Het HondenForum

Shit,

Word ik gisterenavond gebeld door een cursist. Zaterdag heeft ze eigenlijk examen maar nu heeft ze haar hond vrijdag in laten slapen.

Hond had haar aangevallen (echt gericht, eerste bijtpoging mislukte en toen heeft hij een tweede bijtpoging gedaan die dus wel lukte). Ze had schijnbaar een fikse bijtwond in haar hand. Resultaat was dat ze dus ontzettend bang was geworden voor haar hond en niet meer verder durfde met hem (mede omdat de agressie zo duidelijk bewust op haar gericht was). Ze heeft hem dus in laten slapen.

Ik baal hier zo ontzettend van. Waarom heeft ze me nu niet eerder gebeld? Ze waren zo ontzettend op de goede weg. Waarom heeft ze niet eerst mij (of elke andere instructeur of gedragstherapeut) gebeld voordat ze die stap heeft gezet om de hond te laten inslapen? Ik kan me haar angst ontzettend goed voorstellen maar ik geloof dat de situatie niet reddeloos verloren was en dat de hond nog een kans had moeten krijgen, als het niet bij haar was dan toch bij iemand anders, die weet waar hij aan begint.

Ik heb hier echt buikpijn van . Moest het effe kwijt. Heb ook het gevoel dat ik hier gefaald heb :cry2: .

He gadver, dat kan ik me voorstellen.
Vaak is het een actie reactie die dit soort besluiten doen ontstaan.
Weer een hond die de dupe is van de onmacht van het baasje

Maar het blijft haar beslissing, wat als hij wordt herplaatst en bijt ook de nieuwe eigenaar. En waar moet de hond tot zo lang dan blijven als zij bang is geworden voor haar eigen hond? Ik kan haar beslissing heel goed begrijpen.

Ik kan me haar reactie wel voorstellen, maar ik denk zelf dat er nog heel veel mogelijkheden waren geweest om dit probleem op te lossen. En er zijn best mensen die bereid zijn om zo'n hond (tijdelijk) op te vangen, hem de nodige begeleiding te geven en vervolgens te herplaatsen bij iemand die verstand heeft van dit soort honden. Ik had de hond zelfs nog wel tijdelijk in opvang willen nemen. Maar ze heeft me gewoon de kans niet gegevenom haar te helpen en dat vind ik zo triest.

Ik heb ook wel moeite met de dierenarts die zo klakkeloos direct heeft besloten om de hond daadwerkelijk in te slapen. De dierenarts had naar mijn idee de eigenaresse moeten wijzen op andere mogelijkheden. Maar dat heeft hij / zij niet gedaan, en nu is het dus te laat. Ik voel me hierdoor gewoon vreselijk machteloos.

Ik verwijt het deze cursist niet. Het was haar eerste hond en ze heeft gewoon heel veel pech gehad. Ik denk dat deze beslissing grotendeels genomen is onder invloed van heel veel emotie maar ook onwetendheid. Van de professional had ik echter meer verwacht.

Was dit een hond die bij jou trainde? En het trainen ging wel goed?

Jij hebt niet gefaald, je kunt niet meer doen dan mensen leren omgaan met hun hond(en). Het zegt waarschijnlijk meer over de cursist dan over jouw. Sommige mensen kunnen het gewoon niet volhouden om consequent te zijn omdat ze zelf de disipline niet hebben, maar die wél van de hond verwachten. Dat is erg spijtig en helemaal als dit de gevolgen zijn.

Ik zie bij mij op de cursus (ik ben zelf cursist) ook mensen die het gewoon niet snappen. Roepen de hond op een verkeerde toon, hond komt niet, ze roepen nog bozer, hond komt nu helemaal niet meer......enz enz, je kunt ze dan 10 x uitleggen dat ze anders moeten reageren naar hun hond toe, maar ze snappen het gewoon niet en raken gefrustreerd.

Jij hebt NIET gefaald

Neeltje schreef:Maar het blijft haar beslissing, wat als hij wordt herplaatst en bijt ook de nieuwe eigenaar. En waar moet de hond tot zo lang dan blijven als zij bang is geworden voor haar eigen hond? Ik kan haar beslissing heel goed begrijpen.

Als er nog niet door een kenner naar gekeken is en nog niet uitgezocht is waarom de hond dat deed,kan ik de beslissing absoluut niet begrijpen??Dus als jouw hond je een keer bijt laat je hem ook inslapen??
Mensen grijpen zo snel naar inslapen met dieren,is gewoon eng en om van te

wat ik me afvraag is hoe oud die hond was.

verder keur ik zo'n gedrag (het laten inslapen) niet goed omdat het meestal ligt aan de opvoeding.

Beste Sietske,

Ik kan me je gevoel van onmacht heel goed voorstellen. Maar dit zijn denk ik toch gewoon zaken waar je machteloos bij zult moeten toekijken. Het hoort er helaas gewoon bij, bij het lesgeven aan hondebazen. Jij weet wél beter, maar zo´n baasje weet niet wat jij weet. En dat kun je ook niet uitleggen, jouw kennis is denk ik niet goed te bevatten voor de gemiddelde honde-eigenaar.

Je zult dan ook moeten proberen om afstand te nemen, zet het uit je hoofd en blijf er niet de hele dag over doormalen. Het is goed dat het je diep raakt, maar blijf er niet mee zitten. Jij hebt gedaan wat je kon, en daarin moet je denk ik je reden vinden om te berusten in datgene wat er gebeurt is. Het heeft zo moeten zijn, daar heb jij niks aan kunnen doen. En de hond in kwestie is dood, dus die heeft nergens meer weet van, gelukkig.

Ik ben het helemaal met je eens dat de dierenarts die hieraan mee heeft gewerkt geen moderne profesioneel is. Maar ook dat soort miskleunen zijn er altijd geweest, en zullen er altijd blijven. Zelfs daarmee zul je moeten leren leven.

Sterkte, en veel plezier met je trainingen,

Willy.

Wil de hond schreef:Ik ben het helemaal met je eens dat de dierenarts die hieraan mee heeft gewerkt geen moderne profesioneel is. Maar ook dat soort miskleunen zijn er altijd geweest, en zullen er altijd blijven.

Wij weten niet wat de bewuste eigenaar allemaal verteld heeft over de hond tegen de DA. Dus over zijn beslissing kunnen wij niet oordelen.

DogoDonna schreef:

Wil de hond schreef:Ik ben het helemaal met je eens dat de dierenarts die hieraan mee heeft gewerkt geen moderne profesioneel is. Maar ook dat soort miskleunen zijn er altijd geweest, en zullen er altijd blijven.

Wij weten niet wat de bewuste eigenaar allemaal verteld heeft over de hond tegen de DA. Dus over zijn beslissing kunnen wij niet oordelen.

Heb je ook weer gelijk in, maar beslissngen over leven en dood zouden eigenlijk niet even één-twee-drie genomen moeten worden.

Er zijn zelfs rechterlijke uitspraken gedaan die dit ondersteunen.

Wil de hond schreef:Heb je ook weer gelijk in, maar beslissngen over leven en dood zouden eigenlijk niet even één-twee-drie genomen moeten worden.

Er zijn zelfs rechterlijke uitspraken gedaan die dit ondersteunen.

Ben ik het ook weer mee eens, het probleem in dit geval is natuurlijk wel dat de DA het niet op zijn geweten wil hebben als de hond weer toeslaat, dan wijst iedereen naar hem.

Er moet een soort van examen (theorie én praktijk) afgenomen worden bij de mensen die een hond willen aanschaffen. Je koopt toch ook geen auto als je niet kunt autorijden ggrrrr hooeeee hier kan ik me zo kwaad over maken.

Onze Donna is alles behalve een makkelijke hond, niet gemeen ofzo, maar wel moeilijk. Ze was overdreven druk en een correctie kwam bijna niet door, dan kwam ze weer tegen je in. We hebben gewoon stug volgehouden en haar steeds weer weten te corrigeren mét succes. Ze begint nu echt een makkelijke, goed luisterende hond te worden, met ontzag voor de baas . Maar ik heb me vaak afgevraagd wat er gebeurd zou zijn als ze bij minder ervaren of consequente mensen terecht was gekomen.

De hond van mijn zusje heeft ook wel eens flink gebeten. Ze hebben er netjes een gedragstherapeut bijgehaald en nu gaat het prima.
Inslapen vind ik echt te ver gaan.

DogoDonna schreef:

Wil de hond schreef:Heb je ook weer gelijk in, maar beslissngen over leven en dood zouden eigenlijk niet even één-twee-drie genomen moeten worden.

Er zijn zelfs rechterlijke uitspraken gedaan die dit ondersteunen.

Ben ik het ook weer mee eens, het probleem in dit geval is natuurlijk wel dat de DA het niet op zijn geweten wil hebben als de hond weer toeslaat, dan wijst iedereen naar hem.

Er moet een soort van examen (theorie én praktijk) afgenomen worden bij de mensen die een hond willen aanschaffen. Je koopt toch ook geen auto als je niet kunt autorijden ggrrrr hooeeee hier kan ik me zo kwaad over maken.

Onze Donna is alles behalve een makkelijke hond, niet gemeen ofzo, maar wel moeilijk. Ze was overdreven druk en een correctie kwam bijna niet door, dan kwam ze weer tegen je in. We hebben gewoon stug volgehouden en haar steeds weer weten te corrigeren mét succes. Ze begint nu echt een makkelijke, goed luisterende hond te worden, met ontzag voor de baas . Maar ik heb me vaak afgevraagd wat er gebeurd zou zijn als ze bij minder ervaren of consequente mensen terecht was gekomen.

Daar ben ik het helemaal met je eens dat mensen een 'vergunning' zouden moeten hebben om een hond te mogen houden, zodat een heleboel problemen kunnen worden voorkomen. En dan bedoel ik gewoon met iedere hond. Ras of geen ras, grote honden, kleine honden, gewoonweg ALLE honden.

Ach wat enorm triest Sietske :cry2: :cry2:

Jij kan hier toch niks aan doen joh! Hoe kan jij er nou iets aan doen als je helemaal van niks wist?!
Nee, maak jezelf alsjeblieft geen verwijten!!!!

Ik vind het alleen maar vreselijk treurig dat er na één bijtincident tot zoiets overgegaan wordt..... god mag weten waarom die hond beet: misschien wel uit pijn of wat dan ook.

Treurig, heel erg treurig :cry2:

Tja some people, als Bas bij andere mensen was gekomen, was hij waarschijnlijk ook al 10 keer ingeslapen. Ik weet ook dat ooit iemand bij mij op cursus zat met een collie. Ineens kwam ze niet meer, ze had de hond in laten slapen, want hij zou nooit kunnen leren luisteren..... 8O Hoe ze dat bij de dierenarts heeft klaargespeeld geen idee!

Ik heb ook niet het gevoel dat het mijn schuld is ofzo. Maar ik had gewoon zo graag de kans gehad om haar te helpen en die heeft ze me niet gegeven. Ik weet dat ik daarin misschien te idealistisch ben. Ik weet dat ik niet de hele wereld kan redden, maar ik zou het soms wel willen.

Misschien even wat meer info om een beter beeld te krijgen.

De betreffende cursist is dit seizoen (13 weken geleden) bij onze hondenschool gekomen voor een A-cursus (gehoorzaamheid). Ik weet zo uit mijn hoofd niet meer hoe oud de hond was, maar hij was al volwassen. Ze hadden hem ook als volwassen hond in huis gehaald. Vanaf het begin zag ik dat er wat onduidelijkheden zaten in de rangorde en ik heb haar eigenlijk al vrij snel (les twee of drie) na de les apart genomen om met haar over de rangorde te praten. Ik heb haar tips gegeven hoe ze hiermee om kon gaan en je zag de combinatie gewoon met de week meer naar elkaar toegroeien. Voor mij was ze een ideale cursist.... niet de gemakkelijkste combinatie (dus voor mij een uitdaging) maar wel iemand die er serieus aan wil werken en mijn adviezen ter harte nam. Je hebt ook regelmatig van die "ja-maar"-cursisten die op elk advies antwoorden met "ja maar,.......", die drijven me dus regelmatig tot wanhoop , maar zo was deze cursist absoluut niet. Ze wilde echt werken aan de relatie met haar hond. En ze gingen met sprongen vooruit. De hond richtte zich steeds meer naar haar, wilde voor haar werken en hield ook steeds meer rekening met haar.

Een paar weken geleden ging ze met vakantie en haar buurvrouw, die regelmatig op de hond paste nam de lessen met de hond over. Toen de cursist terug kwam van vakantie merkte ik duidelijk dat de rangrelatie met de hond een deukje had opgelopen. Waarschijnlijk is ze voor het opbouwen van de rangrelatie te vroeg op vakantie gegaan. Ik heb haar daar ook op gewezen en ze was er zich van bewust dat ze wat inhaalwerk te doen had in deze.

Ik denk dat ze op het moment dat het bijtincident zich voordeed ongeveer twee weken terug was van vakantie. de rangorde was duidelijk nog niet goed genoeg hersteld / vastgesteld. Ze had de hond een commando gegeven alvorens hij toestemming kreeg om te eten. In plaats van het commando op te volgen begon de hond tegen haar te grommen. Daarop wilde zij hem buiten zetten (waarom weet ik eigenlijk niet, ik zou gewoon het voer hebben weggepakt en de hond hebben genegeerd en dat heb ik haar in mijn herinnering ook zo geadviseerd). Ik weet niet of ze de hond heeft aangeraakt bij het naar buiten brengen maar toen ze hem naar buiten stuurde is hij naar haar hand gesprongen (ik vermoed dus dat ze heeft gewezen, maar dat weet ik niet zeker). de eerste keer heeft hij gemist om vervolgens een nieuwe poging te ondernemen en nu wel raak te bijten. Het is dus zeer gerichte agressie geweest en ik kan me voorstellen dat dat vreselijk beangstigend is, zeker voor een beginnende hondeneigenaar.

Toch denk ik dat met de juiste therapie deze hond op zijn pootjes terecht had kunnen komen. Waarschijnlijk was overplaatsing naar een eigenaar die heel duidelijk leiding geeft al voldoende geweest. En dat vind ik dus zo jammer. Dat er niemand de kans heeft gekregen (of als dierenarts heeft genomen) om haar te wijzen op die mogelijkheid.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik de cursist daar gisteren ook niet meer op heb gewezen. Ik wil haar niet achteraf het gevoel geven dat ze de verkeerde beslissing heeft genomen. Ze zou er alleen een schuldgevoel door krijgen en de hond halen we er niet mee terug.
Al met al vind ik het gewoon een hele trieste situatie.

Sietske* schreef:Een paar weken geleden ging ze met vakantie en haar buurvrouw, die regelmatig op de hond paste nam de lessen met de hond over. Toen de cursist terug kwam van vakantie merkte ik duidelijk dat de rangrelatie met de hond een deukje had opgelopen. Waarschijnlijk is ze voor het opbouwen van de rangrelatie te vroeg op vakantie gegaan.

Wij hebben dit jaar onze wintersport om deze reden laten schieten, zoals ik al zei was Donna niet een hond voor iedereen en ik wilde mijn schoonouders er niet mee opzadelen. Maar ik vond het ook zonde van de moeite en energie die we er al in hadden gestoken. Als ik dit dan lees ben ik heel blij dat we niet gegaan zijn.

Sietske* schreef:Ik heb ook niet het gevoel dat het mijn schuld is ofzo. Maar ik had gewoon zo graag de kans gehad om haar te helpen en die heeft ze me niet gegeven. Ik weet dat ik daarin misschien te idealistisch ben. Ik weet dat ik niet de hele wereld kan redden, maar ik zou het soms wel willen.

Misschien even wat meer info om een beter beeld te krijgen.

De betreffende cursist is dit seizoen (13 weken geleden) bij onze hondenschool gekomen voor een A-cursus (gehoorzaamheid). Ik weet zo uit mijn hoofd niet meer hoe oud de hond was, maar hij was al volwassen. Ze hadden hem ook als volwassen hond in huis gehaald. Vanaf het begin zag ik dat er wat onduidelijkheden zaten in de rangorde en ik heb haar eigenlijk al vrij snel (les twee of drie) na de les apart genomen om met haar over de rangorde te praten. Ik heb haar tips gegeven hoe ze hiermee om kon gaan en je zag de combinatie gewoon met de week meer naar elkaar toegroeien. Voor mij was ze een ideale cursist.... niet de gemakkelijkste combinatie (dus voor mij een uitdaging) maar wel iemand die er serieus aan wil werken en mijn adviezen ter harte nam. Je hebt ook regelmatig van die "ja-maar"-cursisten die op elk advies antwoorden met "ja maar,.......", die drijven me dus regelmatig tot wanhoop , maar zo was deze cursist absoluut niet. Ze wilde echt werken aan de relatie met haar hond. En ze gingen met sprongen vooruit. De hond richtte zich steeds meer naar haar, wilde voor haar werken en hield ook steeds meer rekening met haar.

Een paar weken geleden ging ze met vakantie en haar buurvrouw, die regelmatig op de hond paste nam de lessen met de hond over. Toen de cursist terug kwam van vakantie merkte ik duidelijk dat de rangrelatie met de hond een deukje had opgelopen. Waarschijnlijk is ze voor het opbouwen van de rangrelatie te vroeg op vakantie gegaan. Ik heb haar daar ook op gewezen en ze was er zich van bewust dat ze wat inhaalwerk te doen had in deze.

Ik denk dat ze op het moment dat het bijtincident zich voordeed ongeveer twee weken terug was van vakantie. de rangorde was duidelijk nog niet goed genoeg hersteld / vastgesteld. Ze had de hond een commando gegeven alvorens hij toestemming kreeg om te eten. In plaats van het commando op te volgen begon de hond tegen haar te grommen. Daarop wilde zij hem buiten zetten (waarom weet ik eigenlijk niet, ik zou gewoon het voer hebben weggepakt en de hond hebben genegeerd en dat heb ik haar in mijn herinnering ook zo geadviseerd). Ik weet niet of ze de hond heeft aangeraakt bij het naar buiten brengen maar toen ze hem naar buiten stuurde is hij naar haar hand gesprongen (ik vermoed dus dat ze heeft gewezen, maar dat weet ik niet zeker). de eerste keer heeft hij gemist om vervolgens een nieuwe poging te ondernemen en nu wel raak te bijten. Het is dus zeer gerichte agressie geweest en ik kan me voorstellen dat dat vreselijk beangstigend is, zeker voor een beginnende hondeneigenaar.

Toch denk ik dat met de juiste therapie deze hond op zijn pootjes terecht had kunnen komen. Waarschijnlijk was overplaatsing naar een eigenaar die heel duidelijk leiding geeft al voldoende geweest. En dat vind ik dus zo jammer. Dat er niemand de kans heeft gekregen (of als dierenarts heeft genomen) om haar te wijzen op die mogelijkheid.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik de cursist daar gisteren ook niet meer op heb gewezen. Ik wil haar niet achteraf het gevoel geven dat ze de verkeerde beslissing heeft genomen. Ze zou er alleen een schuldgevoel door krijgen en de hond halen we er niet mee terug.
Al met al vind ik het gewoon een hele trieste situatie.

Het belangrijkste is dat jij je best hebt gedaan voor de hond en eigenaar. Waarschijnlijk hadden ze als beginnende eigenaar nooit aan deze hond moeten beginnen, maar ja, dat kunnen zij waarschijnlijk ook niet weten.

Ik heb hier ook 'n keer 'n oudere meneer (85) voorgesteld om z'n malthezer 'n beetje af te richten, zodat zij in ieder geval los kon lopen. Nee, dat hoefde niet, want hij had heel z'n leven al honden gehad en het beestje (Trixie) luistert gewoon niet. Nu, 1,5 jaar later is het nog niet veel beter. Hij dacht dat ze wel luisterde en toen hij haar laatst met de sneeuw los liet lopen (hij dachat dat ze wel bij Tirsa zou blijven) ging madammeke er dus mooi vandoor en kon ik er achter aan. Tirsa mee op sleeptouw, want die kon ik echt niet aan die man geven. Ze had hem meteen omver getrokken. Gelukkig na zo'n honderd meter was ik dichtbij genoeg om d'r te pakken pfffffff. En het beestje is nog jong genoeg om goed afgericht te worden.

Tja, een vervelend geval. Wij hebben het ook met onze vorige hond gehad. Hij had ook altijd al wat problemen. De enige naar wie hij echt goed luisterde, was mijn man.
Uiteindelijk heeft hij plotseling onze dochter aangevallen (ook gericht inderdaad, tot twee keer toe) waar wij bij zaten. Het ging zo verschrikkelijk snel, dat we niet eens op tijd in konden grijpen. Wij hebben ook de hond in laten slapen. Een verschrikkelijke beslissing, maar we vonden het te gevaarlijk om het niet te doen.
Nu had onze hond dus ons kind gebeten en ook midden in haar gezicht (is helaas nog altijd te zien) en dat vind ik wel weer anders dan wanneer hij mij had in mijn handen had gebeten. Ik weet niet of ik 'm dan had laten inslapen, hoewel, je weet niet wat er verder gebeurt.....

Kinderen onderling meppen ook weleens zomaar uit het niks!Ik snap het nog steeds niet,een mens beslist zo makkelijk over een leven van een dier,ze laten dan toch ook hun kind niet inslapen die broertje of zusje aanvalt?
Het is natuurlijk anders,maar toch als een mens zijn hond ook 'verstaat' kunnen er zoveel ingeslapen gevallen voorkomen kunnen worden.

Neeltje schreef:Maar het blijft haar beslissing, wat als hij wordt herplaatst en bijt ook de nieuwe eigenaar. En waar moet de hond tot zo lang dan blijven als zij bang is geworden voor haar eigen hond? Ik kan haar beslissing heel goed begrijpen.

ach onzin mens! Als jouw hond jou bijt, wil nog niet zeggen dat hij mij ook bijt (bij wijze van spreken!)
Sommige mensen kunnen gewoon geen hond opvoeden en daar worden die dieren weer de dupe van... kan hier zo kwaad om worden...
En zeker ook die dierenarts die hem heeft laten inslapen, hij kan toch verder kijken dan z'n neus lang is en eerst rondvraag doen over de hond.
Vaak is zo'n dier best te herplaatsen bij iemand die er wel verstand van heeft en ook de hond onder controle heeft en niet andersom.

malinois schreef:Vaak is zo'n dier best te herplaatsen bij iemand die er wel verstand van heeft

Op de eerste plaats vindt ik het hele gebeuren niet kunnen!!

Maar.....herplaatsen.....prima oplossing hoor, alleen denk ik dat het aanbod 'moeilijke' honden groter is dan de hoeveelheid mensen die zo'n hond kunnen opvangen.

Dus in theorie allemaal leuk en aardig, maar de asiels liegen er ook niet om en zitten bomvol met o.a. dit soort honden.

Nogmaals ik keur het zeker niet goed, maar een oplossing is niet zo eenvoudig door een hond even te herplaasten. Al zou de hond dat nog zo verdienen!!!!

DogoDonna schreef:

malinois schreef:Vaak is zo'n dier best te herplaatsen bij iemand die er wel verstand van heeft

Op de eerste plaats vindt ik het hele gebeuren niet kunnen!!

Maar.....herplaatsen.....prima oplossing hoor, alleen denk ik dat het aanbod 'moeilijke' honden groter is dan de hoeveelheid mensen die zo'n hond kunnen opvangen.

Dus in theorie allemaal leuk en aardig, maar de asiels liegen er ook niet om en zitten bomvol met o.a. dit soort honden.

Nogmaals ik keur het zeker niet goed, maar een oplossing is niet zo eenvoudig door een hond even te herplaasten. Al zou de hond dat nog zo verdienen!!!!

waarom zou hij moeilijk te herplaatsen zijn, omdat hij 1 x gebeten heeft? sorry maar als ik daarvoor al meteen af zou moeten haken als ik een hondje zoek... dan kijk je toch waarom hij heeft gebeten... of het een echte bijter is of omdat het baasje hem niet aankan...?

malinois schreef:

DogoDonna schreef:

malinois schreef:Vaak is zo'n dier best te herplaatsen bij iemand die er wel verstand van heeft

Op de eerste plaats vindt ik het hele gebeuren niet kunnen!!

Maar.....herplaatsen.....prima oplossing hoor, alleen denk ik dat het aanbod 'moeilijke' honden groter is dan de hoeveelheid mensen die zo'n hond kunnen opvangen.

Dus in theorie allemaal leuk en aardig, maar de asiels liegen er ook niet om en zitten bomvol met o.a. dit soort honden.

Nogmaals ik keur het zeker niet goed, maar een oplossing is niet zo eenvoudig door een hond even te herplaasten. Al zou de hond dat nog zo verdienen!!!!

waarom zou hij moeilijk te herplaatsen zijn, omdat hij 1 x gebeten heeft? sorry maar als ik daarvoor al meteen af zou moeten haken als ik een hondje zoek... dan kijk je toch waarom hij heeft gebeten... of het een echte bijter is of omdat het baasje hem niet aankan...?

Ja, helemaal mee eens!

Ik stel me zo voor he, dat Kaya eens zou bijten (kan het me niet voorstellen maar goed). Dan haal ik het toch niet in m'n hersens om haar in te laten slapen of zelfs maar te herplaatsen! 8O

Ik zou keihard gaan werken aan de rangorde, beseffen dat er iets mis is van MIJ uit dus!

Soms snap ik het allemaal echt niet

Stang schreef:

malinois schreef:

DogoDonna schreef:

malinois schreef:Vaak is zo'n dier best te herplaatsen bij iemand die er wel verstand van heeft

Op de eerste plaats vindt ik het hele gebeuren niet kunnen!!

Maar.....herplaatsen.....prima oplossing hoor, alleen denk ik dat het aanbod 'moeilijke' honden groter is dan de hoeveelheid mensen die zo'n hond kunnen opvangen.

Dus in theorie allemaal leuk en aardig, maar de asiels liegen er ook niet om en zitten bomvol met o.a. dit soort honden.

Nogmaals ik keur het zeker niet goed, maar een oplossing is niet zo eenvoudig door een hond even te herplaasten. Al zou de hond dat nog zo verdienen!!!!

waarom zou hij moeilijk te herplaatsen zijn, omdat hij 1 x gebeten heeft? sorry maar als ik daarvoor al meteen af zou moeten haken als ik een hondje zoek... dan kijk je toch waarom hij heeft gebeten... of het een echte bijter is of omdat het baasje hem niet aankan...?

Ja, helemaal mee eens!

Ik stel me zo voor he, dat Kaya eens zou bijten (kan het me niet voorstellen maar goed). Dan haal ik het toch niet in m'n hersens om haar in te laten slapen of zelfs maar te herplaatsen! 8O

Ik zou keihard gaan werken aan de rangorde, beseffen dat er iets mis is van MIJ uit dus!

Soms snap ik het allemaal echt niet

ik ook niet elke hond KAN bijten... moet je hem dan maar meteen weg doen, of nog erger... in laten slapen??? Eerst bij jezelf kijken en dan naar de hond... niet altijd de makkelijkste weg kiezen...

malinois schreef:waarom zou hij moeilijk te herplaatsen zijn, omdat hij 1 x gebeten heeft? sorry maar als ik daarvoor al meteen af zou moeten haken als ik een hondje zoek... dan kijk je toch waarom hij heeft gebeten... of het een echte bijter is of omdat het baasje hem niet aankan...?

Ja jij gelukkig wel

Maar even reëel gezien, als er meer mensen zoals jij waren was dit probleem er ook niet
Veel mensen willen 'gewoon leuk een hondje' hebben zich verkeken op het opvoeden van een hond en dan krijg je dit soort zaken

DogoDonna schreef:

malinois schreef:waarom zou hij moeilijk te herplaatsen zijn, omdat hij 1 x gebeten heeft? sorry maar als ik daarvoor al meteen af zou moeten haken als ik een hondje zoek... dan kijk je toch waarom hij heeft gebeten... of het een echte bijter is of omdat het baasje hem niet aankan...?

Ja jij gelukkig wel

Maar even reëel gezien, als er meer mensen zoals jij waren was dit probleem er ook niet
Veel mensen willen 'gewoon leuk een hondje' hebben zich verkeken op het opvoeden van een hond en dan krijg je dit soort zaken

als je met zo'n instelling een hond neemt ben je niet goed bezig en moet je geen hond nemen... met elke hond kan wat gebeuren.. daar moet je dus aan werken, om te voorkomen dat het gebeurd en als het gebeurd, moet je eraan werken om het niet meer te laten gebeuren...( pff wat een zin...)
Dat weet je toch niet van te voren?

DogoDonna schreef:

malinois schreef:Vaak is zo'n dier best te herplaatsen bij iemand die er wel verstand van heeft

Op de eerste plaats vindt ik het hele gebeuren niet kunnen!!

Maar.....herplaatsen.....prima oplossing hoor, alleen denk ik dat het aanbod 'moeilijke' honden groter is dan de hoeveelheid mensen die zo'n hond kunnen opvangen.

Dus in theorie allemaal leuk en aardig, maar de asiels liegen er ook niet om en zitten bomvol met o.a. dit soort honden.

Nogmaals ik keur het zeker niet goed, maar een oplossing is niet zo eenvoudig door een hond even te herplaasten. Al zou de hond dat nog zo verdienen!!!!

Nou asiels zitten vol, maar of het echt nou echt vol zit met probleemhonden, nee niet echt. Ligt en beetje aan de regio, maar wat voor de ene een probleemhond is, hoeft dat voor een ander niet te zijn. ik denk dat asielen voller zitten met puberende honden, omdat mensen puppies leuker vinden, dan dat er echt probleem honden zitten!

malinois schreef:als je met zo'n instelling een hond neemt ben je niet goed bezig en moet je geen hond nemen

Dat is nou precies wat ik bedoel te zeggen, maar ik denk dat dit vaker voorkomt dan je denkt.

Dus een 'vergunning' invoeren voor het houden van honden

Voorkomt een hoop leed