Het HondenForum

(Even een heel lang verhaal sorry, maar ik wil alles even duidelijk uitleggen.)


Heb ik op het moment over de gedachte castreren of niet. :N: Het gaat om Buck, voor alle duidelijkheid. Ik dacht zelf dat ik er uit was om het niet te doen, maar loop nu tegen bepaald gedrag aan.

Ik wil hem niet laten castreren. Hij is mooi zo, en ik heb geen rangorde problemen met hem. Het is wel steeds opnieuw uitproberen bij hem maar tot nu toe gaat dat heel goed gelukkig. Het is wel een type die zich graag dominant opstelt.

Hij vertoont agressief gedrag naar andere ongecastreerde reuen. Daarbij luistert hij wel redelijk naar mij. Zeker voor een hond met karaktertrekken van een Husky.

Maar hij heeft ook karaktertrekken van een "hedder".

Om hem te omschrijven zou ik hem lief, trouw, gericht op de eigen roedel, dominant, waakzaam en beschermend willen noemen. Daarbij heeft hij niet de baasgerichtheid van de herder, meer het eigenwijze van de husky als het gaat om gehoorzaamheid, terwijl hij wel zijn eigen roedel bij elkaar wil houden en de andere honden op hun plaats zet als ze niet direct komen als ik ze roep of als ze te ver achterblijven naar zijn zin. Dan gaat hij ze halen.

Wat er nu de laatste tijd gebeurt is dat hij zich erg zelfverzekerd gaat voelen, en als het zo is dat hij bij een andere reu in de buurt kan komen gaat het geheid mis. Ik zie signalen dat een echte vechtpartij niet ver meer weg is. Ik belet hem om naar andere reuen te gaan, maar 100% voorkomen in een drukbezocht losloopgebied , die garantie kun je denk ik nooit geven. Maar 80% is nog altijd 20% kans dat het mis gaat. Dat iedere dag meerdere keren opnieuw.

Nu is hij anderhalf jaar, dus bijna volwassen. In dat half jaar verwacht ik nog een groei van zijn zelfverzekerdheid. Maar ook ben ik volop aan het oefenen met hem, om hem zo gehoorzaam mogelijk te maken.

Dit in aanmerking genomen ben ik nu an het twijfelen over castratie. Vooralsnog doen we dat niet. Maar ik vraag me dus af of ik hier geen spijt van ga krijgen. Als hij gecastreerd zou moeten worden, zou nu het moment zijn. Over een jaar heeft geen zin meer omdat gedrag dan al ingesleten is waarschijnlijk en het meer een gewoonte is geworden dan echt onder invloed van hormonen. Dus als je dat weg haalt dan blijft hij het gedrag vertonen.

Ik ben nu dus bang om een kans verloren te laten gaan. dat dit erger wordt, want hij haalt overwinningen die ik soms niet kan voorkomen. Niet door vechten, maar door met zijn macho houding een andere hond te imponeren. Ik heb dat gemerkt door een ervaring van afgelopen week, dat dit grote invloed heeft. Hij kan nu los lopen. Redelijk gehoorzaam. Voor mij is hij nu voldoende onder controle te houden.

Maar stel dat het me allemaal niet lukt om hem hier goed doorheen te loodsen, en dat hij straks niet meer los kan.

Wat kun je beter hebben, een hond die los kan en gecastreerd is, of een hond die niet gecastreerd is en ook niet meer los kan lopen.

Hij heeft dus echt die beweging nodig, wordt gek als hij een dag niet losloopt, hoewel dat wel te ondervangen is met fietsen natuurlijk. Maar ik gun hem dat loslopen zo, hij geniet er zo van.

Baily schreef: Wat kun je beter hebben, een hond die los kan en gecastreerd is, of een hond die niet gecastreerd is en ook niet meer los kan lopen.

Ik zou in jouw geval kiezen voor een hond die gecastreerd is en los kan lopen en ik zou meteen maandag een afspraak maken voor de castratie zodat het inderdaad geen ingesleten gedrag wordt.

Jeetje dat is lastig. Opzich ben tegen castreren Maar als je hond dan nooit los zou kunnen

bianca83 schreef:Jeetje dat is lastig. Opzich ben tegen castreren Maar als je hond dan nooit los zou kunnen

Dat is op het moment niet zo, hij kan wel los, maar dan moet alles niet erger gaan worden. Daar ben ik dus bang voor, en dat ik dus nu een kans laat schieten om dat te voorkomen, omdat ik zo nodig niet wil castreren.

Ik heb het liefst een hond die niet gecastreerd is en los kan natuurlijk. Maar stel dat het niet lukt. Dat het probleem groter wordt. Want helemaal volwassen is hij nog niet. Plus dat iedere keer als het mis gaat, dat hij steeds zelfverzekerder wordt, dat heb ik gemerkt door een incident vorige week. Dat heeft al 'zo'n grote invloed op zijn gedrag.

Kan je niet gewoon een ander rustiger uitlaatgebied zoeken? Ik vind het inherent aan het hebben van een karaktervolle reu van flink kaliber dat je niet in een druk losloopgebied kan wandelen. Lastig..ja, maar mijn ervaring is dat er eigenlijk altijd een mouw aan is te passen.
Ik vind dat geen reden tot castratie, maar dat is inderdaad persoonlijk.
Ik vind het normaal reuengedrag en het vraagt enkel een kalme uitlaatplek.

Eline* schreef:Kan je niet gewoon een ander rustiger uitlaatgebied zoeken? Ik vind het inherent aan het hebben van een karaktervolle reu van flink kaliber dat je niet in een druk losloopgebied kan wandelen. Lastig..ja, maar mijn ervaring is dat er eigenlijk altijd een mouw aan is te passen.
Ik vind dat geen reden tot castratie, maar dat is inderdaad persoonlijk.
Ik vind het normaal reuengedrag en het vraagt enkel een kalme uitlaatplek.

Ja, daar heb je ook gelijk in, maar ik zou niet weten waar hier in de buurt een rustige losloopplek is.

Als het mijn enige hond zou zijn zou ik het ook niet erg vinden om ergens verder weg wat te gaan zoeken, maar ik ben al gemiddeld 6 uur per dag kwijt aan het buiten lopen met de honden. Dus ook nog heel veel reistijd is niet te doen.

Met andere tijden zou ik wel nog wat meer rust op kunnen zoeken maar ik heb het idee dat alle mensen met de wat moeilijkere honden dat doen, dus de honden die je dan tegen komt zijn meestal ook niet mis.

met catreren verander je niet veel aan dat gedrag
het is en blijft een reu. hij gaat anders ruiken dus andere reutjes zullen!sommigen) hem toleranter gaan benaderen
maar zelfzekerheid en dominatie neem je niet weg met zijn balletjes.weg te nemen.
en als je je hond onder controle hebt ,kan die toch loslopen??
je lijnt je hond toch aan als er vreemde honden komen , is toch gewoon beleefd
dat je hem om die redenen zou castreren denk niet dat het veel zal uitmaken.

martine schreef:met catreren verander je niet veel aan dat gedrag
het is en blijft een reu. hij gaat anders ruiken dus andere reutjes zullen!sommigen) hem toleranter gaan benaderen
maar zelfzekerheid en dominatie neem je niet weg met zijn balletjes.weg te nemen.
en als je je hond onder controle hebt ,kan die toch loslopen??
je lijnt je hond toch aan als er vreemde honden komen , is toch gewoon beleefd
dat je hem om die redenen zou castreren denk niet dat het veel zal uitmaken.

Ik hou mijn hond inderdaad bij me als er andere honden aankomen. Maar ik hou van zekerheid en het is een hond die goed kan luisteren, maar er blijven eigenwijzigheden in zitten.

Dus ik kan er niet 100% van op aan dat hij direct al la minuut altijd terug te roepen is in de onverwachtte situaties, die je nou een maal altijd treft in een druk gebied.

Ik ken iemand met een husky, en die heeft zo'n goed appel (geen streepje sorry) op de hond en toch heeft hij haar al vijf keer ergens op kunnen halen omdat de hond weg liep.. Met husky's is dat toch vaak wat moeilijker. En Buck heeft veel husky gedrag, hoewel het niet echt een wegloper is, maar wel een zelfstandige hond.

Ik dacht trouwens wel dat castratie invloed had op zijn gedrag naar reuen toe. Ik heb er een en ander over opgezocht en het schijnt een van de meest voorkomende redenen te zijn om dit toe te passen.

hij is dominant en zelfverzekerd, heeft een macho houding, en heeft daarmee succes. Waarom denk je dat hij gaat vechten ?

Zoie schreef:hij is dominant en zelfverzekerd, heeft een macho houding, en heeft daarmee succes. Waarom denk je dat hij gaat vechten ?

Omdat hij soms andere honden treft die ook zo´n houding hebben. Vanmiddag moest ik hem van een labrador afhalen, die stond om een bocht ineens voor ons en het baasje was nog ergens verderop. Hij ging erg dominant staan doen maar die labrador ook. Dus Buck ging over hem heen hangen.

Toen heb ik hem er af gehaald en gedwongen door te lopen. Maar ik was ondertussen wel bang voor een hap in mijn eigen arm eerlijk gezegd want die labrador was het ook niet eens met hoe Buck zich gedroeg, dus de spanning was om te snijden.

Baily schreef:

Zoie schreef:hij is dominant en zelfverzekerd, heeft een macho houding, en heeft daarmee succes. Waarom denk je dat hij gaat vechten ?

Omdat hij soms andere honden treft die ook zo´n houding hebben. Vanmiddag moest ik hem van een labrador afhalen, die stond om een bocht ineens voor ons en het baasje was nog ergens verderop. Hij ging erg dominant staan doen maar die labrador ook. Dus Buck ging over hem heen hangen.

Toen heb ik hem er af gehaald en gedwongen door te lopen. Maar ik was ondertussen wel bang voor een hap in mijn eigen arm eerlijk gezegd want die labrador was het ook niet eens met hoe Buck zich gedroeg, dus de spanning was om te snijden.

Ja, als hij dat bij Luna zou doen krijg je niet de kans om hem eraf te halen, dan is het meteen bal.

Wat ik me dan afvraag, bij gelijk gestemde types, is dat dan zo erg ? Om zelf antwoord te geven op mijn vraag: idd mijd ik met Luna uitlaat gebieden.

Moeilijk probleem hoor.

martine schreef:met catreren verander je niet veel aan dat gedrag
het is en blijft een reu. hij gaat anders ruiken dus andere reutjes zullen!sommigen) hem toleranter gaan benaderen
maar zelfzekerheid en dominatie neem je niet weg met zijn balletjes.weg te nemen.
en als je je hond onder controle hebt ,kan die toch loslopen??
je lijnt je hond toch aan als er vreemde honden komen , is toch gewoon beleefd
dat je hem om die redenen zou castreren denk niet dat het veel zal uitmaken.

Dat is ook mijn ervaring.Tomas is gecastreerd vanwege zijn slopende liefdesverdriet en het feit dat hij vaak het mikpunt was van geknok omdat hij niet duidelijk was in zijn taal. Maar het inmiddels daardoor onstane uitvallen naar andere reutjes is gebleven, terwijl hij ook net anderhalf was toen we het hebben laten doen.Maar ik lees wel eens over honden waar het wèl bij geholpen heeft.Moeilijk hoor, succes met je beslissing.

een ex - collegas van mij heeft z'n reu ook laten castreren vanwege onacceptabel agressief gedrag. Het probleem is gebleven, maar de hond is z'n ballen kwijt.

Dat is een beetje het dilemma he, als je het doet moet je het vroegtijdig doen, en anders heeft het w.s. niet veel zin meer.

Zoie schreef:een ex - collegas van mij heeft z'n reu ook laten castreren vanwege onacceptabel agressief gedrag. Het probleem is gebleven, maar de hond is z'n ballen kwijt.

Dat is een beetje het dilemma he, als je het doet moet je het vroegtijdig doen, en anders heeft het w.s. niet veel zin meer.

Precies, en dat is waarom nu een licht paniekgevoel bij mij toeslaat.

Ik vind het een zwaktebod van mezelf dat ik het overweeg. Wat ik me dus ook afvraag is als ik hem zou laten castreren, of dat dan ligt aan mijn tekort schieten in een en ander.

Ik wil niet dat hij gecastreerd wordt omdat ik het niet goed zou doen. Aan de andere kant is het wel een soort hond dat al drie bazen achter de rug zou kunnen hebben als hij bij de verkeerde terecht gekomen was.

Is het haalbaar bij deze soort kruising om hem echt absoluut 100% aan mijn been geplakt te krijgen in alle situaties, of is dat gewoon niet haalbaar met Buck.

Inge O schreef:puur als antwoord op je vraag : dan zou ik het wel doen.
en normaal neemt het haantjesgedrag wel degelijk af, dus ook de kans op vechtpartijen om die reden.

Inge, is dat in aanmerking genomen omdat hij bij mij is, dus iemand met weinig ervaring, of zou je dat iemand met heel veel hondenervaring ook aanraden.

Ik wil namelijk niet dat dat de reden zou zijn van eventuele castratie. Dan zou ik gewoon zelf meer moeten doen.

Baily schreef:

Zoie schreef:een ex - collegas van mij heeft z'n reu ook laten castreren vanwege onacceptabel agressief gedrag. Het probleem is gebleven, maar de hond is z'n ballen kwijt.

Dat is een beetje het dilemma he, als je het doet moet je het vroegtijdig doen, en anders heeft het w.s. niet veel zin meer.

Precies, en dat is waarom nu een licht paniekgevoel bij mij toeslaat.

Ik vind het een zwaktebod van mezelf dat ik het overweeg. Wat ik me dus ook afvraag is als ik hem zou laten castreren, of dat dan ligt aan mijn tekort schieten in een en ander.

Ik wil niet dat hij gecastreerd wordt omdat ik het niet goed zou doen. Aan de andere kant is het wel een soort hond dat al drie bazen achter de rug zou kunnen hebben als hij bij de verkeerde terecht gekomen was.

Is het haalbaar bij deze soort kruising om hem echt absoluut 100% aan mijn been geplakt te krijgen in alle situaties, of is dat gewoon niet haalbaar met Buck.

Ik denk dat niet haalbaar is. Luna luistert naar mijn maatstaven echt goed, in dit soort situaties beter dan Zoë deed, en er is nooit een conflict geweest waar ik haar niet uit heb kunnen wegroepen, en er zijn nooit gaatjes geweest, maar 100 % voorkomen is een illusie als je gewoon honden tegen komt.

Is chemische castratie niet een optie om te overwegen ?

Baily schreef:

Inge O schreef:puur als antwoord op je vraag : dan zou ik het wel doen.
en normaal neemt het haantjesgedrag wel degelijk af, dus ook de kans op vechtpartijen om die reden.

Inge, is dat in aanmerking genomen omdat hij bij mij is, dus iemand met weinig ervaring, of zou je dat iemand met heel veel hondenervaring ook aanraden.

Ik wil namelijk niet dat dat de reden zou zijn van eventuele castratie. Dan zou ik gewoon zelf meer moeten doen.

Ja, dat heb ik ook steeds : ligt het aan mij ? Eerst Zoë. Toen Luna. En straks misschien ook zelfs Spok met wie ik niet meer in het uitlaatbos kan.

Zoie schreef:

Baily schreef:

Inge O schreef:puur als antwoord op je vraag : dan zou ik het wel doen.
en normaal neemt het haantjesgedrag wel degelijk af, dus ook de kans op vechtpartijen om die reden.

Inge, is dat in aanmerking genomen omdat hij bij mij is, dus iemand met weinig ervaring, of zou je dat iemand met heel veel hondenervaring ook aanraden.

Ik wil namelijk niet dat dat de reden zou zijn van eventuele castratie. Dan zou ik gewoon zelf meer moeten doen.

Ja, dat heb ik ook steeds : ligt het aan mij ? Eerst Zoë. Toen Luna. En straks misschien ook zelfs Spok met wie ik niet meer in het uitlaatbos kan.

Bij jou denk ik dat niet hoor, als ik je berichten zo lees. Je weet toch wel goed waar je mee bezig bent. Spok lijkt me zo´n type als Dino van mij. Die is nu twee jaar bij mij, en gaat nu heel goed. Ik denk dat je daar gewoon tijd voor nodig hebt. Hoelang is Spok nu bij jou, nog niet zo lang toch.

als je heel erg twijfelt, kun je ook chemische castratie overwegen om te kijken hoe hij reageert als hij "gecastreerd" is.

Tja, ik weet dat er allerlei meningen zijn over wel of niet castreren.
Maar ik weet ook dat het gedrag van mijn reuen: Beertje en Toby (beertje is gecastreerd met 3 jaar, Toby met 1 jaar) niet veranderd is.
Het enige wat geholpen heeft is dat Beertje niet meer de voordeur open maakte/ wegloopt/ helemaal opgewonden is dagenlang, omdat er een loopse teef in de buurt was geweest.
Maar het haantjesgedrag is altijd gebleven. Ook bij Toby.
Die zelfverzekerdheid halen ze niet uit hun mannelijkheid maar uit de overwinningen die ze behaald hebben. Hoe vaker het lukt om een andere reu opzij te zetten, des te meer doen ze het.

Selena schreef:als je heel erg twijfelt, kun je ook chemische castratie overwegen om te kijken hoe hij reageert als hij "gecastreerd" is.

Ik heb daar inderdaad ook al eens aan gedacht. Maar het schijnt toch weer een ander resultaat te geven als een echte castratie.

In principe helpt castratie tegen gevechten met andere reuen binnen de roedel. Dit even voor de duidelijkheid.
In sommige gevallen heeft castratie dus ook invloed op het gedrag naar vreemde reuen, maar dat is echt nog niet zo zeker inderdaad.

Ik ga deze week alleen met Buck naar het bos, op een vroeg tijdstip, dus zonder Dino.

Weer wat oefenen apart met hem lijkt me een goed plan. Dino kan dan met de andere drie later op de dag mee naar het bos.

Castreren schuif ik nog even voor me uit, en hopelijk van me af.

Bedankt voor het meedenken.......

Ik weet wel dat mijn reutjes andere gecastreerde reutjes wel accepteren, maar ongecastreerd soms minder. Waarom weet ik niet.

Eline* schreef:In principe helpt castratie tegen gevechten met andere reuen binnen de roedel. Dit even voor de duidelijkheid.
In sommige gevallen heeft castratie dus ook invloed op het gedrag naar vreemde reuen, maar dat is echt nog niet zo zeker inderdaad.

Dus dan toch een grote kans dat het niet eens zou helpen. Moeilijk vind ik het. Ik ga deze week weer meer met hem apart oefenen. Maar ik had gewoon eventjes een soort van paniek.

Roelfien schreef:Tja, ik weet dat er allerlei meningen zijn over wel of niet castreren.
Maar ik weet ook dat het gedrag van mijn reuen: Beertje en Toby (beertje is gecastreerd met 3 jaar, Toby met 1 jaar) niet veranderd is.
Het enige wat geholpen heeft is dat Beertje niet meer de voordeur open maakte/ wegloopt/ helemaal opgewonden is dagenlang, omdat er een loopse teef in de buurt was geweest.
Maar het haantjesgedrag is altijd gebleven. Ook bij Toby.
Die zelfverzekerdheid halen ze niet uit hun mannelijkheid maar uit de overwinningen die ze behaald hebben. Hoe vaker het lukt om een andere reu opzij te zetten, des te meer doen ze het.

Inderdaad, die overwinningen, dat is hetgeen waardoor het steeds verder gaat. Ik ben er van geschrokken wat een invloed dat heeft. Van de week had hij dus mot met drie koningspoedels. Niet in eerste instantie zijn eigen schuld maar ze bleven ons maar achterna lopen, nadat ik hem door dat groepje had geloodst.

En ik had hem bij me en toen liep hij toch een paar meter terug naar een van de drie die ons achterna liep, en het was niet echt vechten maar hij vond het wel wat dat die andere hond zich helemaal terug liet jagen.

Ik riep hem terug en hij kwam naast me lopen en keek echt met zo´n trotse kop, het was natuurlijk vervelend, maar die kop van hem, en de manier waarop hij me aankeek, was nog bijna grappig ondanks dat het een ellendig iets is dat macho gedoe.

Zo´n klein incident, en zoveel invloed.

Roelfien schreef:Ik weet wel dat mijn reutjes andere gecastreerde reutjes wel accepteren, maar ongecastreerd soms minder. Waarom weet ik niet.

Omdat ze geen directe concurent meer zijn met het oog op teefjes. Nelson geilt op de meeste niksjes. Hij vindt ze enig, terwijl hij een haantje wordt tegenover echte reuen.

Baily schreef: Bij jou denk ik dat niet hoor, als ik je berichten zo lees. Je weet toch wel goed waar je mee bezig bent. Spok lijkt me zo´n type als Dino van mij. Die is nu twee jaar bij mij, en gaat nu heel goed. Ik denk dat je daar gewoon tijd voor nodig hebt. Hoelang is Spok nu bij jou, nog niet zo lang toch.

Spok is hier nu een half jaar. Het gaat eigenlijk heel goed met hem. Maar mijn God, wat is hij buiten zelfstandig en weinig baasgericht ! Wat heb ik een moeite om buiten grip op hem te krijgen ! Drie honden, alle drie totaal anders.

Ik herken veel van je verhaal. Billy is net zo oud als Buck en vertoont vergelijkbaar gedrag. Sommige reacties op jouw vraag deden me dat ook twijfelen aan mijn beslissing om Billy niet te laten castreren. Ik moet er namelijk ook niet aan denken dat hij niet meer los zou kunnen. Maar hoe erg is het nu precies met Buck? Je schrijft vooral over dominant gedrag en niet over vechtpartijen. Dan lijkt het mij dat het nog wel meevalt. Bij dominant gedrag ga ik tussen de honden in staan en/of probeer ik Billy af te leiden. Meestal werkt dat goed. Nu heb ik wel het voordeel dat we de meeste honden die we in het uitlaatpark tegenkomen kennen. Dan weet ik dus bij voorbaat al of het goed zal gaan of niet. Er zijn er een stuk of 3 die ik vermijd. Bij een paar andere moet ik goed opletten, maar met de meeste (ook ongecastreerde reuen) is er geen enkel probleem. Een nieuwe hond in het park is altijd aftasten maar ik denk dat dat er gewoon bij hoort als je een reu hebt. Al met al overwegen wij dus voorlopig nog geen castratie en nemen we een vechtpartijtje zo nu en dan (gelukkig nog nooit met echt vervelende gevolgen) maar op de koop toe.

Seahorse schreef:Ik herken veel van je verhaal. Billy is net zo oud als Buck en vertoont vergelijkbaar gedrag. Sommige reacties op jouw vraag deden me dat ook twijfelen aan mijn beslissing om Billy niet te laten castreren. Ik moet er namelijk ook niet aan denken dat hij niet meer los zou kunnen. Maar hoe erg is het nu precies met Buck? Je schrijft vooral over dominant gedrag en niet over vechtpartijen. Dan lijkt het mij dat het nog wel meevalt. Bij dominant gedrag ga ik tussen de honden in staan en/of probeer ik Billy af te leiden. Meestal werkt dat goed. Nu heb ik wel het voordeel dat we de meeste honden die we in het uitlaatpark tegenkomen kennen. Dan weet ik dus bij voorbaat al of het goed zal gaan of niet. Er zijn er een stuk of 3 die ik vermijd. Bij een paar andere moet ik goed opletten, maar met de meeste (ook ongecastreerde reuen) is er geen enkel probleem. Een nieuwe hond in het park is altijd aftasten maar ik denk dat dat er gewoon bij hoort als je een reu hebt. Al met al overwegen wij dus voorlopig nog geen castratie en nemen we een vechtpartijtje zo nu en dan (gelukkig nog nooit met echt vervelende gevolgen) maar op de koop toe.

Nee, het is nog nooit echt vechten geweest, maar wel dreigend. Met grommen en borstelen en om elkaar heen draaien, rijden op de andere hond, snauwen en neus optrekken en tanden laten zien. Maar omdat ik het nooit zover laat komen en hij gelukkig tot nu toe wel terug te roepen is gaat het nog wel goed iedere keer.

Maar de laatste week is hij veel feller, snauwt de andere honden terug als ze naar zijn idee te opdringerig zijn. Dat zijn ze dan ook, maar ondertussen sta je dan wel met een hond die steeds lelijker gaat doen.

Ik heb met die koningspoedels hem dus laten gaan, omdat ik het zelf zat was, dat die honden niet luisterden naar hun baas. Die bleven dus gewoon lekker op een bankje zitten. Dus toen hij nadat we er tussendoor waren gelopen weer terug liep om ze weg te jagen toen ze achter ons aan liepen, had ik zoiets van `krijg nou ook maar wat`en heb ik hem niet terug geroepen.

maar dat zo´n klein incident al zo´n invloed heeft daar baal ik van en voortaan roep ik hem dus gewoon weer terug.