Het HondenForum

Ik lees héél vaak dat deze periode ontzettend belangrijk is, bv. voor het meenemen overal en daar ben ik volledig mee akkoord,
maar nu is mijn vraag,
wat als het fout gaat in deze periode, kun je dat dan nog rechtzetten ?
En wat als je niet weet wat er fout is gegaan bv. bij een adoptiehond.

ik vind 7tot 8 weken de beste leeftijd voor een pup om het nest te verlaten, maar zeker niet eerder.
mijn ouders hebben een hond van bij een broodfokker, die is nu 8 jaar oud en al vanaf jongs af aan bang voor vreemde mannen, dit is nooit meer over gegaan.misschien met heel veel geduld dat je wel wat kan bereiken, maar zeker niet altijd.

Bowie was 12 weken en ik heb ze liever jonger.Behalve als de fokker veel aandacht heeft besteed aan een goede socialisatie met vanalles wat in het dagelijks leven belangrijk is.

Mama Sanneke schreef:Ik lees héél vaak dat deze periode ontzettend belangrijk is, bv. voor het meenemen overal en daar ben ik volledig mee akkoord,
maar nu is mijn vraag,
wat als het fout gaat in deze periode, kun je dat dan nog rechtzetten ?
En wat als je niet weet wat er fout is gegaan bv. bij een adoptiehond.

Iets mis gaan is iets anders dan de periode niet benutten. Een pup, die niet wordt gesocialiseerd , dat komt NOOIT meer goed.
Een pup doorloopt verschillende fase's. Het gevoeligst voor trauma's zijn ze vanaf een week of 12 totaan een half jaar. Als er daar iets echt mis gaat (bv een aanval van een andere hond) is de kans groot dat de hond daar op latere leeftijd last nog van kan hebben en bv als hij volwassen is gaat uitvallen of erg bang wordt. Je kan dat proberen recht te zetten door je gek te socialiseren met dat type hond waardoor hij is gepakt, maar eigenlijk kunnen wij mensen daar nooit aan voldoen. WIj gaan namelijk niet 5 keer per dag 10 minuten spelen met die enge hedder van de buren. Dat doen we 2 keer per week en dat is nooit voldoende.
Als een pup met bv 7 weken een hele nare ervaring meemaakt zal dat zich minder snel omzetten tot een trauma waar hij als volwassen hond nog last van heeft. Vanaf de acht weken komt de pup in de angstfase en wordt dan dus ook gevoeliger voor trauma's. Trauma's kunnen zich omzetten in fobieeen of agressie.

daar heb je het mis , alles wat er voor de 12 weken gebeurt vergeten ze nooit .later hangt het van het ras en de vorige ervaring af en
de graat van het trauma , sommige kunnen meer hebben dan andere
daarom is een goede fokker die de hond al went aan geluiden
positieve ervaringen contact met mensen kinderen en als het
kan ook andere dieren zo belangrijk , als de pup bij de fokker al
een negatieve start heeft en dan bedoel ik echt negatief
in een stal in een ren geen mensen geen geluiden geen knuffels enz;;
dat krijg je nooit helemaal goed , als je ten minste een lieve
sociale evenwichtige hond wil;
over de broodfok de inport de supermarkten ik hoop dat hier
niemand zo dom en wreed is zijn hond daar te kopen.
wreed omdat met wat jij die mensen betaald misschien uit medelijden
en liefde op het eesrte zicht er 20 andere sukkelaars worden aangeschaft
groetjes
Martine

Loetje is zo'n hondje die weinig tot geen socialisatie heeft gehad. Ze is als fokteef gebruikt in het laboratorium en met 9 jaar was ze te oud om nog mee te fokken en is ze via een stichting herplaatst. In het begin was Malu overal bang voor, zo bang dat ze soms niet eens vluchtte maar gewoon verstijft stil bleef staan. Heel, heel langzaam heb ik dit opgebouwd. Ze is nu al een stuk verder dan 8 maanden geleden, maar ze zal nooit een stabiele gezelschapshond worden. Lekker knuffelen is er niet bij en van vreemde mensen kan ze verschrikkelijk in paniek raken. Maar dan heb je het natuurlijk wel over een hondje die nooit goed gesocialiseerd is.

In mijn ogen gaat het er niet om WAT een pup meemaakt, maar of hij wat meemaakt. Mensen gaan altijd helemaal gefrustreerd met puppies de trein in, de bus in etc maar dat is helemaal niet nodig. Alleen moe worden ze daarvan en dat is ook niet goed.

Neem een zwerfhond uit Spanje. Als die leuk opgroeid in de tuin van een hotel met spelende kinderen en lieve mensen die hem voeren en aaien komt het gewoon goed. De pup groeid op met een open flexibele geest en kan later prima leren in de trein te gaan of de bus.

Wuilus ging op haar 10e voor het eerst met het openbaar vervoer en keek naar mij of het goed was. Ze kent vanalles dus dan zal dat ook wel ok zijn.
Kent ze niks en is ze prikkelarm opgegroeid dan kan ze ook weinig leren en staat overal argwanend tegenover.

Mijn visie is dus dat een pup steeds weer nieuwe dingen moet zien en meemaken waardoor hij later flexibel en open van geest wordt. Wat die nieuwe dingen zijn doet er niet eens echt toe.

Socialiseren met mensen is het enige dat echt moet natuurlijk

Onze berner was opgegroeid in Zwitserland op 2 km hoogte in de bergen. Met 12 weken liep hij met de koeien door de wei en reed hij met de boer mee naar het dorp. Later als volwassen hond liep hij los mee door de stad en kon zo mee naar een restaurant om maar wat te noemen. Hij was open want hij vertrouwde mensen en had als pup geleerd dat de wereld groter was dan de stal waarin hij opgegroeid was.

Dat allemaal ondanks dat wij hem pas met 12 weken mochten halen, in die tijd gebruikelijk in Zwitserland want een afwijkende pup werd gewoon ingeslapen in die tijd. Max 6 in het nest en de rest werd na de geboorte gedood omdat dan de broers en zussen minder melk en minder opvoeding konden genieten. Grof, dat wel, maar het was nu eenmaal zo.

martine schreef:daar heb je het mis , alles wat er voor de 12 weken gebeurt vergeten ze nooit .later hangt het van het ras en de vorige ervaring af en
de graat van het trauma , sommige kunnen meer hebben dan andere
daarom is een goede fokker die de hond al went aan geluiden
positieve ervaringen contact met mensen kinderen en als het
kan ook andere dieren zo belangrijk , als de pup bij de fokker al
een negatieve start heeft en dan bedoel ik echt negatief
in een stal in een ren geen mensen geen geluiden geen knuffels enz;;
dat krijg je nooit helemaal goed , als je ten minste een lieve
sociale evenwichtige hond wil;

Wat Marc al aangeeft, het gaat om het gevoel bij alles wat er gebeurd. Een hond moet een positieve associatie ontwikkelen bij de wezens om hem heen. Een pup wordt niet af geboren. Ze ontwikkelen zich nog volop als ze eenmaal geboren zijn. De zintuigen moeten nog worden ontwikkelen en ga zo maar door. Het is een bewezen feit dat honden in de angstfase gevoeliger zijn voor het opdoen van trauma's. Dat is ook logisch gezien de oeroude ontwikkeling.
Pupjes van 6 weken komen in principe nergens. Die komen alleen in contact met roedelgenoten die in principe goed zijn. Daarom staan ze in die periode puur open voor socialisatie, zijn nieuwsgierig en onderzoeken. Als ze ouder worden, vanaf de 8ste week, neemt de onderzoekingsdrang af en reageren ze in eerste instantie met vluchtgedrag en angst. Omdat nieuwe prikkels op die manier worden benadert en dus niet meer gecompenseerd worden met onderzoekingsdrang is de kans op trauma's groter. Daarom zijn ze in die periode ook veel gevoeliger daarvoor.
Dat is ook exact de reden dan men adviseert pups voor de 8ste week in huis te halen omdat blijkt dat de overgang dan makkelijker loopt en minder traumatisch is.

Buiten alles wat al genoemd is; blijft het karakter toch altijd nog erfelijk. Hiermee bedoel ik dat als je een hondje bijzonder goed socialiseert en positieve ervaringen op laat doen met mensen en dieren, dan kan het toch nog fout gaan als de hond geestelijk volwassen wordt.

Als de ouders een bepaalde karaktereigenschap bezitten, wordt dit gewoon doorgegeven aan de nakomelingen.

wat het laaste bericht bstreft klopt ook
een golden pup BV van een stabiele moeder die in de schuur
geboren is en geen vreemde en weinig huiselijkheid heeft
meegemaakt zal waarschijnlijk nog niet voor het leven verknoeit zijn
een dober die je onder dezelfde omstandigheden zou kopen
en een stabiele huishond wil , dat doe je beter niet.
Gelijk welk ras je neemt beter een goede start , en een goede
kweker is al bewust bezig met de socialisatie van bij de geboorte
net als de zindelijkheidstraining , geboorte is veel gezegt
maar vanaf het tijdstip dat ze zelfstandig beginnen eten
8 weken is een norm omdat ze dan pas in belgie hun tatoeage in nederland de chip voor rashonden krijgen.
als je de echte leeftijd van de pups uit de kweekfabrieken , en winkels
moest weten zou je schrikken.hoe jonger hoe eerder verkocht hoe liever , hebben ze meer winst door minder onkostten de fases van een jonge hond de ontwikkeling van het brein gaan als volgt
1 tot 13 dagen neonatale fase de zintuigen beginnen zich te ontwikkelen
en de pup leert met honden om te gaan , het eesrte gedrag , dat we spel noemen , begint zich te ontwikkelen

14 tot 49 dagen ze worden meer hond en de onderlinge schermuselingen hebben een doel

6 tot 12 weken socialisatie met mensen de kweker zou al moeten
begonnen zijn met het oppakken van de pup de verzorging zo leren ze dat mensen prettig zijn , of zouden moeten zijn , en ze onderwerpen de pup dan al aan een geringe hoeveelheid stress waardoor de basis word gelegd voor een sressbesendigheid in hun later leven , uiteraard als nieuw baasje , vervolmaakt je dat

12 tot 16 weken ze veranderen en beginnen stoutmoedig te worden
ze proberen voor het eerst een soort rangorde te bepalen

4 tot 8 maanden , het vluchtinstinct een fase waarin de jonge hond die voordien altijd gehoorzaam was je volledig negeert en in de tegenovergestelde richting gaat
6 tot 14 maanden de puberteit een volledige hormonenverandering
plotse angst blaffen grommen naar bekende dingen

volwassen 1 tot 4 jaar

tot 4/5 maanden zijn de fases voor elke hond dezelfde
nadien hangt het voor deze periode een beetje van het ras af
hier probeert de hond weer een trapje hoger in de roedel te komen
naargelang het ras heeft de hond een actieve of passieve verdedigingsreflex
hoop dat het zo een beetje duidelijker is
martine

Je hoeft geen boek over te tikken hoor. Ik ben volledig op de hoogte maar het niet met je eens. Een pup begin je niet pas met 6 weken te socialiseren en daar gaat het ook helemaal niet om. Mamma Sanneke vraagt of je dingen nog kan rechtzetten als er iets mis gaat in de socialisatieperiode. Bij geen socialisatie niet, verkeerde eravringen dus wel en ik geef alleen aan dat slechte ervaringen juist na die 12e week vaak leiden tot trauma's en dat het risico bij schrikervaringen bij een pup onder de 8 weken kleiner is.
Het rijtje wat je optikt vind ik trouwens ook zeer discutabel, want ik ben het op veel punten niet met je eens.

Ik lees nog steeds aandachtig mee hoor

gelukkig en ik typ geen boek over alhoewel
ik dit allemaal niet zelf heb uitgevonden en inderdaad wel
geleerd heb en dus ja als je het zo wil stellen ,
iemand anders zijn ervaringen en opservaties gebruik , er zijn er die er veeeel meer van afweten dan ik en die geloof en vertrouw ik
in verhouding met hun zijn mijn eigen ervaringen beperkt
ik behandel geen 10 honden per dag , schijf geen boeken
ben geen dierenarts of heb nog geen 30 jaar ervaring als gedragtherapeut
wel als legever
om op de vraag van mama terug te komen
alje je alles gedaan hebt zoals het hoort , geloof wie je geloven wilt ,
en je hond heeft na zijn 3 maanden laat ons stellen een heel negatieve
ervaring , kun je vermijden dat het een trauma word door hem onmiddelijk rescue te geven
vroeger werkte we met valium , maar dat kun je zo maar niet krijgen
ben geen dierenarts dus de portie die susesvol zou zijn durf ik niet te
voorschrijven , gewicht ouderdom enz;;;
net zoals mensen hebben honden een kort termijn geheugen en het echte
zal ik maar zeggen , is het in het lange termijn geheugen opgeslagen
vergeet de hond het nooit , wat je ook doet , het slijt wel zoals ze zeggen
dus als je dadelijk de hond kunt behandelen , na botsing , gebeten enz;;
voorkom je dat het opgeslagen word , dat de hond er iets van overhoud;
nog een rede dus om een goede kweker te nemen en je hond
zo stresbestendig mogelijk te maken en hem te voorzien van positieve
ervaringen
komt hij nadien na 12 weken wat tegen en heb je een negatieve ervaring
staat je hond sterker en kan je voorkomen dat het een trauma word
dadelijk binnen de 10 min te gebruiken en je kan niet overdoseren;
groeten Martine

martine schreef: vroeger werkte we met valium

Wie is we? Ik heb daar nog nooit van gehoord.

sypke schreef:

martine schreef: vroeger werkte we met valium

Wie is we? Ik heb daar nog nooit van gehoord.

Was vast voor jouw tijd Marie José!

Enkele jaren geleden gingen de pups pas met 12 weken bij de fokker weg. Zo ook mijn honden destijds, maar ik heb nooit angstige pups gehad. Goede fokkers zeker, hoewel bij één de puppen niet in een prikkelrijke omgeving zaten, en dat is toch zeker geen angstige hond geworden. Hoe verklaar je dat dan?

kijk dat is het hem nou net , de meeste hebben ervaring met de eigen honden of ras
als je iets veralgemeend speel je op veilig , verschillende mensen lezen dit , en geloven meestal wat ze graag willen geloven;iemand die ze een
herder van 12 weken in afzondering grootgebracht en die niemand wou willen aansmeren zullen jou geloven omdat ze de hond graag willen , begrijp je
je spreekt en hebt ervaring met bassets , die zijn zo wie zo al prikkelarm , niet negatief bedoeld hoor!!!!!! hebben ook een vrij laag IQ
dat ze pas op 12 weken bij de kweker weg mochten , in de veronderstelling dat je natuurlijk met stamboom kweekt , is dit in verband met bepaalde raseigenschappen die de kweker eerst wil aanscherpen zou kunnen ,
zal eens navragen
Martine

martine schreef:kijk dat is het hem nou net , de meeste hebben ervaring met de eigen honden of ras
als je iets veralgemeend speel je op veilig , verschillende mensen lezen dit , en geloven meestal wat ze graag willen geloven;iemand die ze een
herder van 12 weken in afzondering grootgebracht en die niemand wou willen aansmeren zullen jou geloven omdat ze de hond graag willen , begrijp je
je spreekt en hebt ervaring met bassets , die zijn zo wie zo al prikkelarm , niet negatief bedoeld hoor!!!!!! Ik spreek hier niet over mijn huidige honden, maar over een Pyrenese Berghond en een Landseer. Destijds gingen die pas met 12 weken bij de fokker weg. Dit, zoals je misschien wel of niet weet, zijn geen makkelijke rassen, maar intelligente honden met een zeer onafhankelijke instelling. hebben ook een vrij laag IQ
dat ze pas op 12 weken bij de kweker weg mochten , in de veronderstelling dat je natuurlijk met stamboom kweekt , is dit in verband met bepaalde raseigenschappen die de kweker eerst wil aanscherpen zou kunnen ,
zal eens navragen
Martine

Zou het niet zo kunnen zijn dat als een pup geen (nare) ervaring opdoet, hij ook niet getraumatiseerd wordt???[/b]

onze witte herder heb ik negen jaar geleden bij een boer uit een schuur vandaan gehaald, helemaal ondervoed en nog nooit iets buiten de schuur gezien, ze was toen 10 weken oud, wij hebben daar echt wel de consequenties van gehad hoor, maar elke donderdag als er markt was zat ik met haar en mijn eerste dochter in de kinderwagen op de markt, gewoon om haar te laten wennen aan mensen, drukte, auto's etc, na een tijdje begon dat zijn vruchten af te werpen, ze is altijd wel een hond met vreemd gedrag gebleven, enorm veel verlatingsangst en angst voor onbekende dingen ,maar we hebben nog nooit zo'n lieve hond gehad, tegen de katten en de kinderen, ze is 9 jaar geworden en we missen haar nog elke dag, ik denk dat je dus met een pup die niet veel heeft meegekregen uit het nest, nog wel wat goed kan maken maar toch hebben ze geestelijk een tik daarvan gekregen, en het is dan ook het karakter van de hond/pup zelf hoe hij daar verder mee omgaat, wij hadden het geluk dat ze ondanks wat ze heeft meegemaakt als pup een erg lief en goed karakter had, maar het had ook anders kunnen uitpakken en had ze een angstbijter kunnen worden. de collie die ik nu heb, heeft al het beste meegekregen bij de fokker qua socialisatie, wij kregen haar met 9,5 week maar met haar hebben we wel wat te stellen hoor, zij is een pittige hond met een sterk karakter die ook tegen de kinderen niet zo leuk is af en toe, en dan denk ik wel eens hoe typisch is dit toch, mijn "kneusje"uit de schuur zo lief en mijn "goeie pup"bij een fokker zo'n ka...

groetjes simone

speedy-fien-doeke schreef:Zou het niet zo kunnen zijn dat als een pup geen (nare) ervaring opdoet, hij ook niet getraumatiseerd wordt???[/b]

Hoe bedoel je dit? Als je een hond niet socialiseert krijg je een hond met kennelsyndroom en dat komt nooit meer goed. Ik ben van mening dat je een hond gewoon gedoseerd goede ervaringen moet laten opdoen met andere wezens waarmee hij geacht wordt zijn leven te delen.
Nare ervaringen moeten altijd ruimschoots gecompenseerd worden met goede ervaringen anders gaat het mis.

Ik doelde niet op kennelsyndroom. Ik bedoelde:wat is het effect als een pup tot 12 weken bij een fokker blijft, en gewoon in huiselijke kring opgroeit maar verder geen andere honden dan de eigen roedel ontmoet (en dus geen goede of slechte ervaring opdoet).

Als een hond geen andere honden buiten de roedel ontmoet zal hij ook niet leren hoe hij deze honden moet benaderen. Ik merk aan Molli dat ze meer moeite heeft met honden die niet op haar lijken, daar is ze altijd wat voorzichtiger mee. Honden komen tegenwoordig in zoveel variaties dat het gewoon belangrijk is om andere honden te ontmoeten. Dat betekent niet dat je ze met 8 week allemaal lekker losgooit bij de puppycursus (over trauma's gesproken), maar wel proberen stabiele honden op te zoeken. Een grote pup moet leren dat er kleine hondjes zijn waar voorzichtig gedaan mee moet worden, een pup moet leren dat er honden zijn met korte oren/lange oren, lange staarten/korte staarten/geen staarten. En dat al deze honden op hun eigen manier communiceren. Het is een onmogelijke taak om elk ras te behandelen, maar als elke hond de basiscommuncatie van de verschillende rasgroepen kon lezen dan was het leven voor sommige (door) gefokte honden een stuk makkelijker.

Alleen voor mijzelf sprekend: noch mijn Pyreneer, noch mijn Landseer waren a-sociaal naar andere honden toe. Toen ik ze kreeg met 12 weken ben ik wel meteen naar puppycursus gegaan.
Ik bedoelde alleen te zeggen dat het nog niet zo lang geleden is dat pups gewoon met 12 weken bij de fokker weggingen; dat zijn toch niet allemaal asociale honden geworden? Er zaten toen niet MEER honden in het asiel dan nu??
Onze laatste Landseer kregen we met 8 weken, en persoonlijk vond ik het te vroeg; het was echt nog een baby....

speedy-fien-doeke schreef:Alleen voor mijzelf sprekend: noch mijn Pyreneer, noch mijn Landseer waren a-sociaal naar andere honden toe. Toen ik ze kreeg met 12 weken ben ik wel meteen naar puppycursus gegaan.
Ik bedoelde alleen te zeggen dat het nog niet zo lang geleden is dat pups gewoon met 12 weken bij de fokker weggingen; dat zijn toch niet allemaal asociale honden geworden? Er zaten toen niet MEER honden in het asiel dan nu??
Onze laatste Landseer kregen we met 8 weken, en persoonlijk vond ik het te vroeg; het was echt nog een baby....

Ik heb onlangs gelezen dat in Belgie het aantal asielhonden drastisch toeneemt.

Chatterbox schreef:Als een hond geen andere honden buiten de roedel ontmoet zal hij ook niet leren hoe hij deze honden moet benaderen. Ik merk aan Molli dat ze meer moeite heeft met honden die niet op haar lijken, daar is ze altijd wat voorzichtiger mee. Honden komen tegenwoordig in zoveel variaties dat het gewoon belangrijk is om andere honden te ontmoeten. Dat betekent niet dat je ze met 8 week allemaal lekker losgooit bij de puppycursus (over trauma's gesproken), maar wel proberen stabiele honden op te zoeken. Een grote pup moet leren dat er kleine hondjes zijn waar voorzichtig gedaan mee moet worden, een pup moet leren dat er honden zijn met korte oren/lange oren, lange staarten/korte staarten/geen staarten. En dat al deze honden op hun eigen manier communiceren. Het is een onmogelijke taak om elk ras te behandelen, maar als elke hond de basiscommuncatie van de verschillende rasgroepen kon lezen dan was het leven voor sommige (door) gefokte honden een stuk makkelijker.

Kheb een vraagje, waar vind ik stabiele honden ?

Haha, niet bij mij.

Maar er woont in ieder geval 1 hond hier in de buurt die zonder ook maar te knipperen langs Molli loopt als Molli alles uit de kast haalt om maar eng over te komen. Prachtig om te zien vind ik. Maar ik vind het wel heel belangrijk dat je zelf bepaald met welke honden je pup in aanraking komt en met welke niet. Gewoon er tussen gooien is gewoon niet verstandig.

speedy-fien-doeke schreef:Alleen voor mijzelf sprekend: noch mijn Pyreneer, noch mijn Landseer waren a-sociaal naar andere honden toe. Toen ik ze kreeg met 12 weken ben ik wel meteen naar puppycursus gegaan.
Ik bedoelde alleen te zeggen dat het nog niet zo lang geleden is dat pups gewoon met 12 weken bij de fokker weggingen; dat zijn toch niet allemaal asociale honden geworden? Er zaten toen niet MEER honden in het asiel dan nu??
Onze laatste Landseer kregen we met 8 weken, en persoonlijk vond ik het te vroeg; het was echt nog een baby....

Het hangt ook erg samen met het ras en 12 weken is ook maar een bedachte grens. Een hond stopt niet ineens met socialiseren als hij 12 weken is, dat is flauwekul.
Ik moet je eerlijk zeggen dat ik toen ik 15 jaar geleden een Jack Russelpup heb genomen er ook voor heb gekozen de pup pas op te halen met 11 weken. Ik vond en vind socialisatie in het nest echt ontzettend belangrijk. De plek waar een pup leert spelen, leert zijn eigen taal te spreken en leert zich te gedragen. Dat stopt gewoon acuut als je een pup uit het nest haalt en plaatst in een omgeving zonder andere pups of volwassen honden. Balou is een prima russel. Ze had alleen nooit bijzonder veel op met andere honden. Ze negeerde ze, maar werd wel blij als ze een andere russel zag. School heb ik nooit gedaan met haar en ze zag honden tijdens het uitlaten en onze oude teef Katja leefde toen nog. Ik heb er nooit spijt van gehad haar relatief laat te hebben opgehaald. Ze is opgegroeid in een gezin, stabiele moeder en 3 nestgenootjes. Ze kan met katten en de rest van de veestapel en is een stabiele hond geworden.
Ik persoonlijk blijf erbij dat 7 weken erg erg jong is en ik zou zelf als ik een pup zou nemen toch echt weer overwegen de pup later uit het nest te halen. Wel eist dat een goede fokker, maar ik zou nooit een pup bij een prutfokker kopen.

Alles valt en staat met de fokker... maar 7 weken vind ik veel te vroeg. Wij hebben katten gefokt en ik deed ze nooit eerder weg dan 12 weken; als je eens wist wat ze allemaal leren van moeder en de soortgenoten in huis....

speedy-fien-doeke schreef:Alles valt en staat met de fokker... maar 7 weken vind ik veel te vroeg. Wij hebben katten gefokt en ik deed ze nooit eerder weg dan 12 weken; als je eens wist wat ze allemaal leren van moeder en de soortgenoten in huis....

Nou ja, ik vind 7 weken dus gevoelsmatig ook veel te vroeg, vooral omdat de socialisatietijd met nestgenoten en moeder dan dus zo ontzettend kort is, terwijl met die socialisatie wel staat of valt of je hond zich normaal ontwikkelt. Als de moederhond okee is en de fokker ook..en daar ga ik dus vanuit, anders moet je daar geen pup kopen, dan vind ik 7 weken dus ook erg erg vroeg.
Onderzoeken wijzen echter toch uit dat die 7 weken een goed tijdstip is, omdat de overgang naar een nieuw huis dan door de pup het beste wordt verwerkt ( waaraan ze dat afmeten vraag ik me trouwens af) en omdat je als eigenaar een stuk onbevangenheid wat nog is gekoppeld aan die 7 weken meepakt en de pup meer openstaat met oog op socialisaren. Vanaf 8 weken zie je toch een toename van terughoudendheid bij pups, omdat ze richting die angstfase gaan.
De onderzoekingsdrang neemt af en de vluchtneiging neemt toe. Vanaf de 12e week compenseert zich dat dus niet meer en moet dus pup dus eigenlijk het meeste wat hij gewoon moet vinden al kennen. Een verhuizing als je alleen maar terughoudend en bangig bent is veel lastiger dan dat je die angst nog niet zo hebt ontwikkeld.
Aan de andere kant is het in mijn ogen veel natuurlijker als pups rond de 11 of 12 weken het nest verlaten omdat ze dan uit eigen vrije wil al zelfstandiger worden en bv hun eigen slaapplek kiezen.
Nou ja, ieder maakt zo zijn overwegingen en keuze's en het zou voor mij idd ook erg van het ras afhangen.

Eline* schreef:

speedy-fien-doeke schreef:Alles valt en staat met de fokker... maar 7 weken vind ik veel te vroeg. Wij hebben katten gefokt en ik deed ze nooit eerder weg dan 12 weken; als je eens wist wat ze allemaal leren van moeder en de soortgenoten in huis....

Nou ja, ik vind 7 weken dus gevoelsmatig ook veel te vroeg, vooral omdat de socialisatietijd met nestgenoten en moeder dan dus zo ontzettend kort is, terwijl met die socialisatie wel staat of valt of je hond zich normaal ontwikkelt. Als de moederhond okee is en de fokker ook..en daar ga ik dus vanuit, anders moet je daar geen pup kopen, dan vind ik 7 weken dus ook erg erg vroeg.
Onderzoeken wijzen echter toch uit dat die 7 weken een goed tijdstip is, omdat de overgang naar een nieuw huis dan door de pup het beste wordt verwerkt ( waaraan ze dat afmeten vraag ik me trouwens af) en omdat je als eigenaar een stuk onbevangenheid wat nog is gekoppeld aan die 7 weken meepakt en de pup meer openstaat met oog op socialisaren. Vanaf 8 weken zie je toch een toename van terughoudendheid bij pups, omdat ze richting die angstfase gaan.
De onderzoekingsdrang neemt af en de vluchtneiging neemt toe. Vanaf de 12e week compenseert zich dat dus niet meer en moet dus pup dus eigenlijk het meeste wat hij gewoon moet vinden al kennen. Een verhuizing als je alleen maar terughoudend en bangig bent is veel lastiger dan dat je die angst nog niet zo hebt ontwikkeld.
Aan de andere kant is het in mijn ogen veel natuurlijker als pups rond de 11 of 12 weken het nest verlaten omdat ze dan uit eigen vrije wil al zelfstandiger worden en bv hun eigen slaapplek kiezen.
Nou ja, ieder maakt zo zijn overwegingen en keuze's en het zou voor mij idd ook erg van het ras afhangen.

onze hond zrt was met 7 weken uit de werpkist gekropen en in het mandje van een andere hond gekropen, het leek net alsof ze haar broertjes en zusjes even moe was.