Het HondenForum

L.S.,

Mijn oude hond is aan zijn eind, dood door euthanasie is een kwestie van dagen. Dierenarts komt aan huis. Nu heb ik er 2 en ik vraag me af wat de beste praktijk is...

- hond 2 aanwezig laten zijn direkt op het hondenbed (waar ze beide op liggen)
- hond 2 in een mand leggen een paar meter verderop zodat die alles wel kan volgen maar ons verder niet stoort
- hond 2 met iemand buiten laten lopen en na thuiskomst confronteren

Ik neig naar de tweede optie, op deze manier is een eerdere hond ook gestorven, op haar bed met toen nog jonge hond 1 op de bank verderop. Heeft er iemand ervaring met een "stervensconfiguratie"? Wat doen mensen met meerdere honden?

Mvgroet,
Langehond

Wat akelig sterkte ermee

Ik denk dat het per hond verschillend is.
Hoe is hun verhouding onderling? zijn ze heel close of niet, hoe "emotioneel" is hond 2 etc etc

Wij laten de andere honden er niet bij tijdens de euthanasie, maar wel daarna om te snuffelen als ze willen. We doen zodat het zo rustig mogelijk voor de hond die geeuthaniseerd word maar ook omdat onze andere honden weleens onvriendelijk kunnen reageren als er aan een van hun roedelgenootjes wordt gezeten. Sterkte met het naderende afscheid.

1 keer een andere hond erbij gelaten, nooit meer. ze raakte volledig in paniek, terwijl het een heel stabiele hond was. het inslapen ging gepaard met schokken en geluid.

Toen de dierenarts thuis kwam om mijn oude hond in te laten slapen heb ik de andere hond erbij gelaten. Op de dag hadden ze nog veel interactie in de tuin en in de woonkamer. Toen de dierenarts kwam waren er nog een paar intimi bij.
Het verliep allemaal rustig, mijn hond ging op een kleedje liggen (uit zichzelf al) en de dierenarts deed haar ding. De andere hond kwam af en toe erbij. Toen Finn zijn laatste adem uitblies nam de andere hond (Bluf) afstand, voor haar was het toen duidelijk dat hij er niet meer was.
Ze is na een uur nog een keer komen kijken omdat ik bij Finn nog zat, maar het was wel duidelijk dat zij al "afscheid" had genomen.
Ik had overigens een erg fijne dierenarts die alles rustig uitlegde en de tijd nam voor mij en voor de honden.

Bluf is toen de spuiten daadwerkelijk werden gegeven bij een van de andere mensen in huis gaan zitten, zij bleef overal erg rustig onder, maar ook de hond die werd ingeslapen was enorm rustig.
Het is denk ik afhankelijk van de honden en hoe ze t.o.v. de dierenarts staan ook. Hier geen angst voor de dierenarts, en ook met vreemde mensen in huis waren ze altijd ok. Ik ben zelf blij dat ik het zo gedaan heb in ieder geval.

Bluf zelf is niet thuis ingeslapen, was te onverwachts. We hadden toen de andere hond (Jolly) wel mee, maar zij is in de auto gebleven. Haar hebben we geen afscheid laten nemen. Ook niet toen Bluf al was overleden. Een gevoel van mij uit was om dat niet te doen, Jol is een erg gevoelig hondje en heeft angst voor de dierenarts. Heb het gevoel dat dat de beste keuze ook is geweest.

Ik denk dat je zelf het beste een inschatting kunt maken.

In ieder geval heel veel sterkte met het naderende afscheid.

He, nog niet over nagedacht. Hebben zelf ook twee honden.
Moeilijk want soms kan het ook wat "rommelig" gaan, het inslapen. En dan is het voor jezelf al pijnlijk en emotioneel. Dan is het voor de andere hond misschien ook wel moeilijk om dat mee te maken?

Ik had er niet zo over nagedacht nog.

Ik zou het nog niet weten..

Boomer en Pepper hebben vrij weinig met elkaar, als er contact is gaat dat van Boomer uit.
Hij is nu 13, als hij ingeslapen moet worden denk ik dat we naar de dierenarts gaan en dat Pepper thuis blijft.
Vreemden in huis vind hij niet leuk, de dierenartspraktijk ook niet, maar we zitten ook met 2 (of dan 3) kinderen en ex die erbij wil zijn als het zover is.

Merci voor de respons.

Ik neig naar hond 2 in de buurt laten, paar meter verderop in de mand. Hond 1 ga ik zowiezo iets drogeren met oxazepam, die heeft een hekel aan vreemden.

Even een praktische vraag, hoe snel gaat een dode hond urine en faeces "lekken"? Ik ga zowiezo een plastic onderlegger onder het hondendek leggen maar zit nog even met het transport naar het "graf", moet ik hem al gelijk vanaf het bed in een plastic zak stoppen?

H

Ik zou er voor kiezen alleen te laten inslapen en daarna de andere hond even te laten kijken/snuffelen.

Bedankt Nanna!

Nanna schreef:

langehond1 schreef: Even een praktische vraag, hoe snel gaat een dode hond urine en faeces "lekken"? Ik ga zowiezo een plastic onderlegger onder het hondendek leggen maar zit nog even met het transport naar het "graf", moet ik hem al gelijk vanaf het bed in een plastic zak stoppen?

Ze hoeven niet te lekken maar het kan wel. Als er een poos tussen zit zou ik de achterkant van de hond in een plastic zak doen en de voorkant er gewoon uit laten. Om het rotgezicht van de plastic zak te verbergen zou je er een dekentje over kunnen leggen.

Charlie en niko meteen. Niko al met alleen het narcosemiddel.

Ik laat mijn honden er altijd bij, mijn DA kent m’n honden goed en zegt altijd laat ze hun eigen ding maar doen, dan komen ze er echt bij liggen en nemen echt afscheid. Ik zou niet anders willen, zo kunnen ze het oo hun eigen manier verwerken

Het ligt dus ook een beetje aan je DA, vind hij/zijn het prima, dan zou ik m’n hond z’n gang laten gaan en zelf beslissen, vind je DA dat niet prettig kan je de andere hond altijd nog in de mand leggen, zo is die er toch bij en kan dan daarna afscheid nemen.

Sterkte

Bij ons kwam gewoon de dierenarts aan huis (ok, de oudste was nog goed te pas alleen een tumor op haar pootje - plek van de middelteen - werd groter en kreeg ze last van). Na het gebruikelijke enthousiasme van beide honden dat er visite kwam, zijn wij met Saar bezig gegaan en is Miep op de bank gaan liggen. Die is daar blijven liggen tot het gebeurd was. Ze kwam ook niet kijken, ook niet achteraf, ze bleef op de bank liggen. Toen we Saar een uurtje later samen naar de tuin droegen is ze meegelopen, heeft ze gesnuffeld. Maar volgens mij vond ze het raarder dat wij jankten dan dat Saar dood was. Toen Pieter het gat ging dichtgooien ben ik naar binnen gelopen en is ze met mij meegelopen, en echt vanaf dat moment leek ze iets te hebben van "zo, en nu ben ik het prinsesje".
Overigens waren de honden 8 poten op 1 buik, en me and my shadow. Maar het inslapen van Saar ging heel erg mooi en rustig, en Miep was toen ook al 11 jaar. Ik ben blij dat ik het toen zo gedaan heb.

Wij hebben de honden in de huiskamer gelaten, de hond die ingeslapen werd lag in de keuken.

ik laat er meestal 1 hond bij,juist omdat de honden gewend zijn in een roedel te leven en geeft voor mijn idee het minste stress als het in huis een 'gewone'gang van zaken is, de andere honden doe ik weg ,omdat anders de DA nogal bepoteld en aangerand wordt... is zo onhandig.

toen gringo ingeslapen werd lag zoë ,zijn vriendinnetje, lekker tegen hem aan , ging zo rustig.

Ik heb ze er beide keren gewoon bij gelaten. Ze verdwenen vanzelf wel een beetje op de achtergrond, maar waren wel in de buurt. Dat verliep probleemloos. Maar het inslapen zelf verliep in beide gevallen ook erg rustig.

Ik heb nog geen ervaring hiermee, maar ik zou inderdaad hond 2 zoveel mogelijk de vrijheid geven om erbij te zijn of afstand te nemen, net wat hij wil

Heb het vroeger wel gedaan dat de andere honden erbij waren maar al heel wat jaartjes en wat dode honden verder zie ik geen verschil . Gisteren nog 1 die best wel status in de groep had en geen van de honden hebben er om getreurd of vreemd gevonden dat ik zonder hond terug kwam van de DA. Maakt het voor mij ook weer wat makkelijker.

In maart voor het eerst dit aan de hand gehad met het inslapen van Tessa (Luuk en Tessa waren ons eerste koppel).
Luuk heeft al, voor ons, in de gaten gehad dat het aflopende zaak was voor haar en heeft blijkbaar al eerder afscheid genomen.
Luuk was er wel bij toen we haar bij de DA in hebben laten slapen, maar hij heeft zich compleet afzijdig gehouden. Er kon geen snuffel of zo meer vanaf.

Bij het inslapen van Max waren de 2 andere honden gewoon in de woonkamer.
Ze bleven op gepaste afstand en kwamen alleen even snuffelen toen hij overleden was. Daarna was het klaar en ze hebben nooit enig teken gegeven dat ze hem misten.

Doe het zoals jij het "prettig" gaat vinden: wil je alleen zijn zonder gestoord te kunnen worden (gaat de andere hond dat accepteren) of is er ruimte om te reageren op het gedrag van de andere hond.

Certi in laten slapen bij de dierenarts. Lekken kan ik mij niet herinneren. Kenia was er gewoon bij, los in de behandelkamer zoals altijd als we naar de dierenarts gaan. Het boeide haar totaal niet, heeft ook niet gesnuffeld aan dode Certi. Thuis miste ze wel een maatje, maar dat was over zodra Loba er was.

Bij het inslapen van de ratten (meer ervaring mee), de ene lekt, de andere niet. Soms kwam er ook nog vocht uit het bekje, voornamelijk als ze erg benauwd waren.

Als ik een hond thuis in zou laten slapen, zou ik de rest er ook bij laten. Misschien een paar opdringerigen even aan de lijn, zodat de dierenarts even 2 tellen zijn werk kan doen, maar daarna gewoon los erbij. Waarschijnlijk zouden ze in hun stoel klimmen of op de bank en gaan slapen. Zoals ze altijd doen, die luie windhonden.

Toen we DuCain thuis lieten gaan, is Gil er gewoon vrij bij geweest, juist omdat alles al gek was, en DuCain stijf stond van de zennuwen omdat hij de dierenarts kende, ... verder is het heel rustig gegaan, maar de 2 de hond liep dus gewoon rond en deed wat hij altijd deed, had ook geen zin om dat te gaan reviseren..

Hier kwam de dierenarts aan huis en de andere honden waren erbij. Ze vonden het niet bijster interessant.

Veel sterkte!

Bedankt allen voor de reacties. Ik laat hond 2 gewoon gaan waar ze wil en als ze zich erg opdringt, wat ik niet verwacht, dirigeer ik haar naar haar mand die wat verderop staat. Een grote plastic mand/bak is een goede tip.

Begraven wordt nog wel even een ding, ik woon in de bergen (FR) op rotsgrond, ik denk eraan een heuvel van blokken en stenen te maken als graf.

We gaan het zien.

L

Bij een hond hebben we de andere erbij gelaten. Toen hij de narcose spuit kreeg gaf ze hem nog een lik en ze wilde zo snel mogelijk weg uit de behandelkamer (ze vond de dierenarts niet leuk). Ze is zelf 2 maanden later thuis ingeslapen.

Bij onze eerste eigen hond ging het heel snel. Ik was met mijn moeder en hind naar de kliniek. Daar bleek dat ze een milttumor had die bloedde. Man gebeld dat hij gelijk moest komen en hij heeft Juul mee genomen. We zijn met Do naar buiten in de zon en in de wei gegaan om te laten inslapen. Juul was erbij, werd wel zenuwachtig maar was denk ik meer door onze zenuwen. Hij heeft nog even aan haar gesnuffeld en is toen iedereen een knuffel gaan geven incl de dierenarts.
Daarna hebben we Do in de auto gelegd om haar naar crematprium te brengen, maar omdat het nog even duurde is ze mee naar huis geweest en heeft haar broer (woont bij ouders) nog aan haar geroken en Juul ook nog een laatste keer.

ik laat altijd mijn honden waar ze zijn. sommige willen afscheid nemen en sommige niet. toen ik vorig jaar oktober gilly in liet slapen is haar dochter erbij geweest en zat naast mij op de bank en aan de andere kant gilly. toen ze dood was hebben we haar op de grond gelegd en toen is haar kleindochter erbij gaan liggen tot we gilly naar het crematorium brachten.
toen we duc in lieten slapen heeft gilly neus aan neus gelegen tot duc was overleden.

ellen

Shib lag half in zijn mand en half in mijn armen toen de dierenarts hem liet gaan en Lou lag aan de andere kant strak tegen me aan. Ze heeft zich er helemaal niet mee bemoeid verder, is ook zelf tegen me aan komen liggen en stond pas weer op toen ik ook op stond.

Ik laat de andere honden er altijd bij en dat gaat prima.

Rana was de eerste hond die thuis insliep.
Ita heeft tijdens de hele procedure aan mijn knie geplakt gezeten.
Toen Rana was overleden bleef ze bij mij in de buurt.
Naar Rana heeft ze verder niet meer gekeken.
Ze was gewoon rustig, geen spanning gezien.

De dagen daarna heeft ze op "standaard speelmomenten" nog wel naar Rana gezocht, maar ook dat was na een paar dagen over.

Hier zijn er drie bij de dierenarts ingeslapen en twee thuis. Die drie bij de dierenarts waren spoed in de avond dus dan is er niet veel keus meer. Mijn voorkeur is thuis in laten slapen. Bij allebei de honden ging dat zo rustig. Ze hadden veel minder stress, en bij allebei zijn de andere honden er bij gebleven.

De honden die thuis ingeslapen zijn lagen in een mand, ik zat er naast op de grond. Geen van de andere honden kwam er bij kijken. Ik kan me zelfs ook niet herinneren waar ze in huis waren op dat moment. Ik denk op de bank en boven.

Nadat alles achter de rug was en de d.a. weer weg kwamen ze wel snuffelen. De honden die bij de d.a. ingeslapen zijn namen we wel mee naar huis en daar werd ook aan gesnuffeld. Ik weet nog dat Dino heel erg triest werd toen Beer ingeslapen was en hij bij hem ging kijken. Hij leek het heel goed te begrijpen dat Beer er niet meer was. Dat heeft wel een paar dagen geduurd.