Het HondenForum

Ik ben de vierde baas van een niet gecastreerde mechelse herder van tien jaar oud met atrose . Ze is hier nu bijna een jaar en het probleemgedrag – veel janken en piepen , dingen vernielen in huis - waarvoor ze bij de vorige eigenaar weg moest vertoont ze hier niet , maar ik heb wel een ander probleem .

Ze benadert elke hond als volgt : van grote afstand gaat ze als het ware in de sluiphouding die andere hond fixerend . Blijkt die andere hond een reu dan is er niets aan de hand : kwispelstaarten , soms een beetje spelen , hoewel ze dat meestal niet meer kan ( en mag ) vanwege haar atrose . Ik heb het nooit meegemaakt dat een reu dit niet pikte . Is die andere hond een gecastreerde reu of teef dan hangt het ervan af . Meestal loopt ze gewoon door , eventueel nadat ik haar die opdracht geef . Is die andere hond niet geimponeerd of zet ze een grote mond op , dan gaat dat min of meer vanzelf . Vooral van keffende teefjes moet ze niks hebben . Rent die hond weg , dan gaat ze er achter aan . Voor zover ze dat nog kan . Geeft die andere hond aan haar dominatie te accepteren of bang te zijn - kop opzij draaien , pootje optillen b.v. - dan wordt ze vaak ( niet altijd ) echt vervelend en valt ze uit naar die hond ( mijn commando om door te lopen negerend . ) . Niet dat ze doorbijt , er vloeit geen bloed , maar het is natuurlijk uitermate irritant en bovendien vecht haar tegenstander dan niet zelden terug . Ze doet het ook met honden die groter of sterker sterker zijn dan zij ( gevolg : loopt ze weer een tijdje mank . )

Nu heb ik twee vragen : wat heeft dit gedrag te betekenen ?

Ten tweede : wat kan ik er aan doen ? Bij sommige honden zie ik het aankomen ( b.v. als het een bekende is ) en dan gaat ze aan de lijn als ik niet te laat ben . Gaat het fout , dan geef ik haar verbaal op haar sodemieter , indien nodig trek ik haar weg aan haar halsband en gebied haar door te lopen . Vaak gaat het dan weer een tijdje "goed ", maar vroeg of laat begint ze toch weer .

Natuurlijk heb ik ook geprobeerd het mechanisme eerder te doorbreken , maar als ze in haar " sluip - mode " zit , dan luistert ze niet , laat zich niet afleiden enz . dan kan ik haar alleen nog aanlijnen ( als de afstand voldoende groot is luistert ze nog naar "wachten ". ) . Maar om haar nu bij elke hond die ik tegenkom aan te lijnen , dan vind ik dan ook weer niet leuk voor haar , te meer daar het maar zelden voorkomt . Voor het overige luistert ze goed , zou zonder riem een blokje over straat kunnen lopen inclusief een drukke weg over steken .

Tenslotte : ik heb ontdekt dat ze bang is voor fluitjes . Hoort ze ergens een fluitje , dan zet ze het op een lopen . Geen idee waar dit vandaan komt . Ik heb wel overwogen van dit feit gebruik te maken en het als correctiemiddel te gebruiken , maar aarzel omdat ik vermoed dat er een trauma achter zit en ik weet niet hoe dat bij een hond uitwerkt .

Heeft iemand een mening cq. goed advies ?

martijn heb ik nooit gezegd maar jou manier van denken bevalt me wel.

oke , Martijn , ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt , ga er mee aan de slag . Het moeilijkste zal zijn om dat fixeren te doorbreken , denk ik , maar misschien heb ik het te halfslachtig aangepakt . Bedankt voor je advies .

Martijn schreef:Fixeren verbreken is niet moeilijk. Gewoon omdraaien en de andere kant oplopen. Met je kont naar een andere hond toe is het moeilijk staren.

als ze aan de lijn zit ja , als ze los loopt ook nog vaak , want veel honden wil ze liever helemaal niet ontmoeten ( ze is inderdaad wat bangelijk al maakt ze nooit een onderwerpingsgebaar ) , maar als ze echt aan het fixeren is op een hond , b.v. een die ze kent en die ze niet moet of een die al van grote afstand op haar rug gaat liggen , en ze loopt los , dan kan ik het negen van de tien keer wel schudden . Dan kan ik haar hoogstens nog aanlijnen , maar omdraaien en weglopen gaat dan niet meer , tenminste niet op een normale manier .

Overigens blijf ik wel met een probleem zitten . Dat sluipend benaderen doet ze bij elke hond , en heel vaak weet ik van te voren ook dat het goed gaat . Soms speelt ze nog een beetje met een kleinere reu . Niet meer zoals een jaar geleden , maar toch vind ik het sneu om haar nu elk contact met soortgenoten te ontzeggen . En daar komt het dan toch op neer als ik het fixeren consequent ga onderbreken op deze manier , of zie ik dat verkeerd ?