Het HondenForum

Het gebeurt erg vaak dat mijn hond (DD/reu/16 maanden) tijdens de wandeling gaat liggen als hij een andere wandelaar met of zonder hond ziet afkomen. Die persoon denkt dan: hé leuk, hoe netjes van die grote hond! Maar in werkelijkheid bereidt hij zich voor om als een sluipende panter tegen die man of vrouw op te springen. Ik weet dit ondertussen, dus probeer ik zo snel mogelijk aan de kant te gaan staan met mijn hond. Zo ver mogelijk van de wandelaar die ons zal kruisen. Helaas lijkt dit het gedrag van mijn hond nog te stimuleren. Hij is ook ontzettend sterk en iemand op een metertje kruisen is een hele opgave en iets wat ik liever vermijdt aangezien de hond ontzettend krachtig vooruitschiet en ik niet altijd in staat ben die uithaal op te vangen. Zeker niet wanneer de weg er glad en modderig bij ligt. Mijn hond is absoluut niet agressief, enkel overenthousiast en onstuimig. Wat gezien zijn grootte weleens verkeerd zou durven uitpakken. Ik heb al wel eens katten zien sluipen en maar nog nooit een andere hond, jullie wel? Hij durft het bovendien ook bij ons doen wanneer hij losloopt in de velden. Gewoon gaan liggen met de kop tussen de voorpoten wachtend op zijn prooi (wij dus). En als we dicht genoeg zijn komt hij op ons afgespurt en werpt hij zich op één van ons als een tijger op zijn prooi. Heeft er iemand een idee wat dit betekent en hoe ik hem dit kan afleren? De knie vooruitsteken is namelijk beetje zinloos bij een hond van die omvang (en dan nog in volle vaart...). Alvast bedankt!

CopyKid

Ik ken een vorm van dit gedrag wel van Sypke. Zij ging heel lang plat op de grond liggen als ze een andere hond aan zag komen. En sprong dan op als de hond vlakbij was. Ze sprong echter nooit op de hond of er tegen aan maar hield gepaste afstand. Bij mensen heeft ze het nooit gedaan. Tegenwoordig doet ze het eigenlijk alleen nog bij Mees als ze hem wil uitdagen tot spelen.

Het is m.i. nogal respectloos gedrag van je hond als hij andere honden en mensen daadwerkelijk bespringt.

Martijn schreef:

sypke schreef:Ik ken een vorm van dit gedrag wel van Sypke. Zij ging heel lang plat op de grond liggen als ze een andere hond aan zag komen. En sprong dan op als de hond vlakbij was. Ze sprong echter nooit op de hond of er tegen aan maar hield gepaste afstand. Bij mensen heeft ze het nooit gedaan. Tegenwoordig doet ze het eigenlijk alleen nog bij Mees als ze hem wil uitdagen tot spelen.

Het is m.i. nogal respectloos gedrag van je hond als hij andere honden en mensen daadwerkelijk bespringt.

Martijn, dan heb ik ook een vraagje;

Is het dan ook hetzelfde verhaal als een hond langs een passerend iemand loopt aan de riem en dan opspringt naar diegene. Ik hou hem altijd tegen en leid hem af en negen van de tien keer lukt dit ook wel, maar ik maak me enigszins zorgen over of het uit dominantie is dat hij dit doet. Dan zou ik dus niet voldoende leiding geven aan hem en moet ik daar wat aan doen.

Kijk, speels vind ik niet erg, maar hij is nu negen maanden en best groot. Dus ik wil eventuele problemen gelijk aanpakken als ze er zijn. Hij is een beetje aan het uitproberen en is best pittig. Maar tot nu toe altijd speels en hij is verder erg lief. Hij kan gewoon los lopen in het bos en dan vertoont hij dit gedrag dus niet. Hij doet het ook naar fietsers als hij de kans krijgt, maar ook alleen als hij aan de riem loopt. Verder heb ik niet het idee dat hij denkt boven mij te staan maar ik kan me natuurlijk vergissen.

Ik heb helaas wel honden gehad die mensen beslopen en besprongen.
Gelukkig hebben we dat die honden wel kunnen afleren.

Ik heb net in het boek "kalmerende signalen" gelezen dat het gaan liggen terwijl er iemand aankomt een manier is om duidelijk te maken dat een hond geen kwaad in de zin heeft (net als wegkijken of een hond in een boog benaderen). Het is dus niet per definitie onderdanig gedrag maar het moet ervoor zorgen dat de ander op zijn gemak is. Op zich is dit dus hele sociale communicatie van je hond die je niet moet bestraffen. Alleen dat onstuimige gedrag daarna moet hij misschien nog afleren (eventueel doordat een andere hond dit niet pikt).

Mijn hond gaat ook liggen wachten tot een andere hond genaderd is. Daarna wil hij wel eens vrolijk opspringen in speelhouding maar niet tegen een andere hond of baas maar gewoon eromheen. Ik weet dus niet of het gedrag dat je beschrijft hetzelfde is. Het boekje dat ik noem is in ieder geval dun dus misschien kan je het een keer uit de bieb lenen; het is in een uurtje uitgelezen.

Martijn schreef:Sluipen en bespringen is gestyleerd jachtgedrag. Gestyleerd omdat hij niet echt bijt aan het einde. Dat is belangrijk omdat dat aangeeft dat het om spel gaat.

Doodbijten of bijten is niet de maatstaaf waaraan je kan afmeten wat de intentie is.
Prooigedrag, dus het besluipen, is vaak inderdaad een onderdeel van spel, maar dat hoeft niet zo te zijn. Als het geen spel is wil het niet zeggen dat het altijd afloopt met pakken/bijten. Het gedrag van de andere hond kan beinvloed worden door het gedrag van de "prooi". Als na de pantersprong de "prooi" het op een lopen zet is de kans op bijten/pakken erg groot, maar als de prooi blijft staan en zich groot maakt bv (wat je honden onderling nog wel eens ziet doen) wil dat absoluut niet bij voorbaat zeggen dat de besluipende hond een spelletje aan het spelen was. Het instinkt wordt alleen niet verder getrickerd omdat de "prooi" door zijn reactie een appel doet op ander gedrag.
In dit topic is er overigens inderdaad sprake van spel even om verwarring te voorkomen.
Een op mensen gesocialiseerde hond ziet een mens niet als prooi.

Bij spel gelden andere regels en het slaat niet direct op regels van de rangorde of het besef van de eigen plek ten opzichte van andere mensen.
Ik zou hierbij dus niet gaan corrigeren maar voorkomen en een alternatief aanbieden.

Op zich is het goed dat een hond speelt. Dat geeft een bepaalde mate van mentale flexibiliteit aan die andere honden kunnen missen en het maakt het opvoeden en motiveren een stuk makkelijker.
Ik zou spel dus ook niet bestraffen maar op een ontspannen, speelse manier een andere bezigheid gaan inbrengen tijdens het wandelen.

Om het tegengaan van het pantergedrag nog verder te helpen kun je het gedrag zelf ombuigen naar echt blijven liggen. Zijn beloning is dan iets lekkers in plaats van de sprong.
Het commando "blijf" moet voldoende zijn maar met een Duitse Dog kan het goed zijn dat hij er uit zichzelf mee stopt voor hij het commando goed begrepen heeft.

Het af laten liggen is een heel goed idee. Je moet proberen de fixatie te doorbreken (hou hem maar een worst voor zijn neus) en je gaat er dus voor zorgen dat je contact hebt in die situatie's met hem.
Corrigeren is zinloos in dit soort situatie's dus moet je ook niet aan beginnen. Beschadigt alleen maar het vertrouwen.

willemien schreef:Ik heb net in het boek "kalmerende signalen" gelezen dat het gaan liggen terwijl er iemand aankomt een manier is om duidelijk te maken dat een hond geen kwaad in de zin heeft (net als wegkijken of een hond in een boog benaderen). Het is dus niet per definitie onderdanig gedrag maar het moet ervoor zorgen dat de ander op zijn gemak is. Op zich is dit dus hele sociale communicatie van je hond die je niet moet bestraffen. Alleen dat onstuimige gedrag daarna moet hij misschien nog afleren (eventueel doordat een andere hond dit niet pikt).

Fixeren hoort niet bij welk kalmerend signaal dan ook. Als een hond bezig is met interaktie met jou of iemand anders kan je dus contact maken. Een hond die iets aan het besluipen is heeft poep in zijn oren.

Ik heb overigens wel moeten lachen om dit verhaal hoor. Een besluipende dd in je nek..hahahahah, ik zou een hartverzakking krijgen!!

Het is inderdaad nogal een actieve stuiterbal en een ontzettende speelvogel. Maar telkens hij gaat liggen zie je het aan zijn hele houding en blik dat hij van plan is om op je af te komen. En dan zet hij ook vanop enkele meters de spurt in. Ik kan je verzekeren dat je maar enkele opties hebt in zo'n geval. Ofwel je heel erg schrap zetten, want zo sprong komt echt aan. Ofwel hem op het allerlaatste proberen te ontwijken: razendsnel een stap opzij zetten en hem tegelijk wegduwen zodat hij als het ware rakelings langs je scheert en de impact enigszins vermindert. Maar dit lukt helaas niet altijd. Ik kan de heuse bodycheck nog opvangen, maar mijn vrouw vliegt gewoon regelrecht de gracht in (echt gebeurd...). Hem proberen afleiden voor hij een wandelaar omver probeert te werpen, is me nog niet gelukt omdat ik gewoon al mijn kracht en concentratie nodig heb om hem bij mij te houden. Ik kan dan niet gewoon de lijn in een hand houden en met mijn andere hand met een speeltje zwaaien. Dat is gewoon om moeilijkheden vragen. De hondenschool had het al eens over een teletact, maar er is geen haar op mijn hoofd dat daar aan denkt. Nog liever enkele blauwe plekken of kneuzingen! Ik probeer het wel met 'blijf', een commando dat hij (met wisselend succes) kent, maar tot dusver heeft hij er op dat moment geen (flap)oren naar


CopyKid

CopyKid schreef:Het is inderdaad nogal een actieve stuiterbal en een ontzettende speelvogel. Maar telkens hij gaat liggen zie je het aan zijn hele houding en blik dat hij van plan is om op je af te komen. En dan zet hij ook vanop enkele meters de spurt in. Ik kan je verzekeren dat je maar enkele opties hebt in zo'n geval. Ofwel je heel erg schrap zetten, want zo sprong komt echt aan. Ofwel hem op het allerlaatste proberen te ontwijken: razendsnel een stap opzij zetten en hem tegelijk wegduwen zodat hij als het ware rakelings langs je scheert en de impact enigszins vermindert. Maar dit lukt helaas niet altijd. Ik kan de heuse bodycheck nog opvangen, maar mijn vrouw vliegt gewoon regelrecht de gracht in (echt gebeurd...). Hem proberen afleiden voor hij een wandelaar omver probeert te werpen, is me nog niet gelukt omdat ik gewoon al mijn kracht en concentratie nodig heb om hem bij mij te houden. Ik kan dan niet gewoon de lijn in een hand houden en met mijn andere hand met een speeltje zwaaien. Dat is gewoon om moeilijkheden vragen. De hondenschool had het al eens over een teletact, maar er is geen haar op mijn hoofd dat daar aan denkt. Nog liever enkele blauwe plekken of kneuzingen! Ik probeer het wel met 'blijf', een commando dat hij (met wisselend succes) kent, maar tot dusver heeft hij er op dat moment geen (flap)oren naar


CopyKid

Wacht even hoor..als de hond het naar mij zou doen denk ik dat ik harder hol en hoger spring..of te wel, zodra je hond jou gaat fixeren om je te bespringen zou ik dus even een enorme brul geven en zelf even mijn hond de stuipen op het lijf jagen door keihard op hem af te hollen. Is ie gek! Wees hem voor en ga niet staan wachten totdat je als een trampoline besprongen wordt . ( sorry hoor, ik vind het echt dolkomisch..hahahahahah)
Alleen ten opzichte van andere wandelaars moet je je niet richten op corrigeren maar voorkomen.
Je kan een gentle leader gebruiken om zijn kop te sturen en dus zijn fixatie te doorbreken.
Je kan dit gedrag echt gewoon zonder geweld onder controle krijgen, werk veel met voer.Werken aan aandacht..als ie gaat liggen, worst voor zijn neus en als ie daarnaar kijkt geef je hem iets. Werken aan zijn consentratievermogen en rust in de hond brengen.
Voorkomen dus. Als hij overigens contact verliest als hij ligt zou ik dus wel aktie ondernemen..afleiden of iets naar hem gooien/hem laten schrikken om een insteek te hebben iets met hem te kunnen.
Bovenal moet je echter een ander gedrag aanleren en dat moet je intrainen met lekkers..aandacht voor de baas!

Verder is het ook een mogelijkheid met een bekende af te spreken en je hond dus wel te laten springen, alleen daarbij de hond door de bekende een enorme schrik te bezorgen. Emmer water over zijn kop of iets van die strekking. Kan je dat niet op de hondenschool regelen?

Hij heeft lol in het spelletje..dit leer je af door de lol te ontnemen en er iets anders voor aan te leren.

Hahaah wat een verhaal ik heb hier met mijn dog nog nooit last van gehad,die is eerder andersom naar mensen en honden.En met die gentle leader das wel een goeie ja,daar heb je hem zeker beter mee onder controle,maar ik zou hem zeker niet op je laten springen en dit duidelijk laten merken dat je dat niet accepteert,zometeen wordt hij nog veel sterker en zwaarder en kunnen er echte ongelukken gebeuren.Misschien is het ook wel een machtsspelletje(of het komt nog)een hond die iemand omloopt denkt misschien boven diegene te staan.Mijn dog heeft namelijk ook weleens mensen omver gelopen en deed dit vrijwel expres,maar bij mij haalt hij het nog geeneens in zijn hoofd,want hij weet dat ik dit nooit zal accepteren.

Martijn schreef:

Baily schreef:
Is het dan ook hetzelfde verhaal als een hond langs een passerend iemand loopt aan de riem en dan opspringt naar diegene. Ik hou hem altijd tegen en leid hem af en negen van de tien keer lukt dit ook wel, maar ik maak me enigszins zorgen over of het uit dominantie is dat hij dit doet. Dan zou ik dus niet voldoende leiding geven aan hem en moet ik daar wat aan doen.

Nee, dat vind ik niet hetzelfde verhaal.
Dan is het gewoon opspringen naar een passerende persoon, geen onderdeel van een reeks tussen honden onderling.

Ik zou de hond moeten zien om te kunnen gissen naar waarom hij dit doet maar het is niet hetzelfde als plat op de buik liggen om je vervolgens zo groot mogelijk te maken en stijf te kwispelen tegen een mede-hond.

Kijk, speels vind ik niet erg, maar hij is nu negen maanden en best groot. Dus ik wil eventuele problemen gelijk aanpakken als ze er zijn. Hij is een beetje aan het uitproberen en is best pittig. Maar tot nu toe altijd speels en hij is verder erg lief. Hij kan gewoon los lopen in het bos en dan vertoont hij dit gedrag dus niet. Hij doet het ook naar fietsers als hij de kans krijgt, maar ook alleen als hij aan de riem loopt. Verder heb ik niet het idee dat hij denkt boven mij te staan maar ik kan me natuurlijk vergissen.

Als hij het alleen doet als hij aan de riem loopt kun je twee kanten op. Hij voelt zich niet veilig aan de riem en probeert daarom de aanval als beste verdediging te gebruiken of hij heeft geleerd dat hij op die manier de controle over jouw gedrag kan winnen. De uitspraak "negatieve aandacht is beter dan geen aandacht "kunnen sommige honden tot in het extreme doordrijven. Een bijbehorende factor is dat hij nog jong is en waarschijnlijk als pup heeft aangeleerd om aan de riem te trekken om naar iemand toe te komen.

Ik zou in plaats van zijn aandacht te proberen te krijgen met iets lekkers of een spelletje hem domweg in de positie zetten waarin hij zijn koppie er wel bij moet huden. Snap je het verschil?
Stevig de pas er in en probeer hem regelmatig te verassen door ineens de andere kant op te lopen waarbij je het zijn probleem laat als hij met een stevige klap het einde van de riem tegenkomt.
Dat klinkt zielig en leuk is anders maar hij zal binnen hele korte termijn zijn aandacht op jij gaan richten en op die manier kunnen jullie samen veel fijner wandelen. Bij het opspringen naar vreemden komt hij het einde van de riem net zo hard tegen alleen ligt zijn aandacht dan elders dus werkt het niet.

Zodra hij enige aandacht voor je gaat krijgen kun je hem iedere keer als je iemand passeert iets lekkers geven. Zonder verder commentaar of aandacht, alleen maar geven. Omdat hij het passeren van wat nu zijn prooi is als aankondiging van iets lekkers gaat zien zal ook op die manier zijn aandacht steeds meer naar jou uitgaan.

Bedankt Martijn, ik ga het proberen. Nu laat ik hem meestal zitten als er iemand aan komt of voorbij fietst. Maar ik woon in een drukke buurt dus er komt zoveel voorbij. Soms reageert hij niet, en soms wel. Ik heb het idee als mensen hem aankijken in zijn ogen, dat hij dit doet.

Veel mensen zijn toch wat angstig voor hem vanwege zijn uiterlijk denk ik, en blijven hem in de gaten houden als ze langs hem lopen. Verder is het alleen maar een hele enthousiaste hond van 9 maanden.

Nu ik er over nadenk, denk ik eigenlijk dat het mijn eigen schuld is. Want ik heb waarschijnlijk een verkeerde timing gehad met afleiden en daardoor het springen beloond, door terwijl hij al met de tegemoet komende persoon bezig was. Hij ziet ze waarschijnlijk toch al eerder dan ik zelf. Dus hij gaat dan natuurlijk steeds beter springen. Agressie is het niet denk ik, aan zijn lichaamhouding te zien en hij gromt of blaft er ook niet bij.

In ieder geval ga ik dat van richting veranderen proberen. En weer met hem alleen naar buiten. Zonder de andere honden.

Het is eigenlijk ook best wel grappig. Op een pijnlijke manier....
Alleen moet ik zijn gedragspatroon zien te doorbreken. Ik vraag me af of het iets met dominantie zou kunnen te maken hebben. Je voelt wel dat hij zich bewust wordt van zijn kracht. Hij probeert ons ook regelmatig te 'sturen' met zijn achterlijf in de richting van de koekjesmand, van de zak oud brood of de diepvries (duck...). De rollen omdraaien lijkt me ook wel het proberen waard, Eline. Thx! Had ik nog niet aan gedacht. Nu gun ik hem in ieder geval te veel het initiatief. Ik had ook wel het gevoel dat het voor een stuk aan mezelf lag. Dat ik te weinig kordaat optrad. Te veel een afwachtende houding aannam. 's Avonds weigert hij nu ook (bij zijn laatste uitje in de tuin, voor we onder de wol kruipen) terug binnen te komen en blijft hij rondcrossen in de tuin. Hij heeft dan zoiets van 'pak me dan als je kan'. Eigenlijk is hij daarmee begonnen zonder onmiddellijk aanwijsbare reden. Het is niet dat hij flink op zijn donder gekregen heeft en daarom niet meer naar binnen wil. Overdag is het geen probleem, alleen 's avonds laat wil hij ons nogal eens overtuigen tot wat apporteerspelletjes e.d. Ik ga ervanuit dat het gewoon weer spontaan zal overgaan.
Om even terug te komen op het gesluip: het is precies zoals Inge beschrijft. Fixeren en 'ten aanval'. Tijdens zijn gewone spelgedrag durft hij je ook flink onder de voet lopen. Soms zie ik hier in de fotohoek leuke plaatjes van een DD met kinderen naast zich in de tuin. Ik denk dat zoiets met onze DD compleet onmogelijk is. Als je ziet hoe stevig hij ons aanpakt... En toch is het ongelooflijk lieve hond. Er zit niets kwaads in. Gromt zo goed als nooit (enkel heel heel lichtjes bij trekspelletjes). En wil niets liever dan de hele dag spelen. Best wel een gek zicht, dat puppygedrag bij zo'n grote hond!

Die gentle leader heb ik ook al overwogen, maar er wordt absoluut niet mee getraind op de hondenschool. En ik heb hem in mijn omgeving nog maar bij 1 hond gezien en die was er absoluut niet gelukkig mee. Hij bleef de hele tijd knielen en met zijn muil over het gras wrijven om het ding uit te krijgen.

CopyKid

Doggen zijn geen speelgoed. Ik ken meer pittige doggen dan dat ik de lieve softie's ken eerlijk gezegd.
Maar goed, ik vind inderdaad dat je hond aardig wat babbels heeft tegenover jullie en ik denk dat het slim is hem op rustige en kalme wijze de regels weer even iets duidelijk te maken. Racen door de tuin? Hij doet maar...dag hoor, deurtje dicht en ik zou na een minuut of 5 nog eens kijken of hij het nog zo leuk heeft.
Jouw hond is nog een pup. Het is dus logisch dat ie pupgedrag vertoond, want hij is gewoon nog niet volwassen. Ook al is ie zo groot, hou dat wel in je achterhoofd. Een dog is niet een normale hond die met 16 maanden af is of bijna af. Hij moet nog even.
Wat mij opvalt uit je berichten is je manier van schrijven over je hond..alsof zijn gedrag jullie gedrag bepaald. Ik zie dat toch graag anders. Zinnen als bv "Als je ziet hoe stevig hij ons aanpakt... "..Dat sta je dus toe. Jij bent degene die bepaalt en niet andersom. Lief en vriendelijk, aardig en correct, maar wel met overtuiging!! Jij bent de baas, niet dat lompgewicht van 70 kilo.

Hey Eline,

gelukkig valt het met onze softie wel goed mee. Hij durft wel voorbijwandelende mensen of voorbijrijdende wagens met veel lawaai begeleiden. Maar verder is hij de goedheid zelve. Wat je schrijft over over onze houding tgo de logge loebas klopt wel ergens, moet ik bekennen. We stellen ons niet altijd even 'overtuigend' op, vrees ik. Misschien dat een stukje/veel van zijn gedrag wel te verklaren is, door een gebrek aan duidelijkheid van ons. We stellen ons af en toe wel iets te tolerant op. Daar zouden wel eens vodden van kunnen komen. Maar goed, het onderkennen van het 'probleem' (nu ja...) is al een eerste stap. Eraan werken onze volgende. Bedankt voor de tips!

CopyKid

Ik zou hem idd laten merken dat jij de baas bent en alleen gebeurt wat jij wil,want zoals eline al zegt het is nog een pup je kan pas zeggen hij is "volwassen"als hij 3 is en dan ben je misschien te laat.En dat hij niet met kinderen kan wil niets zeggen hoor(ok,de mijne is er wel mee opgegroeid),ikzelf heb 2 kinderen 2½ jaar en 9 maandjes,maar hij is ook erg onstuimig en doet lelijk tegen andere honden buiten en is erg terughoudend naar vreemden,maar als je hem ziet bij mijn kinderen

Inge O schreef:

CopyKid schreef: Tijdens zijn gewone spelgedrag durft hij je ook flink onder de voet lopen. Soms zie ik hier in de fotohoek leuke plaatjes van een DD met kinderen naast zich in de tuin. Ik denk dat zoiets met onze DD compleet onmogelijk is. Als je ziet hoe stevig hij ons aanpakt

copykid, er is hier maar één ding waarvoor mijn honden vreselijk op hun kop kunnen krijgen (verbaal uiteraard), en dat is als ze met spelen tegen me aanknallen - dan reageer ik echt (quasi)woédend. niet alleen omdat ik het fysiek niet kan hebben (vréééselijk slecht voor rug en knieën), maar ook omdat een roedelleider zich niet laat omverlopen, en honden onder elkaar, hoe woest ze ook aan het spelen zijn, heel erg rekening houden met die 'veiligheidszone' die ze rond een ranghogere in acht moeten nemen.
mijn reactie als het (heel zelden) toch een keer gebeurt is nog niks in vergelijking met wat ze naar hun oren krijgen als ze per abuis tegen vlam (= hond nr.1) aanknallen......oewwwweeeeee, dan zijn ze nog niet jarig !!!!!!!
denk dus vooral niet dat een hond ocharme onwetend is over het feit dat hij ons fysiek moet respecteren. wel het tegendeel : als ze het flagrant niet doen, zullen ze ook op andere vlakken (figuurlijk) over je heen lopen.

Dat bedoelde ik dus ook te zeggen,mijn DD heeft er ook een handje van om andere honden(ja bouviers,rottweilers vanalles)omver te lopen,ze gaan dan echt hard onderuit en ik weet gewoon dat hij het express doet,gewoon omdat hij zich als ranghogere ziet en daarom dit echt niet accepteren als hij het bij jou of je vrouw probeert.