Het HondenForum

dan hun grotere soortgenoten? is dat angst of juist agressie? Je ziet bijna nooit dat een grotere hond begint te blaffen zodra hij een andere hond ziet..

Megalomaan?

Gewoon verwende monsters

Alle kleine honden die ik tijdens de wandelingen met Beau tegen kom beginnen als gekken te blaffen en aan hun lijn te trekken, Beau reageert daar gelukkig niet op, die staat alleen maar even te kijken.

tja ik weet niet hoor, wat ik hier tegenkom, twee mechelaars, vreselijk grote bek, een ridgeback die ook erg blaft naar andere mensen en honden,.....dus ik geloof dat het echt met opvoeding te maken heeft, en dat er misschien minder opgevoed word aan een klein hondje....

yamie schreef:tja ik weet niet hoor, wat ik hier tegenkom, twee mechelaars, vreselijk grote bek, een ridgeback die ook erg blaft naar andere mensen en honden,.....dus ik geloof dat het echt met opvoeding te maken heeft, en dat er misschien minder opgevoed word aan een klein hondje....

Ben ik niet helemaal met je eens. Ik heb ook zo'n piepklein hondje gehad, net zo opgevoed als mijn grote honden. Maar dat kleine kreng had altijd haar b*k los, tegen iedere hond die ze tegenkwam. Ook als trouwens de bel ging ofzo. Dan ging ze blaffen en ging daar gewoon 10 minuten mee door. Kon haar niets schelen wat wij daarvan vonden.
Terwijl de grote honden eigenlijk praktisch nooit blaffen als ze andere honden zien of i.d. Alleen Senna, maar die houdt er dan ook vrij snel weer mee op.

hier merk ik het ook. Gister ook 1 die echt zijn tanden liet zien! De meeste blaffen gewoon in de ronte, maar sommige vallen zonder pardon aan! 8O

jidde schreef:hier merk ik het ook. Gister ook 1 die echt zijn tanden liet zien! De meeste blaffen gewoon in de ronte, maar sommige vallen zonder pardon aan! 8O

Goh, laat ik dat nou hebben met alle herders hier in de buurt. Ben tot nog toe geen enkele herder tegengekomen die niet uitviel zodra een andere hond in de buurt kwam.

Dit even ter illustratie dat je dus niet alles over een kam kan scheren. Hier in de buurt lopen meerdere kleine hondjes waarvan er maar eentje af en toe blaft als je langskomt. De rest is heel gemoedelijk en snuffelt en beetje.

Ik denk zelf wel dat het grotendeels met opvoeding te maken heeft (uitzonderingen daargelaten). Het enige kleine keffertje hier in de buurt is van hoogbejaarde mensen die totaal niet weten wat ze met hem aan moeten buiten. Als hij blaft krijgt hij een klap met zijn riem, en voorderest wordt hij dan meegsleurt voor het blokje om. De andere kleine hondjes kom ik tegen in het bos en die krijgen dus veel aandacht en beweging, die blaffen allemaal niet.
Moos hier weet amper wat blaffen is volgens mij

tbeast schreef:

yamie schreef:tja ik weet niet hoor, wat ik hier tegenkom, twee mechelaars, vreselijk grote bek, een ridgeback die ook erg blaft naar andere mensen en honden,.....dus ik geloof dat het echt met opvoeding te maken heeft, en dat er misschien minder opgevoed word aan een klein hondje....

Ben ik niet helemaal met je eens. Ik heb ook zo'n piepklein hondje gehad, net zo opgevoed als mijn grote honden. Maar dat kleine kreng had altijd haar b*k los, tegen iedere hond die ze tegenkwam. Ook als trouwens de bel ging ofzo. Dan ging ze blaffen en ging daar gewoon 10 minuten mee door. Kon haar niets schelen wat wij daarvan vonden.
Terwijl de grote honden eigenlijk praktisch nooit blaffen als ze andere honden zien of i.d. Alleen Senna, maar die houdt er dan ook vrij snel weer mee op.

ja das 1 hondje waar je het over hebt, uitzonderingen zijn er altijd......het is gewoon niet zo te zeggen dat kleine hondjes meer, sneller of irritanter blaffen

Mijn Herders blaffen ook als ze aangelijnd zijn. Los doen ze het niet. Ik heb toch echt m'n best gedaan om ze goed op te voeden hoor

astrid schreef:Mijn Herders blaffen ook als ze aangelijnd zijn. Los doen ze het niet. Ik heb toch echt m'n best gedaan om ze goed op te voeden hoor

oja dat geloof ik ook wel, als ik al mijn honden tegelijk aan een touwtje heb uhh ja dan blaffen ze ook, heb ik er 1 of 2 bij me niet.

Bij Benno is het gewoon angst.

In huis is Job trouwens net zo'n blaffer als Benno.

chrico schreef:Gewoon verwende monsters

even heel wat anders,ik vroeg me af of die foto van je eigen honden zijn,zo ja ben je dan actief bij 1hondenschool in amersfoort.want daar staat de zelfde foto op hun homepage.
groetjes kirsten

Als je toch klein bent maar je heel groot voelt, zal je dat wel moeten laten merken.
Als ik zo de kleine hondjes (eigenlijk allemaal terriers) in mijn omgeving zie, blaffen ze allemaal flink.
Ik moet eerlijk bekennen dat het mij niet stoort.
Ze zijn eigenlijk ook allemaal wel weer stil als hun baas daar om 'vraagt'
(hee, hou op..)

Mij valt op dat bijna nooit shitzu's en maltezers blaffen, mn westies en andere terriers gillen veel.
Herders zijn een slag apart en die tellen niet, de vallen gewoon uit naar alles wat de baas kan bedreigen en als ze los zijn doen ze meestal niks, dat is anders want veel kleintjes gaan als gekken om Wuilus heenrennen en proberen haar aan te vallen, vooral als ze met meer zijn. Gelukkig doet ze meestal niks dan maar heel soms is het wel opassen. Vooral terriertjes met stijve pootjes wil ze nog wel eens op hun plek zetten als ik haar de kans geef.

Denk dat zeker deels de opvoeding, naast ras een rol speelt, een gillend westietje wordt veel meer geaccepteerd dan een brullende boxer aan de riem, daar doe je dan ook sneller wat aan. Verder zijn veel swiffers nogal verwend en hebben dus een grote muil, opgetild en op de bank en in het bed, lekker veel kroelen en tja, daar zou iedereen een groot bekje van krijgen denk ik

bram en thijs schreef:Megalomaan?

Of een manier om een stevig minderwaardigheidskomplex te verdoezelen?

Van mij mogen ze wel een mini-blafconcert geven maar dat veneinig grommen en uithalen vind ik irritant.
Kom je lekker voobijgewandeld, springt er zo'n piepklein ding (nog kleinder dan poedel Luka) naar de omheining en begint te doen of de wereld eindigt.
Staat er ook een grote lobbes te doen of de hele straat van hem is, maar kwispelstaart als je voorbijgaat.
Ach, er zijn zoveel verschillende honden met zoveel verschillende karakters.
Ik vind ze allemaal lief behalve als ze doen of ze me gaan verscheuren.
sanneke

Het heeft vrij weinig met grootte te maken, simpelweg omdat kleine hondjes zich gewoon niet klein voelen. Mensen hebben sommige honden nu eenmaal zo gefokt dat ze zo klein zijn, maar in de ogen van een hond zegt grootte niks. Honden letten meer op de fysieke kracht.

Sommige kleine honden zijn gefokt om bijvoorbeeld prooi op te sporen of om in holen onder de grond te kruipen. Dan moet je wel blaffen om er voor te zorgen dat je baasje je weer kan vinden. Chihuahua's werden vroeger bijvoorbeeld gebruikt als 'alarmhondjes' en zijn daardoor vaak ook waaks. (mijn chihuahua dus ook ) De mensen hebben het er zelf in gefokt en nu dat de honden niet meer voor hun originele taak gebruikt worden zijn de eigenschappen die we eerst graag wilden ineens irritant...

Ik vraag me af of een hoop van die kleinere rassen rasgebonden niet al een stuk vocaler zijn. Het ene ras blaft nu eenmaal meer dan het andere ras. Er heeft hier bijvoorbeeld een hongaarse meneer met een mudi gewoont en die blafte bijna de hele dag 8O

Hier een x-ing Maltezer/Shih Tsu die binnen waakser is dan haar grote vriend Danco, maar buiten zelden blaft (of het moet achter een fietser met hond zijn terwijl zij losloopt ).
Daarentegen een weliswaar iets te klein uitgevallen Herder, die zodra je buiten komt haar scheur al open trekt.....niet naar andere honden maar naar mij, blaffend en springend loopt ze naast me . Doet ze trouwens ook als ik iemand begroet, is bang dat ze overgeslagen wordt qua aandacht denk ik en laat zich duidelijk even horen.
Vocaal typetje, die Hollander , ach........zolang ik niet om 5 uur 's ochtends al buiten loop met haar klaagt de buurt niet , na 100 meter is de eerste opwinding eraf en kan ze ook normaal doen

Vele kleine hondjes vertonen angstagressie, aangeleerd en voortdurend bevestigd door het baasje. Daar ligt het probleem. Als ge als baas van een kleine hond het hondje socialiseert met grote honden, laat spelen enz... dan is er niets aan de hand. Maar in veel gevallen hebben de baasjes van kleine honden zelf angst van grote honden, en gaan ze de angst aanleren aan hun kleine hondjes. Daardoor doet dat beestje 15 jaar lang elke keer als het een grote hond ziet in zijn broek van de schrik. Elke wandeling in het park wordt zo een ware psychische marteling voor zo'n hondje. Daar moeten die eigenaars van kleine hondjes eens over nadenken, dat het gebrek aan socialisatie en het aanleren van angst waarvoor zij tekenen zeker niet hondvriendelijk is.

Pfft...altijd die vooroordelen over blaffende kleine hondjes...
Dat blaffen is niet rasgebonden, dat is baasgebonden. Het bewijs zit naast me op de bank. En nee die blaft niet! Niet naar andere honden, niet naar kleine kinderen en ook niet naar de postbode. Als hij dat wel doet krijgt hij op z'n donder. Want het is wel een klein hondje maar ook een terrier met een errug grote ego. Daar moet je hem dan ook naar behandelen.
Als je hem uit gaat dagen en gek gaat zitten maken, ja...dan gaat ie blaffen. Gek he?

Het ligt aan opvoeding en karakter denk ik. Tommy en Cindy zijn van hetzelfde ras, een behoorlijk kefgraag ras. Tommy blaft niet ontzettend veel, maar Cindy wel. Die keft van opwinding. Als ze wil spelen keft ze, als ze mee mag wandelen keft ze, als ze andere honden tegenkomt keft ze. Ze is minder goed gesocialiseerd dan Tommy, maar tegenwoordig gaat het al wat beter. Het probleem is dat ik mijn ouders niet omgepraat krijg dat ze op cursus moet.

miekmiek schreef:Pfft...altijd die vooroordelen over blaffende kleine hondjes...
Dat blaffen is niet rasgebonden, dat is baasgebonden. Het bewijs zit naast me op de bank. En nee die blaft niet! Niet naar andere honden, niet naar kleine kinderen en ook niet naar de postbode. Als hij dat wel doet krijgt hij op z'n donder. Want het is wel een klein hondje maar ook een terrier met een errug grote ego. Daar moet je hem dan ook naar behandelen.
Als je hem uit gaat dagen en gek gaat zitten maken, ja...dan gaat ie blaffen. Gek he?

Hmm ik heb 2 kleine honden. Floor blafte ook nooit. Benno slaat wel aan als er iemand aan de deur komt. De opvoeding is precies hetzelfde geweest. Benno is gewoon veel meer een blaffertje. Ook met trainen hoor je bij hem vaak een blafje. Bij Floor vrijwel nooit (alleen meer geluidjes van opwinding ).

MARC_S schreef:Mij valt op dat bijna nooit shitzu's en maltezers blaffen, mn westies en andere terriers gillen veel.

Hier is het dus precies andersom

Lysette schreef: Hmm ik heb 2 kleine honden. Floor blafte ook nooit. Benno slaat wel aan als er iemand aan de deur komt. De opvoeding is precies hetzelfde geweest. Benno is gewoon veel meer een blaffertje. Ook met trainen hoor je bij hem vaak een blafje. Bij Floor vrijwel nooit (alleen meer geluidjes van opwinding ).

Ik zie wel verschil tussen continu blaffen naar andere honden/mensen/voorwerpen en een geluidje van opwinding of even (?) aanslaan als er gebeld wordt.
Tommie is geen blaffer, maar wel een hond die geluid maakt. (piepen, kreunen en andere vreemde geluiden
Wellicht dat dit wel rasgebonden is, dat het gewoon honden zijn met een zeer ontwikkelde comunicatiedrang...hihi

mechelaar_fan schreef:Vele kleine hondjes vertonen angstagressie, aangeleerd en voortdurend bevestigd door het baasje. Daar ligt het probleem. Als ge als baas van een kleine hond het hondje socialiseert met grote honden, laat spelen enz... dan is er niets aan de hand. Maar in veel gevallen hebben de baasjes van kleine honden zelf angst van grote honden, en gaan ze de angst aanleren aan hun kleine hondjes. Daardoor doet dat beestje 15 jaar lang elke keer als het een grote hond ziet in zijn broek van de schrik. Elke wandeling in het park wordt zo een ware psychische marteling voor zo'n hondje. Daar moeten die eigenaars van kleine hondjes eens over nadenken, dat het gebrek aan socialisatie en het aanleren van angst waarvoor zij tekenen zeker niet hondvriendelijk is.

Misschien zou het een stukje helpen als niet al die baasjes van grote honden 'het volslagen normaal vinden als 1 of meer van die groters zo'n kruimelig pupje opjagen en in blinde paniek rond laten rennen,dit natuurlijk allemaal in het kader van: hij wil alleen maar spelen Om nog maar niet te spreken van grote honden die zo ruw met hele jonge pups spelen dat de lol er voor pupje en baasje van pupje al snel af is,maar ohoohoh wat is dat goed voor de socialisatie :scheel:

miekmiek schreef:

Lysette schreef: Hmm ik heb 2 kleine honden. Floor blafte ook nooit. Benno slaat wel aan als er iemand aan de deur komt. De opvoeding is precies hetzelfde geweest. Benno is gewoon veel meer een blaffertje. Ook met trainen hoor je bij hem vaak een blafje. Bij Floor vrijwel nooit (alleen meer geluidjes van opwinding ).

Ik zie wel verschil tussen continu blaffen naar andere honden/mensen/voorwerpen en een geluidje van opwinding of even (?) aanslaan als er gebeld wordt.
Tommie is geen blaffer, maar wel een hond die geluid maakt. (piepen, kreunen en andere vreemde geluiden
Wellicht dat dit wel rasgebonden is, dat het gewoon honden zijn met een zeer ontwikkelde comunicatiedrang...hihi

Benno blaft niet naar alles. Alleen naar honden (heeft ook een paar keer een niet al te leuke ervaring gehad dus dat speelt ook wel mee). Maar hij slaat in huis ook sneller aan en soms blijft ie maar doorgaan. En als je hem danop zijn donder geeft is hij stil maar als hij dan nog iets hoort krijg je nog zo'n klein nablafje

miekmiek schreef:

Lysette schreef: Hmm ik heb 2 kleine honden. Floor blafte ook nooit. Benno slaat wel aan als er iemand aan de deur komt. De opvoeding is precies hetzelfde geweest. Benno is gewoon veel meer een blaffertje. Ook met trainen hoor je bij hem vaak een blafje. Bij Floor vrijwel nooit (alleen meer geluidjes van opwinding ).

Ik zie wel verschil tussen continu blaffen naar andere honden/mensen/voorwerpen en een geluidje van opwinding of even (?) aanslaan als er gebeld wordt.
Tommie is geen blaffer, maar wel een hond die geluid maakt. (piepen, kreunen en andere vreemde geluiden
Wellicht dat dit wel rasgebonden is, dat het gewoon honden zijn met een zeer ontwikkelde comunicatiedrang...hihi

volgens mijn bron is de neiging tot blaffen sterk rasgebonden , oftewel erfelijk bepaald .

Mogelijk dat een kleine hond eerder opgewonden raakt bij het zien van een grote hond dan omgekeerd .

Zou een deel van de verklaring kunnen zijn .