Je hebt 7 prachtige jaren gehad.
7 jaren waarin je optimaal hebt geleefd.
Je werd op je wenken bediend zoals je verdiende.
Eigenlijk had je nog veel langer hier moeten blijven maar ik kon je dit niet aan doen.
Het is goed zo.
Dag Zaas, Dag lieffie ♥
Het is allemaal heel snel gegaan.
Vorige week dinsdag wat hoesten en benauwd. Voorste luchtweg infectie dachten we.
We hadden een kuurtje mee gekregen waar het beter mee zou moeten gaan.
Maar helaas verbeterde hij niet.
Maandag terug en hebben we fotos genomen.
Op de fotos zagen we een massa in 1 long. Dit kon vocht zijn maar ook een tumor. Hij kreeg medicijnen mee en dan zouden we donderdag een controle foto maken.
Als het vocht zou zijn zou die plek weg moeten zijn als het een tumor was dan zou het niet verminderd zijn en zou hij ingeslapen moeten worden.
We konden ook naar oisterwijk om meteen meer zekerheid te krijgen maar Maandag vond ik dat te snel om al meteen afscheid te nemen.
Dinsdag had ik het wat laten bezinken en kon ik hem toch niet laten wachten.
We zijn middags naar Oisterwijk gegaan en daar waren ze vrij duidelijk.
Geld aan verder onderzoek zouden hun niet aanraden omdat het geen nut meer had.
Zij vonden dat hij nog wel door kon zo maar zij zagen een hond die kwispelde ik zag een sippe hond die ontspannen kwispelde puur uit gewoonte.
Thuis liep hij niet meer, hij at niet meer het was goed zo.
Als het nou iets was waar hij beter van kon worden had ik het best nog afgewacht maar dit werd niet meer beter. Sterker nog hij zou alleen maar slechter zijn geworden en dat had hij niet verdient.
Hij heeft tot hij in slaap is gevallen gekwispeld.
Het was dus heel moeilijk om de beslissing te nemen omdat hij nog vrolijke momenten had maar die momenten duurde nog geen 5 minuten en dan was hij helemaal kapot.
Hij haalde met lopen net het gras van de overkant en moest weer meteen naar binnen.
Daarbij was zijn hart ook nog eens vergroot. Sloeg 216 keer per minuut terwijl er maar 116 door kwamen in zijn poot.
Dan had hij ook nog eens een onregelmatige hartslag met een galop ritme.....
En dan zeiden ze in Oisterwijk nog dat zijn hart wel het minste probleem was.
Ik merk gewoon dat ik er vrede mee heb hoe het nu gegaan is.
Voel me enorm kut en ik mis hem enorm en dat zal nog wel erger worden ook met al die leuke workshops die ik nog had willen doen, wandelingen die we nog moesten maken.
Maar langer lijden kon ik hem niet aan doen. Dat had hij niet verdient.
sterkte
.
TARAK
