Ineke schreef:Grappig dat jullie zeggen dat honden dat minder snel doen, ik zie bij de IJslanders zeer regelmatig opgetrokken lipjes en gerimpelde neuzen en dan is het ook niet ernstig.
Dat hangt erg van het ras af. Cleo is als halve huskie met god weet wat erdoor ook heel duidelijk. Die gromt, borstelt, loopt met de staart tussen de benen rond mensen te draaien, likt dan naar handen etc. Allemaal zonder dat ze ooit ontploft is. Ik heb wel eens gedacht dat daar wolvenbloed in zit omdat ze toch in de bergen van Andalusie geboren kan zijn en echt platvoeten heeft en allerlei hele pure gedragingen. Ik denk dat ze hus-podenco is maar niemand weet dat.
Als mijn andere hond Eva haar lippen zou optrekken en haar voorhoofd zou rimpelen is er veel meer aan de hand. Mijn vorige hond was een herderkruising. Die liet ook vrij weinig duidelijke taal zien en als die ooit haar lip optrok en serieus boos keek ging ze zeker de andere partij ook iets aandoen

Dapper was als bullenmiks helemaal dom wat oertaal betreft en die liet dus echt niks zien. Staart hoog en grommen was het wel. Ja, rijden en klimmen op honden kon hij ook goed. Verder stond hij als doorgefokt rassenproduct enorm ver van wolven af.
Jouw honden zijn ook heel oerachtig. Zij stammen veel minder ver af van honden die wel veel wolvenbloed hebben. In de regionen waar ze vandaan komen hebben altijd wolven gelopen en vooral in de begintijd is dat toch van invloed denk ik. Huskies hebben ook nog wel scheutjes wolf gekregen.