Het HondenForum

ranetje schreef: ↑28 dec 2022 15:25 Klein huis is niet belangrijk
Schoonmaken maakt voor een hond niet veel uit.
Dus blijft over dat hij lang van huis is (?)

Je kunt dat tegen hem zeggen.
En daarmee is de kous af.
Een volwassen mens.
Woont zelfstandig
Kan zichzelf kennelijk financieel onderhouden.
Zijn keuze.

Foxen schreef: ↑28 dec 2022 23:12 Een chihuahua bij drie katten lijkt mij inderdaad ook helemaal geen goede combinatie. Maar het lijkt me vooral ook een groot probleem dat hij veel werkt. Inclusief reistijd is hij 9,5 per dag weg. Hij is ook nog wekelijks twee avonden weg van huis voor muziekles. Ik vroeg of hij dan tenminste vakantie heeft genomen als de pup aankomt, maar hij zei dat de pup prima alleen kon zijn. Sorry, maar dat er bij mij echt niet in. Als ik er dan iets van zeg, dan is het antwoord: “je hoeft me echt niets over honden te vertellen, want we hebben vroeger altijd een hond gehad”. Hij wil ook geen cursus met de hond gaan volgen.
Als ik vraag waarom hij überhaupt een hond wil, terwijl hij al drie katten heeft en een druk leven, dan zegt hij simpelweg dat hij een hond mist. Hij denkt eigenlijk alleen maar vanuit zijn eigen wens en niet vanuit de behoeften van het arme hondje. Hij is emotioneel zeer instabiel en poetst zijn huis nauwelijks. Ik kan best wat hebben, maar bij hem thuis is het gewoon echt smerig. Zodra je binnenkort wordt je overvallen door de zeer penetrante geur van kattenbakken die al een tijdje niet meer zijn schoongemaakt. Overal waar je kijkt vind je dikke plukken haren. Niets is opgeruimd en het is er een grote chaos. Er is eigenlijk geen plek in het huisje waar het wel schoon en opgeruimd is. Om naar binnen te gaan moet je een stukje door de tuin, waar de kippen vrij rondlopen. Het is vrijwel onmogelijk om dan niet in de kippenpoep te trappen. Verder heeft hij moeite met het organiseren van zijn leven, is hij mentaal niet in een gezonde toestand en hij neemt regelmatig impulsieve en ondoordachte besluiten, zoals het kopen van allerlei dure dingen die hij niet kan betalen. Die koopt hij dan op krediet.
Als ik voorzichtig vraag of een bepaald besluit wel verstandig is, dan krijg ik meestal meteen een zeer defensief antwoord in de trant van: “ik weet het prima en waar bemoei je je mee”. Ik heb ook eens heel voorzichtig gezegd dat zijn woning wel een poetsbeurt kon gebruiken, maar dat kwam echt niet goed aan.

Voor hemzelf lijkt me de hond al geen goede keuze, maar het gaat me vooral om het arme hondje. Ik zou het in ieder geval niet over mijn hart verkrijgen om mijn honden zo lang alleen te laten. Hij kan in mijn ogen absoluut niet bieden wat de hond nodig heeft. Helaas komen mijn argumenten om ervan af te zien niet aan en is hij vastbesloten. Heel eerlijk gezegd ben ik er nogal kwaad over, allereerst omdat ik het een heel egoïstische keuze vind die niet overeenkomt met mijn normen en waarden, maar ook omdat hij gewoon heel vaak alleen maar doet wat hij zelf wil en niet luistert naar anderen. Het is gewoon een heel dom besluit, en hij ziet het niet in.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Ik twijfel er zelfs over of ik nog wel contact met hem wil als de hond er toch komt, want het gaat gewoon zo erg tegen mijn waarden in wat hij doet.