Daar is hij dan maar weer.....corrigeren en belonen.

[Terra]

In de opvoeding van onze beide hondjes hebben we geprobeerd positief gedrag buitensporig te belonen, net zolang en nog langer dat ze zien dat dat is wat we willen. Dit doen we door hoge stem, spelletjes, aaien, koekjes... Bij Terra werkt spelen met de bal ook als beloning, daar doet ze alles voor. En doordat zij het zo geweldig vindt, is Joep nu ook op de bal gericht, wel een positieve bijwerking (zo van als jij het zo geweldig leuk vindt, moet het haast wel geweldig zijn ofzo)

Negeren is een ander veel gebruikt middel hier, bij ongewenst gedrag. Soms geef ik liever geen aandacht dan negatieve aandacht, en vaak werkt dat.

Bij Terra minder nodig, maar bij Joep des te meer, blijkt het corrigeren. Dit doen wij door luide, lage stem, evt op de plaats zetten, maar bij Joep blijkt af en toe een tik ook wel nodig. Niet met de hand, en ook niet hard, maar soms gaat hij zo door in zijn dolle buien (en daar bedoel ik dan niet de gekke vijf minuten mee) dat hij anders niet bereikbaar is. Ik heb het voorheen altijd best wel afgekeurd, maar nu blijkt dat het soms helaas nodig is. En het werkt wel, hij luistert beter, maar zonder dat hij bang is ofzo. Gelukkig, want dat is ons doel natuurlijk echt niet.

Ik ben erg benieuwd hoe andere mensen dit aanpakken, misschien dat ik er nog wat van kan leren. Joep is gewoon echt een 'hand-full', een behoorlijk dominant kereltje met een eigen wil en absoluut weinig onder de indruk van wie dan ook. Geweldig lief en lachwekkend, maar de keerzijde is wel dat het moeilijk opvoeden is. Ik zou het liever allemaal met stem en belonen af kunnen maar we leven helaas niet (meer) in een utopie haha...

[little-wolf]

als ik corrigeer, is het met mijn stem met een harde boze foei of nee.
als ze echt niet luisteren, een greep in de nekvel en als ze het echt te bond maken dan een onhondse correctie.

belonen is ook met mijn stem die dan hoog en vrolijk is en wil ze nog wel es op de borst kloppen om vervolgens ff gek te doen.

[Senna1]

Naar mijn idee kan het één niet zonder het ander.
Ik geloof er niet in dat je alles, echt alles kan bereiken met je hond door alleen maar te belonen.

Ik ben een voorstander van fout gedrag proberen ombuigen in goed gedrag door middel van belonen maar soms gaat dat gewoon niet.
Belonen is een prima bekrachtiger als je hond doet wat je van hem verlangt en kan hem aansporen dit gedrag voort te zetten maar sommige eigen initiatieven van je hond moet je naar mijn idee corrigeren.

Wanneer Senna voor de zoveelste keer het bloemenperkje in de tuin onderste boven graaft zie ik geen optie om hem door middel van belonen daar vanaf te laten zien. Corrigeren ( door middel van stem ) is de enige optie die werkt en ook dat is tijdelijk.
Wanneer m'n hond niet direct naar binnen wil komen als ik hem roep dan ga ik niet corrigeren, dan ga ik proberen hem tot wat spoed te manen door middel van belonen en beloningen.
Ik kijk dus eerst of het door middel van belonen op te lossen is maar in sommige gevallen kan het gewoonweg niet en is corrigeren dus de andere optie.

Ik geloof ook niet dat het slecht is dat je hond af en toe even op z'n plaats gezet wordt door een correctie. Ik zit niet te wachten op doggen die met grote regelmaat de bewuste middelvinger naar me op steken omdat ze er toch vanuit gaan dat ze niet gecorrigeerd worden.

[little-wolf]

Wanneer m'n hond niet direct naar binnen wil komen als ik hem roep dan ga ik niet corrigeren, dan ga ik proberen hem tot wat spoed te manen door middel van belonen en beloningen.

idd. zoiets doe ik ook. als rochelle iemand ziet lopen als ze los is, wilt ze het liefst er naar toe.
dat wil ik niet hebben omdat niet iedereen daar van gediend is. en zeker met zo'n type hond zou dat nog wel es extra vervelend kunnen zijn.
ze is het al een end afgeleerd maar wil sosm toch ff niet lusiteren als ik haar bij me roep. dan ga ik maar gek doen en achterlijk hoog roepen. 9 van de 10 x werkt dat wel en als ze komt, wordt ze ten alle tijden beloond. hoewel je soms de neiging heb om ze de nek om te draaien

[Rataplan]

Obelix kom hier.............Obeliiiixxxxx kom hier.............Oh lekkere koekjes zeg staat hij weer kwispelend naast me
Maar serieus ik gebruik me stem voor belonen en straffen maken ze het echt bont (als het 1 keer per maand gebeurt is het veel) dan pak ik ze even aan de onderkant snuit en kijk indringend in de ogen.
De andere gevallen is een heel diep grommend "EN NOU GAUW" voldoende.

[starfleet]

Dus...hoe gebruik jij beloningen en correcties en hoever ga je daar in?

Toen het nopg een pup was heb ik al het gewenste gedrag beloond en al het ongewenste genegeerd behalve als:dat gedrag gevaar opleverde voor de hond en/of de omgeving.

Zulk gedrag heb ik gecorrigeerd door : zelfstraffing (boeken op scherp) zogenaamde zelfstraffing (plantenspuit voor snoertjes en kat keffen) en Uhuh of foei om een handeling direct te stoppen op afstand, bijvoorbeeld een stuk glas willen opeten.

Op dit moment beloon ik goed gedrag nog steeds (hierkomen, blijven etc.) keurig plastic en andere zaken komen brengen etc. Corrigeren een doodenkele keer met "Nee". Is om iets op dat moment te stoppen bijvoorbeeld een eendenkuiken willen pakken of de neus in een egel willen steken.

Ik doe het nu net als ik bij de kinderen deed. Gedrag stoppen en een alternatief aanbieden.
Bijvoorbeeld hond wil gaan graven in het gras "Nee" kom maar " hier graven, dat is leuk graven" Ik heb een heel gezeglijke hond dus het kwartje valt altijd snel. Ik denk dat het een week of vier geleden is dat ik voor het laatst "nee" heb gezegd. Ze heeft een heel sterke will to please.




Anne

[Tarz]

Als mijn honden gedrag vertonen wat ik echt niet wil zien, dan corrigeer ik. Dit doe ik door middel van een "Nee" (ze weten wat dit betekent) en als dat echt niet helpt en de ernst ervan is groot, dat grijp ik ze in hun nekvel. Dat laatste helpt bij Chaya niet (te veel vel) dus dan is het bij haar rug. Dit komt echter niet zo vaak voor en het is minder heftig dan het misschien klinkt.

Als ze iets goed doen wordt dit uiteraard beloont. Meestal met mijn stem en even leuk doen met ze. Ik werk liever niet te veel met brokjes, omdat ze daar dan de hele wandeling op gericht zijn.
Die brokjes gebruik ik meer om een bepaald gedrag aan te leren.

Wandelingen zijn bij mij vaak een beetje rommelig en chaotisch, vooral als het erg druk is met wandelaars en andere honden, maar het is mijn manier en we hebben het altijd hartstikke leuk

[majelle]

Corrigeren is bij mij gewoon een Nee zeggen, ik heb een hond die eigenlijk door iedere nitwit opgevoed kan worden, dramt niet door bedoel ik daarmee en hij wil het graag goed doen, echt een brave lieve sul.
Maar ook met Nee daar ben ik niet zo scheutig mee want je stem kan ook hard aankomen bij (over) gevoelige honden. Na dat nee geef ik hem een opdracht wat ie dan wel moet doen. Soms is dat alleen stoppen met waar die mee bezig is en dan gelijk weer braaf/belonen.

Ongewenst gedrag negeren en afleiden naar iets gewenst doe ik niet.
Bijv. hij vreet aan mijn tafel dan is het nee en dan geef ik hem even later iets anders om op te kauwen. Afleiden doe ik weer niet zonder te laten merken dat het voorgaande niet mag. Ik bedenk me wel dat dit geld voor volwassen honden, toen ze nog pup waren deed ik dit wel.
Dingen waar een verbod op geld worden niet in eens interessanter, althans dat is mijn ervaring hier.
Lichamelijke correties hoef ik nooit te doen bij mijn vorige boxer die wilde wel eens doordrammen dan gaf ik een brul en daarbij een knijpje in zijn zij. Maar dat zal ook maar een paar keer in zijn leven voorgekomen zijn.

Belonen is ff stoeien of aaien met een enthousiaste stem.

groetjes majelle

[astrid]

Kira is constant bezig om te proberen tot hoever ze kan gaan, dus die moet ik wel eens corrigeren. Die krijgt dus wel eens een schopje onder d'r billen. Niet hard hoor, maar wel zo dat ze gelijk weer weet wie de baas is.

Kali hoef ik vrijwel nooit te corrigeren, die is perfect opgevoed. (Niet door mij.) Ze luistert als de beste. Als het al nodig is dat ik ze corrigeer, is een stemverheffing voldoende.

[Reini]

Belonen is voor Vegas praten met hoge stem, iets lekkers of een speeltje weggooien. Aaien als beloning doe ik niet want knuffelen zie ik niet als een beloning en het maakt hem alleen maar opgewonden en alert. Er wordt dus alleen geknuffeld als we lekker rustig zitten.

Corrigeren doen wij niet. Eerlijk gezegd gewoon omdat we niet weten wat daarvoor de beste methode is. Met stem is hij helemaal niet te corrigeren, daar wordt hij alleen maar wilder van. We hebben hem eens in zijn nekvel gegrepen maar daar werd hij angstig van en dat is niet onze bedoeling. Deze methode passen we dus ook niet meer toe. We zijn nu eigenlijk op zoek naar een andere soort correctie want het monstertje heeft het wel nodig.

[Moos]

Ik probeer ook zoveel mogelijk goed gedrag te belonen. Bij Saar is dat eigenlijk genoeg; zij heeft heel weinig correctie nodig, ze wil ook ontzettend graag mij plezieren. Ik grap weleens dat ze (als ze niet een tikkeltje onzeker was) een prima blindengeleidenhond zou zijn
Bij Saar werkte als pupje ook negeren als een trein; dat hield ze op met wat ze aan het doen was, en kwam bij me staan met zo'n blik van "oke, baas, wat wil JIJ dan dat ik doe???"
Saar doet ook nooit iets om mij uit te testen, nooit. Ze doet alleen maar weleens iets wat niet mag omdat het haar iets oplevert; zoals paardenpoep eten, en toch met de sloffen gaan spelen. Een keertje "Nee" is dan ook genoeg om haar op te laten houden; zelfs met paardenpoep vreten.

Moos is een ander geval. Moos heeft voornamelijk een Will to please himself, en hij heeft dus wel soms een flinke correctie nodig. Af en toe een flinke brul, en ik heb hem als puber ook een 1 keer even in zijn nekvel gegrepen en flink pissig aangekeken; dat hielp.

Nu is hij bijna 3 en ik moet toegeven dat ik me niet eens meer kan herinneren wanneer ik hem voor het laatst flink gecorigeerd heb, dus eigenlijk heeft hij dat schijnbaar ook niet meer nodig.

Het hangt hier dus ook heel erg van de hond af. Zou ik Saar corrigeren zoals ik dat met Moos doe dan zou ik met die ene handeling onze hele band volkomen verprutsen.
Zou ik Moos vroeger aangepakt hebben zoals ik dat met Saar doe dan had hij binnen een week overal lak aan gehad, en was onze relatie ook in het honderd gelopen.

[Baily]

Ik beloon goed gedrag, en probeer zelf voldoende duidelijk te zijn naar de hond wat ik van hem/haar wil.

Corrigeren doe ik met stem, in de vorm van "nee", en daarbij pas ik de toon aan bij het voorval. Maar eigenlijk hoef ik nooit echt boos te worden. maar wel zelfverzekerd overkomen, zodat ze weten dat het ernst is.

Ik wil ongewenst gedrag het liefst ombuigen naar gewenst gedrag. Dus als Dino hier weer blaft naar de konijnen, wat dus heel moeilijk af te leren is, wordt ik niet boos, maar roep hem bij me en hou zijn aandacht vast. Vaak voorkom ik het blaffen door met hem te spelen, zodat hij afgeleid is. Dat is voor mij de prettigste manier om met de honden om te gaan.Als ik hem echt hard zou corrigeren is het vertrouwen snel weg, door zijn verleden kan dat gewoon niet. Bovendien blijft het dan een stressbal bij de konijnen ook al blaft hij niet. Dan kan hij zijn stress over de konijnen helemaal niet meer kwijt en dat wil ik niet. Dus ik leid hem af en het is ook opgelost. Hij is dan niet gestresst meer.

Negeren doe ik ook wel. Vaak wordt er dan gedacht dat je dan maar net doet of dat gedrag niet bestaat. Maar dat is dus niet negeren in mijn ogen. Ik weet wel degelijk dat dat ongewenste gedrag er is alleen levert het de hond niks op, soms levert het zelfs iets minder prettigs op. Zoals in het topic als er een hond tegen me aan botst, wat Buck enkele keren deed toen hij een maand of tien was, toen hij erg uit ging proberen. Dan zorg ik wel dat hij er meer last van heeft dan ikzelf.

Echt fysiek corrigeren wil ik niet, ik weet niet of ik dat goed zou kunnen maar ik heb er gewoon geen zin in. Ik word er zelf erg chagarijnig van en ik kan ook heel goed zonder terwijl ik toch echt ook niet allemaal makkelijke honden heb.

[linlin]

belonen gebeurt eigenlijk de hele dag door. aandacht geven, ze aaien, tegen ze aanbabbelen, spelletjes spelen.

corrigeren met de stem meestal voor kleine vergrijpjes, zoals erg lang gillen bij de deur. het is dan dus eigenlijk een bevel dat je uitdeelt. 'hou je kop!' is een beroemde hier. of 'ahum' als je ze op jatten betrapt.

fysieke correcties zijn eigenlijk alleen voor boeboe weggelegd. die kan soms zo megalomaan vervelend doen (andere reutjes!) dat hij onbereikbaar is voor verbale correctie en je hem flinke zet moet geven om zijn aandacht te trekken. of handje om de neus en 'nee!' roepen.

negeren is ook correctie. ik zei het vandaag al ergens. doe ik ook aan bij boeboe. niet bij ursula, die reageert er niet op.

bij knokpartijtjes krijgt hij soms echt een stevige pets als hij zich vastgebeten heeft in een andere hond. dat is het grootste exces dat hier plaatsvindt.

[linlin]

belonen gebeurt eigenlijk de hele dag door. aandacht geven, ze aaien, tegen ze aanbabbelen, spelletjes spelen.

Vind je niet dat constant babbelen en spelen de kracht van een echte beloning (voor goed gedrag) vermindert?

ehhh........ misschien heb ik het begrip 'belonen' iets te ruim gedefinieerd, en 'positieve aandacht' erbij inbegrepen.

want we prijzen de mormels ook nog 'ns extra de hemel in als ze iets wel erg braafs doen. maar dan toch. even aardig doen ter beloning lijkt mij niet aan erosie onderhevig. het effect blijft namelijk.

[Mama Sanneke]

Ik merk dat Luka niet zoveel heeft aan een aai over zijn bol
als ie het goed doet, of je bent flink zeggen.
Dan kijkt hij alleen maar dwaas.
Een snoepje doet hem meer.
Ik heb het zelf meer moeilijk met het "op het juiste moment" belonen.
Belonen vind ik wel belangrijk.
Maar als ie echt is afgeleidt door een andere hond die dichtbij is,
dan mag ik hem met een saucisse voor zijn neus hangen dan is ie helemaal weg.
Aandacht voor de baas vind ik belangrijk, daar hang zoveel van af.

[linlin]

In den ouden garde zegt men nog weleens dat je een hond "stomp" kunt maken door er teveel mee bezig te zijn en tegen ge babbelen. Vandaar dat ik het vroeg.

Ik ben het er zelf wel mee eens maar ben niet bereid om ze te gaan negeren. Dan maar stomp.

ik ben ook niet de hele dag met ze bezig, maar ik babbel wel veel tegen ze an. ze blijven overigens wel alert. ik bespeur geen 'daar heb je die huisparkiet van een lin weer, laat d'r maar lullen'-houding bij de mormels.

[Golden Stanley]

Een negatieve prikkel wordt gecorrigeerd op bars NEE en gelijk omgezet in een commando met een positieve bekrachtiger. En dat is veelal op stem, maar bv. bij het passeren van 'moeilijke honden' levert het als eindresultaat wat lekkers op. Na het passeren volgen gelijk een reeks commando's als 'zit', down en dat beloon ik altijd op stem. Bij te hard trekken is meestal een 'Heee, naast!' voldoende en anders is een lichte riemcorrectie voldoende. Als ze los lopen en andere honden tegenkomen, is een hoge stem vaak voldoende om ze mee op te laten lopen. Zo niet dan schreeuw ik bars 'Heeeeeeeel gauw....!' en dan komen ze vaak ook wel heel gauw.
Slaan, schoppen, teveel harde riemcorrecties en in nekvel pakken en op de grond kwakken komt hier niet voor. Ben geen voorstander van zo'n aanpak, omdat het overwicht wat dan wordt getoond gebaseerd is op angst en dat wil ik niet.

[bram en thijs]

Belonen is een "gewoonte" voor bepaalde dingen. Nog steeds kan ik ze op stem belonen om dingen die ik hen als pup heb gebracht, omdat ik graag wil dat ze blijven onthouden dat ze goed bezig zijn. Het is voor mij vanzelfsprekend om na een correctie te belonen: Bram loopt rottig achteruit te trappen (mag niet vanwege schouder) dus ingrijpen en op stem belonen als hij stopt. Negeren doe ik niet zo vaak aan, zelden eigenlijk. Dit wil ook weer niet zeggen dat ik hele dagen tegen ze aan lul, we hebben onze eigen manier gevonden om door het leven te hobbelen en zijn daar met zijn allen tevreden over omdat het voor ons werkt.

Ik geloof meer in het je honden laten weten wat je wil dan als een "stomme" rond te lopen, wat aan zo'n riem te sjorren of plotseling in een geïrriteerd geschreeuw uit te barsten. Ik heb ook niet het idee dat de jongens hierdoor afstompen.

[Moos]

Ben geen voorstander van zo'n aanpak, omdat het overwicht wat dan wordt getoond gebaseerd is op angst en dat wil ik niet.

Ik doe dat dus ook heel weinig. Maar die ene keer dat ik Moos wel in zijn nekvel heb gegrepen vond ik het niet geheel overbodig. Voorderest heb ik hem nooit fysiek gecorigeerd. Wel regelmatig een flinke brul gegeven, dat wel.

Moos was als pup bij vlagen een heel pittig ding (en heel soms nog wel, alhoewel het over het algemeen een behoorlijke doedel is), en toen hij een maand of 6 was, en ik hem afdroogde begon hij opeens naar me te grommen. Diep vanuit de keel. En tja, dat pik ik toch echt niet, dus dat was 1 keer in zijn nekvel grijpen. Hij heeft daarna ook nooit meer tegen me gegromd.
Hij reageerde toen ook niet angstig, ik schudde ook niet, ik greep hem gewoon even bij zijn overtollig vel. Hij bleef gewoon staan, niks piepen, of bang reageren.
Maar hij wist daarna wel dat er dus niet tegen het baasje gegromd wordt tijdens dagelijkse noodzakelijke handelingen.

[Annet]

Corrigeren doe ik voornamelijk met de stem. Of heel soms, in de echt 'stoute' gevallen met een tik of schopje tegen het lijf of door de hond bij zijn nekvel te pakken. Maar dat komt eigenlijk nauwelijks voor. De enige keer dat ik mijn hond vol op zijn snuit heb geslagen, was toen hij mij naar mijn gezicht vloog en zijn kaken vlak voor m'n neus op elkaar klapten. Dat heeft hij ook nooit weer gedaan.

Belonen doe ik bij elk opgevolgd commando. Met de stem en heel soms neem ik een handvol brokjes mee tijdens de wandeling of de fietstocht. Aaien doe ik als ze bij me komen, maar dat zie ik eigenlijk niet als belonen. Echt spelen lukt me niet met 2 honden.

[Terra]

Slaan, schoppen, teveel harde riemcorrecties en in nekvel pakken en op de grond kwakken komt hier niet voor. Ben geen voorstander van zo'n aanpak, omdat het overwicht wat dan wordt getoond gebaseerd is op angst en dat wil ik niet.

Ik ben het gedeeltelijk met je eens, voor de komst van Joep was ik het helemaal met je eens geweest. Als we dat bij Terra hadden gedaan, dan was het resultaat inderdaad een op angst gebaseerd overwicht geweest. Terra doet het prima met verbale correcties en beloning. Maar Joep is een ander verhaal. Bij Joep is het resultaat van lichamelijk ingrijpen geen angst, meer een herwonnen respect. Ik kan het niet beter uitleggen. Ik doe wat ik kan om het te voorkomen; belonen, gedrag ombuigen, negeren... Maar ja...

Hij is gewoon niet zo gauw onder de indruk van stem, en bij sommige gedragingen vind ik het toch wel heel erg belangrijk om hem te laten merken dat ik dat niet wil. Bijvoorbeeld onze kat opjagen en bijten, dat mag hij gewoon niet. De ene kat komt voor zichzelf op, de ander niet. Als Joep dan doorgaat terwijl ik corrigeer, dan zorg ik dat hij de boodschap wel doorkrijgt. Als hij dan braaf is, beloon ik ook weer, en is het goed.

Verder is het bij ons thuis echt wel gewoon gezellig en gemoedelijk hoor Zo op schrift klinkt het zo dramatisch, dat is het echt niet.

[Takkie]

Laatst was ik met Joy aan het oefenen met het "hier komen".
Mevrouw luisterd op het moment bijna nergens meer na, terwijl ze het eerder altijd keurig deed en donders goed weet wat de bedoeling is.

Ik had dus al twee keer het commando : Kom hier! gegeven. Tralalala..! Joy ziet me en hoort me wel, maar ze had geen zin om te komen.

"Joy, kíjk eens!" (ik houd een koekje in de lucht) werkte ook niet.

Ze kwam elke keer wel voorbij sjeesen en toen heb ik mijn auto sleutels naar haar gegooid (niet raak hoor) :sst:
Ze schrok er wel van en kwam gelijk bij mij. Toen heb ik haar heel goed beloond. Nu doet ze het niet meer en komt gelijk als ik haar roep.

Is dit slecht of niet?

Meestal is een laag gebrom: "Denk eraan hoor!" voldoende.

Ik vind dat als op sommige momenten als je echt in de gaten hebt dat je hond een loopje met je neemt, je best een keer streng mag optreden.

[starfleet]

Zulk gedrag heb ik gecorrigeerd door : zelfstraffing (boeken op scherp) zogenaamde zelfstraffing (plantenspuit voor snoertjes en kat keffen)

Dat had ik al eens eerder gelezen. Wat bedoel je daar eigenlijk precies mee, boeken op scherp?

Een heel aantal dunne boeken zo neerzetten/rangschikken dat die geheid met donderend geraas gaan vallen als er aan een aantrekkelijk boek in de boekenkast gerukt wordt. Dus niet de Bijbel of de encyclopedie. op scherp stellen.

Het was een voorbeeld, ik heb het een keer gedaan, flink getroost toen ze was geschrokken "Oh was jij zo geschrokken arm zieleke van me".

De boeken waren zeer aantrekkelijk toen ze een pup was, maar daarna niet meer. Ik heb zo weinig mogelijk "nee" gebruikt toen ze een pup was, dat wilde ik bewaren voor echt erge dingen

Het komt erop neer dat ze iets willen pakken en dat er met donderend geraas iets valt wat geen schade kan berokkenen, maar wel het beoogde schrikeffect heeft. Hetzelfde als een lawaaiblik maar dan bediend door de hond zelf.

Anne

[laeken]

Ik kan hier geen antwoord op geven. Harde vervelende honden corrigeer ik op een manier dat het doorkomt, wat dat dan ook mogen zijn. Zachte lieve honden corrigeer ik nooit want die hebben dat niet nodig.
Wuilus kon meestal met een NEE! toe, maar soms moest ze een kleine tik met mijn achterkant hand tegen haar snoet als ze ondanks nee toch op tafel bleef klooien als ik at. Net als een andere hond haar in haar gezicht zou happen als ze aan zijn voerbak bleef komen ondanks waarschuwingen.

Slaan in de zin van echt klappen heb ik nog nooit gedaan, een hollewipper wel zo nu en dan. Als ze bv uitviel en ik werd er gek van dan gaf ik haar een hollewippertje zodat ze even afgeleid was. Klein duwtje met mijn schoen tegen haar bil.

Dapper en Cleo corrigeer ik door Dapper een brul te geven evt met een ruk aan de riem als hij helemaal opgaat in grommen of met zijn poten krabben in een plantenbak. Cleo corrigeer ik nooit, hooguit verbaal of met een duw als ze op me wil liggen op de bank of aan mijn eten zit. Verder heeft ze fysiek niks nodig


Verder corrigeer ik nooit op trucjes als zit en volg ed. Dat werkt het beste met alleen belonen denk ik. Als Wuilus niet af ging dan zei ik het doordringender en dan deed ze het altijd. Deed ze het dan nog niet (jaren geleden) dan liet ik haar in de steek door weg te gaan of probeerde ik het met een koekje en dan liet ik het haar 30 keer doen als straf

[Rossi]

Corrigeren met harde stem "ROSSI FOEI" doe ik bij vermeend uitwerpselen eten.

Verder probeer ik z'n aandacht vast te houden met positief belonen.
Rossi is wel gevoelig voor leuke spelletjes tijdens het wandelen.
Wat gehoorzaamheid tussen door, maakt hem alerter.

[Amaranthas]

ik werk over het algemeen met alleen maar belonen. Dit moet ik echt bij beide dames doen. Ailena heeft er een handje van om weg te lopen, als ik dan kwaad ga worden omdat ze niet meteen komt, dan komt ze helemaal niet meer, en is ze het op wondrbaarlijke wijze ook opeens afgeleerd om te komen.
Zelfde geld als ze iets hebben gedaan wat niet mag. Ik zeg dan met een lage boze stem "nee" of "foei" en dan is de clue wel duidelijk.
Goed gedrag moet ik echt belonen, anders weten ze de volgende keer opeens niet meer hoe het ging.....

[yamie]

ik kan heel uitbundig belonen... maar kan ook vrij hard corrigeren... ja niet schoppen en buitensporige klappen geven, maar ze krijgen hier best eens een tik ja.... ze mogen hier best een hoop, zijn best verwend maar weten ook dondersgoed wanneer ze te ver gaan, maar mijn correcties zijn wel alleen voor de honden die ook weten waarvoor ze gecorrigeerd worden, met puppen en jonge honden is het veelal gebasseerd op sneller en slimmer zijn en veelvuldig belonen... belonen kan bestaan uit prijzende woorden, hoge stem, maar ook uit kaas, worst, koekje, enz enz... en uiteraard hier ook wel eens achter uit mijn strot...

[Jay1978]

Het ligt ook erg aan de hond hoe ik corrigeer en beloon.
Ik moest er aan het begin echt even aan wennen met Dazzle, die erg snel angstig is, en een totaal andere benadering nodig heeft als bij mijn beagles.
Dazzle heeft qua correctie aan een flinke nee voldoende, als hij gedrag vertoont wat echt niet kan is mijn correctie in de manier van pakken en aanlijnen en weggaan.
Qua beloning is heel opgewekt doen voor hem genoeg, hij wil graag iets "goed" doen en dat werkt goed.
Belonen met snoep doe ik eigenlijk alleen als ik echt iets wil bereiken, bv de eerste stapjes in een bench, als ik hem iets wil leren dus.
Slaan en dergelijke is echt uit den boze bij hem.

[Joyce]

Ik beloon met snoepjes, balletje of stem. Aandacht vragen negeer ik en zelfbelonend gedrag corrigeer ik met een 'nee' of als ik weet dat de 'nee' niet gaat helpen een time-out. Dat kan betekenen dat ze of eventjes aan de riem moeten of eventjes alleen in de keuken zitten. Ik heb eigenlijk vrij weinig regels en corrigeer dus ook weinig, dus als ik al een keer corrigeer dan zijn ze allevier altijd erg onder de indruk. Als Molli een keer weer stijf van de stress staat omdat een andere hond te dichtbij komt dan leg ik een hand op haar zij en geef ik het commando let op. Echt fysiek corrigeren zou ik nooit doen, het past gewoon niet bij me en ik zou me er niet goed bij voelen. Al m'n honden heb ik op latere leeftijd gekregen en hun vertrouwen heb ik langzaam moeten winnen en dat vertrouwen is me veel te dierbaar om te verpesten met een verkeerde fysieke correctie.

[Dorien]

Ik geef Shanu beloningen door blij te doen, gek met haar te gaan spelen, of (en dat werkt veruit het beste) koekjes te geven. Hoe meer frolic, hoe beter. Daar doet ze werkelijk alles voor.
Ik ben haar nu ook aan het trainen om andere honden zoveel mogelijk te negeren, omdat ze de neiging heeft wat bangere honden op te jagen.
Nu loop ik dus elke keer met zakken vol frolics en elke keer als we een hond tegen komen stop ik haar vol. Ik merk ontzettend snel resultaat, want ik hoef alleen maar "kijk eens" te zeggen en ze staat al naast me.
Corrigeren doe ik alleen als ze te ver gaat in haar "spel" met andere honden. Dan gooi ik mijn sleutels naar haar toe. Ik mik dan vlak voor haar, of op haar achterkant en meestal heeft dat wel het effect dat ze uit haar klierige doen is en weer bereikbaar voor mij is.