afgeschoten worden. Alleen scherpe vuurpijlen vindt ze wat minder.

De andere 2 zijn echt bang. Die merken elk knalletje in de verte op. Alles is hier ongeveer gelijk opgevoed, dus karakter speelt er de grootste rol in.

Gollum heeft een keer een strijker naar haar kop gegooid gekregen en schrok zich de pleuris, ik ben heel rustig doorgelopen en heb de wandeling normaal afgemaakt. Eigenlijk wilde ik heel hysterisch worden en oorvijgen uitdelen maar het leek me beter voor Gol om dat niet te doen.
Dat heeft denk ik goed gewerkt want ze is niet bang. Zelf rustig en stabiel blijven lijkt me het best om langdurige angst te voorkomen.

Deze periode ga ik extra vaak een rondje lopen en vooral waar er vuurwerk wordt afgestoken. Zelf ben ik nogal schrikachtig maar omdat ik weet dat er knallen kunnen komen valt het mee. Ik schrik altijd wel maar ik geniet ook om al die kinders die genieten van het vuurwerk afsteken. In ons dorp is het gelukkig gewoon om rekening te houden met honden. Als ik aan kom lopen hoor ik altijd " jongens rustig een hond". Ik maak een praatje en de kinderen knuffelen Bente en ze ruiken ook naar kruit. Dus dat is positief. De kinderen geven ook vaak aan " onze hond/ kat is wel bang zo zielig". Dus de teksten over die rotkinderen met vuurwerk herken ik gelukkig niet. Ook merk ik dat wandelen met mijn kinderen die lopen te dollen met Bente en " o, ja ergens wordt er ook vuurwerk afgestoken". Goed helpt. Wel heb ik duidelijk tegen de kinderen gezegd " als er vuurwerkgeluid is niet overdreven opwinding al is het alleen maar .. gaaf! En dan druk doen. Bente kijkt op bij knallen en reageert allert maar verder geen probleem gelukkig. Maar ik ben bewust dat het niet de opvoeding is en er maar iets hoeft te gebeuren en alles wordt anders. Bente is morgenavond alleen thuis omdat een kind heel bang is voor honden en de ouders dit ( on) bewust stimuleren. Dit vind ik wel erg jammer maar het is niet anders.

fenneke schreef:Ik zou dat niet kunnen hoor

De honden alleen laten in het heetst van de strijd


Je weet nooit wat er gebeurt.
Amos was eerst ook nooit bang voor vuurwerk tot dat van de een op andere dag wel zo was.

In de loop van het jaar bleek ons voorraam lek . Daar is ws iets van vuurwerk tegen aan geknald toen wij niet thuis waren . Een paar dagen voor oud en nieuw trouwens toen ik nog dacht dat het wel kon.
Daar heeft amos dus ook zijn angst aan over gehouden . Achteraf begrijpelijk

Hier ook absoluut niet

Normaal vieren we altijd met een grote vrienden groep oud & nieuw.
De honden zijn dit jaar niet welkom dus dan komen wij niet.
We vieren het nu lekker thuis bij de honden. Geen idee hoe het er hier aan toe gaat.
Tot nu toe vind ik het bizar rustig in het dorp (en de omgeving)

Cleva schreef:Schotvast maken is niet verschrikkelijk ingewikkeld.
Het begint natuurlijk wel bij een solide basis want een hond die al gefrustreerd is zal alle mogelijke redenen aangrijpen om zich vreemd te gaan gedragen.
Een deel van die solide basis is aangeboren maar de aangeleerde helft is net zo groot (Oh, cleva..."de andere helft is net zo groot" staat heel raar maar ik laat het toch staan).

De hond van iemand die die hond van pup af aan twee keer per dag voorop de fiets door hartje Amsterdam laat crossen heeft waarschijnlijk minder moeite met harde geluiden die hij niet begrijpt dan een opgeblazen weekendwonder in een prikkelarme buurt van Schuinkijkerveen.

Hou wel in de gaten dat zelfs de prima verzorgde forumhonden minder dan optimaal buiten komen.
Een hond kan rustig een hele dag bezig zijn, hoeveel honden zijn dat ook? Het is eigenlijk altijd te weinig om optimaal te ontwikkelen.
Als je binnen de categorie huishond nog een keer aan de magere kant gaat zitten dan moet je je verder niet zo heel erg veel meer afvragen over waarom je hond aan psychiatrische klachten leidt.

En nee, ik doe niet meer met mijn honden dan de gemiddelde echte liefhebber. Met een uurtje of anderhalf per dag redden ze het prima. Maar als ze het niet redden is dat wel het knelpunt. Niet iets anders waar je toevallig pillen voor kunt krijgen.
Verveling en frustratie ligt altijd op de loer bij een huishond.

Wat heeft dit ins hemelsnaam te maken met vuurwerk?? Je kunt gewone dagelijkse geluiden niet vergelijken met gigantische onverwachte knallen.

Gimmick schreef:

fenneke schreef:Ik zou dat niet kunnen hoor

De honden alleen laten in het heetst van de strijd


Je weet nooit wat er gebeurt.
Amos was eerst ook nooit bang voor vuurwerk tot dat van de een op andere dag wel zo was.

In de loop van het jaar bleek ons voorraam lek . Daar is ws iets van vuurwerk tegen aan geknald toen wij niet thuis waren . Een paar dagen voor oud en nieuw trouwens toen ik nog dacht dat het wel kon.
Daar heeft amos dus ook zijn angst aan over gehouden . Achteraf begrijpelijk

Hier ook absoluut niet

Normaal vieren we altijd met een grote vrienden groep oud & nieuw.
De honden zijn dit jaar niet welkom dus dan komen wij niet.
We vieren het nu lekker thuis bij de honden. Geen idee hoe het er hier aan toe gaat.
Tot nu toe vind ik het bizar rustig in het dorp (en de omgeving)

Buster is het daar niet mee eens
Net laten plassen en een enorme knal dus hup terug naar huis