Het HondenForum

tja, medisch of gedrag?

Kaya is altijd al vrij 'likkerig' geweest, maar de laatste tijd is het wel heel erg geworden; vooral 's avonds blijft ze zichzelf likken. Vooral op d'r buik en binnenkant acherpoten. Omdat hier niet zoveel haren zitten, merk je geen uiterlijke reacties, maar nu heeft ze ook op haar rug veel gelikt en daar heeft ze nu gewoon een kaal plekje!

De huid is niet geïrriteerd, ziet er gewoon prachtig uit, dus ik heb echt de indruk dat het meer een gedragsprobleem is.

Hoe kan ik dit oplossen? In eerste instantie denk ik dan richting verveling (kan dat?), maar daar lijkt me weinig tegen te ondernemen aangezien ze enorm veel aandacht krijgt (wordt verschillende keren lang uitgelaten; loslopend, rennen, spelen, zwemmen. Thuis worden spelletjes gedaan, getraind en heeft ze botten en speeltjes).

Of zou er een ander gedragsprobleem kunnen zijn? Of misschien toch een medisch probleem?

Is het verstandig om dit gedrag te verbieden?

Is het een optie om de plekken waar ze zich likt te behandelen met een middel wat een nare smaak heeft?

Het is mogelijk dat ze hierdoor ophoudt met deze nieuwe vorm van tijdverdrijf ter bestrijding van de verveling, althans, zo schat ik het in.

Verbieden zou ik niet doen, want dan gaat ze het doen als je haar niet ziet.

Ik heb zo'n idee dat ik dan alles in zou moeten smeren waar ze bij kan omdat ze wel een plekje zoekt wat dan niet vies smaakt.

Maar heb je een suggestie wat ik erop zou kunnen smeren wat verder geen kwaad kan (voor huid en ingewanden mocht ze toch likken)?

Of zal ik proberen of het lukt om het gedrag om te buigen? Dus iedere keer als ze likt haar afleiden met iets? (of zou dat lijken op een beloning voor het likken ).
Wordt trouwens wel een 'avondtaak', want ik heb een uurtje geleden haar afgeleid en zodra dit ophoudt, begint ze meteen weer te likken.

In principe moet je alleen de plaatsen behandelen waar ze aanzit. Het is nl. zo dat ze niet noodzakelijkerwijs op andere plaatsen verdergaat. Kán wel zo zijn, maar hóeft niet.

Afleiden? Pff, zou ik niet doen, ivm. het risico van beloning van ongewenst gedrag. En ook omdat je wel wat meer te doen hebt dan de hele dag op mevrouw te letten.

Wat je kunt gebruiken? Er zijn vast wel middelen te koop in dierenwinkels die hier speciaal voor zijn, voor het onsmakelijk maken van zaken die de hond lekker vindt maar waar hij vanaf moet blijven. Een spray met een bittere smaak. Een merk weet ik niet, ja, spaanse merken, maar die hebben ze in Nederland niet. Maar als ze dit soort spul hier verkopen zullen ze het in Nederland ook vast wel hebben.

Bvb. dit:

http://www.dogmountain.be/shop/index.ht ... ml&lang=nl

Oké, dank je wel

Ben benieuwd of je er wat aan zult hebben.

Als je zeker weet dat er niets medisch aan de hand is, zou het dan niet een vorm van aandacht trekken kunnen zijn? En dan niet omdat ze te weinig aandacht zou krijgen, maar misschien juist wel teveel? Als ik het zo lees heb ik het idee dat jouw honden echt ontzettend veel aandacht krijgen. Ik weet niet of het kan bij honden, maar misschien wil ze wel steeds meer en meer aandacht. Misschien heb je ook wel een paar keer bezorgd gereageerd op het likken, zodat het dus aandacht heeft opgeleverd.

Je kan ook TeaTree proberen..die van mij vinden het super vies..gewoon ff wat op je handen doen en dan over de plekken heen smeren daar waar het moet. Of gewoon rechtstreekt op de hond. Kost ommenabij de 5 euries en is te koop bij bv. de tuinen.

Lydia schreef:Je kan ook TeaTree proberen...

dit gebruik ik ook maar dan tegen vlooien enz de honden vinden het echt smerig!

Dan zal ik de Tea Tree olie proberen; die lijkt mij het minst 'gevaarlijk' als ze het evt toch oplikt.

Thanx

Belle schreef:Als je zeker weet dat er niets medisch aan de hand is, zou het dan niet een vorm van aandacht trekken kunnen zijn? En dan niet omdat ze te weinig aandacht zou krijgen, maar misschien juist wel teveel? Als ik het zo lees heb ik het idee dat jouw honden echt ontzettend veel aandacht krijgen. Ik weet niet of het kan bij honden, maar misschien wil ze wel steeds meer en meer aandacht. Misschien heb je ook wel een paar keer bezorgd gereageerd op het likken, zodat het dus aandacht heeft opgeleverd.

Daar zat ik dus ook aan te denken. Jari heeft ook een soortgelijk probleem en dan in de vorm van krabben. Hij heeft door zijn medische geschiedenis de laatste tijd enorm veel aandacht gekregen en is bovendien ook een hond die gek is op aandacht.
Zelf hadden we niets door totdat een bevriende gedragstherapeute mijn moeder hierop wees. Het was trouwens ook opvallend hoe hij om zich heen ging zitten kijken als hij weer zichzelf begon te krabben, toen we het eens in de gaten gingen houden.
De gedragstherapeute adviseerde dus om het gedrag te negeren en als dat niet (voldoende) hielp naar drastischere middelen in de vorm van medicatie over te stappen om de jeukprikkel weg te nemen en het gedragspatroon te doorbreken.

Dus als je bij Kaya een medische oorzaak kan uitsluiten is het idd zinnig om je te concentreren op het gedrag.

Ik denk zelf dat het ook een vorm van aandacht vragen is: bijna de hele dag ben ik met de honden bezig of worden ze iig 'afgeleid' als ik bv met het huishouden bezig ben.
's Avonds is dat anders, dan hang ik voor de compu of de tv en gebeurd er dus eigenlijk niets om hun heen. Dat is ook het moment van de dag dat Kaya zo erg gaat likken. Erg veel aandacht heb ik er niet aan geschonken, behalve als ik de tv niet eens meer kon verstaan door al dat gelebber, dan zeg ik wel streng "GENOEG!" en houdt ze ook eventjes op..... eventjes dus

Stang schreef:Ik denk zelf dat het ook een vorm van aandacht vragen is: bijna de hele dag ben ik met de honden bezig of worden ze iig 'afgeleid' als ik bv met het huishouden bezig ben.
's Avonds is dat anders, dan hang ik voor de compu of de tv en gebeurd er dus eigenlijk niets om hun heen. Dat is ook het moment van de dag dat Kaya zo erg gaat likken. Erg veel aandacht heb ik er niet aan geschonken, behalve als ik de tv niet eens meer kon verstaan door al dat gelebber, dan zeg ik wel streng "GENOEG!" en houdt ze ook eventjes op..... eventjes dus

Idd, en dan heeft ze dus bereikt wat ze wilde: aandacht . Want ook negatieve aandacht is een vorm van aandacht. Merken we bij Jari ook. Zo lang we maar corrigeren stopt hij en komt het liefst meteen naar ons toe. Negeren we hem dan gaat ie heel verbaast met een in de lucht hangende achterpoot rondkijken om daarna weer verder te krabben.

Branka schreef:

Stang schreef:Ik denk zelf dat het ook een vorm van aandacht vragen is: bijna de hele dag ben ik met de honden bezig of worden ze iig 'afgeleid' als ik bv met het huishouden bezig ben.
's Avonds is dat anders, dan hang ik voor de compu of de tv en gebeurd er dus eigenlijk niets om hun heen. Dat is ook het moment van de dag dat Kaya zo erg gaat likken. Erg veel aandacht heb ik er niet aan geschonken, behalve als ik de tv niet eens meer kon verstaan door al dat gelebber, dan zeg ik wel streng "GENOEG!" en houdt ze ook eventjes op..... eventjes dus

Idd, en dan heeft ze dus bereikt wat ze wilde: aandacht . Want ook negatieve aandacht is een vorm van aandacht. Merken we bij Jari ook. Zo lang we maar corrigeren stopt hij en komt het liefst meteen naar ons toe. Negeren we hem dan gaat ie heel verbaast met een in de lucht hangende achterpoot rondkijken om daarna weer verder te krabben.

Dat is zo, maar als ik haar negeer dan likt ze dus zo een uur door en heeft ze weer een kale plek

Wat ik me dan afvraag, is of ze het ook doet als ze alleen is (althans zonder mensen om zich heen). Als je daar achter kunt komen en ze doet het niet als ze alleen is, zou negeren kunnen helpen. Maar dan moet je het ook wel echt kunnen negeren, dus niet eens gaan zitten zuchten ofzo., en dat is best moeilijk.

Stang schreef:

Branka schreef:

Stang schreef:Ik denk zelf dat het ook een vorm van aandacht vragen is: bijna de hele dag ben ik met de honden bezig of worden ze iig 'afgeleid' als ik bv met het huishouden bezig ben.
's Avonds is dat anders, dan hang ik voor de compu of de tv en gebeurd er dus eigenlijk niets om hun heen. Dat is ook het moment van de dag dat Kaya zo erg gaat likken. Erg veel aandacht heb ik er niet aan geschonken, behalve als ik de tv niet eens meer kon verstaan door al dat gelebber, dan zeg ik wel streng "GENOEG!" en houdt ze ook eventjes op..... eventjes dus

Idd, en dan heeft ze dus bereikt wat ze wilde: aandacht . Want ook negatieve aandacht is een vorm van aandacht. Merken we bij Jari ook. Zo lang we maar corrigeren stopt hij en komt het liefst meteen naar ons toe. Negeren we hem dan gaat ie heel verbaast met een in de lucht hangende achterpoot rondkijken om daarna weer verder te krabben.

Dat is zo, maar als ik haar negeer dan likt ze dus zo een uur door en heeft ze weer een kale plek

Idd, dat is dus het probleem waar wij bij Jari ook tegenaan lopen. Als we niet ingrijpen krabt hij zichzelf stuk. En daarom dat hij waarschijnlijk dus aan de medicatie moet om het patroon te doorbreken. Ons is door de gedragstherapeute geadviseerd om een kuur prednisolon aan de d.a. te vragen om de jeukprikkel weg te nemen en zijn gedragspatroon te doorbreken. Verder negeren.
Mocht dit dus niet voldoen dan worden we verder geholpen.

Belle schreef:Wat ik me dan afvraag, is of ze het ook doet als ze alleen is (althans zonder mensen om zich heen). Als je daar achter kunt komen en ze doet het niet als ze alleen is, zou negeren kunnen helpen. Maar dan moet je het ook wel echt kunnen negeren, dus niet eens gaan zitten zuchten ofzo., en dat is best moeilijk.

Nee, ik geloof niet dat ze het doet als ze alleen is. Helemaal zeker weet ik dat natuurlijk niet, maar in principe doen de honden hier niks behalve slapen als ze alleen zijn (ze drinken niet behalve Moritz soms, eten niet, kluiven niet).

Kaya is een type dat dol is op aandacht, té dol. Die aandacht krijgt ze 's avonds niet zo gek veel (behalve het uitlaten natuurlijk en eventjes dollen). Verder wil ik rustig zitten en vind ik het wel mooi geweest.

Nu doet ze het trouwens ook: we hebben zojuist ruim gewandeld bij de Gaasperplas, ik kruip even achter de compu en mevrouw begint haar pootjes te likken (en de vloer ook maar even ).

Stang schreef:Dan zal ik de Tea Tree olie proberen; die lijkt mij het minst 'gevaarlijk' als ze het evt toch oplikt.

Thanx

Kan geen kwaad, is homeopatichs (staat er vast heel erg fout ) Het is echt voor heel veel dingen te gebruiken... Je kan het ook al thee drinken...Heb een heel boekje over TeaTree....wist niet dat je er zoveel mee kon

Is er iets veranderd? Ben jij of Pieter extra in de stress om eén of andere reden? Bij dit soort relatiefg plotselinge problemen en stressgerelateerde gedragingen vind ik het altijd erg slim eerst te kijken wat er anders kan zijn waardoor de hond blijkbaar ineens stress heeft.
Daar moet je namelijk iets mee.
Verder zou ik het zoeken in afleiden met bv kluiven of kong of iets van die strekking. Aandacht zou ik er niet op zetten, of het moet omslachtige aandachttrekkerij van jou zijn niet gericht op de honden...dus je laat wat vallen op de grond en gaat het zeer aandachtig bestuderen. Je geeft dan geen directe aandacht aan de hond, maar je gaat zelf aandachtvragend gedrag vertonen waarmee je de hond afleidt. Zing een leuk liedje..kan ook!

Stang schreef:Kaya is een type dat dol is op aandacht, té dol. Die aandacht krijgt ze 's avonds niet zo gek veel (behalve het uitlaten natuurlijk en eventjes dollen). Verder wil ik rustig zitten en vind ik het wel mooi geweest.

Nu doet ze het trouwens ook: we hebben zojuist ruim gewandeld bij de Gaasperplas, ik kruip even achter de compu en mevrouw begint haar pootjes te likken (en de vloer ook maar even ).

Ik heb de indruk dat Kaya drijft op aandacht, dat ze téveel aandacht krijgt, zoveel dat ze zich geen raad weet als ze eens even op zichzelf moet zijn.

Wil de hond schreef:

Stang schreef:Kaya is een type dat dol is op aandacht, té dol. Die aandacht krijgt ze 's avonds niet zo gek veel (behalve het uitlaten natuurlijk en eventjes dollen). Verder wil ik rustig zitten en vind ik het wel mooi geweest.

Nu doet ze het trouwens ook: we hebben zojuist ruim gewandeld bij de Gaasperplas, ik kruip even achter de compu en mevrouw begint haar pootjes te likken (en de vloer ook maar even ).

Ik heb de indruk dat Kaya drijft op aandacht, dat ze téveel aandacht krijgt, zoveel dat ze zich geen raad weet als ze eens even op zichzelf moet zijn.

Ja dat is wel zo. Kaya heeft van pup af aan altijd veel aandacht gekregen; ik ben de hele dag thuis, de honden zijn mijn grootste hobby, dus wordt er veel gewandeld / gespeeld / getrained en geknuffeld.
Beide honden kunnen trouwens wel probleemloos alleen thuis zijn, ze gaan niet slopen of niks.

Maar zou ze dan ineens na bijna 3 jaar zichzelf hierom zoveel gaan likken als ze even geen aandacht krijgt (wat altijd natuurlijk zo geweest is)?

Eline* schreef:Is er iets veranderd? Ben jij of Pieter extra in de stress om eén of andere reden? Bij dit soort relatiefg plotselinge problemen en stressgerelateerde gedragingen vind ik het altijd erg slim eerst te kijken wat er anders kan zijn waardoor de hond blijkbaar ineens stress heeft.
Daar moet je namelijk iets mee.
Verder zou ik het zoeken in afleiden met bv kluiven of kong of iets van die strekking. Aandacht zou ik er niet op zetten, of het moet omslachtige aandachttrekkerij van jou zijn niet gericht op de honden...dus je laat wat vallen op de grond en gaat het zeer aandachtig bestuderen. Je geeft dan geen directe aandacht aan de hond, maar je gaat zelf aandachtvragend gedrag vertonen waarmee je de hond afleidt. Zing een leuk liedje..kan ook!

In zoverre is er wat veranderd, dat de laatste tijd hier veel dingen gebeurd zijn waardoor ik niet helemaal 'mezelf' was. Dus idd aardig gestressed om het zo maar te zeggen. De honden hebben hier verder niet onder te lijden gehad qua uitlaten of aandacht ofzo.

Stang schreef:In zoverre is er wat veranderd, dat de laatste tijd hier veel dingen gebeurd zijn waardoor ik niet helemaal 'mezelf' was. Dus idd aardig gestressed om het zo maar te zeggen. De honden hebben hier verder niet onder te lijden gehad qua uitlaten of aandacht ofzo.

Vaak gaat het bi dit soort dingen niet eens om concreet aandachtekort of dat soort dingen. Een hond, die gevoelig is voor sfeer pakt de sfeer op in huis en dat kan hem stress geven. Als je bv zelf op visite bent bij een koppel wat ruzie heeft voel je je vaak bijzonder ongemakkelijk en dat geeft stress. Zo bedoel ik het meer.
Dat kan ervoor zorgen dat een hond een manier zoekt om stress te uiten. Persoonlijk geloof ik al met al toch niet zo heel erg in het aandachtvragen door het likken. Kaya weet honderd en eén andere manieren of veeel effectiever aandacht te vragen.

Eline* schreef:

Stang schreef:In zoverre is er wat veranderd, dat de laatste tijd hier veel dingen gebeurd zijn waardoor ik niet helemaal 'mezelf' was. Dus idd aardig gestressed om het zo maar te zeggen. De honden hebben hier verder niet onder te lijden gehad qua uitlaten of aandacht ofzo.

Vaak gaat het bi dit soort dingen niet eens om concreet aandachtekort of dat soort dingen. Een hond, die gevoelig is voor sfeer pakt de sfeer op in huis en dat kan hem stress geven. Als je bv zelf op visite bent bij een koppel wat ruzie heeft voel je je vaak bijzonder ongemakkelijk en dat geeft stress. Zo bedoel ik het meer.
Dat kan ervoor zorgen dat een hond een manier zoekt om stress te uiten. Persoonlijk geloof ik al met al toch niet zo heel erg in het aandachtvragen door het likken. Kaya weet honderd en eén andere manieren of veeel effectiever aandacht te vragen.

Ja ik snap wat je bedoeld........ tja, het zou kunnen
Alhoewel Kaya eigenlijk niet zo snel 'sfeer' oppikt; als ik bv zit te janken dan is Kaya wel de laatste die effies naar me toekomt en me een lebber in m'n gezicht geeft
Maar wellicht is ze daar niet gevoelig voor maar juist wel weer voor andere stresssignalen.

Gisteren was het likken minimaal dus ik kijk het nog heel eventjes aan voordat ik naar middeltjes grijp.

Stang schreef:Alhoewel Kaya eigenlijk niet zo snel 'sfeer' oppikt; als ik bv zit te janken dan is Kaya wel de laatste die effies naar me toekomt en me een lebber in m'n gezicht geeft

Dat zegt niet zoveel. Juist een hond die reageert weet er soms beter wegmee dan de honden die doen alsof ze er niets mee te maken hebben..juist omdat ze zich onprettig voelen weten ze dan niet hoe te reageren en doen ze dus alsof er niks aan de hand is. Laika is een hond die ontzettend gevoelig is voor sfeer, maar er tevens echt onbewogen onder blijft als er iets is. Ik merk echter wel gelijk aan haar dat ze als ik me niet okee voel, zij prompt weer begint uit te vallen en in gedrag moeilijker wordt. Ze uit niks en laat niks zien, maar kropt op en smijt het er op andere manieren uit.

Gisteren was het likken minimaal dus ik kijk het nog heel eventjes aan voordat ik naar middeltjes grijp.

Hoe gaat het er nu mee?

Ik zit met hetzelfde probleem met Alano, die likt, knabbelt tussen zijn tenen aan de voorpoten en bij zijn kont. Straks worden zijn anaalklieren uitgeknepen om te kijken of daar het probleeem zit maar van zijn voorpoten snap ik het ook niet. Die zijn helemaal geirriteerd en de hele nacht en avond ligt hij eraan te knabbelen en likken. Ik heb ook al wat verschillende dingen geprobeerd en ben nu bezig met een zalf voor mensen van VSM om het wat te verzachten.