Het HondenForum

Of gratis af te halen. Of ruilen, mag ook.

Ik heb gisteren al een tipje van de sluier verklapt in het ergernissen topic. Maar toch maar even een eigen topic.
Terrorchihuahua's. Help.

Sammy & Isa zijn over het algemeen echt lief en braaf. Het zijn super enthousiaste hondjes, gezellig, knuffelig, luisteren goed etc. We voeden ze ook echt strak op, maar.. Het blijven Chihuahua's. Het is echt een geval apart hoor, die kleine monsters. We hebben ook best 2 pittige karaktertjes moet ik zeggen.

Ik heb wel eens eerder dingen gevraagd en dan zeggen mensen bijvoorbeeld: "Bij mij wordt er niet getrokken aan de riem, gewoon niet." Dan denk ik, ja hoe dan? Totdat we Zahra kregen. Nu snap ik dat mensen dat zeggen. Want wat wij niet willen dat Zahra doet, gebeurt ook gewoon niet. Gewoon niet idd. Maar bij Chihuahua's werkt dat dus gewoon niet. Bij Chihuahua's kun je op je kop gaan staan, maar als zij willen blaffen en uitvallen naar andere honden, dan gebéurt dat. Doorlopen, hardhandig aanpakken wat dan ook.. Niks werkt. Ze zijn echt ongrijpbaar. Zo apart.
De Saluki, waarvan iedereen dacht o gut waar begin je aan, is een verádeming.

En ondertussen schaam ik me dood. Isa was al wel een bijzonder geval, die wil nog wel eens pittig doen naar andere honden, maar die luistert momenteel wel redelijk. En Sammy.. Die eerst niet eens kón blaffen, die valt me toch uit aan de riem naar andere honden. Ik weet niet wat ik ermee moet, ik heb al van alles geprobeerd. Dus help mij.

En nee: Los is geen optie, voor ieders veiligheid. Hij moet een andere hond gewoon met z'n smoel dicht kunnen passeren.

Hóe zorg ik ervoor dat hij zijn smoel houdt als hij een andere hond ziet en ik weer normaal over straat kan? Het is ook bizar, als ze geen andere honden zien zijn ze zooooo braaf. Ik kan gewoon met alle 3 tegelijk naast de kinderwagen lopen en ze lopen alle 3 braaf met een slap lijntje keurig naast me. Geen getrek en geouwehoer. Totdat ze een hond zien.

Herkenbaar.
Hier is de enige oplossing de 2 kefferts uit elkaar halen met wandelen. Csiva en Fiji fokken elkaar enorm op. Ik wandel nu vaak apart met ze en dan is stil zijn ineens wel een optie. Etter.s

Bij ons eentje die met de les bleef blaffen. op een gegeven moment was ik het zo ontzettend moe dat ik water naar hem spoot uit de drinkfles.... sindsdien hoef ik alleen dat drinkfles vast te houden.

Misschien als die kleintjes het niet fijn vinden om nat gemaakt te worden een flesje mee nemen?

Ze zijn chihuahua's. Over het algemeen dus fiercely protective over eigen roedel, en misschien nog wel meer met een klein kindje erbij. Lekker laten blaffen, uit de buurt houden van grotere reactieve honden, en je loopt overal, altijd, veilig over straat. Aan de opvoeding zal niet liggen, misschien wat Machie zegt helpt? Maar ik ben het wel redelijk gewend dat een chi gewoon bruut tekeer gaat ook tegen mijn afwendende, niet oogcontact makende hond op afstand van 3 meter

joyce83 schreef:Bij ons eentje die met de les bleef blaffen. op een gegeven moment was ik het zo ontzettend moe dat ik water naar hem spoot uit de drinkfles.... sindsdien hoef ik alleen dat drinkfles vast te houden.

Misschien als die kleintjes het niet fijn vinden om nat gemaakt te worden een flesje mee nemen?

Ik denk eigenlijk dat bij jou de correctie werkte omdat je het moe was en uit een soort reflex en dus met perfecte timing die waterfles inzette. Ik vraag me af of het werkt als je al helemaal voorbereid met die waterfles in de aanslag loopt. Dan is er al spanning en die bouwt zich op ipv dat hij in een keer inslaat, wat het schrikeffect minder maakt.

Ik geloof dat bij zoveel eigenwijsheid een correctie alleen werkt als de ergernis echt vanuit je tenen komt.

Misschien kun je hem het commando 'luid' leren en daaropvolgend het commando 'stil'? En in de tussentijd gewoon helemaal niet langs andere honden lopen?

Apart uitlaten doet hier wonderen. Ik blij, hondjes rustig en lief... win-win!

Alex schreef:Ik denk eigenlijk dat bij jou de correctie werkte

De correctie heeft niet gewerkt. Het werkt alleen als er tóch nog een waterfles vastgepakt wordt.
Dus het gedrag is niet uitgedoofd of zelfs maar verminderd, maar stopt alleen als er gedreigd wordt met nogmaals dezelfde correctie. De correctie is dus wel als onprettig ervaren, maar heeft niet gewerkt om het gedrag zelf daadwerkelijk te stoppen.

Interessant, zo had ik het nog niet bekeken. Bedankt voor de nuance

Mika heeft hetzelfde, bij haar helpt het vaak om meer afstand te nemen van de hond die we moeten passeren. Mensen die ik ken werken daar meestal wel aan mee, zo ook vanochtend twee dames met een roedel Galgo's. De galgo's zijn ook wat reactief, we zagen elkaar aankomen en zij namen ruim een bocht en wachtten op een afstand tot we gepasseerd waren. Mika deed maar 1 kefje en een van hun honden ook maar 1 kefje. Als we dichterbij passeren is het een groot blafconcert met redirectie van de Galgo's.

Helaas lukt dat natuurlijk niet altijd en moeten we wel eens honden dichterbij passeren, dan houd ik Mika kort aan de kant waar niemand passeert en loop ik vlot door. Het blaffen corrigeer ik niet want dat heeft geen zin. Ik complimenteer Mika wel als ze naar mij kijkt en niet blaft.

Er woont hier een oudere meneer in de buurt type boer. Meneer zegt 1x niet doen wat niet helpt en vervolgens buldert ie dat ze #$@$^€&! Hun kop moeten houden en dat werkt magisch....
Alleen als ie t dus echt zat is werkt t uitstekend.

Nanna schreef:Als dat gegil naar andere honden hun enige nadeel is zou ik mijn verlies nemen.
Dat proberen af te leren ga je niet winnen.
Het blijven inderdaad wawas
Ik zou genieten van de dingen die wel leuk aan ze zijn en buiten is het dan maar kort aangelijnd meerukken.
En hierna geen Chihuahuas meer nemen. Ik vind ze zelf soms geinig bij een ander maar om zelf te hebben, alleen in mijn ergste nachtmerries

Ja dat. Mijn moeder heeft er ook 2, moeder en zoon. Vre-se-lijk. Als we naar de zee gaan loopt moeders braaf mee. Die hoor je niet. Die huppelt wat mee in onze kielzog. Haar zoontje blaft/krijst van begin tot einde. Het is om helemaal simpel van te worden. En als we andere honden tegenkomen gaan die 2 er als een tagteam op af. Gillen. Krijsen. En niet alleen het eerste halfuur, maar na 5 uur doen ze het nog steeds even energiek Daar valt geen winst te behalen. Ja, alleen door ze uit elkaar te halen. Ze doen verder niets hoor, behalve kabaal maken. Maar dat laatste kunnen ze echt zó goed. Ik zie het maar als een lesje zelfbeheersing voor Izzy en Sofi

Oke, ik ken geen chihuahua's persoonlijk dat ten eerste, maar waarom is een uitvallende chihuahua anders dan een andere hond die uitvalt? Ja ze zijn klein en je hebt er minder last van dan wanneer je arm uit de kom getrokken wordt door een uitvallende labrador, maar het is zo te lezen net zo irritant. Ik zou het dus helemaal niet accepteren als zijnde, ja maar het is een chihuahua. Een drijvende border collie die achter fietsers aan gaat ga je toch ook niet van zeggen 'ja maar het is een border collie, dus laat maar'.

Apart uitlaten kan helpen, maar daar heb je niet altijd tijd voor. Ik heb daar vaker geen tijd voor dan wel eigenlijk. Dus ik oefen hier met aandacht voor mij op stukken dat we geen honden zien. 'Oh kijk eens' hop snoepje. De snoepjes komen hier uit mijn hand of ik gooi ze voor ze, achter ze. Een beetje een spelletje dus. Komen we dan honden tegen in een moeilijke situatie (dichtbij passeren) dan doe ik de oefening voor we dichtbij de hond zijn en stop zodra ik merk dat het te moeilijk wordt vanwege de afstand tot de andere hond. Dan neem ik ze gewoon kort, loop langs (eventueel met een strenge nee, als ze vervelend doen) en ga een paar meter verder weer de oefening doen. In een wat makkelijkere situatie kan ik de aandacht wel vasthouden tijdens het langslopen. De aandacht erbij houden wordt dan steeds makkelijker in moeilijkere situaties.

Alex en Hilde beide hebben jullie gelijk. Dat blaffen doet hij vaker en houd het lang vol, pas als het echt uit mijn tenen komt kan meneer stil zijn nadat ik een keer flink mopper.
En idd het werkte op dat moment, echter werkt het alleen met de fles water in mijn hand. Connectie ik blaf dat mag niet is niet doorgedrongen. Alleen als ze fles vast heeft kan het zijn dat ik water over mij heen krijg en dan moet ik die fles argwanend in de gaten houden (daardoor minder bezig met de rest op het veld, dus niet blaffen). Tevens idd geen prettige correctie want hij zakt door zijn pootjes alsof ik hem toch wel ik weet niet wat aan ga doen.

Ik denk dat wil ik het oplossen met die methode ik het een hele tijd achter elkaar moet doen. Wil ik het, nee, omdat het nu als ik hem aangelijnd heb met een uhh redelijk sneller stil is. Wel moet ik vaker uh zeggen.

En, als je dan vanuit je tenen gebulderd hebben dat ze verdómme hun snertbek dicht moeten houden krijg je er hooguit 4 minuten een Chihuahua mee met een verbeten bekkie op standje "Nou já, móest dat nou...? Ik ben maar klein en hulpeloos hoorrrrr ". En bij de eerstvolgende hond gaan ze weer vrolijk los met hun getier

je hebt ruimte zat thuis toch? ik liet ze thuis. dikke doei!

Nouja, ik heb geen Chihuahuas Maar mijn ervaring is dat corrigeren bij uitvallen nauwelijks werkt. Het verhoogt de spanning en dat wil je nou net niet. Wat hier vooral werkt is de aandacht vragen. Dus niet eens kijken naar de andere hond tijdens het passeren, maar naar mij. En als je dat doet ben je de allerbeste en krijg je een beloning, veul leuker dan uitvallen naar andere honden! En het voordeel van twee is dat je ze dan kan uitdagen om de beste te zijn Valt er één uit terwijl de ander nog een soort van z'n best doet om op te letten? Dan krijgt die wel een beloning, en de ander niet. Volgende keer beter. En reken meer dat ze dat onthouden. Mijn honden willen nog wel eens uitvallen naar bepaalde honden, vooral degene die hen fixeren of spanning vertonen. Maar inmiddels hebben we er een sport van gemaakt dat ze dan hun allermooiste volgwerk en aandachtsoefening mogen laten zien. Ze doen het nu bijna automatisch zodra we zo'n hond passeren

M@scha schreef:je hebt ruimte zat thuis toch? ik liet ze thuis. dikke doei!

Nee helaas, was t maar zo. Dat is bij mijn ouders. Ik probeer ze steeds al achter te laten maar ze trappen er nog niet in, Haha. Nee grapje. Maar het was wel een stuk makkelijker geweest met zon tuin ja.

Er lopen hier in het parkje een paar hele leuke wawa's , gewoon relaxte sociale hondjes. En ook 2 exemplaren die direct over hun toeren raken (met veel blaffen) als ze een andere hond zien en dan ook onbereikbaar lijken voor hun baas. Ik heb zelf geen Chihuahua, maar wel een dwergteckeltje en misschien komt dat qua alertheid en neiging tot reageren iets in de buurt
Ik denk dat corriceren niet helpt omdat ze blaffen vanuit spanning / onzekerheid tegenover de andere hond. Met corrigeren gooi je daar alleen nog maar meer spanning bovenop. Bij mijn teckeltje heeft het vooral geholpen om me op het wegnemen van spanning te richten (en dus niet op het blaffen). Ze is minder gespannen als ze precies weet waar ze aan toe is en omdat ze niet zo van de comando's is, laat ik haar weten waar ze aan toe is door rituelen / goede gewoontes in te bouwen in situaties die ze spannend vindt. Ze houdt bijvoorbeeld niet van onverwachte zaken, dus als er een wandelaar aankomt in een gebied waar we anders nooit iemand tegenkomen dan heeft ze een sterke neiging tot blaffen. Ons ritueel is bij dat soort dingen nu dat ik zodra ik zie dat ze stil staat en naar het 'onverwachte' kijkt nog zonder te blaffen, ik blij 'goedzooo' zeg en zij lekkers komt halen als beloning Dan lijn ik haar (kort) aan en lopen we er samen langs, daarna mag ze weer los. Soms zie ik iets te laat aankomen, dan komt er iemand uit een zijweggetje ofzo en dan wil ze het ook nog wel eens op het blaffen zetten hoor Maar omdat ik er steeds handiger in wordt en Pleun ook steeds relaxter is in het bijzijn van andere mensen komt dat eigenlijk nog maar eens in de ongeveer 3 maanden voor. Verder doet ze het netjes, dus dan vindt ik het nog wel aceptabel.
Wat ook wel heel veel geholpen heeft is dat ik sinds ze er nog maar een paar weken was continu met haar op cursus zit en met haar meedoe met sociale wandelingen met allerlei verschillende mensen en honden. Ze krijgt daardoor meer zelfvertrouwen in het bijzijn van andere mensen en honden, daardoor is ze veel minder gespannen en daardoor blaft ze nog maar weinig. Ook weet ze dat ik het wel voor haar oplos als ze liever afstand van een andere hond houdt. Ik hou meestal zelf al afstand van vreemde of iets te enthousiaste honden.
Ik zou me dus richten op het wegnemen van spanning En ze apart van elkaar uitlaten als dat voor jou mogelijk is.
Succes met je stel!

Hier hebben buren twee Chihuahua’s, die beginnen ook te blaffen als ze andere honden zien, ze zitten in zo plastic vervoerskoffertje met zijn tweeën en dat wordt soms knokken met elkaar als ze de andere hond te lang zien.

Net bij de lift ook, de buurman stond al bij de lift en wij kwamen net binnen binnen met de honden die twee beginnen me te blaffen en even later was het bal in dat koffertje. Die man kreeg ze ook niet stil.

De overbuurman heeft ook zo'n blafgeval nu heeft hij voor in huis iets wat een hoge toon geeft en is hij stil, ik heb al voorgesteld om dat ook mee te nemen op de wandelingen

Het kan echt wel hoor. Jamie en Teun doen het niet meer, lopen braaf mee zonder wat te zeggen. Ook los.
Maar hoe heb ik dat voor elkaar gekregen... Goede vraag. Zorgen dat ze geen vervelende ervaringen met andere honden meer hebben. Belonen als ze een keer hun kop houden en ik werd echt wel boos als ze dat niet deden.
Het kan in ieder geval wel hoor, het is mij ook gelukt. Jamie blafte altijd aan de riem en Teun ging toen meedoen. Heeeeel consequent zijn. Succes

Dit doe ik al jaren..

En geen vervelende ervaringen met honden.. ik doe m’n uiterste best alle honden te ontlopen met die kwetsbare monstertjes die ook nog eens zelf uitdagen, maar je ontkomt er niet 100% aan helaas.

Ik zie hier niet echt een ding waardoor het wel zou moeten lukken Haha. Ik geef ze op hun flikker als ze t doen, belonen als ze t niet doen komt praktisch niet voor.

Kunnen ze volgen aan de riem? Vinden ze beloning belangrijk? Ik liet Jamie ook wel eens volgen voor zij die andere hond zag, maar die is wel heel gefocust op eten.

Het is natuurlijk wel een beetje des Wawa's. Wij gingen laatst naar het strand en liepen tussen de duinen gelijk op met een roedel Wawa's. Allemaal los en de een ging nog harder uit zijn plaat dan de ander. De leider van de ploeg nam het voortouw en die mensen maar roepen; Diego, Diego! Diego kom hier! Maar Diego kwam niet en ging luid blaffend achter Vito en Luna aan met in zijn kielzog de andere 5 ratten
Tja, ik moet er eerlijk gezegd wel om lachen, een hoop herrie maar weinig inhoud hoor Mijn honden ervaren het totaal niet bedreigend, ze reageren er niet eens op. Je ziet ze bijna denken, laat maar lullen.

Ik ben bang dat je ermee moet leren leven.

Sanner schreef:Kunnen ze volgen aan de riem? Vinden ze beloning belangrijk? Ik liet Jamie ook wel eens volgen voor zij die andere hond zag, maar die is wel heel gefocust op eten.

Ze lopen eigenlijk altijd 'naast' aan de riem. Ook als ze een andere hond tegenkomen. Alleen op hét moment, beginnen ze ineens tasmanian devils te worden. En daarna lopen ze ook gewoon weer keurig naast, zonder enige spanning op de riem. Het is echt een minuut en dan weer alsof er niks aan de hand is..

Ik kan het wel weer eens gaan proberen met eten. Maar bij Sammy werkt dat niet vrees ik, Isa is dol op eten maar Sammy is Mwah.

sjm schreef: Ik kan het wel weer eens gaan proberen met eten. Maar bij Sammy werkt dat niet vrees ik, Isa is dol op eten maar Sammy is Mwah.

Voer ze alleen nog maar buiten. Apart, en juist wanneer ze een hond zien en op het punt staan uit hun stekker te gaan.
Je moet het gevoel dat ze er bij hebben veranderen.

sjm schreef: De Saluki, waarvan iedereen dacht o gut waar begin je aan, is een verádeming.

Ja dat had ik ook toen hier een ongesocialiseerde kelpie puber kwam. Mensen vonden dat maar een riskante keus, maar het was echt niets vergeleken met het geworstel met het doodnormale stabijtje wat hier van pup af aan al was.

En toch.... Toch is het zo afhankelijk per persoon. Mijn exvriend had veel meer macht over Mayke. Als de deurbel ging hoefde hij haar maar 1 duivelse blik te geven en ze droop weer af naar dr plek. Bij mij ging en gaat ze volledig uit dr dak. En het was helemaal niet zo dat hij correcties gaf ofzo (eigenlijk nooit zien doen) maar ze had gewoon respect voor zijn mening, zoals Kiwi respect heeft voor die van mij zonder correcties te hoeven geven.
Dus ik ben er wel van overtuigd dat onbereikbare honden lang niet een karaktereigenschap is van de hond, maar dat de baas daar ook heel veel invloed op heeft.

Luna87 schreef:Het is natuurlijk wel een beetje des Wawa's. Wij gingen laatst naar het strand en liepen tussen de duinen gelijk op met een roedel Wawa's. Allemaal los en de een ging nog harder uit zijn plaat dan de ander. De leider van de ploeg nam het voortouw en die mensen maar roepen; Diego, Diego! Diego kom hier! Maar Diego kwam niet en ging luid blaffend achter Vito en Luna aan met in zijn kielzog de andere 5 ratten
Tja, ik moet er eerlijk gezegd wel om lachen, een hoop herrie maar weinig inhoud hoor Mijn honden ervaren het totaal niet bedreigend, ze reageren er niet eens op. Je ziet ze bijna denken, laat maar lullen.

Ik ben bang dat je ermee moet leren leven.

Weet niet of dat in de buurt van Zandvoort was maar daar loopt exact zo'n roedel. Dat gilt en krijst, de eerste keren schrok ik mij een hoedje, dacht dat er heel wat gebeurde maar het is gewoon hun standaard strandje. Als je er iets aan wilt doen zou ik beginnen met één voor één uitlaten. Maar of het effectief gaat zijn betwijfel ik, zeker als je weer met z'n allen op stap gaat.

Peer móet naar andere honden toe vindt hij zelf. En als dat niet mag, dan gaat/ging hij hysterisch doen. En aan een enkele hond heeft hij gewoon de pest.
Meestal liet ik ze aan mijn andere kant zitten en bleef ik in het begin doorvoeren en nu na de tijd pas belonen.
In het begin gebruikte ik gewoon een kippennek, dan was hij aan het kauwen en tegelijkertijd hysterisch doen lukte niet.
Daarbij kalmeert eten en zo hebben we het later afgebouwd.

Bij Kai ( het is dan wel geen échte Wawa, maar toch ) heeft het heel erg geholpen hem een tijdje op te pakken als er een andere hond in zicht kwam. Ook bij zusje Pixie heeft dit geholpen. Ik pak Kai nu nog sporadisch op als ik een hond aangelijnd tegenkom, als ik al merk dat hij (of ik) opgefokt ben, ik heb geen zin in dat asogekrijs. Heb ik ze met zn tweetjes tegelijk mee is het lastiger voor ze, dan doe ik een stapje terug en laat ik ze maar even uitrazen, incasseer de meewarige blikken.. en loop door als de hond voorbij is..