Het HondenForum

Als onze hond een andere hond ziet is hij erg gefixeerd daarop. Ik heb dan weinig meer in te brengen. Aan de lijn betekent dat ook vaak geblaf naar de ander, maar los gaat ie dan in standje fixeren en erop af. Ik ben daar allemaal erg mee aan het werk, al vanaf pup af aan (want dit is altijd zo geweest).
Nu merk ik wel enige verbetering. Loslopen betekent niet meer dat ie als een idioot blaffend op andere honden afrent maar dat langzaam doet en luistert naar mijn ‘rustig’. Aan de lijn kan ik op mijn normale wandelroutes de meeste honden zonder geblaf passeren, al dan niet met een rustige kennismaking.
Als hij los is en in de verte een hond ziet heb ik zelfs heel af en toe invloed en blijft hij staan als ik dat vraag. Maar dat zijn de geluksmomenten want meestal ben ik nergens met mijn geklets. Ik ben hem daarom meestal voor en lijn al aan etc.
Mijn vraag gaat dan ook niet zozeer over de aanpak. Ik heb dat geloof ik aardig in de smiezen en langzaam, hele langzaam, boeken we vooruitgang. Maar ik vraag mij af wat de ervaring van anderen is, met dit soort gedrag, in de loop van de tijd. Ik lees en hoor regelmatig dat het ook met de tijd/leeftijd veranderd omdat de interesse in andere honden minder wordt. En dat de meeste honden ook met de tijd beter gaan luisteren. En ik vraag mij dus af wat jullie ervaring daarmee is, juist ook in relatie tot de enorme focus op andere honden.

Staat verder buiten kijf dat we blijven verder trainen. Maar ik ben benieuwd of de volwassenheid ook meer rust in dat koppie zal gaan brengen zeg maar. Hij is nu 17 maanden.

Volwassenheid zal wel voor wat meer rust zorgen, maar als hij het nu nog steeds zo erg heeft zal het, denk ik, niet veel minder worden. Betekent overigens niet dat het niet trainbaar is. Met de tijd gaan honden vaak beter luisteren, maar dat is omdat je er dan ook meer tijd in hebt gestoken om het ze te leren. Het gaat niet vanzelf :p. Ik zou er ook absoluut een lange lijn aangooien. Eerste week is het even klungelen, daarna is het prima te doen. Je wil dat het in zijn hoofd niet eens meer een optie is om niet te luisteren, gewoon hem die mogelijkheid ontnemen. En natuurlijk (veelvuldig) belonen bij jou.

En om antwoord te geven op je vraag: mijn teef wilde altijd naar elke hond toe, de eerste drie jaar van haar leven alleen maar om leuk te spelen. Het laatste jaar ook om herrie te schoppen. Ik wou dat ik haar vanaf het begin had geleerd om honden te negeren. Bij mijn reu ben ik daar veel actiever mee geweest en die is nu veel minder op andere honden gericht.

Bij de twee honden die ik van pups af aan heb is dat inderdaad sterk verminderd met het volwassen worden.
Nanuq had als puber een periode waarin hij over een afstand van 400 meter gerust een sprintje trok naar een andere hond toe, ik dacht dat ik de rest van mijn dagen met zo'n neplabrador zou slijten. Vreselijk.
Maar langzaamaan werd het steeds minder en vanaf z'n derde zag je dat een kennismaking voor hem vaak niet eens meer hoefde.
Nu maakt ie heel beleefd kennis, met leuke teefjes wordt even gespeeld maar één schouder de andere richting uit en hij volgt me meteen.
Er is dus hoop

Het is niet automatisch iets wat met de leeftijd verdwijnt. Amoz is 9 en die wil nog steeds het liefst op alle andere honden af rennen, gewoon omdat hij graag wil kennismaken en weten wat voor vlees hij in de kuip heeft. Hij maakt verder geen problemen, maar ik wil het toch liever niet hebben.
Een betrouwbaar hier-commando en hem op tijd bij me roepen werkt hier het beste. Als een andere hond nog ver weg is, komt hij behoorlijk betrouwbaar als ik hem bij me roep, maar als ik wacht tot de andere hond erg dichtbij is, lukt dat niet altijd.

Rustig verder blijven trainen.
En beloon voor aandacht/ oogcontact op de wandeling (ook aangelijnt) als je hond even contact met je zoekt.

Ik gebruik de term "koekje erbij", als ik aandacht wil. En haal een krakend zakje koekjes tevoorschijn Luca luistert van haarzelf al goed, maar bij onze Buster heb ik het wel nodig soms.
Net als Nanna bijvoorbeeld kaaaaassss gebruikt.

Bij sommige honden heeft het wel héél veel tijd nodig hoor. Bij onze Buster was ik echt wel eens een periode trainingsmoe zeg maar.
Maar ja, halve husky is dat. Dan heb je ook wel een heel lange adem nodig, soms.
Terwijl Luca gewoon van haarzelf al luistert. En ook in de buurt blijft. Dat doet ze zelf ook al.

Heb je ook al eens clickertraining geprobeerd? Werkt bij sommige honden erg goed. Je hebt toch een laplandse herder? Dat zijn werkhondjes, dus kans dat hij clickertraining erg leuk vindt, denk ik.
Dat kan je ook gebruiken om aandacht bij jou te houden.

Oh maar begrijp me niet verkeerd.... ik heb hem meestentijds aan de lange lijn en zorg echt wel dat ie dat erop af rennen enzo niet kan doen. Dat gaat ook al heel goed. Eerder trok ie echter al vanaf verre afstand een sprintje. Nu net in het bos kwam ik twee honden tegen waarbij hij bij me bleef terwijl ze toch binnen een straal van +- 15 meter waren. Dus er is absoluut verbetering

Afleiden met kaas helpt op deze momenten echt niet trouwens. Al hang ik een leverworst voor zijn neus hahaha
Maar verder luistert ie wel hartstikke goed hoor. En hierkomen na kennismaken of even spelen met een andere hond gaat ook al stukken beter (daar wilde ie nog wel lang mee mee blijven rennen en mij vergeten....)

-Saskia- schreef:Bij de twee honden die ik van pups af aan heb is dat inderdaad sterk verminderd met het volwassen worden.
Nanuq had als puber een periode waarin hij over een afstand van 400 meter gerust een sprintje trok naar een andere hond toe, ik dacht dat ik de rest van mijn dagen met zo'n neplabrador zou slijten. Vreselijk.
Maar langzaamaan werd het steeds minder en vanaf z'n derde zag je dat een kennismaking voor hem vaak niet eens meer hoefde.
Nu maakt ie heel beleefd kennis, met leuke teefjes wordt even gespeeld maar één schouder de andere richting uit en hij volgt me meteen.
Er is dus hoop

Kijk dit soort ervaringen hoor ik graag

Emma schreef:Rustig verder blijven trainen.
En beloon voor aandacht/ oogcontact op de wandeling (ook aangelijnt) als je hond even contact met je zoekt.

Ik gebruik de term "koekje erbij", als ik aandacht wil. En haal een krakend zakje koekjes tevoorschijn Luca luistert van haarzelf al goed, maar bij onze Buster heb ik het wel nodig soms.
Net als Nanna bijvoorbeeld kaaaaassss gebruikt.

Bij sommige honden heeft het wel héél veel tijd nodig hoor. Bij onze Buster was ik echt wel eens een periode trainingsmoe zeg maar.
Maar ja, halve husky is dat. Dan heb je ook wel een heel lange adem nodig, soms.
Terwijl Luca gewoon van haarzelf al luistert. En ook in de buurt blijft. Dat doet ze zelf ook al.

Heb je ook al eens clickertraining geprobeerd? Werkt bij sommige honden erg goed. Je hebt toch een laplandse herder? Dat zijn werkhondjes, dus kans dat hij clickertraining erg leuk vindt, denk ik.
Dat kan je ook gebruiken om aandacht bij jou te houden.

Het is een Finse lappenhond. Bijna hetzelfde
Clickeren heb ik ook gedaan ja. Maar ook hierbij geldt dat, als de prikkel te sterk is, hij de click niet meer hoort. En op andere momenten raakt ie er snel gefrustreerd van. Neemt niet weg dat het me inderdaad wel al heeft geholpen hoor. Ik heb de clicker even geparkeerd omdat ie me ineens totaal leek te negeren, alsof die click en ineens niets meer zei. Maar ik kan dat nu wel weer gaan oppakken ja.

We hebben gewoon een maffe hond geloof ik

lapinkoira schreef: We hebben gewoon een maffe hond geloof ik

Ik ook dan.

Die vloog overal op af en wil nog steeds graag bij iedereen kijken. Hij doet niets vervelends, hij wil gewoon kijken. Even snuffelen en doorlopen. Maar toch mag het niet altijd van mij. Het gaat al beter hoor, ik kan hem vaak afleiden. Maar zelfs als het afleiden mislukt heb ik in elk geval éven aandacht gehad. Dat lukte mij eerder NOOIT. Kaas?! Dat werd niet eens opgemerkt hoor.
Mijn hond is pas na zijn derde iets serieuzer geworden en kreeg toen pas door dat ik geen accessoire maar de baas ben.
Ook aangelijnd deed hij debiel naar andere honden. Keurig naast me lopen, rustig de aandacht naar de baas verleggen. En op het moment dat de andere hond passeerde sprong hij tot op mijn neushoogte om vervolgens in de lucht om me heen te draaien en mij tóch naar die hond toe te sleuren Ik heb geen idee meer hoe ik daar nou wat opgelost heb. Dat is gewoon vanzelf gegaan. Hij is vroeger ook wel ongeveer naar Katwijk gerend vanuit Den Haag omdat ie een stipje hond zag. Zonder honden in de buurt was er niks leuks ofzo Nu vindt ie mij gelukkig ook wel gezellig genoeg.

lapinkoira schreef:

Emma schreef:Rustig verder blijven trainen.
En beloon voor aandacht/ oogcontact op de wandeling (ook aangelijnt) als je hond even contact met je zoekt.

Ik gebruik de term "koekje erbij", als ik aandacht wil. En haal een krakend zakje koekjes tevoorschijn Luca luistert van haarzelf al goed, maar bij onze Buster heb ik het wel nodig soms.
Net als Nanna bijvoorbeeld kaaaaassss gebruikt.

Bij sommige honden heeft het wel héél veel tijd nodig hoor. Bij onze Buster was ik echt wel eens een periode trainingsmoe zeg maar.
Maar ja, halve husky is dat. Dan heb je ook wel een heel lange adem nodig, soms.
Terwijl Luca gewoon van haarzelf al luistert. En ook in de buurt blijft. Dat doet ze zelf ook al.

Heb je ook al eens clickertraining geprobeerd? Werkt bij sommige honden erg goed. Je hebt toch een laplandse herder? Dat zijn werkhondjes, dus kans dat hij clickertraining erg leuk vindt, denk ik.
Dat kan je ook gebruiken om aandacht bij jou te houden.

Het is een Finse lappenhond. Bijna hetzelfde

Clickeren heb ik ook gedaan ja. Maar ook hierbij geldt dat, als de prikkel te sterk is, hij de click niet meer hoort. En op andere momenten raakt ie er snel gefrustreerd van. Neemt niet weg dat het me inderdaad wel al heeft geholpen hoor. Ik heb de clicker even geparkeerd omdat ie me ineens totaal leek te negeren, alsof die click en ineens niets meer zei. Maar ik kan dat nu wel weer gaan oppakken ja.

We hebben gewoon een maffe hond geloof ik

Ik wist dat nog dat het iets met "lap" was dus had ik er maar lapland van gemaakt.

persoonlijk vind ik, dat dit soort gedrag bij Lana verminderd naar mate ze ouder wordt en wat volwassener,
Lana kan ook behoorlijk debiel doen als ze een andere hond ziet, maar niet meer zo erg als voor heen, en heb steeds sneller haar focus.
nu is ze nog maar 15 maand oud, dus ik heb alle hoop dat het ooit eens goed komt, en ze helemaal niet meer reageert hahha
ik blijf dan ook steeds oefenen tijdens wandelingen met hier komen, naast en volgen, al is het maar voor 5 meter, belonen en weer vrij,
soms wel 10 keer, voor Lana is het meer een spelletje die wat leuks op levert, maar al met al reageert ze steeds beter.

Nou ik ben blij dat toch anderen dit gedag ook wel herkennen.
Omdat ik wel nog altijd vooruitgang boek heb ik wel hoop dat het steeds beter zal gaan. Maar wellicht altijd een aandachtspunt.
Zelf heb ik ook het idee dat zijn onzekerheid nu minder aan het worden is en daarmee de trainbaarheod beter en dan gaat de positieve spiraal steeds meer omhoog. Althans, dat is mijn theorie