Voorstelling
Geplaatst: 05 nov 2021 22:45
Hallo,
Ik heb twee honden uit mijn vorige relatie. Eerst deden we maand-maand-co-ouderschap, maar sinds 2 maanden zijn ze permanent bij mij. Ze gedogen elkaar, maar zijn niet echte vrienden. Mikka, de eerste, is wel sociaal, maar Lupé, de tweede, is altijd jaloers en zou liever alleen bij mij zijn. Ik vrees dat ze niet goed haar plaats kent.
Een eerste inleiding in hun geschiedenis:
Mikka was eerst bij ons, zo’n 2 à 3 jaar. Zij komt uit Portugal, meegenomen door een vriendin omdat zij verwaarloosd en ondervoed was. Zij had al een kleinere hond die dominant was en Mikka luisterde naar die hond, zij lijkt van nature onderdanig (of zeker volgzaam, ze doe meestal andere honden na). Mikka kent geen spelen, een bal of een stok doen niets voor haar. Heel af en toe heeft ze eens een klik met een andere hond en dan draait ze vrolijk in een rondje, een beetje een dansje. Dat doet ze ook als Lupé weg geweest is en terugkomt. Samen spelen doen ze nooit.
Lupé komt van Spanje via een organisatie voor podenco’s. Zij komt van de straat daar en was in een asiel tot wij hem kozen. Ze is blind aan één kant door een ontsteking. Ze is heel bang op straat, van grote voorwerpen en mensen. Ook in de natuur loopt ze in een boog rond mensen als ze kan. Honden mijdt ze soms, ze is nieuwsgierig maar ook bang, waardoor ze soms toenadering zoekt, maar dan weer afstand neemt. Heel soms “speelt” ze met een hond, door achter elkaar aan te lopen. Maar ik heb de indruk dat ze op zo’n moment ook bang is, want haar haar staat wat naar boven en ze bijt snel van zich af als de ander te dicht komt. Lupé loopt graag achter stokken, brengt die en vindt het leuk om er dan in te bijten en aan te rukken terwijl ik ‘m vast houdt.
Op advies van de organisatie behandelden we Mikka als nummer één: ze krijgt eerst eten en wordt eerst aangelijnd voor het wandelen.
Mikka is wat kleiner en minder sterk, Lupé is een sterke en actieve hond. Daarom vroegen we ons altijd af of we geen tegen-natuurlijke hiërarchie instelden. Maar over het algemeen respecteert Lupé Mikka, bijvoorbeeld als Mikka ergens ligt, zal ze haar ruimte niet betreden. Mikka heeft hier ooit al eens misbruik van gemaakt, helemaal in het begin dat Lupé er bij was. Lupé mocht in de ganse living niet in én ze pakte haar beentje af. Toen is Lupé kwaad geworden, is er gevochten en moest Mikka genaaid worden. Ik heb ze uit elkaar gehaald en ben tussen hen gebleven. Ik ben met beide honden naar de dierenarts gereden, alletwee achter in de auto. Ik dacht: als Lupé denkt dat ik nu met Mikka ga wandelen en zij niet mee mag, schept dat nog meer ongelijkheid (en denkt Mikka misschien nog meer dat zij privileges heeft). Dat is toen goed gegaan, ze hebben elkaar niet meer aangevallen. Ook daarna was er geen spanning. Toen ik ze uit elkaar haalde, probeerden ze allebei wel om terug aan te vallen, het duurde even voordat ze gekalmeerd waren.
Ik heb al wat gelezen op het forum en best wat geleerd. Blijkbaar zijn er wel wat mensen met geredde honden die een bagage meedragen. Fijn dat er zoveel honden-liefhebbers zijn en dat we ervaringen kunnen uitwisselen!
Ik heb twee honden uit mijn vorige relatie. Eerst deden we maand-maand-co-ouderschap, maar sinds 2 maanden zijn ze permanent bij mij. Ze gedogen elkaar, maar zijn niet echte vrienden. Mikka, de eerste, is wel sociaal, maar Lupé, de tweede, is altijd jaloers en zou liever alleen bij mij zijn. Ik vrees dat ze niet goed haar plaats kent.
Een eerste inleiding in hun geschiedenis:
Mikka was eerst bij ons, zo’n 2 à 3 jaar. Zij komt uit Portugal, meegenomen door een vriendin omdat zij verwaarloosd en ondervoed was. Zij had al een kleinere hond die dominant was en Mikka luisterde naar die hond, zij lijkt van nature onderdanig (of zeker volgzaam, ze doe meestal andere honden na). Mikka kent geen spelen, een bal of een stok doen niets voor haar. Heel af en toe heeft ze eens een klik met een andere hond en dan draait ze vrolijk in een rondje, een beetje een dansje. Dat doet ze ook als Lupé weg geweest is en terugkomt. Samen spelen doen ze nooit.
Lupé komt van Spanje via een organisatie voor podenco’s. Zij komt van de straat daar en was in een asiel tot wij hem kozen. Ze is blind aan één kant door een ontsteking. Ze is heel bang op straat, van grote voorwerpen en mensen. Ook in de natuur loopt ze in een boog rond mensen als ze kan. Honden mijdt ze soms, ze is nieuwsgierig maar ook bang, waardoor ze soms toenadering zoekt, maar dan weer afstand neemt. Heel soms “speelt” ze met een hond, door achter elkaar aan te lopen. Maar ik heb de indruk dat ze op zo’n moment ook bang is, want haar haar staat wat naar boven en ze bijt snel van zich af als de ander te dicht komt. Lupé loopt graag achter stokken, brengt die en vindt het leuk om er dan in te bijten en aan te rukken terwijl ik ‘m vast houdt.
Op advies van de organisatie behandelden we Mikka als nummer één: ze krijgt eerst eten en wordt eerst aangelijnd voor het wandelen.
Mikka is wat kleiner en minder sterk, Lupé is een sterke en actieve hond. Daarom vroegen we ons altijd af of we geen tegen-natuurlijke hiërarchie instelden. Maar over het algemeen respecteert Lupé Mikka, bijvoorbeeld als Mikka ergens ligt, zal ze haar ruimte niet betreden. Mikka heeft hier ooit al eens misbruik van gemaakt, helemaal in het begin dat Lupé er bij was. Lupé mocht in de ganse living niet in én ze pakte haar beentje af. Toen is Lupé kwaad geworden, is er gevochten en moest Mikka genaaid worden. Ik heb ze uit elkaar gehaald en ben tussen hen gebleven. Ik ben met beide honden naar de dierenarts gereden, alletwee achter in de auto. Ik dacht: als Lupé denkt dat ik nu met Mikka ga wandelen en zij niet mee mag, schept dat nog meer ongelijkheid (en denkt Mikka misschien nog meer dat zij privileges heeft). Dat is toen goed gegaan, ze hebben elkaar niet meer aangevallen. Ook daarna was er geen spanning. Toen ik ze uit elkaar haalde, probeerden ze allebei wel om terug aan te vallen, het duurde even voordat ze gekalmeerd waren.
Ik heb al wat gelezen op het forum en best wat geleerd. Blijkbaar zijn er wel wat mensen met geredde honden die een bagage meedragen. Fijn dat er zoveel honden-liefhebbers zijn en dat we ervaringen kunnen uitwisselen!
