Het HondenForum

Wie kan verklaren, of helpen meedenken, hoe het komt dat onze reu van nu 9 maanden uitstekend uit spel te roepen is als we honden op wandeling tegenkomen maar als we met honden van familie een wandeling gaan doen hij geen stop knop meer heeft.
Bij normaal wandelen moet hij inchecken bij waarnemen andere hond en mag hij na commando vrij kennis maken, spelen etc. En is dan ook prima uit dat spel te roepen.
Tot nu toe bij wandelen met honden van schoonouders en schoonzus, vertrekken we gezamenlijk met aangelijnde honden, gaat goed. Dan aandacht, zitten en vrij en dan is het beest los.. Letterlijk dus, niet meer te stoppen. We lijnen hem dan maar weer aan en maken dan werk van meelopen aan de lijn onder invloed van een geweldig leuke prikkel. Is dit jeugdig enthousiasme en zijn er misschien nog tips en trucs?

Ik heb wel vaker gemerkt dat bekende honden soms meer spanning kunnen geven dan een onbekende gelegenheidsroedel waarvan je van tevoren weet (als hond dus ) dat het ff spelen en dan weer door is. Met een roedel bekende honden zijn de onderlinge verhoudingen belangrijker. Ik vind het dus niet direct gek dat zich dat vertaalt naar wat meer over zn toeren raken voor een jonge hond.

Het grote verschil is natuurlijk dat jullie nu samen lopen ipv dat je iemand tegenkomt en dan elk een kant weer op gaat. En ja, dan is het volgens mij vooral jeugdig enthousiasme waardoor hij bezig blijft. Is niet erg als de andere hond daar ook geen probleem mee heeft. Anders zou ik gewoon af en toe een stuk aanlijnen om de andere hond rust te gunnen

Even een update, schoonzus is van het weekend langs geweest met haar toller dame. In huis vind Styx het nog steeds wel lastig om zijn rust te bewaren maar het wandelen ging echt supergoed. Aangelijnd naar natuurgebied met behulp van wat brokjes en geklets in de trant van 'Let op, netjes lopen' aan een slap lijntje. Los ging ook stukken beter. Hij was veel meer met zijn eigen stukje bezig in plaats van als een dolle stier achter de leuke hond aan te rennen. Het helpt dat Sam haar grenzen goed aangeeft en Styx is veel beter bereikbaar voor mijn sturing. Het wordt nog wat met het mormel