De ellende van de situatie is volgens mij dat je eigenlijk alle reuen wilt ontlopen, maar in de praktijk komt het erop neer dat je inmiddels alle honden angstvallig vermijdt. Maar hij kan toch wel met teven en gecastreerde reuen? Of ook niet altijd?MARC_S schreef:Ik vraag me iets af, stel je hond vecht regelmatig, zodanig dat je hem gaat verbieden met bv andere reuen om te gaan, hoe weet je dan na een aantal jaar hoe het nu is?
Dapper vecht met andere reuen die stoer doen. Ik wil geen ruzie dus ontloop alle reuen ten koste van Cleo helaas. Nu heeft hij al jaren geen vrij contact meer en ik heb geen idee hoe hij reageertAan de riem is hij agressief maar dat zegt me weinig. Eerder, toen hij wel los liep ging het nl ook wel eens goed. Dan draaide hij wel om een reu heen maar dan konden we hem wegtrekken als we dat zagen. Ook liep hij wel eens als een gek door het bos waarbij hij alle reuen negeerde en lekker met Cleo bezig was.
Sindsdien en ook wel eens daarvoor is hij naar gaan vechten met bepaalde reuen.
Nu mag hij nooit meer los van ons maar eigenlijk vraag ik me af wat er gebeurd als hij wel weer los mag.
Precies dit heb ik met Wuilus ook gehad. Zij vocht met teven en dat deed ze zo regelmatig dat ik maar gewoon besloten had nooit meer een teef te laten naderen. Daardoor wist ik na een paar jaar helemaal niet meer hoe ze los zou reageren op een teef.
Hoe doen jullie dat en hoe weet je of je trainen en afleren dan zin heeft gehad? Kan moeilijk gewoon lekker gaan uittesten op andermans honden
Dapper kan bv erg leuk met teven, maar ook dat laten we niet toe uit angst dat er een andere reu bij komt. Honden die spelen en los zijn lokken toch andere mensen uit hun honden al vanaf afstand erop los te laten.
Cleo speelt wel overigens, dan gaan we alleen met haar naar het park
Doordat ik hem nu zo ontzettend gefrustreerd bij honden weg aan het houden ben is hij in mijn fantasie tot een monster geworden die elke reu zonder aanleiding zal grijpen. Dat terwijl we eerder met hem naar het strand gingen en hem lekker in het bos lieten rennen. Ik weet niet hoe ik dat weer aandurf ooit en ik gun het hem wel. Dat is best een dilemma en ik weet zeker dat er meer mensen zijn met dit probleem.
Eline zei het geloof ik al, als je iets wilt veranderen en hem weer om wilt laten gaan met andere honden, stap je wel van je methode van negeren af. Daarna, als het nodig zou zijn, weer teruggaan naar die methode is misschien lastig.
Maar aan de andere kant ben ik erg voor proberen wat er van te maken valt, vooral omdat de gemiddelde hond er toch wel enorm van geniet om te kunnen spelen met bevriende of zelfs vreemde honden. Bovendien is het gewoon lekker als je een beetje in kan schatten met welke honden het wel en met welke het niet goed gaat, en daar kom je met vermijden nooit achter. Mijn ervaring is ook dat je meteen een stuk relaxter loopt als je weet dat het prima gaat met de hond die je tegemoet komt en dat je tegelijkertijd wel even op moet letten waar die risico-hond in de verte heen loopt zodat je op tijd kan aanlijnen. Mijn ervaring is ook dat als je beredeneerde risico's neemt en het pakt goed uit, dat je een stuk zekerder wordt van jezelf en van je hond. Dat straal je uit naar je hond, en dat heeft ook weer een positief effect.
Ik heb ergens natuurlijk makkelijk praten met een ielig hondje dat nog nooit heeft doorgebeten (en ik heb flink wat andere honden zorgvuldig gecontroleerd op eventuele wondjes
), maar het principe is toch een beetje hetzelfde. Lilo en Dapper zijn allebei asociale honden. Als ze een hond niet motten, niks heel scala aan waarschuwende lichaamstaal, hup meteen die tanden erin. Dat krijg je er nooit helemaal uit, vrees ik. Maar volgens mij kan je het wel enigszins onder controle krijgen op een manier die ook voor de hond prettig is. Ik zou met Dapper heel voorzichtig beginnen met een afgezet veld en een grote, stoere maar conflictvermijdende speelse teef, en dan opbouwen naar gecastreerde reuen van hetzelfde formaat en karakter, en vervolgens naar kleinere fellere teven enzovoorts. Zorgen dat hij *vrienden* maakt, die hij af en toe ziet. Ook al kom je uiteindelijk niks verder dan een handjevol honden waarmee hij zo nu en dan in een veilige omgeving helemaal uit zijn dak kan gaan, dan heb je bereikt dat je een vrolijker hondje hebt, waar je effe heerlijk zorgeloos van kan genieten als hij heerlijk zorgeloos aan het genieten is.
Een ander ding wat ik me bedacht: reuen worden meen ik naarmate ze wat ouder worden toch vaak wat milder omdat de testosteronproductie iets afneemt. Ik weet niet precies hoe oud Dapper nu is? Maar het zou dus best wel eens kunnen dat met intensief trainen dat op een gegeven ogenblik ook een rol gaat spelen.
In elk geval sterkte en succes!
, en zou ze niet zo goed onder appèl staan dan zou het ook met haar steeds moeilijker worden om haar zomaar los te laten.
en zijn gedrag naar reuen is niet veranderd
maar als ik een hond tref die niets doet klapt hij er wel bovenop ook zonder schade en zo gaat het nu zo'n 4 jaar :N: 
maar het mooiste is natuurlijk als je ze alle 3 tegelijk mee kan nemen en dat zal hier ook genoeg gebeuren 
