Het HondenForum

Hallo allemaal!

Ik ben lid geworden van het forum omdat we wel wat advies kunnen gebruiken voor onze golden retriever Milly. Ze is nu 6 jaar en heeft een zeer vriendelijk karakter, is heel speels, en ze is echt onze knuffel. Er zijn eigenlijk geen problemen behalve het volgende.

- Ze is bang voor autoritjes, ondanks dat ze vrijwel dagelijks (!) mee in de auto gaat. Ze springt er heel blij in (want autoritje = wandeling) en haar in de auto krijgen is geen enkel probleem, maar zodra ze erin zit begint het probleem. Ze ziet er allesbehalve relaxed uit, hijgt heel snel en kwijlt zeer veel. Ook gaat ze nooit liggen, ze blijft altijd zitten.
Ik moet wel zeggen dat er al wat verbetering is ten opzichte van vroeger, toen trilde ze ook nog heel hard, dit is nu over. We rijden al erg voorzichtig als we haar in de auto hebben (rustig door de bocht, niet te snel optrekken). We hebben geprobeerd haar rustig toe te spreken of iets lekkers aan te bieden, maar dit at ze niet op. Op dit moment negeren we het, maar mochten jullie tips hebben hoe we het voor haar fijner kunnen maken zouden we deze graag horen.

- Het grootste probleem: haar gedrag als er mensen op bezoek komen. Ze gaat echt HE-LE-MAAL uit haar dak. Ze baant zich een weg naar het bezoek (ook al moet ze mij/vriend/een stoel daarbij omver lopen), luid blaffend met daarbij een soort "zeurend" geluid en gekreun, met een heel onderdanige houding (kont heel laag, straat zwiept over de vloer). Eenmaal bij ze gaat ze direct op haar rug liggen om op haar buik geaaid te worden en likt ze de mensen helemaal af. Dit gaat zeker 10 minuten zo door. Op een gegeven moment kalmeert ze wel, maar zodra het bezoek ook maar 1 blik op haar werpt of als ik even wegloop om drinken te halen, doet ze weer precies hetzelfde. Echt relaxed zitten is niet mogelijk.
We krijgen niet zo heel vaak bezoek, en naar mijn mening wordt het steeds erger. Ze heeft ook nooit opgesprongen maar ik merk dat ze dit laatste tijd bij bezoek ineens wel doet. Het is voor iedereen vervelend, want niet alle bezoek houdt van honden, maar er worden ook dingen omver gelopen en omgegooid, en je kunt mensen een tijd niet verstaan door het lawaai Als mijn vriend ook thuis is, houdt hij haar meestal even vast totdat het bezoek goed en wel binnen is en kondigen we vervolgens de wervelwind aan, maar voor mij zelf is ze te sterk. Als we zelf binnenkomen gedraagt ze zich overigens niet zo extreem.

Iemand enig idee hoe we dit het beste kunnen aanpakken? ​Alvast heel erg bedankt!

Geef haar voor het rijden eens een kinderdosis Primatour. Ze heeft waarschijnlijk last van wagenziekte.
Als je bezoek krijgt, lijn haar aan, en begin haar te leren op haar plaats te blijven. Zij hoeft niets met bezoek, zeker niet zo lang ze zo druk is. Ze heeft nu geleerd dat ze zo uit haar dak mag gaan bij bezoek, dus het is wel iets van de lange adem om dit nu nog om te buigen. Waarschijnlijk kan een gedragstherapeut jullie nog wat gerichtere tips geven

Vera_123456 schreef: - Ze is bang voor autoritjes, ondanks dat ze vrijwel dagelijks (!) mee in de auto gaat. Ze springt er heel blij in (want autoritje = wandeling) en haar in de auto krijgen is geen enkel probleem, maar zodra ze erin zit begint het probleem. Ze ziet er allesbehalve relaxed uit, hijgt heel snel en kwijlt zeer veel. Ook gaat ze nooit liggen, ze blijft altijd zitten.
Ik moet wel zeggen dat er al wat verbetering is ten opzichte van vroeger, toen trilde ze ook nog heel hard, dit is nu over. We rijden al erg voorzichtig als we haar in de auto hebben (rustig door de bocht, niet te snel optrekken). We hebben geprobeerd haar rustig toe te spreken of iets lekkers aan te bieden, maar dit at ze niet op. Op dit moment negeren we het, maar mochten jullie tips hebben hoe we het voor haar fijner kunnen maken zouden we deze graag horen.

Wat vervelend. Ik zou eens kijken hoe ze het doet als je haar een paar keer primatour oid geeft, misschien is ze gewoon ontzettend wagenziek.

Vera_123456 schreef:- Het grootste probleem: haar gedrag als er mensen op bezoek komen. Ze gaat echt HE-LE-MAAL uit haar dak. Ze baant zich een weg naar het bezoek (ook al moet ze mij/vriend/een stoel daarbij omver lopen), luid blaffend met daarbij een soort "zeurend" geluid en gekreun, met een heel onderdanige houding (kont heel laag, straat zwiept over de vloer). Eenmaal bij ze gaat ze direct op haar rug liggen om op haar buik geaaid te worden en likt ze de mensen helemaal af. Dit gaat zeker 10 minuten zo door. Op een gegeven moment kalmeert ze wel, maar zodra het bezoek ook maar 1 blik op haar werpt of als ik even wegloop om drinken te halen, doet ze weer precies hetzelfde. Echt relaxed zitten is niet mogelijk.
We krijgen niet zo heel vaak bezoek, en naar mijn mening wordt het steeds erger. Ze heeft ook nooit opgesprongen maar ik merk dat ze dit laatste tijd bij bezoek ineens wel doet. Het is voor iedereen vervelend, want niet alle bezoek houdt van honden, maar er worden ook dingen omver gelopen en omgegooid, en je kunt mensen een tijd niet verstaan door het lawaai Als mijn vriend ook thuis is, houdt hij haar meestal even vast totdat het bezoek goed en wel binnen is en kondigen we vervolgens de wervelwind aan, maar voor mij zelf is ze te sterk. Als we zelf binnenkomen gedraagt ze zich overigens niet zo extreem.

Eerste wat ik denk is: riem. Ik lees dat je vriend dat al doet en dat jij haar niet kunt houden, je kunt haar in dit stadium ook ergens aan vastbinden als je haar niet onder appèl krijgt? Of in de bench? Maar die heb je niet en kent ze niet denk ik?
Als je hier écht wat mee wil moet je wel echt flink gaan trainen en/of voorkomen. Dus absoluut niet toestaan dat ze druk naar het bezoek gaat. Dat kun je combineren met allerlei methoden (afleiden/kluiven/appèl trainen/...) maar het belangrijkste blijft dat je het gedrag voor geen centimeter toestaat.

Op grond van je berichten maak ik op dat ze niet bang is voor autoritjes maar stomweg misselijk! Denk 's aan een primatourtje?

En dat andere? Wegsluiten. In een ren, deel van de kamer afsluiten. Hond negeren. Ze lijkt op basis van wat je schrijft over enthousiast en weet niet hoe dat te handelen. Daar zou je evt een gedragstherapeut bij in kunnen schakelen. Vanaf ene beeldscherm blijft het lastig.

Suzanne

Zie wel meer van dat soort Goldens en ook Labradors. Lijken overgesocialiseerde aandachtstrekkers maar eigenlijk gewoon genetisch.

Als mijn spets in de auto zit doet hij ook zo.
Zodra hij in een bench in de auto zit is alles ok.
Ik zou dat eens proberen.

Vera_123456 schreef: Het grootste probleem: haar gedrag als er mensen op bezoek komen. Ze gaat echt HE-LE-MAAL uit haar dak. Ze baant zich een weg naar het bezoek (ook al moet ze mij/vriend/een stoel daarbij omver lopen), luid blaffend met daarbij een soort "zeurend" geluid en gekreun, met een heel onderdanige houding (kont heel laag, straat zwiept over de vloer). Eenmaal bij ze gaat ze direct op haar rug liggen om op haar buik geaaid te worden en likt ze de mensen helemaal af. Dit gaat zeker 10 minuten zo door. Op een gegeven moment kalmeert ze wel, maar zodra het bezoek ook maar 1 blik op haar werpt of als ik even wegloop om drinken te halen, doet ze weer precies hetzelfde. Echt relaxed zitten is niet mogelijk.
We krijgen niet zo heel vaak bezoek, en naar mijn mening wordt het steeds erger.

Oef, herkenbaar. Mijn hond weet zich ook geen raad met visite over de vloer. Hij blaft niet, maar blijft alsmaar rondjes dansen bij het bezoek voor de voeten. En inderdaad: op een gegeven moment is hij rustig, maar dat duurt nooit lang. Mijn schoonmoeder is nogal hardleers en ondanks ons verzoek om geen aandacht aan Jip te besteden, loopt ze bij ieder bezoek wel een keer naar Jip toe voor een aai. Grrr. Hoe vervelend dat iedere keer ook is, het heeft mij wel geleerd dat sommige mensen zich simpelweg niet aan jouw "regels" (willen) houden en dat we het dus maar op een andere manier moeten doen. Ik ben daarom ook van mening dat die situatie moeten voorkomen. Komt er visite? Dan zetten wij een hekje in de woonkamer (puppyren kan ook) zodat Jip niet bij het bezoek kan. Mijn vriend is van mening dat Jip er op deze manier niets van leert, en wil hem na een tijdje dan alsnog bij de visite laten. Maar na 2 jaar proberen durf ik wel de conclusie te trekken dat dat niet werkt. En we doen er niemand een plezier mee. Dus voortaan blijft Jip achter het hekje.