Het HondenForum

Ik heb hier al vaker gehoord dat mensen afraden om een pup te nemen die alleen in het nest was. (ik bedoel dus, teef heeft maar 1 pup gekregen, of de erst os overleden).
Pups hebben hun broertjes en zusjes nodig om hondengedrag te leren en te kunnen spelen enz.
Maar wat kun je nou als fokker het beste doen als er maar 1 pup geboren wordt ? Probeer je die bij een ander nest te leggen ?

Wat moet ik me voorstellen bij de problemen die zo'n hondje later
zal krijgen ? En gebeurt dat altijd ?

Ervaringen ? Ideeën ?

Groetjes Sonja

Wij hebben wel een paar keer een nest gehad met 1 pup. Wat wij doen is zodra de pup rondhobbelt dan leggen wij een groot laken of vetbed op de grond en mag de pup kennis maken met de rest van de roedel. (doen we zo wie zo met een nest hoor) Maar voor eenlingen is dat nog belangrijker. In het begin doen we dat 2x daags een kwartiertje, maar naar mate ze ouder worden mogen ze steeds langer en vaker bij de roedel spelen/lopen. Tegen de tijd dat ze een week of 5 a 6 zijn zijn ze bijna fulltime bij de roedel. Alleen de grote slapies slapen ze in de puppyren/werpkist.

Aangezien wij praktisch nooit 2 nesten tegelijk hebben kan de pup dus niet in een ander nest groot worden.

Mijn ouwe kerel was dus bv een pup alleen, en als er 1 sociaal is geworden dan is het Mannie wel.

afgelopen keer 2 nestjes tegelijk waarvan een eenling was/is. Maar was een superlieve moeder die het toeliet om een andere pup van het andere nest erbij te leggen.

Maria

lola's fokker heeft nu toevallig een nestje met één hondje gekregen (5 weken nu denk ik ongeveer)

zij doet hetzelfde als ladybird doet. veel met de andere honden in huis laten kennismaken..

en dan nog kan het fout gaan, want die eerste periode is zo belangrijk voor sosiaal gedrag, ik heb het ook 1 keer gehad en de pup zo snel mogelijk met andere honden in aanraking laten komen, maar echt goed met andere honden overweg kunnen kan ze niet. enigste waar ze goed mee om kan en kon gaan waren moeders vaders had ze heilg respect voor, ze kan ook wel redelijk goed met mijn meiden om gaan maar echt spelen ken ze niet, ze heeft geen rem .
wat ik zou doen als ik 1 pups nest had en verder geen nest kon vinden om haar bij te leggen is in slapen.

mol

ik zou op zoek gaan naar een nest , en is dat er niet , dan zal de pup voorlopig bij ons blijven. Als hij normaal gedrag heeft tegenover anderen honden wordt hij of zij geplaatst. Gaat het niet goed blijft hij gewoon bij ons

Wat Mol zegt had ik ook gehoord. Met pups opgroeien is toch heel anders dan met volwassen honden.
Het zal ook wel van andere omstandigheden afhangen (ras, fokker, volwassen honden in de roedel).
Een gezonde hond inslapen omdat ie alleen in het nest is vind ik te ver gaan.
Maar ik begrijp heel goed dat deze hond later een veel grotere kans op problemen met andere honden heeft.

Een hond heeft nestgenoten nodig voor het leren van sociaal gedrag. De moeder zorgt voor de opvoeding, maar sociaal gedrag leert een pup enkel en alleen van andere pups. Je moet je dus voorstellen dat een pup alleen geen bijtrem ontwikkelt en ook een aso wordt ten opzichte van andere honden.

Eline* schreef:Een hond heeft nestgenoten nodig voor het leren van sociaal gedrag. De moeder zorgt voor de opvoeding, maar sociaal gedrag leert een pup enkel en alleen van andere pups. Je moet je dus voorstellen dat een pup alleen geen bijtrem ontwikkelt en ook een aso wordt ten opzichte van andere honden.

presies.

mol

Karakter is ook nog eens erfelijk! dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10. Je kan een pup makkelijk socialiseren op vroege leeftijd met andere honden.

Ik laat een pup die alleen is niet inslapen alleen maar om die reden. Maar ik heb dan ook altijd volwassen en jong-volwassen honden hier.

Ons mormeltje zorgt er ook voor dat ze niet te wild gaan bijten overigens en dat is dan geen nestgenoot maar een hondje van een kleinblijvend ras en die is net zo groot als een bullmastiffpup.

Het hoeft m.i. geen enkel probleem op te leveren als de fokker het pupje goed laat socialiseren met andere honden/hondjes.

Mol schreef:en dan nog kan het fout gaan, want die eerste periode is zo belangrijk voor sosiaal gedrag, ik heb het ook 1 keer gehad en de pup zo snel mogelijk met andere honden in aanraking laten komen, maar echt goed met andere honden overweg kunnen kan ze niet. enigste waar ze goed mee om kan en kon gaan waren moeders vaders had ze heilg respect voor, ze kan ook wel redelijk goed met mijn meiden om gaan maar echt spelen ken ze niet, ze heeft geen rem .
wat ik zou doen als ik 1 pups nest had en verder geen nest kon vinden om haar bij te leggen is in slapen.

mol

Wow, dat vind ik best heftig. Mijn eerste nestje was een eenling, een teefje die dan ook gehouden heb. In het nest vond ik het wat zielig, zo'n pupsel in der 1tje, maar verder is ze heel normaal opgegroeid. Wel erg op mij gericht, maar met andere honden heel normaal en sociaal.

bulletjebe schreef:dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10.

Hoe kom je daarbij?

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10.

Hoe kom je daarbij?

gezien. Ik was eens op bezoek bij een nestje pups (ras doet er even niet toe) en die maakten elkaar zowat af op de leeftijd van 5 weken. De 'fokkers' vertelden dat de ouders ook zo fel waren en dat vonden ze wel leuk. Dus vandaar mijn bericht.

De hondjes zijn allemaal uitgegroeid tot honden die makkelijk grommen en bijten, uitvallen etc. etc. Ook naar mensen toe. Precies zoals de ouders zijn. Erfelijk dus.

bulletjebe schreef:

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10.

Hoe kom je daarbij?

gezien. Ik was eens op bezoek bij een nestje pups (ras doet er even niet toe) en die maakten elkaar zowat af op de leeftijd van 5 weken. De 'fokkers' vertelden dat de ouders ook zo fel waren en dat vonden ze wel leuk. Dus vandaar mijn bericht.

De hondjes zijn allemaal uitgegroeid tot honden die makkelijk grommen en bijten, uitvallen etc. etc. Ook naar mensen toe. Precies zoals de ouders zijn. Erfelijk dus.

Kan dat niet gewoon aangeleerd gedrag zijn??
Ik bedoel, als de ouders dit gedrag vertonen dan zullen de pups dit gemakkelijk overnemen en als er dan ook nog eigenaren zijn die dit niet indimmen dan is het helemaal makkelijk aan te leren natuurlijk.

Eline* schreef:Een hond heeft nestgenoten nodig voor het leren van sociaal gedrag. De moeder zorgt voor de opvoeding, maar sociaal gedrag leert een pup enkel en alleen van andere pups. Je moet je dus voorstellen dat een pup alleen geen bijtrem ontwikkelt en ook een aso wordt ten opzichte van andere honden.

Bijtrem geldt toch alleen voor gedrag binnen een roedel ?

bulletjebe schreef:Karakter is ook nog eens erfelijk! dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10. Je kan een pup makkelijk socialiseren op vroege leeftijd met andere honden.

Ik laat een pup die alleen is niet inslapen alleen maar om die reden. Maar ik heb dan ook altijd volwassen en jong-volwassen honden hier.

Ons mormeltje zorgt er ook voor dat ze niet te wild gaan bijten overigens en dat is dan geen nestgenoot maar een hondje van een kleinblijvend ras en die is net zo groot als een bullmastiffpup.

Het hoeft m.i. geen enkel probleem op te leveren als de fokker het pupje goed laat socialiseren met andere honden/hondjes.

Heb je het zelf al een keer meegemaakt één pup in een nest ?

chera schreef:

bulletjebe schreef:

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10.

Hoe kom je daarbij?

gezien. Ik was eens op bezoek bij een nestje pups (ras doet er even niet toe) en die maakten elkaar zowat af op de leeftijd van 5 weken. De 'fokkers' vertelden dat de ouders ook zo fel waren en dat vonden ze wel leuk. Dus vandaar mijn bericht.

De hondjes zijn allemaal uitgegroeid tot honden die makkelijk grommen en bijten, uitvallen etc. etc. Ook naar mensen toe. Precies zoals de ouders zijn. Erfelijk dus.

Kan dat niet gewoon aangeleerd gedrag zijn??
Ik bedoel, als de ouders dit gedrag vertonen dan zullen de pups dit gemakkelijk overnemen en als er dan ook nog eigenaren zijn die dit niet indimmen dan is het helemaal makkelijk aan te leren natuurlijk.

De moeder was niet met haar pups aan het vechten hoor. Ze hebben het op die leeftijd niet van haar gezien. De vader was er niet bij en de moeder was ook al terug in de kennel.

Het betreft bij pups van 5 weken echt geen aangeleerd gedrag, want dat heb je er in een mum van tijd uit als je de pup gaat opvoeden.
Er zijn later eigenaren aangevallen door hun eigen honden en dat wilden ze toch echt niet toen ze zo'n felle pup uitkozen.

Neem maar van mij aan dat karakter erfelijk is, ik heb het al zo vaak goed zien gaan dat ik er van overtuigd ben dat het net zo makkelijk slecht kan gaan

Want hoe dacht je anders dat bepaalde eigenschapen in een ras terecht zijn gekomen?

Een ras dat niet zwemt, gaat niet ineens zwemmend apporteren bijvoorbeeld. Terwijl honden van een bepaald ras het water niet uit te slaan zijn, bij wijze van spreken dan he?

sirene schreef:

bulletjebe schreef:Karakter is ook nog eens erfelijk! dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10. Je kan een pup makkelijk socialiseren op vroege leeftijd met andere honden.

Ik laat een pup die alleen is niet inslapen alleen maar om die reden. Maar ik heb dan ook altijd volwassen en jong-volwassen honden hier.

Ons mormeltje zorgt er ook voor dat ze niet te wild gaan bijten overigens en dat is dan geen nestgenoot maar een hondje van een kleinblijvend ras en die is net zo groot als een bullmastiffpup.

Het hoeft m.i. geen enkel probleem op te leveren als de fokker het pupje goed laat socialiseren met andere honden/hondjes.

Heb je het zelf al een keer meegemaakt één pup in een nest ?

Ja, maar ik heb hier ook volwassen honden rondlopen en soms ook nog een jonge hond erbij waardoor ik geen problemen heb gehad met de eenlingen. Ook de mensen waar de pup naar toe is gegaan merken geen verschil in gedrag.

bulletjebe schreef:
Heb je het zelf al een keer meegemaakt één pup in een nest ?

Ja, maar ik heb hier ook volwassen honden rondlopen en soms ook nog een jonge hond erbij waardoor ik geen problemen heb gehad met de eenlingen. Ook de mensen waar de pup naar toe is gegaan merken geen verschil in gedrag.[/quote]

Dus het hoeft echt niet zo te zijn dat ze asociaal worden ? Ik dacht dus dat ze echt de nestgenoten (dus even oude pups) nodig hadden voor een goede basis hondentaal. Dat andere honden helpen wist ik wel. Maar niet dat je later niks merkt.

sirene schreef:
Heb je het zelf al een keer meegemaakt één pup in een nest ?

bulletjebe schreef: Ja, maar ik heb hier ook volwassen honden rondlopen en soms ook nog een jonge hond erbij waardoor ik geen problemen heb gehad met de eenlingen. Ook de mensen waar de pup naar toe is gegaan merken geen verschil in gedrag.

sirene schreef: Dus het hoeft echt niet zo te zijn dat ze asociaal worden ? Ik dacht dus dat ze echt de nestgenoten (dus even oude pups) nodig hadden voor een goede basis hondentaal. Dat andere honden helpen wist ik wel. Maar niet dat je later niks merkt.

Ik spreek uitsluitend over eigen ervaring, dat vooropgesteld, maar ik heb werkelijk niks vreemds of anders gemerkt aan de eenlingpups die ik gefokt heb.

Voorwaarde is wel dat ze op tijd in aanraking komen met idd andere honden en dat je dan ook niet ach en wee gaat roepen als het pupje een correctie krijgt

mijn Kira was ook enigste pup, zij heeft (vind ik) geen gestoord karakter, ze kan in het begin wel dominant zijn naar andere honden maar zodra ze ze kent is er niks meer aan de hand. Voor de rest is het een geweldige teef die onzettend vrolijk en lief is.

bulletjebe schreef:

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10.

Hoe kom je daarbij?

gezien. Ik was eens op bezoek bij een nestje pups (ras doet er even niet toe) en die maakten elkaar zowat af op de leeftijd van 5 weken. De 'fokkers' vertelden dat de ouders ook zo fel waren en dat vonden ze wel leuk. Dus vandaar mijn bericht.

De hondjes zijn allemaal uitgegroeid tot honden die makkelijk grommen en bijten, uitvallen etc. etc. Ook naar mensen toe. Precies zoals de ouders zijn. Erfelijk dus.

Bijtrem heeft te maken met het doseren van je beet. Honden die een bijtrem missen bezorgen je dus blauwe plekken en kunnen dus bv niet goed spelen daardoor. Dat is zeker geen erfelijke kwestie.
Felheid en de bijtdrempel..dus hoe snel een hond agressief wordt en wil bijten is dus wat anders en dat is inderdaad wel weer erfelijk.

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:dus als de moeder/vader geen bijtrem heeft dan is het waarschijnlijk dat de pup die ook niet krijgt, zelfs niet in een nest van 10.

Hoe kom je daarbij?

gezien. Ik was eens op bezoek bij een nestje pups (ras doet er even niet toe) en die maakten elkaar zowat af op de leeftijd van 5 weken. De 'fokkers' vertelden dat de ouders ook zo fel waren en dat vonden ze wel leuk. Dus vandaar mijn bericht.

De hondjes zijn allemaal uitgegroeid tot honden die makkelijk grommen en bijten, uitvallen etc. etc. Ook naar mensen toe. Precies zoals de ouders zijn. Erfelijk dus.

Bijtrem heeft te maken met het doseren van je beet. Honden die een bijtrem missen bezorgen je dus blauwe plekken en kunnen dus bv niet goed spelen daardoor. Dat is zeker geen erfelijke kwestie.
Felheid en de bijtdrempel..dus hoe snel een hond agressief wordt en wil bijten is dus wat anders en dat is inderdaad wel weer erfelijk.

Hoe kom je daar nou bij? Waarom bezorgt de ene hond jou blauwe plekken en stopt de ander zodra hij merkt dat het jouw hand is?
Waarom kan het ene hondje wel spelen en het andere niet?

Heeft niks te maken met socialisatie hoor; is gewoon erfelijk.

bulletjebe schreef:
Hoe kom je daar nou bij? Waarom bezorgt de ene hond jou blauwe plekken en stopt de ander zodra hij merkt dat het jouw hand is?
Waarom kan het ene hondje wel spelen en het andere niet?

Heeft niks te maken met socialisatie hoor; is gewoon erfelijk.

Waarom denk je dat veel knpv-herders al met 6 weken uit het nest gehaald worden? Juist, omdat ze dan minder remming ontwikkelen met bijten. Een pup die geisoleert opgroeit ontwikkelt geen bijtrem. Het is sociaal gedrag en moet geleerd worden. Felheid en competitief gedrag is erfelijk, maar het doseren van een beet is niet erfelijk, maar aangeleerd. Een hond kan alleen maar leren doseren door feedback vanuit zijn omgeving/nestgenoten. Hij kan toch niet vanuit zijn genen bedenken hoe hard hij aan het bijten is?

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:
Hoe kom je daar nou bij? Waarom bezorgt de ene hond jou blauwe plekken en stopt de ander zodra hij merkt dat het jouw hand is?
Waarom kan het ene hondje wel spelen en het andere niet?

Heeft niks te maken met socialisatie hoor; is gewoon erfelijk.

Waarom denk je dat veel knpv-herders al met 6 weken uit het nest gehaald worden? Juist, omdat ze dan minder remming ontwikkelen met bijten. Een pup die geisoleert opgroeit ontwikkelt geen bijtrem. Het is sociaal gedrag en moet geleerd worden. Felheid en competitief gedrag is erfelijk, maar het doseren van een beet is niet erfelijk, maar aangeleerd. Een hond kan alleen maar leren doseren door feedback vanuit zijn omgeving/nestgenoten. Hij kan toch niet vanuit zijn genen bedenken hoe hard hij aan het bijten is?

Echt wel. Zit in het ras en als het in een bepaalde bloedlijn zit, dan merk je dat aan de pups. Of die nu alleen is of met nestgenoten.

Je noemt zelf al KNPV herders als voorbeeld. Zegt toch genoeg? Het zit in de lijnen waarmee ze fokken. En als iets in de lijn zit is het erfelijk anders waren alle rassen toverbalnesten en weet je niet wat ze zullen gaan vertonen voor gedrag of bijtrem of werkdrift of waakzaamheid of whatever een raskenmerk is.

Eline* schreef:
Waarom denk je dat veel knpv-herders al met 6 weken uit het nest gehaald worden? Juist, omdat ze dan minder remming ontwikkelen met bijten. Een pup die geisoleert opgroeit ontwikkelt geen bijtrem. Het is sociaal gedrag en moet geleerd worden. Felheid en competitief gedrag is erfelijk, maar het doseren van een beet is niet erfelijk, maar aangeleerd. Een hond kan alleen maar leren doseren door feedback vanuit zijn omgeving/nestgenoten. Hij kan toch niet vanuit zijn genen bedenken hoe hard hij aan het bijten is?

Je haalt dit continu aan als het gaat om jonge pups, maar ik heb werkelijk nog nooit gehoord van een africhter dat dit de reden is dat een pup vroeg wordt opgehaald.
Een hond die als te jonge pup is opgehaald bijt echt niet harder in het pak dan een hond die een paar weken later is opgehaald.
De honden in de africhting die ik ken die met 6 weken zijn opgehaald, hebben gewoon een bijtrem ontwikkeld.
Heel veel KNPV-ers beginnen trouwens niet eens aan een pup maar kopen een jonge hond die al pup-af is.

bulletjebe schreef:Echt wel. Zit in het ras en als het in een bepaalde bloedlijn zit, dan merk je dat aan de pups. Of die nu alleen is of met nestgenoten.

Je noemt zelf al KNPV herders als voorbeeld. Zegt toch genoeg? Het zit in de lijnen waarmee ze fokken. En als iets in de lijn zit is het erfelijk anders waren alle rassen toverbalnesten en weet je niet wat ze zullen gaan vertonen voor gedrag of bijtrem of werkdrift of waakzaamheid of whatever een raskenmerk is.

felheid en competitie zit in de lijn, daar zit dus ook inderdaad bij de felheid van het bijten. Het sociale gedrag moet worden aangeleerd.
Ik zit wat in de bonen met de termen merk ik en word daardoor onduidelijk in wat ik bedoel.
Een pup alleen leert geen sociaal gedrag en dat staat dus los van erfelijkheid. Ze leren dus niet het herkennen van deemoed bv omdat ze hun eigen taal niet leren spreken. Daarvanuit leren ze dus ook niet hun beet te doseren zodat het binnen de contekst van het getoonde gedrag gepast is. Zo verwoord ik me volgens mij wel goed.
Ik raak meer in de war van mezelf dan van jou nu.

Eline* schreef:

bulletjebe schreef:Echt wel. Zit in het ras en als het in een bepaalde bloedlijn zit, dan merk je dat aan de pups. Of die nu alleen is of met nestgenoten.

Je noemt zelf al KNPV herders als voorbeeld. Zegt toch genoeg? Het zit in de lijnen waarmee ze fokken. En als iets in de lijn zit is het erfelijk anders waren alle rassen toverbalnesten en weet je niet wat ze zullen gaan vertonen voor gedrag of bijtrem of werkdrift of waakzaamheid of whatever een raskenmerk is.

felheid en competitie zit in de lijn, daar zit dus ook inderdaad bij de felheid van het bijten. Het sociale gedrag moet worden aangeleerd.
Ik zit wat in de bonen met de termen merk ik en word daardoor onduidelijk in wat ik bedoel.
Een pup alleen leert geen sociaal gedrag en dat staat dus los van erfelijkheid. Ze leren dus niet het herkennen van deemoed bv omdat ze hun eigen taal niet leren spreken. Daarvanuit leren ze dus ook niet hun beet te doseren zodat het binnen de contekst van het getoonde gedrag gepast is. Zo verwoord ik me volgens mij wel goed.
Ik raak meer in de war van mezelf dan van jou nu.

Ok, ik snap je denk ik Jij zegt dat een pup sociaal gedrag leert van nestgenoten en dat dat niet erfelijk is.

Ik beweer dat de mate waarin een pup sociaal gedrag aanleert toch voor een groot deel erfelijk is.

Ik zeg dat omdat er toch wel honden zijn die bijzonder goed gesocialiseerd zijn in het nest en na anderhalf jaar ongeveer, toch een grote verandering in gedrag ondergaan en bijv. ineens asociaal worden naar andere honden toe. Niet naar zijn baasjes, maar puur asociaal naar andere honden. Ik verdenk zo'n omslag dan toch van erfelijkheid. Vooral als ik dan zoiets hoor en ik de ouderdieren kan traceren en vaak weet of die ook dat gedrag vertonen.

Ik begrijp heel goed dat een pup zijn broertjes en zusjes nodig heeft voor het goed leren van sociaal gedrag, maar van die bijtdrempel snap ik niet helemaal.
Ik heb geleerd dat bijtdrempel alleen geldt binnen de roedel. Daar mag niet te hard gebeten worden. Buiten de roedel (indringers) mag wel hard gebeten of zelfs gedood worden.
Het te hard in mensen bijten wordt volgens mij pas in goede banen geleid als de pups bij de nieuwe eigenaar zitten. Dit wordt dus na die 8 weken pas aangeleerd. Waarom zou dat dan weer niet naar het bijten voor het te hard bijten in andere honden kunnen gelden ? Ik bedoel je kunt zo'n pup dat toch extra veel met andere pups en sociale honden laten spelen ?

Hoop dat ik een beetje duidelijk heb opgeschreven wat ik bedoel, ben daar nooit zo goed in

Groetjes Sonja

sirene schreef:Ik begrijp heel goed dat een pup zijn broertjes en zusjes nodig heeft voor het goed leren van sociaal gedrag, maar van die bijtdrempel snap ik niet helemaal.
Ik heb geleerd dat bijtdrempel alleen geldt binnen de roedel. Daar mag niet te hard gebeten worden. Buiten de roedel (indringers) mag wel hard gebeten of zelfs gedood worden.
Het te hard in mensen bijten wordt volgens mij pas in goede banen geleid als de pups bij de nieuwe eigenaar zitten. Dit wordt dus na die 8 weken pas aangeleerd. Waarom zou dat dan weer niet naar het bijten voor het te hard bijten in andere honden kunnen gelden ? Ik bedoel je kunt zo'n pup dat toch extra veel met andere pups en sociale honden laten spelen ?

Hoop dat ik een beetje duidelijk heb opgeschreven wat ik bedoel, ben daar nooit zo goed in

Groetjes Sonja

als de sosiale vaardigheid niet van uit het nest is aan geleerd blijft die hond afwijkend gedrag vertonen, dit omdat er hoeveel aandacht en hoeveel je ook met andere honden omlaat gaan in het prille begin niets heeft mee gekregen, aandacht eisers worden het, ze weten immers niet beter hij/zij piept moeders reageerd, eten en je meerdere erkenen aan de tiet is er niet bij want ze hebben 10 tepels om uit te kiezen.
reming van uit de nest situatie is er niet, en dit zal altijd mee sluimeren hoe je je best ook doet.

mol