Het HondenForum

Wij zijn van plan een reu erbij te nemen, want dat is gezellig voor Patrol en we hebben ruimte en liefde genoeg..

Nu is Patrol niet gesteriliseerd en dus moet de reu dat wel zijn of we laten dat doen.

Nu heb ik wel eens gehoord.... dat een reu die wel eens gedekt heeft, na castratie toch vaker en eerder achter de vrouwtjes aan blijft rennen en ook sneller geneigd is om toch nog even te proberen

Is dat zo?? Of maakt geen geen verschil.

Hoi Kirsten,

Je kunt er toch ook voor kiezen om de teef te laten stereliseren?

Je kunt er ook voor kiezen om ze allebei intact te laten en voorzorgsmaatregelen te treffen? Zijn er wel meer op dit forum die dit kunnen, dus waarom jij niet?

miekmiek schreef:Je kunt er ook voor kiezen om ze allebei intact te laten en voorzorgsmaatregelen te treffen? Zijn er wel meer op dit forum die dit kunnen, dus waarom jij niet?

Ik twijfelde of ik zou reageren omdat ik niet de hele castratiediscussie opnieuw wilde aanzwengelen. Maar ben het helemaal met je eens Annemieke!

Ja ik ben ook tegenstander van castreren, of het moet een medische oorzaak hebben, je laat een gezonde reu toch niet castreren.
Dan eerder de teef omdat dat veel gedaan wordt, ook in verband met allerlei kwaaltjes die een teef kan krijgen.

miekmiek schreef:Je kunt er ook voor kiezen om ze allebei intact te laten en voorzorgsmaatregelen te treffen? Zijn er wel meer op dit forum die dit kunnen, dus waarom jij niet?

Met alle nodige frustaties van de honden van dien...

Patrol schreef:Wij zijn van plan een reu erbij te nemen, want dat is gezellig voor Patrol en we hebben ruimte en liefde genoeg..

Nu is Patrol niet gesteriliseerd en dus moet de reu dat wel zijn of we laten dat doen.

Nu heb ik wel eens gehoord.... dat een reu die wel eens gedekt heeft, na castratie toch vaker en eerder achter de vrouwtjes aan blijft rennen en ook sneller geneigd is om toch nog even te proberen

Is dat zo?? Of maakt geen geen verschil.

Ik denk ook dat je dan beter de teef kunt laten castreren, want dat kan meteen een aantal problemen met de baarmoeder zeker op latere leeftijd voorkomen, zoals baarmoederontsteking, dat lijkt me erger dan 'n reu die ergens op wil rijden.

Nee inderdaad, laten we frustratie voorkomen en gewoon even wat wegsnijden bij de hond. Omdat wij graag een reu en een teef bij elkaar willen houden. Lekker logisch...
Je weet toch van tevoren wat de gevolgen zijn als je een reu en een teef bij elkaar zet? Dan moet je daar gewoon rekening mee houden en niet denken dat de oplossing ligt in ordinair snijden.

miekmiek schreef:Nee inderdaad, laten we frustratie voorkomen en gewoon even wat wegsnijden bij de hond. Omdat wij graag een reu en een teef bij elkaar willen houden. Lekker logisch...
Je weet toch van tevoren wat de gevolgen zijn als je een reu en een teef bij elkaar zet? Dan moet je daar gewoon rekening mee houden en niet denken dat de oplossing ligt in ordinair snijden.

Beetje zwart/wit gedacht...

miekmiek schreef:Nee inderdaad, laten we frustratie voorkomen en gewoon even wat wegsnijden bij de hond. Omdat wij graag een reu en een teef bij elkaar willen houden. Lekker logisch...
Je weet toch van tevoren wat de gevolgen zijn als je een reu en een teef bij elkaar zet? Dan moet je daar gewoon rekening mee houden en niet denken dat de oplossing ligt in ordinair snijden.

Ik vind dit een beetje kort door de bocht. Jij hebt 1 hond, je weet niet hoe het is als er een loopse hond in huis is samen met reuen. De reuen gaan bijna door de deur heen als het moet. Het is een vreselijke toestand. Als je wilt fokken met je hond heb je dat er waarschijnlijk voor over, maar als dat niet aan de orde is, waarom de teef dan niet steriliseren. Wat ik dan wel zou willen zeggen is dat de teef goed stabiel en sociaal moet zijn. Want door de sterilisatie worden ze bitcheriger en als er dan wat verborgen of beginnende of kleine gedragsproblemen zijn wordt het wel versterkt door een sterilisatie is mijn ervaring.

Daarbij is teef/reu gewoon de meest zekere combinatie dat het goed zal gaan, Dus ik zou zeker overwegen om de teef te laten steriliseren dan. Een reu castreren vind ik wat ingrijpender. Daar zou ik allen voor kiezen als het echt niet anders kan door gedrag of medische achtergronden.

Branka schreef:Ik heb het gevoel dat er vaak niet verder nagedacht wordt dan het gemak dat je hebt als je 1 van de 2 casteert. Het feit dat er buiten het onmogelijk maken van een ongewenste dekking wel degelijk ook andere dingen met je hond gebeuren lijken mensen niet bij stil te staan.
Want je haalt wel de hele geslachtshormoonproductie weg en dus alle daaraan gekoppelde processen beïnvloed je.

Het is ook niet niks, maar als je moet kiezen, vind ik het helemaal niet erg om die keuze te maken. Er staan dan ook weer andere dingen tegen over. Ik zou het niet doen als ik 1 hond had. Maar ik heb dus uit eigen ervaring gemerkt hoe moeilijk het is om een loopse teef en een reu uit elkaar te houden. Als je ze dus niet drie weken lang de hele dag in de bench wilt zetten. Want een dekking kan ook nog gebeuren door een bench heen.

Dino is gecastreerd en ondanks ogen in mijn achterhoofd en voordurend iemand erbij heeft hij toch vast gezeten pas geleden aan Desi. Je draait je eventjes om en het is gebeurt. En als je hond dan niet gecastreerd is, dan kun je dus ook iets met een hoop hormonen gaan halen bij de d.a. Dus zo prettig is dat ook niet. Ik zeg niet dat je niet drie weken die honden uit elkaar kunt houden. Maar als je huis niet al te groot is, en je bent niet de hele dag aanwezig, is het gewoon niet handig.

Ok mensen, ik begrijp dat het nogal een hot-item is en wil jullie dan ook vragen om op mijn vraag te reageren en even de hele discussie over wel of niet castreren weg laten.

Mijn teef kan niet gesteriliseerd, want ze heeft een hartafwijking en daarom wil ik haar liever niet / beter niet onder narcose.

Ze allebei zonder sterilisatie laten lopen vind ik niet slim! Want stel dat ze toch een keer bij elkaar komen dan krijgen we dus pups van een teef met 2 erfelijke afwijkingen en dat kan dus nooit de bedoeling zijn!!

Kortom ik begrijp dat iedereen een andere mening heeft rondom het steriliseren, maar ik vraag na het gedrag van de reu na sterilisatie en of het invloed heeft op het gedrag als de reu al een keer daadwerkelijk gedekt heeft. Niet naar argumenten om wel of niet te steriliseren/castereren!

Baily schreef:Een reu castreren vind ik wat ingrijpender. Daar zou ik allen voor kiezen als het echt niet anders kan door gedrag of medische achtergronden.

Hoi,

Op zich is de operatie die bij de reu bij een castratie uitgevoedr wordt vele malen minder ingrijpend dan de open-buikoperatie die bij een teef bij een sterelisatie uitgevoerd wordt, hoor.

Branka schreef:Want je haalt wel de hele geslachtshormoonproductie weg en dus alle daaraan gekoppelde processen beïnvloed je.[/color]

Zoals?

Patrol schreef:Kortom ik begrijp dat iedereen een andere mening heeft rondom het steriliseren, maar ik vraag na het gedrag van de reu na sterilisatie en of het invloed heeft op het gedrag als de reu al een keer daadwerkelijk gedekt heeft. Niet naar argumenten om wel of niet te steriliseren/castereren!

Hoi,

Volgens mij maakt het voor het gedrag niets uit of een reu al eens gedekt heeft voordat je hem laat castreren, hoor.

Inge O schreef:

Baily schreef:

Branka schreef:Ik heb het gevoel dat er vaak niet verder nagedacht wordt dan het gemak dat je hebt als je 1 van de 2 casteert. Het feit dat er buiten het onmogelijk maken van een ongewenste dekking wel degelijk ook andere dingen met je hond gebeuren lijken mensen niet bij stil te staan.
Want je haalt wel de hele geslachtshormoonproductie weg en dus alle daaraan gekoppelde processen beïnvloed je.

Het is ook niet niks, maar als je moet kiezen, vind ik het helemaal niet erg om die keuze te maken. Er staan dan ook weer andere dingen tegen over. Ik zou het niet doen als ik 1 hond had. Maar ik heb dus uit eigen ervaring gemerkt hoe moeilijk het is om een loopse teef en een reu uit elkaar te houden. Als je ze dus niet drie weken lang de hele dag in de bench wilt zetten. Want een dekking kan ook nog gebeuren door een bench heen.

Dino is gecastreerd en ondanks ogen in mijn achterhoofd en voordurend iemand erbij heeft hij toch vast gezeten pas geleden aan Desi. Je draait je eventjes om en het is gebeurt. En als je hond dan niet gecastreerd is, dan kun je dus ook iets met een hoop hormonen gaan halen bij de d.a. Dus zo prettig is dat ook niet. Ik zeg niet dat je niet drie weken die honden uit elkaar kunt houden. Maar als je huis niet al te groot is, en je bent niet de hele dag aanwezig, is het gewoon niet handig.

...nog afgezien van het feit dat het voor de reu echt geen pretje is, drie weken 'kijken mag, maar aankomen niet' , en dat vind ik dan weer erg.

hier op het forum doet iedereen steeds maar alsof je hond maar een halve meer is na castratie - dat je hem dus zwaar onrecht aandoet.

wel, één van mijn teefjes is (om medische redenen) 2 maand geleden gecastreerd, en je zag met de dág haar humeur verbeteren. zelfs tot een niveau dat ik denk, nu moet het niet beter (lees 'speelser') meer worden .

zelfs bitcheriger is ze er helemaal niet van geworden, zelfs het tegendeel. ze is van karakter uit zichzelf behoorlijk pittig, maar is er na de castratie alleen maar makkelijker op geworden, voor zichzelf en voor de omgeving.

dus dat we dat zomaar doen zonder er over na te denken? geef ons een béétje krediet misschien?

Toch denk ik dat dit anders is omdat hier een medische achtergrond is. Wanneer een hond niet lekker in zijn vel zit en je kan dit verbeteren door een operatie logisch dat deze hond na de castratie vrolijker en speelser is.

Ik heb een reu en een teef. Mijn teef is nu loops. Ik zal even kijken hoe het gaat. Raakt mij reu zo van streek van gaat mijn teef logeren. Maar hier hebben wij wel over nagedacht en besproken met de mensen voordat we de teef namen. Om op voorhand een hond operatief aan te passen aan jou eigen gemak vind ik niet eerlijk

Inge O schreef:wel, één van mijn teefjes is (om medische redenen) 2 maand geleden gecastreerd, en je zag met de dág haar humeur verbeteren. zelfs tot een niveau dat ik denk, nu moet het niet beter (lees 'speelser') meer worden .

zelfs bitcheriger is ze er helemaal niet van geworden, zelfs het tegendeel. ze is van karakter uit zichzelf behoorlijk pittig, maar is er na de castratie alleen maar makkelijker op geworden, voor zichzelf en voor de omgeving.

En dit hoor je dus zo ontzettend vaak als men besluit om een teefje toch te laten stereliseren. Het blijkt dat het gros van de teven altijd een sluimerende baarmoederontsteking heeft, zolang de teef niet gestereliseerd is. Zo'n (sluimerende) baarmoederontsteking heeft natuurlijk een enorme weerslag op het karakter van de hond.

Scooby schreef:

Baily schreef:Een reu castreren vind ik wat ingrijpender. Daar zou ik allen voor kiezen als het echt niet anders kan door gedrag of medische achtergronden.

Hoi,

Op zich is de operatie die bij de reu bij een castratie uitgevoedr wordt vele malen minder ingrijpend dan de open-buikoperatie die bij een teef bij een sterelisatie uitgevoerd wordt, hoor.

Ja wat de operatie betreft heb je gelijk. Maar toch heb ik het idee dat het voor een reu meer invloed heeft op alles als bij een teef.

Ca Cajuina schreef:Om op voorhand een hond operatief aan te passen aan jou eigen gemak vind ik niet eerlijk

Hoi,

Het is niet alleen voor je eigen gemak. Vooral bij teven is het voor hun eigen gezondheid.

Scooby schreef:

Ca Cajuina schreef:Om op voorhand een hond operatief aan te passen aan jou eigen gemak vind ik niet eerlijk

Hoi,

Het is niet alleen voor je eigen gemak. Vooral bij teven is het voor hun eigen gezondheid.

Ok het ik ken het verhaal van sterilisatie bij teven vanwege gezondheidsredenen........ maar wegen die op tegen het feit dat mijn hondje misschien niet uit die narcose ontwaakt vanwege een slecht hart ??? Mijns Inziens niet en dus castreren we de reu en nogmaals dat wil ik omdat ik niet de kans wil lopen dat het per ongeluk toch gebeurd en ik een aantal pups krijg bij een teefl met 2 erfelijke afwijkingen!!

Patrol schreef:

Scooby schreef:

Ca Cajuina schreef:Om op voorhand een hond operatief aan te passen aan jou eigen gemak vind ik niet eerlijk

Hoi,

Het is niet alleen voor je eigen gemak. Vooral bij teven is het voor hun eigen gezondheid.

Ok het ik ken het verhaal van sterilisatie bij teven vanwege gezondheidsredenen........ maar wegen die op tegen het feit dat mijn hondje misschien niet uit die narcose ontwaakt vanwege een slecht hart ???

Nee, dat lijkt mij niet, maar in je eerste bericht van dit topic, schreef je niets over de hartkwaal van je teef. Dat kon niemand dus weten, toch?

Scooby schreef:

Patrol schreef:

Scooby schreef:

Ca Cajuina schreef:Om op voorhand een hond operatief aan te passen aan jou eigen gemak vind ik niet eerlijk

Hoi,

Het is niet alleen voor je eigen gemak. Vooral bij teven is het voor hun eigen gezondheid.

Ok het ik ken het verhaal van sterilisatie bij teven vanwege gezondheidsredenen........ maar wegen die op tegen het feit dat mijn hondje misschien niet uit die narcose ontwaakt vanwege een slecht hart ???

Nee, dat lijkt mij niet, maar in je eerste bericht van dit topic, schreef je niets over de hartkwaal van je teef. Dat kon niemand dus weten, toch?

Nee, heb je gelijk in Maar ik verwachtte ook geen discussie over het wel of niet steriliseren/castreren.........

Patrol schreef:Nee, heb je gelijk in Maar ik verwachtte ook geen discussie over het wel of niet steriliseren/castreren.........

Woehahaha, dan zit je zeker nog niet zo lang op dit forum?!? :p:

Baily schreef:

Scooby schreef:

Baily schreef:Een reu castreren vind ik wat ingrijpender. Daar zou ik allen voor kiezen als het echt niet anders kan door gedrag of medische achtergronden.

Hoi,

Op zich is de operatie die bij de reu bij een castratie uitgevoedr wordt vele malen minder ingrijpend dan de open-buikoperatie die bij een teef bij een sterelisatie uitgevoerd wordt, hoor.

Ja wat de operatie betreft heb je gelijk. Maar toch heb ik het idee dat het voor een reu meer invloed heeft op alles als bij een teef.

Dat is ook zo. Bij een teef zijn de geslachtshormonen minder bepalend in gedrag dan bij een reu.

Hier lopen 3 "het"s rond : twee gesteriliseerde teefjes en 1 gecastreerde reu. Om misverstanden maar meteen te voorkomen : het werd wel gedaan omdat het medisch moést, en niet zomaar.
Nu, op een bepaald ogenblik hadden we twee -gesteriliseerde - teefjes, en besloten er een reu bij te nemen. Wat uiteraard kon zonder aan de "geslachtelijke problemen" te moeten denken :p:
mooi niet, dus !!!!! Op de leeftijd van ongeveer 1 jaar begon onze reu problemen te krijgen : vermageren, niet willen eten, treuren, enz...
Bleek dat hij dus wel problemen had met die twee meiden. Ook al is een teef gesteriliseerd, toch blijken ze altijd wel een lekker geurtje af te scheiden voor een reu. En als de dames dan bovendien niet van het heertje zijn attenties gediend zijn, krijg je problemen... Dit is ons niet één maar twee keer overkomen door de jaren heen.
De castratie gebeurde telkens op vrij jonge leeftijd ( anderhalf en bijna twee jaar) en onze reuen hebben er totààl niet onder te lijden gehad !
Niet fysiek en ook niet psychisch, integendeel.
Daar hoef je dus geen schrik van te hebben.

Iets anders is het als iemand besluit om zijn reu te laten castreren om dominatie gedrag kwijt te raken. Dat is een heel ander verhaal, waar de kans op slagen heel miniem is.
Ik zou zeggen : niet aarzelen, gewoon doen
groetjes

morah schreef: Ik zou zeggen : niet aarzelen, gewoon doen
groetjes

Ik zou zeggen.....dit vind ik onzin!!!

Goed, on topic en even niet over het feit dat ik vind dat hier te makkelijk beslist wordt om te gaan opereren; of het gedrag van je reu veranderd na een castratie? Volgens mij is dat niet te voorspellen. Bij de 1 zal het een andere hond worden qua gedrag, bij de ander wordt het erger en een volgende heeft nergens last van.
Ik denk hoe ouder de reu hoe meer hij gedrag ontwikkeld wat na een castratie niet zal veranderen. Maar nogmaals; dit verschilt per hond.

De enige garantie van een castratie is dat je hond geen pups meer kan verwekken. Voor de rest is het 1 groot risico.

Hier 3 intacte reuen, 2 intacte teven en helemaal geen gedoe of frustraties met de reuen omdat ze er niet op mogen!

Ik vind het dus ook onzin om maar te gaan snijden want wie weet wordt de reu er wel gefrustreerd door....

Inge O schreef:
uhh? wát wordt erger dan? met alle respect, maar voor iemand die een eerste hondje heeft strooi je toch maar een beetje in het wilde weg met 'ervaringen' lijkt me .

O ja, mensen met een eerste hondje moeten overal ja en amen op zeggen.
Nou dacht het niet! Dat dit mijn eerste hond is betekend niet dat ik een bord voor mijn kop heb.

Scooby schreef:

Ca Cajuina schreef:Om op voorhand een hond operatief aan te passen aan jou eigen gemak vind ik niet eerlijk

Hoi,

Het is niet alleen voor je eigen gemak. Vooral bij teven is het voor hun eigen gezondheid.

Wie zegt dat?

Dat is maar net de kwestie welke dierenarts je gelooft. Ik kan mischien ook borskanker krijgen, betekent niet dat ik uit voorzorg mijn borsten laat amputeren.

Dan krijgt mij teef als ze 11 is misschien kanker. En dan? Dan heeft zij een leven geleid met de hormonelijke huishouding die behoort te hebben en is niets door de war geschopt.

Wanneer een hond na elke loopsheid schjzwanger wordt vind ik het een ander verhaal. dan heb je wwer die medische achergrond.

Ieder zijn eigen mening hoor. Ik hoop alleen dat mensen er wel bij stilstaan dat het toch een ingreep in de hond zijnleven is en het niet als iets kleins zien. Niet dat mensen denken nou ik breng haar gewoon een middagje weg en verder hoef ik me dan nergens zorgen om te maken. Die gedachte daar ben ik fel tegen die gedachte vind ik egoistisch