opvanggezin worden?

[Brigitte30]

We overwegen om opvanggezin te worden voor een stichting. Dit omdat we wat voor de buitenlandse honden willen betekenen. Verder willen we op deze manier ook ontdekken of we definitief voor een 2e hond willen gaan.

Nu ben ik heel benieuwd naar jullie ervaringen.
Moeilijk om je opvanghondje weer te laten gaan? Hoe de kans op een goede match met onze eigen hond vergroten? Hoe lang duurde bij jullie gemiddeld de duur van de opvang? Tips?

[Feather__]

Ik ben dan geen opvang maar wel een bemiddelaar. Het ligt heel erg aan de stichting en aan de honden.
Sommige stichtingen halen honden naar Nederland die al een baasje hebben, ze komen dan even bij in het gastgezin en de baasjes kunnen komen kennismaken, dan is de hond vaak na 2 of 3 weken weer weg.

Als de hond naar Nederland gehaald word ligt het vaak aan de hond. Puppies zijn vaak zo weg. Als je die een maand hebt is het lang. En soms zitten er honden waarvan je denkt dat ze zo weg zijn maar die zitten er dan na een jaar nog. Of andersom en denk je dat een hond er heel lang zal zitten en dan is de hond zo weg.

Als je wilt opvangen moet je ook niet aan een tijd gebonden willen zijn. Als je een hond maar een korte tijd wil opvangen zou je je eventueel wel als noodopvang kunnen opgeven. Mocht de hond dan pas een paar dagen later naar hun baasje of opvanggezin kunnen dan kan de hond een paar dagen bij jullie blijven.

En kijk naar de stichting en ervaringen met de stichting . Betalen ze dierenartskosten? Betalen ze eventueel het voer?
Vaak worden dierenarts kosten, in overleg, wel vergoed.

Succes!

[naomi12]

Wij vangen op voor sos strays, donderdag komt onze nieuwe opvanger weer.

Onze eerste opvanger hadden we 3 maanden in opvang (hij kwam trouwens van ace), maar hij was dan ook een hond met een rugzakje en niet zo'n populair uiterlijk. Dus had van te voren er wel op gerekend dat hij niet snel weg zou zijn.
Onze andere opvangers zijn denk ik gemiddeld een week of 3 bij ons geweest.

Als er bij ons een nieuwe opvanger komt dan loopt iemand meteen met de nieuwe hond naar de uitlaatplek en iemand anders loopt daar achteraan met onze eigen honden. Ik denk dat het eigenlijk niet perse nodig is, maar voor de zekerheid laten we ze kennis maken op ''neutraal'' terrein.

De eerste paar dagen vind ik altijd het intensiefst, omdat de hond dat nog zijn draai en zijn rust moet vinden. Je wilt hem nog niet lang alleen thuis laten en uitlaten met de nieuwe hond is even wennen. Maar meestal draait de hond heel snel mee.

Oja, een belangrijke tip; maak goede foto's en filmpjes en schrijf uitgebreide updates. Dat scheelt zo veel! Heb al een paar keer een hond in opvang gehad die al een paar weken bij iemand anders zat zonder interesse. En nadat de site is geupdate met nieuwe foto's, filmpjes en beschrijving, soms diezelfde dag nog meerdere reacties.

[Brigitte30]

Ik ben dan geen opvang maar wel een bemiddelaar. Het ligt heel erg aan de stichting en aan de honden.
Sommige stichtingen halen honden naar Nederland die al een baasje hebben, ze komen dan even bij in het gastgezin en de baasjes kunnen komen kennismaken, dan is de hond vaak na 2 of 3 weken weer weg.

Als de hond naar Nederland gehaald word ligt het vaak aan de hond. Puppies zijn vaak zo weg. Als je die een maand hebt is het lang. En soms zitten er honden waarvan je denkt dat ze zo weg zijn maar die zitten er dan na een jaar nog. Of andersom en denk je dat een hond er heel lang zal zitten en dan is de hond zo weg.

Als je wilt opvangen moet je ook niet aan een tijd gebonden willen zijn. Als je een hond maar een korte tijd wil opvangen zou je je eventueel wel als noodopvang kunnen opgeven. Mocht de hond dan pas een paar dagen later naar hun baasje of opvanggezin kunnen dan kan de hond een paar dagen bij jullie blijven.

En kijk naar de stichting en ervaringen met de stichting . Betalen ze dierenartskosten? Betalen ze eventueel het voer?
Vaak worden dierenarts kosten, in overleg, wel vergoed.

Succes!

Dank voor je reactie.
Ik wil ook niet aan een tijd gebonden zijn, maar in mei hebben we bijvoorbeeld een vliegvakantie op de planning en voor Kees opvang geregeld in het pension, en dat is voor een opvanghond natuurlijk niet echt prettig om weer van woonomgeving te moeten wisselen voor korte tijd. Of zie ik dat te zwaar?

[Brigitte30]

Wij vangen op voor sos strays, donderdag komt onze nieuwe opvanger weer.

Onze eerste opvanger hadden we 3 maanden in opvang (hij kwam trouwens van ace), maar hij was dan ook een hond met een rugzakje en niet zo'n populair uiterlijk. Dus had van te voren er wel op gerekend dat hij niet snel weg zou zijn.
Onze andere opvangers zijn denk ik gemiddeld een week of 3 bij ons geweest.

Als er bij ons een nieuwe opvanger komt dan loopt iemand meteen met de nieuwe hond naar de uitlaatplek en iemand anders loopt daar achteraan met onze eigen honden. Ik denk dat het eigenlijk niet perse nodig is, maar voor de zekerheid laten we ze kennis maken op ''neutraal'' terrein.

De eerste paar dagen vind ik altijd het intensiefst, omdat de hond dat nog zijn draai en zijn rust moet vinden. Je wilt hem nog niet lang alleen thuis laten en uitlaten met de nieuwe hond is even wennen. Maar meestal draait de hond heel snel mee.

Oja, een belangrijke tip; maak goede foto's en filmpjes en schrijf uitgebreide updates. Dat scheelt zo veel! Heb al een paar keer een hond in opvang gehad die al een paar weken bij iemand anders zat zonder interesse. En nadat de site is geupdate met nieuwe foto's, filmpjes en beschrijving, soms diezelfde dag nog meerdere reacties.

3 weken vind ik dan weer verrassend kort.

Dat van de foto's en updates is een hele goede. Ik merk zelf ook dat ik met meer info, foto's etc, meer geïnteresseerd ben.

Hoe lang weet jij van te voren wanneer je je opvanger kunt verwachten? Dit om rekening te houden met de hond dat je de eerste tijd weinig afspraken buiten de deur hebt.

Waarom heb jij voor Sos Strays gekozen?

[naomi12]

Wij vangen op voor sos strays, donderdag komt onze nieuwe opvanger weer.

Onze eerste opvanger hadden we 3 maanden in opvang (hij kwam trouwens van ace), maar hij was dan ook een hond met een rugzakje en niet zo'n populair uiterlijk. Dus had van te voren er wel op gerekend dat hij niet snel weg zou zijn.
Onze andere opvangers zijn denk ik gemiddeld een week of 3 bij ons geweest.

Als er bij ons een nieuwe opvanger komt dan loopt iemand meteen met de nieuwe hond naar de uitlaatplek en iemand anders loopt daar achteraan met onze eigen honden. Ik denk dat het eigenlijk niet perse nodig is, maar voor de zekerheid laten we ze kennis maken op ''neutraal'' terrein.

De eerste paar dagen vind ik altijd het intensiefst, omdat de hond dat nog zijn draai en zijn rust moet vinden. Je wilt hem nog niet lang alleen thuis laten en uitlaten met de nieuwe hond is even wennen. Maar meestal draait de hond heel snel mee.

Oja, een belangrijke tip; maak goede foto's en filmpjes en schrijf uitgebreide updates. Dat scheelt zo veel! Heb al een paar keer een hond in opvang gehad die al een paar weken bij iemand anders zat zonder interesse. En nadat de site is geupdate met nieuwe foto's, filmpjes en beschrijving, soms diezelfde dag nog meerdere reacties.

3 weken vind ik dan weer verrassend kort.

Dat van de foto's en updates is een hele goede. Ik merk zelf ook dat ik met meer info, foto's etc, meer geïnteresseerd ben.

Hoe lang weet jij van te voren wanneer je je opvanger kunt verwachten? Dit om rekening te houden met de hond dat je de eerste tijd weinig afspraken buiten de deur hebt.

Waarom heb jij voor Sos Strays gekozen?

Ja ze gaan echt heel snel inderdaad. Schrok er in het begin van dat ze zo snel weer weg zijn omdat de eerste meteen 3 maanden bij ons was, dan is na een week meteen serieus interesse ff schrikken.

Ik vind het trouwens niet heel moeilijk als ze gaan. Ben altijd blij als er interesse in ze is en als het een goede match blijkt te zijn, dat is toch je doel natuurlijk. Je stelt je er op in dat ze weg gaan, dat maakt het een stuk makkelijker. Het enige wat ik even lastig vind is dat je weet dat ze weer opnieuw moeten wennen en stress zullen hebben, maar ze wennen meestal snel. En de updates zijn heel leuk om te horen. (Als het goed gaat tenminste, maar dat is tot nu toe wel steeds het geval)

Wij hebben eerlijk gezegd voor sos gekozen omdat bij hun alle onkosten worden vergoed. De eerste opvanger was van ace omdat ik die hond, Tinus, kende. Hij was het kennelgenootje van mijn hond Puck, in het asiel waar ik stage heb gelopen in Spanje. Tinus zat er al heel lang en was wat bangig, dus wilde hem helpen door hem op te vangen. Maar bij ace zijn alle kosten voor jezelf, en dat kan best oplopen. Daarom zijn we na Tinus verder gaan kijken en kwamen bij sos uit. Ook doordat iemand uit de buurt ook voor sos strays opvangt, en evt. kan inspringen als oppas als de hond bijvoorbeeld niet alleen thuis zou kunnen blijven. Dat is wel een fijn idee, maar nog niet nodig geweest.

We weten ruim van te voren, een paar maanden, wanneer er weer wordt geregeld dat er transport met hondjes naar Nederland komt. Dan vragen ze aan alle opvanggezinnen of je weer wil opvangen en je kunt ook je voorkeur aangeven. (reu, teef, pup, oud, actief, rustig, etc. etc.)
Maar het kan ook zijn dat ze een hond terug krijgen in herplaatsing of dat een opvanggezin een hondje niet kan houden en dat ze snel opvang nodig hebben. Dat heb ik met de volgende opvanger, en met de vorige ook trouwens. Maar als je dan niet kunt ivm werk bijvoorbeeld is dat ook geen probleem. Iedere hond die je kunt opvangen is er een, en daar zijn ze blij mee.

[Feather__]

Ik ben dan geen opvang maar wel een bemiddelaar. Het ligt heel erg aan de stichting en aan de honden.
Sommige stichtingen halen honden naar Nederland die al een baasje hebben, ze komen dan even bij in het gastgezin en de baasjes kunnen komen kennismaken, dan is de hond vaak na 2 of 3 weken weer weg.

Als de hond naar Nederland gehaald word ligt het vaak aan de hond. Puppies zijn vaak zo weg. Als je die een maand hebt is het lang. En soms zitten er honden waarvan je denkt dat ze zo weg zijn maar die zitten er dan na een jaar nog. Of andersom en denk je dat een hond er heel lang zal zitten en dan is de hond zo weg.

Als je wilt opvangen moet je ook niet aan een tijd gebonden willen zijn. Als je een hond maar een korte tijd wil opvangen zou je je eventueel wel als noodopvang kunnen opgeven. Mocht de hond dan pas een paar dagen later naar hun baasje of opvanggezin kunnen dan kan de hond een paar dagen bij jullie blijven.

En kijk naar de stichting en ervaringen met de stichting . Betalen ze dierenartskosten? Betalen ze eventueel het voer?
Vaak worden dierenarts kosten, in overleg, wel vergoed.

Succes!

Dank voor je reactie.
Ik wil ook niet aan een tijd gebonden zijn, maar in mei hebben we bijvoorbeeld een vliegvakantie op de planning en voor Kees opvang geregeld in het pension, en dat is voor een opvanghond natuurlijk niet echt prettig om weer van woonomgeving te moeten wisselen voor korte tijd. Of zie ik dat te zwaar?

Ik zou dat gewoon aangeven. In het ergste geval kan de hond zolang jullie weg zijn naar een ander opvanggezin.

[Brigitte30]

Wij vangen op voor sos strays, donderdag komt onze nieuwe opvanger weer.

Onze eerste opvanger hadden we 3 maanden in opvang (hij kwam trouwens van ace), maar hij was dan ook een hond met een rugzakje en niet zo'n populair uiterlijk. Dus had van te voren er wel op gerekend dat hij niet snel weg zou zijn.
Onze andere opvangers zijn denk ik gemiddeld een week of 3 bij ons geweest.

Als er bij ons een nieuwe opvanger komt dan loopt iemand meteen met de nieuwe hond naar de uitlaatplek en iemand anders loopt daar achteraan met onze eigen honden. Ik denk dat het eigenlijk niet perse nodig is, maar voor de zekerheid laten we ze kennis maken op ''neutraal'' terrein.

De eerste paar dagen vind ik altijd het intensiefst, omdat de hond dat nog zijn draai en zijn rust moet vinden. Je wilt hem nog niet lang alleen thuis laten en uitlaten met de nieuwe hond is even wennen. Maar meestal draait de hond heel snel mee.

Oja, een belangrijke tip; maak goede foto's en filmpjes en schrijf uitgebreide updates. Dat scheelt zo veel! Heb al een paar keer een hond in opvang gehad die al een paar weken bij iemand anders zat zonder interesse. En nadat de site is geupdate met nieuwe foto's, filmpjes en beschrijving, soms diezelfde dag nog meerdere reacties.

3 weken vind ik dan weer verrassend kort.

Dat van de foto's en updates is een hele goede. Ik merk zelf ook dat ik met meer info, foto's etc, meer geïnteresseerd ben.

Hoe lang weet jij van te voren wanneer je je opvanger kunt verwachten? Dit om rekening te houden met de hond dat je de eerste tijd weinig afspraken buiten de deur hebt.

Waarom heb jij voor Sos Strays gekozen?

Ja ze gaan echt heel snel inderdaad. Schrok er in het begin van dat ze zo snel weer weg zijn omdat de eerste meteen 3 maanden bij ons was, dan is na een week meteen serieus interesse ff schrikken.

Ik vind het trouwens niet heel moeilijk als ze gaan. Ben altijd blij als er interesse in ze is en als het een goede match blijkt te zijn, dat is toch je doel natuurlijk. Je stelt je er op in dat ze weg gaan, dat maakt het een stuk makkelijker. Het enige wat ik even lastig vind is dat je weet dat ze weer opnieuw moeten wennen en stress zullen hebben, maar ze wennen meestal snel. En de updates zijn heel leuk om te horen. (Als het goed gaat tenminste, maar dat is tot nu toe wel steeds het geval)

Wij hebben eerlijk gezegd voor sos gekozen omdat bij hun alle onkosten worden vergoed. De eerste opvanger was van ace omdat ik die hond, Tinus, kende. Hij was het kennelgenootje van mijn hond Puck, in het asiel waar ik stage heb gelopen in Spanje. Tinus zat er al heel lang en was wat bangig, dus wilde hem helpen door hem op te vangen. Maar bij ace zijn alle kosten voor jezelf, en dat kan best oplopen. Daarom zijn we na Tinus verder gaan kijken en kwamen bij sos uit. Ook doordat iemand uit de buurt ook voor sos strays opvangt, en evt. kan inspringen als oppas als de hond bijvoorbeeld niet alleen thuis zou kunnen blijven. Dat is wel een fijn idee, maar nog niet nodig geweest.

We weten ruim van te voren, een paar maanden, wanneer er weer wordt geregeld dat er transport met hondjes naar Nederland komt. Dan vragen ze aan alle opvanggezinnen of je weer wil opvangen en je kunt ook je voorkeur aangeven. (reu, teef, pup, oud, actief, rustig, etc. etc.)
Maar het kan ook zijn dat ze een hond terug krijgen in herplaatsing of dat een opvanggezin een hondje niet kan houden en dat ze snel opvang nodig hebben. Dat heb ik met de volgende opvanger, en met de vorige ook trouwens. Maar als je dan niet kunt ivm werk bijvoorbeeld is dat ook geen probleem. Iedere hond die je kunt opvangen is er een, en daar zijn ze blij mee.

Dank je, weer wat wijzer.

[Brigitte30]

Ik ben dan geen opvang maar wel een bemiddelaar. Het ligt heel erg aan de stichting en aan de honden.
Sommige stichtingen halen honden naar Nederland die al een baasje hebben, ze komen dan even bij in het gastgezin en de baasjes kunnen komen kennismaken, dan is de hond vaak na 2 of 3 weken weer weg.

Als de hond naar Nederland gehaald word ligt het vaak aan de hond. Puppies zijn vaak zo weg. Als je die een maand hebt is het lang. En soms zitten er honden waarvan je denkt dat ze zo weg zijn maar die zitten er dan na een jaar nog. Of andersom en denk je dat een hond er heel lang zal zitten en dan is de hond zo weg.

Als je wilt opvangen moet je ook niet aan een tijd gebonden willen zijn. Als je een hond maar een korte tijd wil opvangen zou je je eventueel wel als noodopvang kunnen opgeven. Mocht de hond dan pas een paar dagen later naar hun baasje of opvanggezin kunnen dan kan de hond een paar dagen bij jullie blijven.

En kijk naar de stichting en ervaringen met de stichting . Betalen ze dierenartskosten? Betalen ze eventueel het voer?
Vaak worden dierenarts kosten, in overleg, wel vergoed.

Succes!

Dank voor je reactie.
Ik wil ook niet aan een tijd gebonden zijn, maar in mei hebben we bijvoorbeeld een vliegvakantie op de planning en voor Kees opvang geregeld in het pension, en dat is voor een opvanghond natuurlijk niet echt prettig om weer van woonomgeving te moeten wisselen voor korte tijd. Of zie ik dat te zwaar?

Ik zou dat gewoon aangeven. In het ergste geval kan de hond zolang jullie weg zijn naar een ander opvanggezin.

Ga ik idd bespreken.

[Emma]

Hoe doen jullie dat eigenlijk met een opvanger, als je toch even weg moet?

Ik neem aan, dat een opvang er de eerste weken best moeite heeft met alleen zijn?
En als je toch weg moet voor boodschappen, e.d.

Plan je in, dat je de eerste weken zo min mogelijk weg gaat?

Opvangen lijkt me best leuk, maar ik denk niet dat ik ze weg kan doen.
Of het moet echt niet klikken, maar dat kan ik me niet voorstellen.

[naomi12]

Hoe doen jullie dat eigenlijk met een opvanger, als je toch even weg moet?

Ik neem aan, dat een opvang er de eerste weken best moeite heeft met alleen zijn?
En als je toch weg moet voor boodschappen, e.d.

Plan je in, dat je de eerste weken zo min mogelijk weg gaat?

Opvangen lijkt me best leuk, maar ik denk niet dat ik ze weg kan doen.
Of het moet echt niet klikken, maar dat kan ik me niet voorstellen.

Wij nemen geen vrij voor een opvanger, dat kan ook niet iedere keer. De honden hoeven hier sowieso niet veel alleen thuis te zijn, maar het komt wel eens voor dat de opvanger al na 1 of 2 dagen een halve dag alleen thuis moet zijn.
Dat vind ik zelf eigenlijk ook niet fijn, omdat ik dan nog niet zeker weet of ze dat wel kunnen. Dus als het valt te plannen dan probeer ik ervoor te zorgen dat de nieuwe hond komt als er een paar dagen, of het liefst nog langer, iemand thuis is. Maar dat kan niet als er transport met heel veel honden tegelijk komt, dan wordt er gewoon een vaste dag afgesproken natuurlijk. Dat kan alleen als er een hond die al in Nederland is naar ons komt, zoals bij onze nieuwe opvanger Elsa.

Ze blijven hier ook al heel snel even een kwartiertje alleen, dan ga ik even naar de winkel of even op bezoek ofzo. Daar blijf ik echt niet voor thuis.
In het asiel waren ze gewend om de hele dag alleen in een kennel te zitten, dus het lijkt mij juist goed om ze er meteen aan te laten wennen dat er niet altijd iemand is. Wij hebben op deze manier nog geen hond gehad die niet alleen thuis kan zijn. Misschien geluk, we hebben pas 5 honden opgevangen. En mochten we een opvanger krijgen die echt niet alleen kan zijn woont er gelukkig iemand van de stichting in de buurt die kan oppassen.

Oja, wbt het weer weg doen van de hond. Het zal vast niet voor iedereen hetzelfde zijn, maar ik hecht me heel anders aan een hond waarvan je van te voren wet dat hij weer weg gaat. Sommige opvangers zijn echt heel leuk; Kai de vorige bijvoorbeeld hadden we waarschijnlijk gehouden als we maar 1 hond hadden gehad. Maar ook bij hem was ik blij toen we leuke baasjes hadden gevonden.
Als je van te voren weet dat een hond blijft en van jou is, wil je hem na een dag al niet meer kwijt. Maar bij een opvanger voelt dat voor mij iig heel anders. Je werkt er naar toe dat hij weg gaat, daarom vang je hem op en probeer je zo leuk mogelijke foto's en filmpjes te maken en duidelijke uitleg over het karakter.

[Gollum]

Tja of je word dus hopeloos verliefd op een opvanghond, dat kan ook
In het begin dat we Rani opvingen had ze nog niet zo'n moeite met even alleen zijn, naarmate ze zich meer aan ons hechtte werd dat moeilijker. Ik zou dus snel beginnen met even de deur uitgaan, boodschapje doen.

Het kan ook dat het niet klikt, dat hadden mijn honden met Nikki. Gelukkig was het tijdelijke opvang en ging ze na twee maanden weer weg maar het was wel even doorzetten. Ik wilde haar ook niet van hot naar her sturen. Nikki zit nu nog steeds in een opvanggezin, het kan soms heel lang duren voordat er een geschikt baasje langskomt.

Je kunt een hond ook zo kwijt zijn, dat hadden we met Juul. Die was na ruim een week al geadopteerd. Dat was ook zo'n leuke hond, heel stabiel en lief. Hij werd alleen wild van konijnen en die zitten hier erg veel dus ik had nog weken spierpijn toen hij weg was

[Sandra&co]

Ik vang hier en daar wel eens wat op als het nodig is, en tuurlijk is het loslaten vaak niet leuk. Maar als je dan ziet dat de hond naar een super goed nieuw adresje gaat, verzacht dat de pijn een hoop Ik heb bij een paar wel getwijfeld of ik ze toch maar zou houden, maar ze waren om 1 of andere reden net geen 100% match helaas.

[Pemba]

Ik ben dan geen opvang maar wel een bemiddelaar. Het ligt heel erg aan de stichting en aan de honden.
Sommige stichtingen halen honden naar Nederland die al een baasje hebben, ze komen dan even bij in het gastgezin en de baasjes kunnen komen kennismaken, dan is de hond vaak na 2 of 3 weken weer weg.

Als de hond naar Nederland gehaald word ligt het vaak aan de hond. Puppies zijn vaak zo weg. Als je die een maand hebt is het lang. En soms zitten er honden waarvan je denkt dat ze zo weg zijn maar die zitten er dan na een jaar nog. Of andersom en denk je dat een hond er heel lang zal zitten en dan is de hond zo weg.

Als je wilt opvangen moet je ook niet aan een tijd gebonden willen zijn. Als je een hond maar een korte tijd wil opvangen zou je je eventueel wel als noodopvang kunnen opgeven. Mocht de hond dan pas een paar dagen later naar hun baasje of opvanggezin kunnen dan kan de hond een paar dagen bij jullie blijven.

En kijk naar de stichting en ervaringen met de stichting . Betalen ze dierenartskosten? Betalen ze eventueel het voer?
Vaak worden dierenarts kosten, in overleg, wel vergoed.

Succes!

Dank voor je reactie.
Ik wil ook niet aan een tijd gebonden zijn, maar in mei hebben we bijvoorbeeld een vliegvakantie op de planning en voor Kees opvang geregeld in het pension, en dat is voor een opvanghond natuurlijk niet echt prettig om weer van woonomgeving te moeten wisselen voor korte tijd. Of zie ik dat te zwaar?

Ik zou dat gewoon aangeven. In het ergste geval kan de hond zolang jullie weg zijn naar een ander opvanggezin.

Dat laatste vind ik niet zo handig, dan blijf je aan het wisselen met zo'n opvanger en dat lijkt me niet echt goed.

[Ingrid48]

Ik vond opvangen heel erg leuk, maar het laten gaan was voor mij wel een dingetje Daarom zijn er ook 2 blijven hangen en ben ik gestopt met opvangen en zet me voor andere taken binnen de stichting in.

Maar over het algemeen zijn de gastgezinnen erg enthousiast en je kan aangeven wanneer je wil opvangen, wat je wil opvangen; oud/ jong of reu/teef, dus je hebt een hoop in te brengen en je krijgt goede instructies toegestuurd

succes!

[Feather__]

Ik ben dan geen opvang maar wel een bemiddelaar. Het ligt heel erg aan de stichting en aan de honden.
Sommige stichtingen halen honden naar Nederland die al een baasje hebben, ze komen dan even bij in het gastgezin en de baasjes kunnen komen kennismaken, dan is de hond vaak na 2 of 3 weken weer weg.

Als de hond naar Nederland gehaald word ligt het vaak aan de hond. Puppies zijn vaak zo weg. Als je die een maand hebt is het lang. En soms zitten er honden waarvan je denkt dat ze zo weg zijn maar die zitten er dan na een jaar nog. Of andersom en denk je dat een hond er heel lang zal zitten en dan is de hond zo weg.

Als je wilt opvangen moet je ook niet aan een tijd gebonden willen zijn. Als je een hond maar een korte tijd wil opvangen zou je je eventueel wel als noodopvang kunnen opgeven. Mocht de hond dan pas een paar dagen later naar hun baasje of opvanggezin kunnen dan kan de hond een paar dagen bij jullie blijven.

En kijk naar de stichting en ervaringen met de stichting . Betalen ze dierenartskosten? Betalen ze eventueel het voer?
Vaak worden dierenarts kosten, in overleg, wel vergoed.

Succes!

Dank voor je reactie.
Ik wil ook niet aan een tijd gebonden zijn, maar in mei hebben we bijvoorbeeld een vliegvakantie op de planning en voor Kees opvang geregeld in het pension, en dat is voor een opvanghond natuurlijk niet echt prettig om weer van woonomgeving te moeten wisselen voor korte tijd. Of zie ik dat te zwaar?

Ik zou dat gewoon aangeven. In het ergste geval kan de hond zolang jullie weg zijn naar een ander opvanggezin.

Dat laatste vind ik niet zo handig, dan blijf je aan het wisselen met zo'n opvanger en dat lijkt me niet echt goed.

Nou het ligt er nogal aan. Als je een hond in januari opvangt en dan in mei op vakantie gaat dan is het niet anders dan met je eigen hond.
Je moet natuurlijk niet 2 weken van te voren een hond opvangen, dan 1 week naar een ander en dan weer terug naar de oude opvang.

[Johnny Jones]

Wij zijn sinds twee jaar opvanggezin voor Animal In Need. Ondertussen logeert opvanger nummer 17 hier.
Het varieert behoorlijk hoe lang een hond bij ons is, van een week tot tien maanden. Een makkelijke, aantrekkelijk uitziende en niet te grote hond gaat over het algemeen het snelst. Maar we waren een oudere stramme herderkruising (wel heeeeel erg lief) ook in een week kwijt.
Bij AIN zijn redelijk veel opvanggezinnen, bij vakantie of problemen help je elkaar met de opvanger.

Met het afscheid heb ik meestal niet zo'n probleem, vanaf de eerste dag stel ik me er op in dat de hond weer weggaat. Ik merk wel dat ik het lastiger vind als de hond lang is gebleven. Maar het helpt altijd goed om dan weer een nieuwe opvanghond uit te kiezen en naar uit te kijken. Het uitkiezen van de opvanger gaat in overleg met een adoptiemedewerker. Er worden in Spanje filmpjes van de hond gemaakt zodat je zelf ook nog een globale inschatting kan maken over zijn gedrag. Met vliegen duurt het ongeveer drie weken voor een hond aankomt. Er zijn nu ook vaker transporten over de weg. Dan weet je langer van te voren een exacte aankomstdatum.

Het hangt een beetje van de hond en het tijdstip van aankomst af of ik de eerste dagen een paar uurtjes vrij neem. Vaak begin ik de eerste ochtenden wat later om dan even wat meer tijd te hebben. Meestal draait de hond snel mee in ons ritme. Vanaf het eerste moment leer ik de hond dat ik regelmatig even weg ben. Ik geef ze ook niet teveel aandacht die eerste dagen. Ze moeten op eigen pootjes staan en niet aan mij gaan plakken. Zodra ik er vertrouwen in heb dat het goed gaat met mijn eigen honden ga ik ook rustig boodschappen doen. Dat is vaak binnen een paar uur. Ik heb wel het 'geluk' dat mijn zoon op de bovenverdieping woont en altijd beschikbaar is voor de honden als er iets aan de hand is.

[Johnny Jones]

Mijn enige opvanger is trouwens meteen gebleven.

Haha, mijn eerste opvanger was een drukke puber labradorkruising, hartstikke lief maar zo niet mijn type hond. Die heb ik met genoegen uitgezwaaid!

[mijke]

Wij hebben een keer een hondje opgevangen, en wij vonden het behoorlijk heftig. Het was een hele drukke pup, als hij een uur per dag sliep zat het hele huis doodstil zn adem in te houden om van de rust te genieten want als je een pink bewoog was het weer WAKKERWAKKERWAKKERRRRRRRRR!!! Daarnaast had hij een hele heftige giardia, waardoor elke dag een of meerdere keren het hele huis onder de diarree zat, dat was behoorlijk intens ook. Met daar bovenop nog misverstanden tussen ons en de stichting over wat wij en zij moesten betalen van de dierenartsrekening. Verder was de hond vreselijk leuk en naast de giardia en drukte ook helemaal niet moeilijk, we waren dol op hem en wandelen was hartstikke makkelijk, de klik met mijn eigen hond was goed en met de katten ging het ook goed. Ik vond het heel erg verdrietig toen hij na 6 weken ging, maar tegelijkertijd wist ik ook dat hij ergens terecht kwam waar hij veel beter paste dan bij ons op ons stadse appartementje. Hij kreeg een enorme tuin waar hij naar hartelust mocht graven, snoeien en grasmaaien en rondracen, met een teckelvriendje en bij mensen die goed met zijn eigenzinnige, niet baasgerichte en energieke karakter om konden gaan. Perfect dus, en daarom had ik er vrede mee.

Zelf had ik na deze ervaring wel weer een keer op willen vangen, al had ik dan waarschijnlijk geen pup gekozen maar een wat oudere hond, want die puppenenergie en streken moet je maar net zin in hebben. Maar mijn vriend wilde niet meer, hij vond het een te grote inbreuk op onze dagelijkse beslommeringen. De hele dag ben je met zo'n pup in de weer en hij was bang dat dat met een volwassen hond net zo zou zijn. Ikzelf denk dat er wel degelijk een verschil zit tussen een pup van 4 maanden en een volwassen hond. Maargoed, bij opvangers is het wel zo dat de stichting zijn best kan doen om een geschikte hond uit te zoeken, maar een hond kan altijd anders uitvallen dan je verwacht. Vaak komen ze uit asiels en is het helemaal niet goed in te schatten hoe ze in een huiselijke situatie zullen zijn. Meestal gaat dat prima maar je moet er rekening mee houden dat het ook geregeld een uitdaging zal zijn, op allerlei vlakken die je zelf misschien niet had voorzien, of op manieren die je totaal niet kent van je eigen honden. Daar moet je mee om kunnen gaan en ook zin in hebben want dat is een reeele optie. En ook dat ze ziek zijn gebeurt regelmatig, zoals bijvoorbeeld die giardia, dat komt vaker voor in asiels en wordt erger door stress, en zo'n lange reis is vaak behoorlijk stressvol. Ook daar moet je 'zin' in hebben.

[Gollum]

Ik bedacht me nog dat een hond zo uit het asiel uit het buitenland vaak ook erg vies is. Rani zat onder de teken en vlooien en viezigheid. Niet elke hond zal er van gediend zijn dat je ze direct wast of vertrouwen je genoeg dat je teken mag weghalen. Bij Rani duurde het een week voordat ze naar boven durfde te lopen naar de badkamer. En eenmaal in de badkamer wilde ze uit het raam springen om weg te komen. Doe alles dus potdicht, ook autoraampjes bijvoorbeeld want hoe dik Rani ook was toch kreeg ze het voor elkaar om uit het raampje te springen. Gelukkig stonden we geparkeerd en rende ze niet weg maar dat is eerder bijzonder dan regel.

[Brigitte30]

Wij vangen op voor sos strays, donderdag komt onze nieuwe opvanger weer.

Onze eerste opvanger hadden we 3 maanden in opvang (hij kwam trouwens van ace), maar hij was dan ook een hond met een rugzakje en niet zo'n populair uiterlijk. Dus had van te voren er wel op gerekend dat hij niet snel weg zou zijn.
Onze andere opvangers zijn denk ik gemiddeld een week of 3 bij ons geweest.

Als er bij ons een nieuwe opvanger komt dan loopt iemand meteen met de nieuwe hond naar de uitlaatplek en iemand anders loopt daar achteraan met onze eigen honden. Ik denk dat het eigenlijk niet perse nodig is, maar voor de zekerheid laten we ze kennis maken op ''neutraal'' terrein.

De eerste paar dagen vind ik altijd het intensiefst, omdat de hond dat nog zijn draai en zijn rust moet vinden. Je wilt hem nog niet lang alleen thuis laten en uitlaten met de nieuwe hond is even wennen. Maar meestal draait de hond heel snel mee.

Oja, een belangrijke tip; maak goede foto's en filmpjes en schrijf uitgebreide updates. Dat scheelt zo veel! Heb al een paar keer een hond in opvang gehad die al een paar weken bij iemand anders zat zonder interesse. En nadat de site is geupdate met nieuwe foto's, filmpjes en beschrijving, soms diezelfde dag nog meerdere reacties.

3 weken vind ik dan weer verrassend kort.

Dat van de foto's en updates is een hele goede. Ik merk zelf ook dat ik met meer info, foto's etc, meer geïnteresseerd ben.

Hoe lang weet jij van te voren wanneer je je opvanger kunt verwachten? Dit om rekening te houden met de hond dat je de eerste tijd weinig afspraken buiten de deur hebt.

Waarom heb jij voor Sos Strays gekozen?

Ja ze gaan echt heel snel inderdaad. Schrok er in het begin van dat ze zo snel weer weg zijn omdat de eerste meteen 3 maanden bij ons was, dan is na een week meteen serieus interesse ff schrikken.

Ik vind het trouwens niet heel moeilijk als ze gaan. Ben altijd blij als er interesse in ze is en als het een goede match blijkt te zijn, dat is toch je doel natuurlijk. Je stelt je er op in dat ze weg gaan, dat maakt het een stuk makkelijker. Het enige wat ik even lastig vind is dat je weet dat ze weer opnieuw moeten wennen en stress zullen hebben, maar ze wennen meestal snel. En de updates zijn heel leuk om te horen. (Als het goed gaat tenminste, maar dat is tot nu toe wel steeds het geval)

Wij hebben eerlijk gezegd voor sos gekozen omdat bij hun alle onkosten worden vergoed. De eerste opvanger was van ace omdat ik die hond, Tinus, kende. Hij was het kennelgenootje van mijn hond Puck, in het asiel waar ik stage heb gelopen in Spanje. Tinus zat er al heel lang en was wat bangig, dus wilde hem helpen door hem op te vangen. Maar bij ace zijn alle kosten voor jezelf, en dat kan best oplopen. Daarom zijn we na Tinus verder gaan kijken en kwamen bij sos uit. Ook doordat iemand uit de buurt ook voor sos strays opvangt, en evt. kan inspringen als oppas als de hond bijvoorbeeld niet alleen thuis zou kunnen blijven. Dat is wel een fijn idee, maar nog niet nodig geweest.

We weten ruim van te voren, een paar maanden, wanneer er weer wordt geregeld dat er transport met hondjes naar Nederland komt. Dan vragen ze aan alle opvanggezinnen of je weer wil opvangen en je kunt ook je voorkeur aangeven. (reu, teef, pup, oud, actief, rustig, etc. etc.)
Maar het kan ook zijn dat ze een hond terug krijgen in herplaatsing of dat een opvanggezin een hondje niet kan houden en dat ze snel opvang nodig hebben. Dat heb ik met de volgende opvanger, en met de vorige ook trouwens. Maar als je dan niet kunt ivm werk bijvoorbeeld is dat ook geen probleem. Iedere hond die je kunt opvangen is er een, en daar zijn ze blij mee.

Dank je voor je antwoord

[Brigitte30]

Bedankt allemaal voor het vertellen van jullie ervaringen.

[Johnny Jones]

De introductie is spannend, hoe reageert de hond op alles. Vaak durven ze in eerste instantie niet naar binnen te lopen. De reactie op mijn eigen honden en kat, plassen ze al je meubilair onder, lusten ze het eten en krijg ik de panacur naar binnen. En krijgen we het weer voor elkaar om ze in ons piepkleine badkamertje te douchen. Wil het lopen aan de riem een beetje etc. De ene hond ploft snel dolgelukkig op de bank en een ander houdt zich juist in het begin wat afzijdig.
De eerste dagen vind ik heel mooi en bijzonder om mee te maken. Maar heftig en chaos? Nee, gelukkig tot nu toe niet, maar dat kan natuurlijk nog wel eens komen.

[*Wolf*]

Ik bedacht me nog dat een hond zo uit het asiel uit het buitenland vaak ook erg vies is. Rani zat onder de teken en vlooien en viezigheid. Niet elke hond zal er van gediend zijn dat je ze direct wast of vertrouwen je genoeg dat je teken mag weghalen. Bij Rani duurde het een week voordat ze naar boven durfde te lopen naar de badkamer. En eenmaal in de badkamer wilde ze uit het raam springen om weg te komen.

Dat hangt denk ik volledig af van het asiel waar ze vandaan komen. Van mijn ongeveer tien opvangers/eigen honden uit het buitenland stonk er niet één en had er niet één vlooien toen ze aankwamen. Ze zagen er gewoon keurig verzorgd uit, netjes gekamd en alles. En ze kwamen uit verschillende asielen in zowel Oost- als Zuid-Europese landen.

[Johnny Jones]

Policy van de stichting waarvoor ik opvang, de honden eerst wassen. En dat wil je ook wel, want ze ruiken echt niet fris.
Er zitten rond de 500 honden in het asiel, vachtverzorging is alleen het hoognodige.

[hakunamatata]

Hier ook opvanggezin. Nu voor Straydogs Rescue Nederland, maar heb ook een opvanghond gehad van Dutchy Adoptions. Zelf heb ik op een aantal dingen gelet voordat ik gastgezin wilde zijn voor een stichting. Zo wilde ik wel echt achter de stichting staan wat betreft selecteren van honden, informatie die ze geven ook over gedrag en training en nazorg. Een stichting die niet heel groot is en ook plaatselijk wat doet. En ik heb bij beide stichtingen gekozen nadat ik al meerdere positieve verhalen had gehoord over de stichting. Kijk daar ook gewoon goed naar. Er zijn meer dan 200 stichtingen, dus er zitten genoeg goede en slechte bij en alles er tussenin. Waar je trouwens ook naar kan kijken is naar waar de honden vandaan komen. Zelf kies ik bewust niet voor honden uit zuid Europa omdat ik minder heb met het type honden (veel podenco's etc) en geen zin heb ik gedoe met de ziektes van daar. Ik heb dus alleen gekeken naar stichtingen met honden uit oost Europa.

Dutchy Adoptions vond ik een fijne stichting om voor op te vangen. Duidelijke communicatie en overleg met jou als opvanggezin. Het is een kleinere stichting en ik had een vast contactpersoon. Leuke honden die ze naar Nederland halen en de beschrijving klopt eigenlijk altijd. Alle medische kosten werden vergoed vanuit de stichting, voer betaalde ik zelf. Ze proberen echt goed te kijken naar juiste match tussen hond en nieuwe eigenaar. Klinkt als logisch, maar helaas lijkt bij sommige stichtingen het honden 'redden' belangrijker dan de manier waarop.
Voor Straydogs Rescue NL vang ik nu de derde hond op. Ook hierbij worden medische kosten vergoed door de stichting, voer betaal ik zelf. Communicatie proberen ze goed te doen maar ik ben er nog steeds niet achter bij wie ik moet zijn met welke vraag dus ik stel em gewoon altijd naar iemand en die stuurt me dan wel door. Leuke honden ook weer en ik sta achter alle info op hun website. Je krijgt bij deze stichting ook altijd een goed tuigje bij de opvanger, vind ik wel een dikke plus. Ze zijn erg duidelijk in hun info over veiligheid, ontsnappen, positief trainen etc. ook naar adoptanten.

Zelf was ik al langer gastgezin voor kittens dus al bekend met het verzorgen en weer laten gaan. Daar heb ik nooit moeite mee gehad. Als ik een goed gevoel heb bij de plaatsing en daarna positieve berichten hoor van het dier in diens nieuwe huis, dan word ik er enkel blij van. Dat is immers waar ik het voor doe. Het dier een kans geven op een fijnere toekomst en dat is dan gelukt. Ik heb eigenlijk nooit de neiging om een dier te houden, maar ik hecht me ook totaal niet snel en denk al snel dat het dier het bij een ander nóg fijner kan hebben. Welke hond hier kwam heb ik altijd zelf inspraak over gehad. Bij Dutchy Adoptions ging het volledig in overleg welke hond mij aansprak en welke zij dacht dat hier paste. Bij Straydogs heb ik aangegeven waar de hond aan moet voldoen en dan komen zij met een voorstel. Het wisselt per stichting hoe vaak honden kunnen komen en dus hoe lang je op de opvanger wacht tot die er is. De snelheid van plaatsing is ook wisselend. Zo heb ik nu Bodi in opvang, een onwijs leuke makkelijke hond en toch zit hij al vier maanden bij mij. Mijn vorige opvangers waren 2, 3 en 6 weken bij mij.

Hier komen honden trouwens gelijk in huis. Met mijn honden kon dat ook prima en dan was de hond gelijk binnen zodra die voor het eerst uit de reisbench kwam. Wandelen eerst altijd dubbel gezekerd. Alleen bij Bodi heb ik dat niet gedaan, maar hij was al twee jaar in NL. Alleen thuislaten begon ik altijd gelijk mee. Ik zorgde er wel voor dat ik niet of nauwelijks van huis hoefde de eerste dagen maar ik deed het wel. De tweede dag even naar de supermarkt bv. Gelijk een gewoonte van maken, dan is het iets wat er gewoon bij hoort. Het verschilde wel per hond hoe lang die alleen kon blijven, op wat voor manier en hoe snel het opbouwen ging. In het begin zet ik er dan ook een camera op, kan ik daarna terugkijken of de hond rustig was.

Ik kan vast nog veel meer vertellen, maar geloof dat ik nu redelijk heb genoemd hoe het hier gaat gebaseerd op wat hierboven al genoemd was. Als je nog vragen hebt dan stel ze gerust!

[Brigitte30]

Hier ook opvanggezin. Nu voor Straydogs Rescue Nederland, maar heb ook een opvanghond gehad van Dutchy Adoptions. Zelf heb ik op een aantal dingen gelet voordat ik gastgezin wilde zijn voor een stichting. Zo wilde ik wel echt achter de stichting staan wat betreft selecteren van honden, informatie die ze geven ook over gedrag en training en nazorg. Een stichting die niet heel groot is en ook plaatselijk wat doet. En ik heb bij beide stichtingen gekozen nadat ik al meerdere positieve verhalen had gehoord over de stichting. Kijk daar ook gewoon goed naar. Er zijn meer dan 200 stichtingen, dus er zitten genoeg goede en slechte bij en alles er tussenin. Waar je trouwens ook naar kan kijken is naar waar de honden vandaan komen. Zelf kies ik bewust niet voor honden uit zuid Europa omdat ik minder heb met het type honden (veel podenco's etc) en geen zin heb ik gedoe met de ziektes van daar. Ik heb dus alleen gekeken naar stichtingen met honden uit oost Europa.

Dutchy Adoptions vond ik een fijne stichting om voor op te vangen. Duidelijke communicatie en overleg met jou als opvanggezin. Het is een kleinere stichting en ik had een vast contactpersoon. Leuke honden die ze naar Nederland halen en de beschrijving klopt eigenlijk altijd. Alle medische kosten werden vergoed vanuit de stichting, voer betaalde ik zelf. Ze proberen echt goed te kijken naar juiste match tussen hond en nieuwe eigenaar. Klinkt als logisch, maar helaas lijkt bij sommige stichtingen het honden 'redden' belangrijker dan de manier waarop.
Voor Straydogs Rescue NL vang ik nu de derde hond op. Ook hierbij worden medische kosten vergoed door de stichting, voer betaal ik zelf. Communicatie proberen ze goed te doen maar ik ben er nog steeds niet achter bij wie ik moet zijn met welke vraag dus ik stel em gewoon altijd naar iemand en die stuurt me dan wel door. Leuke honden ook weer en ik sta achter alle info op hun website. Je krijgt bij deze stichting ook altijd een goed tuigje bij de opvanger, vind ik wel een dikke plus. Ze zijn erg duidelijk in hun info over veiligheid, ontsnappen, positief trainen etc. ook naar adoptanten.

Zelf was ik al langer gastgezin voor kittens dus al bekend met het verzorgen en weer laten gaan. Daar heb ik nooit moeite mee gehad. Als ik een goed gevoel heb bij de plaatsing en daarna positieve berichten hoor van het dier in diens nieuwe huis, dan word ik er enkel blij van. Dat is immers waar ik het voor doe. Het dier een kans geven op een fijnere toekomst en dat is dan gelukt. Ik heb eigenlijk nooit de neiging om een dier te houden, maar ik hecht me ook totaal niet snel en denk al snel dat het dier het bij een ander nóg fijner kan hebben. Welke hond hier kwam heb ik altijd zelf inspraak over gehad. Bij Dutchy Adoptions ging het volledig in overleg welke hond mij aansprak en welke zij dacht dat hier paste. Bij Straydogs heb ik aangegeven waar de hond aan moet voldoen en dan komen zij met een voorstel. Het wisselt per stichting hoe vaak honden kunnen komen en dus hoe lang je op de opvanger wacht tot die er is. De snelheid van plaatsing is ook wisselend. Zo heb ik nu Bodi in opvang, een onwijs leuke makkelijke hond en toch zit hij al vier maanden bij mij. Mijn vorige opvangers waren 2, 3 en 6 weken bij mij.

Hier komen honden trouwens gelijk in huis. Met mijn honden kon dat ook prima en dan was de hond gelijk binnen zodra die voor het eerst uit de reisbench kwam. Wandelen eerst altijd dubbel gezekerd. Alleen bij Bodi heb ik dat niet gedaan, maar hij was al twee jaar in NL. Alleen thuislaten begon ik altijd gelijk mee. Ik zorgde er wel voor dat ik niet of nauwelijks van huis hoefde de eerste dagen maar ik deed het wel. De tweede dag even naar de supermarkt bv. Gelijk een gewoonte van maken, dan is het iets wat er gewoon bij hoort. Het verschilde wel per hond hoe lang die alleen kon blijven, op wat voor manier en hoe snel het opbouwen ging. In het begin zet ik er dan ook een camera op, kan ik daarna terugkijken of de hond rustig was.

Ik kan vast nog veel meer vertellen, maar geloof dat ik nu redelijk heb genoemd hoe het hier gaat gebaseerd op wat hierboven al genoemd was. Als je nog vragen hebt dan stel ze gerust!

Dank je wel voor jouw ervaringen!

[Manuma]

Ik wil heel graag weer opvangen, ik vind het heel leuk maar na de laatste had ik even een pauze nodig.

De eerste hond kwam bij ons thuis, claimde de hele boel en gromde naar andere honden buiten. Ze kwam onder de teken bij ons en had waarschijnlijk vlak voor haar reis een pipet gekregen want de teken kropen letterlijk over de muren bij ons. Brrr! Ze bleek HD, artrose en spondylose te hebben. Ik dacht dat we voor eeuwig met haar zouden blijven zitten. Maar haar gedrag bleek spanning en het werd een heel relaxte hond en bleek ook nog dat mensen dolverliefd op haar foto waren geworden. Ze kwamen haar stralend met een nieuw tuig en riem ophalen, al kusjes gevend. Ik vond dat zó leuk om mee te maken.

Cody was erg angstig, een beetje een mafketel Ik was zo dol op hem, hij op mij en dat gebeurde snel. En hij bleef 10 maanden. Ik kon hem niet houden, dat was niet eerlijk geweest naar mijn vriend, waarmee hij echt niet op kon schieten. Wij werkten beide fulltime en de honden gaan met hem mee naar kantoor dus hij moest het meeste met hem omgaan en Cody had mij gekozen, verder was er niemand. Na 5 maanden is zo'n hond geen opvanghond meer, dan is het gewoon je eigen hond. Hij draait mee, past in je roedel, je gaat dan toch trainen, maakt grote stappen met zo'n hond. Ik vond het vreselijk dat hij wegging, ik kan er nog steeds om janken. Hij had geen betere baasjes kunnen treffen en ik ook niet, ook ik kreeg zoveel begrip.
Maar vreselijk. Ik voelde het alsof ik hem in de steek heb gelaten, de enige die hij zo vertrouwde. Maar zo blijkt maar weer hoe flexibel honden zijn, binnen een week was hij al dolverliefd op zijn nieuwe baasje

Uma was trouwens mijn eerste opvanghond. Ik wilde graag een tweede hond maar was bang dat het veel meer werk zou zijn dan één. Ik zocht iets van een stoere herder. Op het hondenforum stond een oproep voor hulp. Er was met spoed opvang nodig. Het maakte me niet zoveel uit welke hond zou komen. Eerst had ik Gypsy gekozen (nu Pippi van Frolic) maar die bleek nog niet gezond om te vliegen. Niarlah wel, of het goed was of zij kwam. Ja natuurlijk, maakt niet uit. Ze was wel wat verlegen. Ik vond haar zo vreselijk lelijk
Ik vond het heel bijzonder, een hond van het vliegveld halen. Dat wordt dan overhandigd in een krat op een vliegveldkar en dan zit er zo'n opgevouwen, schuddend hondje in. Dat krat mag je dan uitpakken als een cadeautje. Ze bleek echt heel erg angstig. Al gauw kreeg ze een andere naam en ze was echt twee handen op één buik met mijn stoere Husky. Ik heb haar voornamelijk gehouden om de klik met Manu. En ze had vanaf het eerste moment een klik met mijn vriend. Maar onze band heeft wel even geduurd.
Ik deed er 2,5 week over om te besluiten dat Uma bleef

Opvangen is zo leuk.
Ik doe trouwens niet zoveel anders zodra er een opvanger is. Ze slapen gewoon vrij in huis, ze mogen liggen waar ze willen. De eerste periode gaan ze vast aan mij en aan Manu. Die is zo stabiel en houdt de spanning uit de groep. Kennismaken gaat buiten tijdens een korte ronde, eerst lopen en thuis mogen ze snuffelen en even bepalen wat de grenzen zijn. Manu regelt dat vooral in zijn taaltje. Dan laten we de hond met rust.
De volgende dag gaan we gewoon momenten weg, we lopen gewoon de grote wandelingen, ik stop ze in bad en ze gaan mee in de auto. Even alles in één keer, even kijken hoe de hond reageert.

[Jackira]

Als alles hier weer een beetje rustig is en een beetje onder controle is wil ik denk ik eind volgend jaar ook wel weer opvangen. Maar daar gaat nog wel wat tijd overheen want Jack is nogal bewerkelijk en ik vind het belangrijk dat ik alle tijd heb om hem op te voeden en leuke dingen met hem te doen.

Shira is al heerlijk relaxed en daar kan ik mee lezen en schrijven. Ze is echt het soort hond die je als stabiele hond er bij nodig hebt als er opvangers zijn. Laila hangt heel erg aan mijn dochter en zij gaat w.s met dochter mee want zij koopt binnenkort een huis. Als Laila het daar naar haar zin heeft tenminste. Mocht blijken dat ze liever hier is dan blijft ze hier.

[veertje]

Ik ben ook opvanggezin (geweest) en heb vorig jaar 3 honden opgevangen voor Straydogs Rescue Nederland (dezelfde waar Hakunamatata voor opvangt). De eerste was een heel makkelijk en blij teefje van een jaar of 2. Ik had aangegeven 'makkelijk' te willen beginnen, omdat het mijn eerste opvanger zou worden. En omdat ik maar alleen ben en fulltime werk moest het geen probleemgeval zijn. Dat werd Sophie, een hondje dat bij een opvanger in Roemenië leefde en waar het karakter dus al een beetje bekend van was. Zij is 2 maanden bij me geweest en het vertrek viel me best zwaar. Maar dat was alleen die avond zelf. De dag daarna voelde het gewoon goed en kon ik me weer even helemaal alleen op Finn richten, ook wel weer fijn.
Dat duurde alleen niet lang, want nog geen week later kwam Daisy, een hondje dat al (kort) geadopteerd was geweest en dus al in Nederland woonde. Een heel ander type dan Sophie, maar ook daar vonden we wel onze draai mee. Daisy is ruim 3 maanden bij me gebleven en dat afscheid viel me al een stuk minder zwaar. Ik had ook minder een klik met haar, dus dat was wat makkelijker.
Toen had ik even een adempauze nodig en privétijd voor Finn. Dat duurde misschien een maand of anderhalf en toen kwam Mika Mika was eigenlijk een foutje. Ik zou een ander, kleiner hondje krijgen, maar vanwege een miscommunicatie hebben ze in Roemenië de verkeerde hond op transport gezet. Toen dus de vraag of ik dan deze andere hond wilde opvangen. Dat heeft me serieus even doen twijfelen, maar uiteindelijk gezegd dat het goed was. En daar was Mika en Mika wandelde met 4 poten tegelijk mijn hart binnen. Ik heb serieus overwogen haar te houden, maar het toch niet gedaan en nu heeft ze als Joia een super plek bij een forummer Dat afscheid was dus niet echt gemakkelijk te noemen

Nu heb ik even een opvangstop omdat ik mijn handen vol heb aan het opvoeden van Tess, maar wie weet komt er in de toekomst weer een opvanger.

Qua wassen, ik zou het gewoon meteen doen. Bij Sophie was ik nog wat voorzichtig, net in Nederland, lange reis gehad en dan bij een onbekend persoon en een vreemde hond in een huis zitten. Maar ja ze had vlooien, dus wel een pipet gegeven. En dan kan je niet meer wassen dus zat ik 2 weken met een smerige hond. Daisy hoefde niet in bad en Mika was zo smerig met overal los haar dat ik die na een paar uurtjes acclimatiseren onder de douche heb gezet. Ze liet het gelaten gebeuren en daarna waren we dikke vrienden
Het alleen zijn is even aftasten, maar ik heb het meteen gedaan. Ze kwamen op zaterdag en op maandag ging ik werken. Het was niet zoals ik het graag gezien had, maar het was niet anders en achteraf denk ik dat het niet eens heel verkeerd was. (Straat)honden hechten zich enorm snel aan iemand die aardig voor ze is en ik denk dat als ik langer gewacht had, ze zodanig aan me hingen dat alleen thuis blijven veel moeilijker was geworden. Wel had ik in het weekend al middels een camera bekeken wat ze deden als ik even weg was en zo kon ik inschatten of het beter was ze los te laten of in een bench te doen.
Qua opvoeding vond ik ze een stuk makkelijker dan een pup

Dus tot zover mijn ervaringen