Het HondenForum

He hallo, ik zit met een probleem. Wij zijn sinds kort verhuisd van een eengezinswoning naar een appartement. Uiteraard hebben wij onze 8-jarige Jack Russell ook meegenomen. Als wij weg zijn krijgen we heel veel klachten van de buren over blaffen. Dit heeft ie in het oude huis nooit gedaan. We hebben de tv al aan laten staan, een lichtje aangelaten en ook de gordijnen opengelaten zodat hij lekker naar buiten kan kijken maar niks helpt. Misschien heeft één van jullie een goede oplossing, in de dierenwinkel hier zeiden ze iets over een schokhalsband. Iedere keer als hij blaft zou hij dan een schokje krijgen. Iemand ervaring mee.

Groetjes....

wij hebben er ook een tijdje last van gehad. we hebben net gedaan of dat we weg gingen .maar een van ons bleef in huis zonder dat de honden het wisten. als ze dan begonnen te blaffen hebben we ze goed bestraft. dit hebben we twee keer gedaan en sinds dien is het over. je hoeft de hond echt niet erg op de donder te geven maar hij weet wel dat hij niet goed zit.

Je kan het ook op de positieve manier aanpakken! Je doet alsof je weggaat maar je houd hem stiekem in de gaten. Beginnen met heel korte periodes van een minuutje ofzo. Als ie braaf is, naar hem toe gaan en uitbundig belonen. Niet naar hem toe gaan op het moment dat hij blaft of ongewenst gedrag vertoont.
En zo de periodes dat hij langer alleen blijft steeds opbouwen.
Ook af en toe oefenen met jas aandoen of sleutels pakken en dan de hond alleen laten zodat hij echt denkt dat je weg bent.
Geef hem ook eens bijvoorbeeld een met lekkers opgevulde Kong of iets dergelijks, veel kans dat hij daar ook een tijdje 'zoet' mee is en niet blaft.

wat denk je dat het is - verveling? bangheid? niet gewend aan de nieuwe omgeving?

of misschien zeur-buren, die een blafje her en der al als overlast bestempelen?

oh ja, die stroombanden, begin daar maar niet aan. wil je weten waarom niet, zoek dan maar op 'stroomband' op dit forum. de schellen vallen je spoedig van de ogen.

Ik heb dat probleem ook gehad. We woonden in een rijtjes huis waar voor de woonkamer was. Danja kon altijd naar buiten kijken of we eraan kwamen. Toen gingen we verhuizen en was de keuken aan de voorzijde. Wij gingen er altijd vanuit dat Danja alleen kon zijn. Tot we erachter kwamen dat ze huilde. Het kwam doordat ze niet meer naar buiten kon kijken als we weggingen. Toen deed ik de haldeur altijd open als ik even weg was, was bang dat kinderen haar gingen treiteren. Zijn weer verhuisd (niet voor het huilen) en de woonkamer is aan de straatkant, dus kunnen ze ons zien als we weggaan en als we terugkomen en huilen doen ze niet meer.

Groetjes Anneke

Hoe lang wonen jullie er nu? Blaft hij lange tijd achter elkaar, of blaft hij alleen regelmatig een paar keer (omdat hij iets hoort)? Ik zou eerst eens een keer het gedrag zelf beluisteren, door bijvoorbeeld net te doen of je van huis gaat en in een andere kamer te gaan zitten. Dan kun je al een betere inschatting maken van het gedrag.

P@CO schreef:wij hebben er ook een tijdje last van gehad. we hebben net gedaan of dat we weg gingen .maar een van ons bleef in huis zonder dat de honden het wisten. als ze dan begonnen te blaffen hebben we ze goed bestraft. dit hebben we twee keer gedaan en sinds dien is het over. je hoeft de hond echt niet erg op de donder te geven maar hij weet wel dat hij niet goed zit.

Niet doen dit!
Erg veel gedrag van honden is gerelateerd aan omgevingsfactoren. Een hond leert dingen in een bepaalde omgeving. Zo is de gemiddelde hond bang in de wachtkamer van de dierenarts en niet in een willekeurige andere kamer. Verandering van die omgeving kan ervoor zorgen dat een hond dus even niet meer weet wat de bedoeling is. Een hond die altijd prima alleen kan blijven in zijn veilige vertrouwde omgeving kan dus ineens verlatingsangst hebben in ene onveilige en vreemde omgeving, omdat hij daar ineens de steun van de baas mist. Hij voelt zich nog niet veilig genoeg om het alleen te kunnen waardoor hij stress heeft wat hij omzet in blaffen. Ga je dit straffen bevestig je het feit dat de nieuwe plek onveilig is en creeer je een langdurig probleem.
Dus je gaat je hond gewoon opnieuw leren alleen te blijven, alleen dan dus in het nieuwe huis. Net zo goed alsdat je een pup eerst hierkomen aanleert in je huiskamer en daarna opnieuw in het bos.
Ik vind hte gedrag van je hond heel normaal. Een hond moet wennen. Als ik uit logeren ga luister ik in de nacht ook vaak naar de vreemde geluiden voordat ik in slaap kan vallen. Als ik ergens helemaal alleen moet blijven in een vreemde omgeving voel ik me eerlijk gezegd ook vaak onprettig. Ook mensen moeten wennen.

bij ons heeft het wel gewerkt. ze wisten wat ze fou deden. en we hebben er nooit meer last van gehad

P@CO schreef:bij ons heeft het wel gewerkt. ze wisten wat ze fou deden. en we hebben er nooit meer last van gehad

Als ze weten wat ze fout doen doen ze het niet. Een hond weet dat niet. Jouw situatie is niet die van een ander..als je een bange hond straft maak je het probleem erger. In dit geval straf je dus niet..en in 99 procent van de gevallen met blaffende alleenzijnde honden is straffen een zeer slecht advies. STraffen kan pas als je zeker weet dat er geen angst in het spel is en dat kan jij als leek niet beoordelen, zeker niet via een internetschermpje.

Ik zou eens uitzoeken of naar buiten kijken niet juist zorgt dat hij blaft. Andere honden, vogels, katten, waken op mensen? Wie weet dat hij juist helemaal uit zijn pan gaat op wat er buiten is.

Ik zou mijn hond geen vrije kijk naar buiten kunnen geven vroeger, die zou op alles flippen wat ze zag.