Het HondenForum

Ik weet niet of er al eens eerder een topic met dit onderwerp is geweest, maar ik ben toch heel benieuwd hoe jullie daarop reageren (ik las dit onderwerp op een ander forum en daar wordt heel uiteenlopend gereageerd).

De vraag is dus: hoe reageer je en wat doe je met je hond(en) als je bij bepaalde mensen niet welkom bent met je hond(en).

Ik zal beginnen; ik heb dus Donna en Megan. Megan laat ik eigenlijk nooit alleen vanwege haar epilepsie. Ik heb haar al té vaak uit benarde situatie moeten redden tijdens een toeval. Een keertje hing ze tegen een kokendhete verwarmingsplaat aan, daar heb ik haar vandaan gesleurd. Een andere keer lag ze klem tussen de schuttingen en de blokhut, daar heb ik haar ook vandaan moeten slepen, enz.

Mijn zus kijkt me bij haar voordeur vandaan als ik daar met mijn honden voor de deur sta, ze kunnen wel eens een haar verliezen en dan is je huis niet meer schoon. Maar als zij met haar kids (waar ik overigs dol op ben hoor) voor de deur staat, dan staat mijn huis ook op z'n kop (ik heb bewust niet voor kids gekozen).
Kortgesloten: ik kom daar dus eigenlijk nauwelijks nog.

Hoe is dat geregeld met jullie familie, vrienden en kennissen en hoe reageren jullie als je hond(en) niet welkom is/zijn?

ik neem ze nooit mee in principe, of ze blijven in de auto, maar in dat geval is mij 'eis' wel dat ik de auto goed in zicht moet kunnen hebben vanuit de kamer... is dit niet mogelijk dan ga ik ook niet...

Ik heb hier geen problemen mee in mijn familie en vriendenkring, dus uit ervaring kan ik niet spreken.
Nou vind ik het niet nodig om altijd maar je hond mee te nemen, maar in gevallen zoals jij omschrijft is dat dus wél zo. Als mijn zus daar moeite mee zou hebben zou ik toch ook vies moeite met haar krijgen. Niet alleen uit de praktische overwegingen zou ik daar nauwelijks of nooit meer komen, maar als ze mij met mijn levenswijze waar dus ook die hond bij hoort niet accepteert, dan maar niet.

He, inderdaad een interresant topic.Als ik niet welkom ben terwijl die mensen wel zelf hun honden meemogen nemen dan is het over en uit,Ik ben er helemaal klaar mee.Al die kleuters die mijn huis vuil hebben gemaakt liet ik ook niet buiten staan.Bij een allergie dan kan ik zelf kiezen om mijn hond in de auto te laten als het weer het toelaat,alleen blijf ik dan niet te lang.Maar al de keren dat het gebeurde zijn gelukkig op een hand te tellen.
Groetjes Myriam

ik zou er zowiezo minder vaak langskomen. Verder hangt het wat mij betreft van de reden af waarom ik er niet welkom ben met mijn honden.

p.s. sien heb ik nog nooit meegenomen naar vrienden e.d. Denk gewoon dat het voor haar niet leuk is, maar misschien moet ik het eens proberen.

Ik laat de honden thuis/kennel of anders in de autokar, ik snap best dat niet iedereen zit te wachten op jouw huisdieren, je hebt je honden voor jezelf en niet voor je familie en vrienden, toch......
Zo had ik vroeger een vriendin, die doodleuk haar 3 honden meenam (ik had er ook al 2) ongevraagd naar mijn verjaardags feestje, ben/was ik niet blij mee......

Mijn zwager is niet dol op honden en heeft ook zware astma. Mijn honden zijn bij hem in huis dus niet echt welkom. Dus ga ik niet of ik ga heel kort in het geval van de verjaardag van mijn neefje en nichtje want ik laat Cas en Smek liever niet langer dan een uur of 3 alleen.

Verder zijn ze gelukkig bij iedereen welkom. Zouden e dat niet zijn dan hebben diegenen pech want dan blijf ik gewoon thuis.

Ik vind het niet nodig mijn honden altijd mee op bezoek te nemen.Ik ga in elk geval nergens wegblijven omdat mijn honden niet mee naar binnen kunnen.
Bij de meeste mensen mogen ze dat wel maar ik zadel niemand anders met hondengeur ,zand en haren op als ze zelf geen hond hebben.
Er komt hier ook niemand met een kat binnenwandelen (al zou dat van mij best mogen)
Je moet zo vaak iets waar geen honden meekunnen, lijkt me nu niet zo'n groot probleem.En ik geloof dat je de meeste honden er ook geen plezier mee doet ze me te nemen naar een vreemd huis.

Bij familie zijn we altijd welkom met de honden. En ze gaan ook altijd mee. Maar naar vrienden gaan ze nooit mee. Dan blijven ze op het huis passen wat ze ook heel goed kunnen

Ik heb eigenlijk nog nooit echt meegemaakt dat ze niet welkom waren. Wat ik zou doen als ze niet welkom waren... dan moeten ze maar thuis blijven denk ik.

Maar in het geval van Megan snap ik heel goed dat je haar niet alleen thuis laat. Toen het met Twister niet goed ging week ik geen moment van zijn zijde en ging ik nergens meer heen. De boodschappen haalde ik 's avonds als mijn vriend thuis was.

Om met vijf honden ergens aan te komen is gewoon te veel......... . Ik vind het zelf ook rustiger om ze dan thuis te laten.

Wel zou ik 1 of 2 mee willen nemen en dan afwisselen wie. Maar dat wordt door mijn eigen familie totaal niet op prijs gesteld en door schoonfamilie wel, maar die hebben katten, dus dat kan niet.
Dus ze gaan nooit mee, ik ga niet zo vaak op bezoek, ook omdat het anderhalf uur rijden is naar mijn eigen familie.

Ik ga voornamelijk op verjaardagen en bij calamiteiten uiteraard. Maar dan niet erg lang, en zorg dan voor oppas voor de honden omdat ik met reistijd en file tijd vaak toch erg lang onderweg ben.

Voor visites in de buurt, ga ik nooit langer weg dan een uurtje eigenlijk.Ben zelf niet zo'n visitemens.

Als mijn honden echt niet welkom zouden zijn dan zou de consequentie automatisch wel zijn dat ik er wat minder kom; gewoon omdat ik de hondjes niet heel vaak lang alleen wil laten.

Eigenlijk is iedereen in mijn familie en vrienden-/kenissenkring wel gek op de hondjes, dus echt uit ervaring spreken kan ik niet. Wel vind ik dat niet iedereen mijn honden leuk hoeft te vinden. En ik vind ook dat je dat niet helemaal kan vergelijken met mensen die hun kinderen mee op bezoek nemen. Honden liggen nou eenmaal anders is onze maatschappij dan kinderen. Zeg niet dat ik dat altijd even fijn vind, maar het is nou eenmaal zo.
Als mensen mij dus vriendelijk vragen om de hondjes niet mee te nemen als ik kom dan zal ik dat respecteren en oppas regelen. Enige consequentie is dan dus dat ik minder vaak lang zal komen. Niet uit nijd of wat dan ook, maar gewoon omdat het dan niet anders kan.

Mijn ouders (vooral mijn moeder) is bepaald niet dol op de honden. Het liefst wil ze dat ik ze allemaal thuis laat maar omdat ze weet hoe gek ik met de honden ben en ik gewoon ook moeilijk lang (weekend, week, paar weken) zonder ze kan mag ik er maximaal 2 mee nemen (hebben er 5).
Dat vind ik prima, de buren passen op de andere honden die ze door en door kennen.
Ik zorg ervoor dat ze niet zoveel last hebben van mn honden als ik er dus 2 meeneem; ik stofzuig iedere dag even, hou ze bij het eten weg en zorg dat ze niet tegen ze opspringen.

Verdere familie woont ook allemaal ver weg, komen we vrijwel niet. En als we er komen is het als we bij mn ouders vertoeven en dan laten we de hondjes gewoon even alleen thuis bij mn ouders, dat gaat prima.

Ik hoef ook echt niet bij iedereen mn honden mee te nemen. Ik vind het prima als iemand niet mijn honden in zijn huis wil hebben maar dan blijf ik dus niet lang. Dan ben ik met 3 uurtjes weer weg omdat er dus 2 honden thuis (in dat geval bij mijn ouders, daar wonen onze vrienden e..d in de buurt) zitten.

Ik heb daar geen enkele moeite mee om ze dan thuis te laten tenslotte heb ik voor honden gekozen en niet de mensen waar ik naar toe ga.
Orson en Rio doe ik er zowiezo geen plezier mee en als het geen probleem is neem ik Micron wel mee die vind dat wel leuk.
Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen
Wel gelden hier in huis onze regels ook voor het kroost van de visite

heb zelf zo"n situatie gehad,ging weg bij mijn ex en zou weer naar me vader toe maar dan moesten we wel praten over de honden,nou gepraat hebben we nooit want ik ben bij een vriendin gaan wonen.ik had de honden trouwens allang voor dat ik ging samen wonen(11 en 8 jaar)dus nieuw was het niet voor me vader,maar hij had net een nieuw huis gekocht met een houte vloer en was bang dat de honden gingen krassen op de vloer,nu heb ik bij mijn vriend ook een houten vloer en krassen

ik neem ze niet altijd mee,wel naar me moeder maar voor de rest laat ik ze thuis. snap dat dat in jou situatie wat moielijker wordt vanwege epeleptie en dan zou ik toch ook kiezen voor me hond,je vergeeft het je eigen nooit als je hem ergens vindt en je bent te laat. vindt het niet erg aardig van je zus trouwens.

tineke schreef: Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen
Wel gelden hier in huis onze regels ook voor het kroost van de visite

Helemaal mee eens

Anne gaat altijd mee. Dat is ze zo gewend en ze vind t leuk. Als mensen er echt moeite mee hebben, dan laat ik dr thuis, maar kom ik automatisch minder lang en minder graag. Mijn huis is ook altijd open voor iedereen, als dat over en weer niet zo is heb ik daar wel moeite mee, ja.

ik neem mijn honden bijna nooit mee op visite
waarom zou ik
ik zorg wel voor als ik bv langer dan 3 uur weg ben dat er oppas is

Ik vind het niet nodig om mijn honden overal mee naar toe teslepen, behalve als mijn hond ook epilepsie zou hebben zoals jouw hond heeft....als mijn hond dan niet welkom zou zijn kan je nog 1 gesprek aangaan daarover en mocht dat niet baten dan kan je daar niet meer naar toegaan, dat ze alleen maar naar jouw komen en dat kan je dan als reden ook aangeven.

Jacqueline

annepanne schreef:Mijn huis is ook altijd open voor iedereen, als dat over en weer niet zo is heb ik daar wel moeite mee, ja.

Ja precies, zo gaat het bij mij dus ook. Hier is het altijd "huisje de zoete inval" en iedereen is welkom, of dat nou met honden is of met kinderen.
Misschien ga ik wel de fout in om te denken dat dat bij een ander dan ook zo is .

Tineke schreef:Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen

Martijn schreef:Daar heb je oppas voor.

Soms is het fantastisch als mensen hun kinderen meenemen. En soms ben je van bedoeling een drankgelach voor grote mensen aan te richten en dan is het een vette domper.
Er zijn echt voldoende situaties denkbaar waar kinderen de sfeer gewoon niet ten goede komen. Net zoals dat vaak genoeg juist andersom is.
Dan vraag ik niemand de kinderen alleen te laten, dan vraag ik of ze zin hebben om te komen en dat ze dan kinderen is zomaar ineens hun zaak maar niet de mijne.

Precies!!! Ik kan me wel vinden in jouw standpunt .

Dat werd ons dus medegedeeld een paar weken geleden, toen we naar de housewarming van oudste schoonzus moesten. "Saar en Miep graag thuislaten, want ik ben nu erg zuinig op mijn spulletjes". Terwijl ze zelf ook een hond hebben. En die bovendien altijd mee komt als ze bij ons komen, en schoonzus altijd heel hard moet lachen als de hond gaten in ons grasveld graaft.
Tja, dan valt zo'n opmerking een beetje raar natuurlijk. We zijn wel geweest, zonder honden uiteraard, maar dus wel heel kort gebleven. Want alleen reistijd is al 3 uur, dus te lang wil ik ze niet alleen laten.

Overigens heb ik er geen enkele moeite mee dat mensen mijn honden niet in huis willen hebben. Betekent wel, als ze ver weg wonen, dat we minder vaak of korter komen.

Ik kan er inkomen dat mensen liever niet AL mijn honden in een keer over de vloer krijgen, maar 1 of 2 zou toch moeten kunnen. Zo druk zijn ze nou ook weer niet binnenshuis.

Wie pertinent zegt; in mijn huis geen honden, is bij mij wel welkom, maar ik zal nauwelijks tot niet bij die mensen op bezoek gaan.

Hetzelfde geld voor kinderen. Welkom, maar dan wel netjes en beleefd.
Ik ga nml nooit mijn tafels leeghalen voor een kind wat op visite komt. Hoef ik voor mn eigen honden niet te doen, dus voor het kind van een ander ook niet.

Honden zijn overigens in mijn huis altijd welkom! (zolang ze niet achter mn katten gaan aanjagen)

En wie het keurig netjes even vermeld, liever niet, kan ik ook nog helemaal inkomen. Maar te lang blijven doe ik dan inderdaad ook niet.

Bij de ene helft van mijn familie is de hond meer dan welkom, bij de andere niet. Ik ga daar niet meer naartoe. Even goede vrienden hoor maar zij maken hun keus, ik de mijne

Ik nam Gaby nooit mee,ik weet eigenlijk niet eens waarom
Maar als iemand niet wilt dat ik met mijn hond kom dan zou ik daar geen problemen mee hebben hoor.En die mensen die niet willen dat ik mijn hond mee naar hun huis neem zijn altijd welkom in mijn huis.

Ik heb alleen Boomer en eigenlijk neem ik die zoveel mogelijk (lees;altijd) mee naar familie. Naar vrienden niet, maar naar familie wel. Mn hond is een beetje mn kind, hoe gek je het ook vind. Kwil m gewoon niet zoaak alleen thuis laten en aangezien iedereen het leuk vind dat ik m meeneem.. Ik vraag het wel altijd van tevoren. En als het niet kan, blijf ik een stuk korter.

Wel ist zo dat ik bv. niet langer dan 5 min. over Boomer mag praten, maar zodra mn zus over dr baby begint, mag ze uren doorgaan.. Steeds opnieuw hetzelfde vertellen.. Dat vind ik wel jammer, maar dat begrijpen ze niet.

Ondanks dat wij twee boodschappentas hondjes hebben en dus gemakkelijk mee te nemen zijn, gaan ze alleen maar af en toe mee naar mijn ouders en als wij naar mijn schoonouders gaan dat wil Anton ze echt wel mee hebben (muv verjaardagen 's avonds). De teckels Rico en Bowy moeten ook twee ochtenden in de week zo'n 5 uurtjes alleen in huis verblijven, ik kan en wil ze niet meenemen naar mijn werk en Anton kan dat ook niet en dat is ook niet nodig.
Ik ben er zelf ook niet van gediend dat iedereen te pas en te onpas zijn hond(en) meeneemt in mijn huis, bij mijn broer zullen ze nooit zo snel meegaan omdat hij dat niet altijd wil en daar hebben wij respect voor.
Ik kan me heel goed voorstellen dat anderen niet andermans honden in huis willen hebben, honden kunnen best een paar uurtjes alleen in huis zijn als je dat goed hebt aangeleerd. Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

tineke schreef:Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen
Wel gelden hier in huis onze regels ook voor het kroost van de visite

en als kroostlief het niet voor elkaar krijgt om zich daaraan te houden, dan mogen ze wat mij betreft wegblijven.

ik laat de mormels zoveel mogelijk thuis. het geeft hoe dan ook consternatie en ik heb daar gewoon geen zin in. als ze meegaan, dan gaat dat na uitgebreid overleg.

Daan gaat in principe altijd met me mee. Heb wel strijd gehad met mijn zus, elke keer weer zou je daan wel meenemen ivm de katten. Daan is even groot als haar noorse boskatten en negeert de katten. Ik moet 2 uur reizen voordat ik bij haar ben en weer 2uur terug. Ik heb nu gezegt dat ik alleen kom als daan welkom is. Ik ga dus niet naar verjaardagen maar kom een dag eerder of later als er geen bezoek is. Nu is het geen probleem meer.

Mijn moeder heeft ook strijd gehad met mijn zus, de vorige honden die ze had begroeten je altijd erg vrolijk en sprongen wel eens per ongeluk tegen haar op. Mijn zus schelden en schoppen naar de honden want haar mantelpakje werd vies. Daarna was ze alleen nog maar welkom in haar oude kleren of ze moest zich eerst boven omkleden.

Bij mijn oom en tante is daan wel welkom maar moet hij in de garage ivm de allergie van mijn oom. Met verjaardagen dus erg gezellig als de halve familie waaronder mijn tante in de garage zit om met daan te spelen

Marion. schreef:

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

Ik ben dit wel met Marion eens. Je wilt namelijk niet weten wat voor impact een onvoorspelbare en ongrijpbare aandoening als epilepsie heeft, dus ik pas me daar wel volledig naar aan. Je hoeft namelijk maar één keertje te laat te zijn...........................

MoniqueDM schreef:

Marion. schreef:

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

Ik ben dit wel met Marion eens. Je wilt namelijk niet weten wat voor impact een onvoorspelbare en ongrijpbare aandoening als epilepsie heeft, dus ik pas me daar wel volledig naar aan. Je hoeft namelijk maar één keertje te laat te zijn...........................

Mee eens
Maar sowieso, ik heb heel bewust voor mijn hond gekozen, hij is alles voor me en ik pas me graag aan hem aan.