Het HondenForum

Sinds enkele weken loopt, rent en speelt Farah 2 keer per dag los op de hei hier. Dat gaat helemaal prima en ze geniet er enorm van.
Luisteren doet ze 90% van de tijd meer dan prima, maar zo af en toe is die hond van 150 meter verderop toch net even wat leuker.
Gisterenavond rond 23.00 uur zaten we tv te kijken en Farah lag heerlijk ontspannen op de bank.
En ineens een enorme knal.
Farah vloog werkelijk van de bank en was flink bang geworden en dat is ze best lange tijd gebleven, heel onrustig door de kamer en keuken aan het lopen en flink aan het hijgen. Ze was toen ook volkomen onbereikbaar.
Op een gegeven moment werd ze gelukkig wat rustiger en konden we haar afleiden met leverworst.

Gisterenavond dan ook meteen besloten dat ze niet meer los mag op de hei, zo jammer voor haar. Maar als ze binnen al onbereikbaar was, hoe zou dat buiten dan zijn.
Dus de komende weken maar weer dagelijks naar het omheinde losloopgebied 't Harde, kan ze daar veilig loslopen.

Echt jammer voor haar en jullie. Heb zelf 2x een herplaatste hond gehad die doodsbang van geknal werd. Vervolgens zijn we met volgende honden en vooral met pups juist naar buiten te gaan, aangelijnd om samen vertrouwen te geven. Ook bij Indy merk ik onrust bij geknal. Toch ga ik naar buiten samen met hem. Ik denk het samen doen ondersteuning geeft. Overigens is aanlijnen natuurlijk het juiste. Vervelend voor een tijdje.

Als mijn hond/pup in huis ergens van schrikt dan doe ik helemaal niets. We gaan gewoon door met waar we mee bezig waren. Niet afleiden, niet roepen, niet proberen te spelen, niet (onderling) mopperen op dat kut-geknal. Gewoon stoicijns doorgaan met waar we mee bezig waren.
"Voordeel" tegenwoordig is dat er jaarrond geknald moet worden. Hier in elk geval met thuiswedstrijden van de Graafschap, maar blijkbaar ook als mensen 50 worden (of 26, of 33 1/3 ofzo).

Misschien is het geknal wel veel bedreigender als ze binnen aan het chillen is?
Dat weet je natuurlijk pas als jullie het buiten een keer meemaken.

Wat hebben jullie gedaan toen ze binnen zo onrustig bleef?

Ik ga naar buiten met de hond.

Hier inderdaad ook binnen vooral niet te veel aandacht geven, maar vooral ontspannen doorgaan met wat we bezig zijn. Norah komt meestal wel steun zoeken, dat mag ook enogszin, maar er zijn wel grenzen, zelf bij evetuele paniek. Kay blafte vaak een paar keer. Hield hij niet oo dan gaf ik een duidelijke klaar. Even blaffen is oke maar langer niet.

1 voordeel van 2 senioren. Kay hoord en ziet het niet zo goed meer. Die slaapt wel door. En Norah zijn de scherpe kanten er ook wel af.
Maar buiten gaan zij in het bos ook al vast, want die demente dove oudjes zijn zo moeilijk weer terug te fluiten en ze weten het zelf ook niet zo goed meer.

Vroeger rende mijn terrier Bas na paniek na huis (na een aanval). Kay heeft dat ook als jonge hond een keer gedaan. Dat gaf tenminste vertrouwen.

Het is hier nog best rustig dit jaar

Vreselijk ja dat vuurwerk. Mijn hond Lieffie is er ook heel erg bang voor. Gelukkig met het verstrijken van de jaren en het groeien van zijn vertrouwen, rent hij nu naar mij toe als hij iets eng vind en niet meer blind alleen maar weg, weg, weg.