Het HondenForum

Donna gaat erg goed met andere honden, ze zijn allemaal leuk!!
Als ik dan met het andere baasje sta te kletsen komt zijn hond bij mij snuffelen en soms best opdringerig, als Donna dat ziet komt ze er meteen snauwend tussen, de hond gaat dan weg en ze spelen samen meteen weer verder.

Waarom doet Donna dat, zou ze jaloers zijn of is het bescherming?

Laatst zag ze een man in de struiken staan (stond op zijn hond te wachten maar dat zag ze natuurlijk niet) begint ze me daar toch te grommen en blaffen tegen die man. Ze vond het maar verdacht. Ik heb er niet op gereageerd, bescherming is leuk, maar ik moet wel gewoon bij mensen in de buurt kunnen komen.

Het weg snauwen van andere honden is vaak jaloezie volgens mij. Ik heb dat bij Nieve nooit geaccepteerd. Nu staat ze alleen maar heel zielig te kijken als ik een andere hond aai.

Mijn vorige boxer had dat ook en deze die ik nu heb daar zie je het ook een beetje aan.
Tis mi geen bescherming. Maar meer van wat moet een vreemde hond bij mijn baas. Ik dacht altijd dat het jaloersheid/bezitterigheid kon zijn. Ook heb ik ergens hier gelezen dat jij met je honden een roedel vormt waar vreemde honden eigenlijk niets te zoeken hebben. Dat is bij wolven zo maar veel honden vinden het wel best zo'n vreemdeling. Aan de andere kant mijn hond had een hekel aan een bepaald paard omdat ie aandacht kreeg, lijkt me sterk dat ie een paard als roedelindringer ziet. Dus ik denk dat het ook een vorm van jaloersheid is.

Maar ik bedenk net dat het ook iets met rangorde te maken kan hebben.
Jouw hond staat onder jou en nu komt die vreemde hond wel even kennis met je maken waar staat jou hond dan. Onder die nieuwe? dat wil ie eerst wel eens zien dan. Maar dit bedenk ik al typend hoor geen idee of het zo is.

Mijn hond wilde best met andere honden spelen, zijn wel spelletjes die gelijk met rangorde bepaling te maken hebben. Honden die hem duidelijk de baas zijn daar waagt hij zich niet aan maar gaat van een gepaste afstand zitten mokken als die hond bij mij in de buurt komt.
Ik haal vreemde honden in het bos eigenlijk nooit aan. Wel weten ze dat ze niet mogen aanvallen als ik het toch doe want dan ben ik boos. Maar het is gewoon geen prettige situatie. Je moet dan ontzettend opletten maar goed dan heb ik het over mijn honden. Ik zie ze er voor aan dat ze buiten mijn gezichtsveld iets gaan uitlokken.

Ik vind dat stukje over die rangorde wel heel aannemelijk hoor. Aangezien Donna moeilijk kon accepteren (de eerste maanden) dat ze de laagste is in huis.
Dat hebben we gewonnen en het gaat prima zo, ze heeft zich er echt bij neergelegd en accepteerd nu onze regels. Voorheen deed ze lekker waar ze zelf zin in heeft.

Ook honden vinden het "wel niet best", zo'n vreemdeling. Al zijn ze vanaf het begin af aan ingeprent met het idee dat je "altijd aardig" met doen tegen andere honden (even sterk uitgedrukt dan). Onderdeel van de socialisatie.

Het is idd wel tegenstrijdig voor de hond dat jij als leider geen aanstalten maakt om de indringer weg te jagen of op z'n minst te negeren en in de plaats daarvan de indringer verwelkomt (door te aaien). Dat jij de vreemdeling helemaal niet in je roedel wilt opnemen, komt niet in je hond op.

En 'winnen' bij rangordebepalingen doe je nooit. Je moet jezelf elke dag opnieuw bewijzen, net zoals je hond elke dag opnieuw probeert om iets te stijgen in de rangorde. Wat overigens niet wil zeggen dat ze niet mag waarschuwen (dat mag zelfs de laagste in rang). Het is alleen aan jou als leider wat je vervolgens met die waarschuwing doet.

Daar heb je gelijk in, Donna probeert regelmatig haar grens weer te verleggen, maar ze accepteerd de correctie die daarop volgt

Sarah is wat dat aangaat een echte draak. Eerst wat bangig zitten doen, maar owee als ik een andere hond aai 8O