Andere opvoedingsmethode.
Geplaatst: 21 nov 2004 12:38
Wat vinden jullie van deze methode?Ik heb het op een ander forum gevonden.
****
****
Positieve training maakt hiërarchisch ingestelde dieren onzeker, een hond is niet democratisch!
Hondengedragsdeskundige Henk Cuppen voorziet een dramatische toename van het aantal bijtincidenten. De momenteel veelvuldig toegepaste 'positieve trainingsmethode' - waarbij ongewenst gedrag van de hond niet langer wordt bestraft maar genegeerd - is desastreus voor de dominantieverhouding tussen baas en viervoeter, betoogt hij. Een hond heeft behoefte aan leiding en duidelijkheid. Als je hem in onze hectische maatschappij zijn gang laat gaan, maak je er een zenuwpatiënt van.
"Waarom zijn er zoveel honden met gedragsproblemen? Waarom heb ik het zo druk"? Op het oefenterrein staart hondenexpert Henk Cuppen zijn cursisten na. Langzaam lopen zij het pad omhoog, dat naar de dijk voert , de honden bedaart naast hen voortstappend. De riemen hangen slap. Baas en hond lijken voldaan en uitgeput na de intensieve training, die vijfenzeventig minuten heeft geduurd. Als geen ander kent Henk Cuppen het antwoord op de vraag die hij aan de orde stelt.
De uit Amerika overgewaaide positieve trainingswijze, waarbij het goede royaal wordt beloond en het kwade consequent genegeerd, pakt funest uit voor honden. Dagelijks, zegt hij, krijgt hij tientallen telefoontjes van hondenbezitters, die met hun viervoeter zo'n training hebben gevolgd en hun inspanningen bekroond zagen met een diploma. Om vervolgens te ontdekken, dat de hond de regels, waaraan hij zich op het afgebakende oefenterrein zo keurig hield, op straat en in huis met voeten treedt. Hij trekt aan de lijn, sleurt de eigenaar als een voddenbaal achter zich aan en lapt commando's aan zijn laars, stuift op andere honden af en hapt om zich heen.
De 'positieve reinforcement training' raakte in zwang toen zo'n 5 jaar geleden duidelijk werd, welke nadelen kleefden aan de zogenaamde lijncorrectiemethode, waarbij de hond wordt gecorrigeerd met behulp van een slipketting. Cuppen: "Een lijncorrectie is een prima techniek, zolang deze met beleid wordt uitgevoerd. Men ging overdrijven, toen de methode als zaligmakend werd gepropageerd. Er werd zó hard gerukt aan die slipketting, dat de ene na de andere hond met nekbeschadigingen op de faculteit Diergeneeskunde belandde." De tijd was rijp voor een zachtere aanpak. In de politiek maakte het poldermodel furore. "De hondenwereld moest er ook aan geloven", zegt Cuppen. "Maar die overlegcultuur is aan een hond niet besteed. Met een hond sluit je geen compromis. Een hond denkt niet in pasteltinten, die ziet alles zwart-wit. De overheerst óf onderwerpt zich. Voor alles heeft hij behoefte aan leiding en duidelijkheid.
Bij de positieve trainingsmethode wordt dat finaal over het hoofd gezien. Op het moment dat je zegt: ik ga mijn hond niet meer straffen voor het ongewenste gedrag, alleen nog maar belonen voor gewenst gedrag, creëer je een sfeer van onduidelijkheid, waar de hond absoluut geen raad mee weet. Want dan moet hij zelf maar zo'n beetje zien uit te vinden welk gedrag in goede aarde valt. Van lieverlee gaat hij zelf leidereigenschappen ontwikkelen, waardoor de dominantieverhouding totaal verstoord raakt. Tot overmaat van ramp bestaat het beloningssysteem ook nog vaak uit "iets lekkers", een brokje bijvoorbeeld. Zo koop je een hond om en maak je hem afhankelijk van voedsel, terwijl die afhankelijkheid het gevolg moet zijn van de kwaliteit van je leiding."
De baas en bazin van een Tervuerense herder, die altijd vreselijk tekeer ging zodra hij een andere hond op straat ontwaarde, vertellen hoe Henk Cuppen hun Remi tijdens de training aan een heg vastmaakte. "Wij moesten naast Remi gaan staan. Op het moment dat hij uitviel naar de hond, waarmee Cuppen kwam aanwandelen, moesten wij ons achter de haag verschuilen, zodat Remi niet langer kon bouwen op onze aanwezigheid. Aan het einde van de training lag Remi in alle rust naast een Jack Russell te slapen. Wij hadden echt iets van: hoe is het mogelijk?"
Cuppen brengt zijn aanpak aan de man onder de noemer het Ultieme Uitgangspunt (UUP). Cuppen: "Iedere hond, hard of zacht, komt ter wereld met maar één boodschap van moeder natuur: gaat en vermenigvuldigt u en gooi alles in de strijd wat je is gegeven om zoveel mogelijk je eigen zin te kunnen doen. Bij mensen is dat natuurlijk niet anders!" Jacht, achtervolging, vangst-, schud- en buitdriftgedrag zijn de basisdriften die een hond ontwikkelt om in leven te blijven, om voedsel te verzamelen. Daar speel ik op in als we de hond iets willen leren. Want spel is de basis van alle leerprocessen. Het is het ultieme uitgangspunt. Beloning en straf - het teweegbrengen van lust- of onlustgevoelens - vervullen. In dit proces een belangrijke rol.
Dus wat doe je als een hond zich tijdens de training voorbeeldig gedraagt? Dan verschaf je hem een lustgevoel door met hem te spelen. Het is de benadering die het dichtst bij het wezen van de hond ligt, het dichtst bij zijn basisdriften. Al doende creëer je bovendien in korte tijd de noodzakelijke strakke gerichtheid van de hond op de eigenaar. Moet hij gecorrigeerd worden, dan bezorgen we hem een onlustgevoel door middel van een lijncorrectie, maar ook door het wegnemen van iets aangenaams. De aanwezigheid van de baas bijvoorbeeld. Bij Remi werkte dat uitstekend.
Angst, agressie en ongehoorzaamheid zijn de meest voorkomende gedragsproblemen, waarvoor hondeneigenaren bij Cuppen soelaas zoeken. Volgens een opgave van de Stichting Consument en Veiligheid moeten jaarlijks 11.000 slachtoffers zich voor een hondenbeet laten behandelen. In 250 gevallen is een ziekenhuisopname noodzakelijk. Cuppen voorziet, dat deze aantallen oplopen wanneer hondenscholen de positieve trainingsmethoden blijven praktiseren. En dan ook nog op afgebakende terreinen, waar de hectiek van alledag op een afstand wordt gehouden, zegt hij veelbetekenend.
Op zijn trainingen gaat het er anders aan toe. Kinderen van cursisten lopen op het veld te voetballen of krijgertje te spelen. Pups en volwassen honden lopen door elkaar en loopse teefjes trainen gewoon door. Laatst was een cursiste vergezeld van haar dochter plus paard. Toen heb ik dat paard rustig laten draven en galopperen, terwijl de honden te verstaan werd gegeven, dat ze rustig moesten blijven liggen. Ik zoek dat soort situaties juist op. Want je hebt er niets aan, als een hond voortreffelijk gehoorzaamt op een afgebakend terrein, maar zich daarbuiten onmiddellijk door elke prikkel laat afleiden, aldus Cuppen.
Dr. B.W. Knol, gedragstherapeut bij de Faculteit der Diergeneeskunde in Utrecht bekeek een video-opname van een hondentraining door Cuppen. Hij is er alleszins over te spreken. Ook vindt hij het een teken aan de wand, dat het aantal bijtincidenten nauwelijks afneemt, terwijl de gehoorzaamheidscursussen druk worden bezocht. Als hondentrainer moet je je in de gedragsleer van de hond hebben verdiept. Je moet weten hoe leerprocessen verlopen, hoe honden onderling hun sociale verhoudingen regelen. Honden kennen geen democratie, maar alleen een hiërarchische structuur. Als je een hond op voet van gelijkheid behandelt, ervaart hij dat als zwakte. Cuppen heeft dat goed begrepen
****
****
Positieve training maakt hiërarchisch ingestelde dieren onzeker, een hond is niet democratisch!
Hondengedragsdeskundige Henk Cuppen voorziet een dramatische toename van het aantal bijtincidenten. De momenteel veelvuldig toegepaste 'positieve trainingsmethode' - waarbij ongewenst gedrag van de hond niet langer wordt bestraft maar genegeerd - is desastreus voor de dominantieverhouding tussen baas en viervoeter, betoogt hij. Een hond heeft behoefte aan leiding en duidelijkheid. Als je hem in onze hectische maatschappij zijn gang laat gaan, maak je er een zenuwpatiënt van.
"Waarom zijn er zoveel honden met gedragsproblemen? Waarom heb ik het zo druk"? Op het oefenterrein staart hondenexpert Henk Cuppen zijn cursisten na. Langzaam lopen zij het pad omhoog, dat naar de dijk voert , de honden bedaart naast hen voortstappend. De riemen hangen slap. Baas en hond lijken voldaan en uitgeput na de intensieve training, die vijfenzeventig minuten heeft geduurd. Als geen ander kent Henk Cuppen het antwoord op de vraag die hij aan de orde stelt.
De uit Amerika overgewaaide positieve trainingswijze, waarbij het goede royaal wordt beloond en het kwade consequent genegeerd, pakt funest uit voor honden. Dagelijks, zegt hij, krijgt hij tientallen telefoontjes van hondenbezitters, die met hun viervoeter zo'n training hebben gevolgd en hun inspanningen bekroond zagen met een diploma. Om vervolgens te ontdekken, dat de hond de regels, waaraan hij zich op het afgebakende oefenterrein zo keurig hield, op straat en in huis met voeten treedt. Hij trekt aan de lijn, sleurt de eigenaar als een voddenbaal achter zich aan en lapt commando's aan zijn laars, stuift op andere honden af en hapt om zich heen.
De 'positieve reinforcement training' raakte in zwang toen zo'n 5 jaar geleden duidelijk werd, welke nadelen kleefden aan de zogenaamde lijncorrectiemethode, waarbij de hond wordt gecorrigeerd met behulp van een slipketting. Cuppen: "Een lijncorrectie is een prima techniek, zolang deze met beleid wordt uitgevoerd. Men ging overdrijven, toen de methode als zaligmakend werd gepropageerd. Er werd zó hard gerukt aan die slipketting, dat de ene na de andere hond met nekbeschadigingen op de faculteit Diergeneeskunde belandde." De tijd was rijp voor een zachtere aanpak. In de politiek maakte het poldermodel furore. "De hondenwereld moest er ook aan geloven", zegt Cuppen. "Maar die overlegcultuur is aan een hond niet besteed. Met een hond sluit je geen compromis. Een hond denkt niet in pasteltinten, die ziet alles zwart-wit. De overheerst óf onderwerpt zich. Voor alles heeft hij behoefte aan leiding en duidelijkheid.
Bij de positieve trainingsmethode wordt dat finaal over het hoofd gezien. Op het moment dat je zegt: ik ga mijn hond niet meer straffen voor het ongewenste gedrag, alleen nog maar belonen voor gewenst gedrag, creëer je een sfeer van onduidelijkheid, waar de hond absoluut geen raad mee weet. Want dan moet hij zelf maar zo'n beetje zien uit te vinden welk gedrag in goede aarde valt. Van lieverlee gaat hij zelf leidereigenschappen ontwikkelen, waardoor de dominantieverhouding totaal verstoord raakt. Tot overmaat van ramp bestaat het beloningssysteem ook nog vaak uit "iets lekkers", een brokje bijvoorbeeld. Zo koop je een hond om en maak je hem afhankelijk van voedsel, terwijl die afhankelijkheid het gevolg moet zijn van de kwaliteit van je leiding."
De baas en bazin van een Tervuerense herder, die altijd vreselijk tekeer ging zodra hij een andere hond op straat ontwaarde, vertellen hoe Henk Cuppen hun Remi tijdens de training aan een heg vastmaakte. "Wij moesten naast Remi gaan staan. Op het moment dat hij uitviel naar de hond, waarmee Cuppen kwam aanwandelen, moesten wij ons achter de haag verschuilen, zodat Remi niet langer kon bouwen op onze aanwezigheid. Aan het einde van de training lag Remi in alle rust naast een Jack Russell te slapen. Wij hadden echt iets van: hoe is het mogelijk?"
Cuppen brengt zijn aanpak aan de man onder de noemer het Ultieme Uitgangspunt (UUP). Cuppen: "Iedere hond, hard of zacht, komt ter wereld met maar één boodschap van moeder natuur: gaat en vermenigvuldigt u en gooi alles in de strijd wat je is gegeven om zoveel mogelijk je eigen zin te kunnen doen. Bij mensen is dat natuurlijk niet anders!" Jacht, achtervolging, vangst-, schud- en buitdriftgedrag zijn de basisdriften die een hond ontwikkelt om in leven te blijven, om voedsel te verzamelen. Daar speel ik op in als we de hond iets willen leren. Want spel is de basis van alle leerprocessen. Het is het ultieme uitgangspunt. Beloning en straf - het teweegbrengen van lust- of onlustgevoelens - vervullen. In dit proces een belangrijke rol.
Dus wat doe je als een hond zich tijdens de training voorbeeldig gedraagt? Dan verschaf je hem een lustgevoel door met hem te spelen. Het is de benadering die het dichtst bij het wezen van de hond ligt, het dichtst bij zijn basisdriften. Al doende creëer je bovendien in korte tijd de noodzakelijke strakke gerichtheid van de hond op de eigenaar. Moet hij gecorrigeerd worden, dan bezorgen we hem een onlustgevoel door middel van een lijncorrectie, maar ook door het wegnemen van iets aangenaams. De aanwezigheid van de baas bijvoorbeeld. Bij Remi werkte dat uitstekend.
Angst, agressie en ongehoorzaamheid zijn de meest voorkomende gedragsproblemen, waarvoor hondeneigenaren bij Cuppen soelaas zoeken. Volgens een opgave van de Stichting Consument en Veiligheid moeten jaarlijks 11.000 slachtoffers zich voor een hondenbeet laten behandelen. In 250 gevallen is een ziekenhuisopname noodzakelijk. Cuppen voorziet, dat deze aantallen oplopen wanneer hondenscholen de positieve trainingsmethoden blijven praktiseren. En dan ook nog op afgebakende terreinen, waar de hectiek van alledag op een afstand wordt gehouden, zegt hij veelbetekenend.
Op zijn trainingen gaat het er anders aan toe. Kinderen van cursisten lopen op het veld te voetballen of krijgertje te spelen. Pups en volwassen honden lopen door elkaar en loopse teefjes trainen gewoon door. Laatst was een cursiste vergezeld van haar dochter plus paard. Toen heb ik dat paard rustig laten draven en galopperen, terwijl de honden te verstaan werd gegeven, dat ze rustig moesten blijven liggen. Ik zoek dat soort situaties juist op. Want je hebt er niets aan, als een hond voortreffelijk gehoorzaamt op een afgebakend terrein, maar zich daarbuiten onmiddellijk door elke prikkel laat afleiden, aldus Cuppen.
Dr. B.W. Knol, gedragstherapeut bij de Faculteit der Diergeneeskunde in Utrecht bekeek een video-opname van een hondentraining door Cuppen. Hij is er alleszins over te spreken. Ook vindt hij het een teken aan de wand, dat het aantal bijtincidenten nauwelijks afneemt, terwijl de gehoorzaamheidscursussen druk worden bezocht. Als hondentrainer moet je je in de gedragsleer van de hond hebben verdiept. Je moet weten hoe leerprocessen verlopen, hoe honden onderling hun sociale verhoudingen regelen. Honden kennen geen democratie, maar alleen een hiërarchische structuur. Als je een hond op voet van gelijkheid behandelt, ervaart hij dat als zwakte. Cuppen heeft dat goed begrepen