Het grote hysterische terriertopic.

[Roompie]

Room gilt bij 3 dingen.. als ik de bal pak, als ik de lijn pak en als ik haar etensbakje pak Bij de lijn kan ik haar nu wel wat rustiger krijgen maar bal en eten.. pff

[lieke]

Ik moet zeggen dat het hier an sich wel meevalt, maar er zijn wel een paar puntjes inderdaad....

Sacha, inmiddels 13 jaar oud kan niet geduldig wachten op haar eten. Gewoon NIET. We hebben alles geprobeerd, maar ze blijft om je heen springen met van die kreun geluidjes. Ik heb het opgegeven, het is bloedirritant, maar het is niet anders. Ze heeft overigens absoluut geen voernijd, dit hoort gewoon zo. Toen ze nog jonger was, had ze wel meer hysterische dingen. Zo kon ze op stal gerust een half uur lang, in haar eentje rondjes rennen om de schuur . Achter elkaar, niet te stoppen was ze dan. Er waren dagen dat we echt van 9 tot 4 op stap waren en dan sliep ze geen minuut, maar zodra we thuis kwamen werd er speelgoed gepakt en moest er gespeeld worden. Die gekheid is er nu wel uit.

Chester is van het namopperen. Hij heeft altijd het laatste woord. Het wordt steeds een beetje zachter, maar hij moet en zal het laatste geluid maken. Verder is Ches niet zo hysterisch, eerder het tegendeel.

Daar hoef je geen terrier voor te hebben, hoor. Lyndie wordt ook hysterisch als ik de etensbakken pak. En houdt ook haar smoel niet dicht.
Namopperen is ze ook een ster in. Vooral bij de laatste wandeling 's avonds (mevrouw wil dan het liefst verder pitten en NIET wandelen). Loopt ze binnensbeks te mopperen, want luidkeelse protesten sta ik niet toe.

En Kyra was bij het flyballen altijd hysterisch aan het gillen, vooral als een ander aan de beurt was. Werd ze pisnijdig van: andere honden aan háár flyballmachine.

Dus mijn lieve zoete welopgevoede herders hebben ook terriertrekjes.

[Saschesfloor]

Ik moet zeggen dat het hier an sich wel meevalt, maar er zijn wel een paar puntjes inderdaad....

Sacha, inmiddels 13 jaar oud kan niet geduldig wachten op haar eten. Gewoon NIET. We hebben alles geprobeerd, maar ze blijft om je heen springen met van die kreun geluidjes. Ik heb het opgegeven, het is bloedirritant, maar het is niet anders. Ze heeft overigens absoluut geen voernijd, dit hoort gewoon zo. Toen ze nog jonger was, had ze wel meer hysterische dingen. Zo kon ze op stal gerust een half uur lang, in haar eentje rondjes rennen om de schuur . Achter elkaar, niet te stoppen was ze dan. Er waren dagen dat we echt van 9 tot 4 op stap waren en dan sliep ze geen minuut, maar zodra we thuis kwamen werd er speelgoed gepakt en moest er gespeeld worden. Die gekheid is er nu wel uit.

Chester is van het namopperen. Hij heeft altijd het laatste woord. Het wordt steeds een beetje zachter, maar hij moet en zal het laatste geluid maken. Verder is Ches niet zo hysterisch, eerder het tegendeel.

Daar hoef je geen terrier voor te hebben, hoor. Lyndie wordt ook hysterisch als ik de etensbakken pak. En houdt ook haar smoel niet dicht.
Namopperen is ze ook een ster in. Vooral bij de laatste wandeling 's avonds (mevrouw wil dan het liefst verder pitten en NIET wandelen). Loopt ze binnensbeks te mopperen, want luidkeelse protesten sta ik niet toe.

En Kyra was bij het flyballen altijd hysterisch aan het gillen, vooral als een ander aan de beurt was. Werd ze pisnijdig van: andere honden aan háár flyballmachine.

Dus mijn lieve zoete welopgevoede herders hebben ook terriertrekjes.

Nog even en je loopt ook met een terrier Mijn schatjes zijn ook lief, zoet en niet te vergeten welopgevoed Penny heeft daarnaast ook herdertrekjes, ze valt soms aan van achter en ik heb geleerd dat alle herders dat doen

[M@scha]

heel herkenbaar. check trouwens even of hij niet zelf die bal/flos/whatever onder de kast/bank/etc gooit om vervolgens te gaan hyperen.. dat gebeurt hier wel...

ook het weglopen, nabrommen en met een hééél grote zucht gaan zitten met de rug naar je toe maar hun ooghoek nét zo dat ze je in de gaten kunnen houden of je niet toch toevallig hun grootste wens uit gaat laten komen...

sammy gaat ook zingen als het eten opgediend wordt voor de honden... erg gezellig.. maar niet om 5.30 in de ochtend

héérlijk!

[KKiara]

Ik herken het ook ja, met mijn kruising terrier from hell (jack x york x malthezer). Maar ik kan het wel waarderen, vind het heerlijk dat eigenwijze. Mevrouw moet altijd het laatste woord hebben, als we gaan wandelen laat ze dan ook even luid en duidelijk merken aan de hele buurt dat de prinses weer het huis heeft verlaten. Als ik haar dan zeg stil te zijn, is ze stil, kijkt ze me aan om vervolgens heel eigenwijs een keer heel hard te blaffen(als ze een middelvinger had zou ze hem opsteken). Vervolgens kijkt ze me echt zo aan alsof ze wil zeggen...LEKKER PUH. Mocht ik als reactie hier nog iets op zeggen, doet ze precies hetzelfde. Daarnaast is ook het bal verhaal bekend. Wat ze daarnaast ook wel eens wil doen is de bank als turntoestel gebruiken. Als er iemand binnenkomt is ze zo blij en hysterisch, dat ze heeeeeel toevallig met een mega aanloop zo over de bank heen holt om vervolgens heel onschuldig te kijken.

Moet zeggen dat ik er achteraf meestal hard om kan lachen

[Jacksel]

Ik geloof dat een aantal forummers wel eens Jameys begroeting van bekenden heeft meegemaakt

Daarnaast doet zij niet aan loslaten van balletjes, en als het balletje dan dus uit je bek gewrongen wordt, komt er een heel nijdige snauw uit dat bekkie. Ben je niet snel genoeg weg, dan heeft ze de bal alweer te pakken ook.

[Veronique & Kyra]

ook het weglopen, nabrommen en met een hééél grote zucht gaan zitten met de rug naar je toe maar hun ooghoek nét zo dat ze je in de gaten kunnen houden of je niet toch toevallig hun grootste wens uit gaat laten komen...

Haha, en als ik dan roep dan weigert ze me ook aan te kijken hè. Zó beledigd is ze dan, dan zit ze echt met haar neus in de lucht, rug naar me toe te kijken. Verwaand nest

[linlin]

dat eeuwige laatste woord van ze. vorige week deed ik streng tegen kbb toen ik even een boodschapje ging doen. de vorige keer had hij tijdens mijn tien minuten afwezigheid reeds staan gillen en krijsen.

of hij dat niet ging doen, zei ik hem. toen ik na wederom die tien minuten terugkwam, was het stil in huis. heel braaf. jammer van die pisvlag pal tegen de deur waardoorheen ik het pand verlaten had.

toen ik hem erop wees dat ook dat niet de bedoeling is, keek hij mij kwaad aan en toen ik hem heen zond van ben jij nou helemaal gromde hij naar me.

klotekbb.

[Corneliana]

dat eeuwige laatste woord van ze. vorige week deed ik streng tegen kbb toen ik even een boodschapje ging doen. de vorige keer had hij tijdens mijn tien minuten afwezigheid reeds staan gillen en krijsen.

of hij dat niet ging doen, zei ik hem. toen ik na wederom die tien minuten terugkwam, was het stil in huis. heel braaf. jammer van die pisvlag pal tegen de deur waardoorheen ik het pand verlaten had.

toen ik hem erop wees dat ook dat niet de bedoeling is, keek hij mij kwaad aan en toen ik hem heen zond van ben jij nou helemaal gromde hij naar me.

klotekbb.

sorry ik moet er toch om lachen.

[Flevo Bordertje]

Als ik het zo lees, valt het hier wel mee Sidney kan wel enorm idioot doen als haar bal onder de bank ligt. Vorige keer had ze zich zelfs helemaal onder de bank gewurmd en moesten we haar er aan de achterpoten onderuit trekken Buiten met haar bal is ze absoluut onstuitbaar, ze houdt niet op en ziet niets of niemand meer, alleen haar bal. Hou ik een tijdje op met gooien, puur om haar niet dood neer te laten vallen , blijft ze janken en om me heen springen.
Boyke heeft helemaal niets van dat alles, nooit gehad ook. Hij is echt de meeste rustige terriër ooit volgens mij (behlave als hij een andere reu niet zo ziet zitten ).
Ik hou van terriërs

[Frouke]

Mijn Jack Russell is niet hysterisch, wel ongelooflijk dwingend. En manipulatief. Het mormel

[Stewie]

Hahaha het zijn dus echt terrier trekjes, in ieder verhaaltje herken ik wel wat van stew.
Vooral die bal onder de bank werken en dan gillen en graven. Daarvoor geen ballen meer in huis hier alleen maar flostouwen, voerspeeltjes(ook geen bal) en kluiven.

[sTefaniA]

Ik herken het ook. Er word al drie jaar tegen me gezegd dat het wel minder word maar dat gebeurd niet.

Het ergste is 's ochtends, net voor ik vertrek mag hij verder pitten in de slaapkamer. Owee als ik nog even naar boven ga om iets te pakken terwijl hij beneden moet wachten. Dan krijst hij moord en brand. Verder word hij acuut gestoord als ik frietjes eet. Net alsof er een wilde kat naast de salontafel zit te flippen De geluiden die eruit komen, abnormaal. Ik moet na het eten ook niet rustig alles laten zakken want hoe langer ik zit hoe hoger het volume gaat, terwijl hij echt nooit iets krijgt Onderweg naar de keuken durft hij zelfs in mijn kuiten te happen en ik moet alles direct afwassen anders zit hij de hele avond en nacht naast het aanrecht te jodelen.

Verder kan hij vreselijk goed manipuleren en hij vergeet niets. Kan je midden in de nacht naar beneden omdat hij vreselijk nodig moet, en dan wil hij niet naar buiten maar wel met zo'n domme kop voor mijn jas gaan zitten waar blijkbaar nog een half pensstaafje in zat van tijdens de wandeling. Ja, daarvoor maakt hij me om 4u 's ochtends wakker...

Op de meest rare plekken in huis eetbare dingen vinden kan hij ook goed. En hij dramt net zolang tot ik alles verzet en overal onder kijk, want waarom ligt hij daar nu weer te wauwelen? Dan kan ik dus rustig een verstoft brokje achter een plint uit vissen en dan besef ik dat ik net een half uur op mijn buik heb gelegen voor een hysterische Diesel die een brokje uit de vorige eeuw wilde hebben.

[MirandaH]

Ik moet zeggen dat het hier an sich wel meevalt, maar er zijn wel een paar puntjes inderdaad....

Sacha, inmiddels 13 jaar oud kan niet geduldig wachten op haar eten. Gewoon NIET. We hebben alles geprobeerd, maar ze blijft om je heen springen met van die kreun geluidjes. Ik heb het opgegeven, het is bloedirritant, maar het is niet anders. Ze heeft overigens absoluut geen voernijd, dit hoort gewoon zo. Toen ze nog jonger was, had ze wel meer hysterische dingen. Zo kon ze op stal gerust een half uur lang, in haar eentje rondjes rennen om de schuur . Achter elkaar, niet te stoppen was ze dan. Er waren dagen dat we echt van 9 tot 4 op stap waren en dan sliep ze geen minuut, maar zodra we thuis kwamen werd er speelgoed gepakt en moest er gespeeld worden. Die gekheid is er nu wel uit.

Chester is van het namopperen. Hij heeft altijd het laatste woord. Het wordt steeds een beetje zachter, maar hij moet en zal het laatste geluid maken. Verder is Ches niet zo hysterisch, eerder het tegendeel.

Floor is vooral hysterisch tijdens behendigheid. Zodra er een andere hond in het parcours is wordt ze gek. Blaffen als een idioot. Gelukkig bestaan er balletjes, want dan kan ik die in haar mond stoppen en is ze stil. Maar na 2 jaar trainen is dit gedrag er nog steeds niet uit. Ziet ze een balletje dan moet er ook heel hard gepiept worden, want die moet wel voor Floor zijn. Sowieso als ze een bal ziet kan de wereld vergaan zonder dat ze het merkt.

Penny is in alles een echte terrier. Ligt er een speeltje onder de bank, dan ligt ze op haar zij, graafbewegingen te maken. Ik moet dan echt heel streng zijn wil ze daarmee ophouden. Of het speeltje pakken, maar op een gegeven moment had ze dus door dat ze hiermee aandacht kreeg en werd ieder speeltje wat onder de bank past, er vakkundig onder gepropt . Haar energielevel is hoog, heel hoog. Ik moet haar echt geestelijk en lichamelijk moe maken, wil ze een beetje rust pakken. Op een gegeven moment had ze ook een periode waarin er geblaft moest worden naar alles wat ze in de verte hoorde. En met blaffen bedoel ik eigenlijk krijsen. Daar is ze gelukkig mee gestopt. Aan de andere kant is ze ontzettend werklustig, heeft voor een terrier zelfs een soort van will to please, dus dat is wel weer heel leuk.

Maar over het algemeen genomen zijn ze actief, graag met me bezig, maar niet overdreven hysterisch. Ook blaffen blijft redelijk binnen de perken, omdat ik dat echt niet wil hebben.

Hahaha, leuk he Cairns?!

De dames bij mij in huis gaan (helaas, ook na gedragstherapie) nog steeds uit hun dak als de bel gaat. Meestal krijg ik ze stil met 'Nee' maar als ze een bepaald niveau van opwinding bereiken, dan kan ik beter gewoon snel open doen en de visite binnen laten. Maar ik geniet van Tessa die als ze blij is dat we beneden komen of thuis komen whoowhoowhoo doet. Of Romy die ook begint te praten bij het spelen. Bloedfanatiek worden Tessa en Romy van de bal, in haar jonge jaren kon Tessa ook flink gaan aanblaffen maar dat heb ik er wel uit gekregen. Nikki is de Namopperkoningin. Ach, het hoort erbij En ja, we willen er minstens nog een - heerlijkste honden die er zijn, Cairns!

[Corneliana]

Ik herken het ook. Er word al drie jaar tegen me gezegd dat het wel minder word maar dat gebeurd niet.

Het ergste is 's ochtends, net voor ik vertrek mag hij verder pitten in de slaapkamer. Owee als ik nog even naar boven ga om iets te pakken terwijl hij beneden moet wachten. Dan krijst hij moord en brand. Verder word hij acuut gestoord als ik frietjes eet. Net alsof er een wilde kat naast de salontafel zit te flippen De geluiden die eruit komen, abnormaal. Ik moet na het eten ook niet rustig alles laten zakken want hoe langer ik zit hoe hoger het volume gaat, terwijl hij echt nooit iets krijgt Onderweg naar de keuken durft hij zelfs in mijn kuiten te happen en ik moet alles direct afwassen anders zit hij de hele avond en nacht naast het aanrecht te jodelen.

Verder kan hij vreselijk goed manipuleren en hij vergeet niets. Kan je midden in de nacht naar beneden omdat hij vreselijk nodig moet, en dan wil hij niet naar buiten maar wel met zo'n domme kop voor mijn jas gaan zitten waar blijkbaar nog een half pensstaafje in zat van tijdens de wandeling. Ja, daarvoor maakt hij me om 4u 's ochtends wakker...

Op de meest rare plekken in huis eetbare dingen vinden kan hij ook goed. En hij dramt net zolang tot ik alles verzet en overal onder kijk, want waarom ligt hij daar nu weer te wauwelen? Dan kan ik dus rustig een verstoft brokje achter een plint uit vissen en dan besef ik dat ik net een half uur op mijn buik heb gelegen voor een hysterische Diesel die een brokje uit de vorige eeuw wilde hebben.

hm... en hoeveel dagen blijft hij drammen als je hem negeert denk je?

[sTefaniA]

Ik herken het ook. Er word al drie jaar tegen me gezegd dat het wel minder word maar dat gebeurd niet.

Het ergste is 's ochtends, net voor ik vertrek mag hij verder pitten in de slaapkamer. Owee als ik nog even naar boven ga om iets te pakken terwijl hij beneden moet wachten. Dan krijst hij moord en brand. Verder word hij acuut gestoord als ik frietjes eet. Net alsof er een wilde kat naast de salontafel zit te flippen De geluiden die eruit komen, abnormaal. Ik moet na het eten ook niet rustig alles laten zakken want hoe langer ik zit hoe hoger het volume gaat, terwijl hij echt nooit iets krijgt Onderweg naar de keuken durft hij zelfs in mijn kuiten te happen en ik moet alles direct afwassen anders zit hij de hele avond en nacht naast het aanrecht te jodelen.

Verder kan hij vreselijk goed manipuleren en hij vergeet niets. Kan je midden in de nacht naar beneden omdat hij vreselijk nodig moet, en dan wil hij niet naar buiten maar wel met zo'n domme kop voor mijn jas gaan zitten waar blijkbaar nog een half pensstaafje in zat van tijdens de wandeling. Ja, daarvoor maakt hij me om 4u 's ochtends wakker...

Op de meest rare plekken in huis eetbare dingen vinden kan hij ook goed. En hij dramt net zolang tot ik alles verzet en overal onder kijk, want waarom ligt hij daar nu weer te wauwelen? Dan kan ik dus rustig een verstoft brokje achter een plint uit vissen en dan besef ik dat ik net een half uur op mijn buik heb gelegen voor een hysterische Diesel die een brokje uit de vorige eeuw wilde hebben.

hm... en hoeveel dagen blijft hij drammen als je hem negeert denk je?

Ik ben het nu op dit moment aan het uittesten hij heeft net ongeveer een drie kwartier zitten jodelen in zijn mand. Ik had pita gehaald met frietjes, dus ja dan word hij gek. Ik heb hem straal genegeerd doe ik altijd al maar nu extra bewust. Hij ligt nu alweer even lang voor het aanrecht te murmelen, daar staat mijn bord. Ik weet niet hoelang hij het gaat volhouden.

Hem kennende totdat ik het bord afwas en dat kan nooit langer dan een dag zijn.

[kipo]

Ik herken het ook. Er word al drie jaar tegen me gezegd dat het wel minder word maar dat gebeurd niet.

Het ergste is 's ochtends, net voor ik vertrek mag hij verder pitten in de slaapkamer. Owee als ik nog even naar boven ga om iets te pakken terwijl hij beneden moet wachten. Dan krijst hij moord en brand. Verder word hij acuut gestoord als ik frietjes eet. Net alsof er een wilde kat naast de salontafel zit te flippen De geluiden die eruit komen, abnormaal. Ik moet na het eten ook niet rustig alles laten zakken want hoe langer ik zit hoe hoger het volume gaat, terwijl hij echt nooit iets krijgt Onderweg naar de keuken durft hij zelfs in mijn kuiten te happen en ik moet alles direct afwassen anders zit hij de hele avond en nacht naast het aanrecht te jodelen.

Verder kan hij vreselijk goed manipuleren en hij vergeet niets. Kan je midden in de nacht naar beneden omdat hij vreselijk nodig moet, en dan wil hij niet naar buiten maar wel met zo'n domme kop voor mijn jas gaan zitten waar blijkbaar nog een half pensstaafje in zat van tijdens de wandeling. Ja, daarvoor maakt hij me om 4u 's ochtends wakker...

Op de meest rare plekken in huis eetbare dingen vinden kan hij ook goed. En hij dramt net zolang tot ik alles verzet en overal onder kijk, want waarom ligt hij daar nu weer te wauwelen? Dan kan ik dus rustig een verstoft brokje achter een plint uit vissen en dan besef ik dat ik net een half uur op mijn buik heb gelegen voor een hysterische Diesel die een brokje uit de vorige eeuw wilde hebben.

hm... en hoeveel dagen blijft hij drammen als je hem negeert denk je?

Ik ben het nu op dit moment aan het uittesten hij heeft net ongeveer een drie kwartier zitten jodelen in zijn mand. Ik had pita gehaald met frietjes, dus ja dan word hij gek. Ik heb hem straal genegeerd doe ik altijd al maar nu extra bewust. Hij ligt nu alweer even lang voor het aanrecht te murmelen, daar staat mijn bord. Ik weet niet hoelang hij het gaat volhouden.

Hem kennende totdat ik het bord afwas en dat kan nooit langer dan een dag zijn.

Pluspunt is dan weer dat je nooit je hele aanrecht vol vuile vaat zult hebben

[mercedes2803]

Ik heb een heeeeel leuk hysterisch filmpje van Muis!
ga hem morgen van de camara plukken

[sTefaniA]

Ik herken het ook. Er word al drie jaar tegen me gezegd dat het wel minder word maar dat gebeurd niet.

Het ergste is 's ochtends, net voor ik vertrek mag hij verder pitten in de slaapkamer. Owee als ik nog even naar boven ga om iets te pakken terwijl hij beneden moet wachten. Dan krijst hij moord en brand. Verder word hij acuut gestoord als ik frietjes eet. Net alsof er een wilde kat naast de salontafel zit te flippen De geluiden die eruit komen, abnormaal. Ik moet na het eten ook niet rustig alles laten zakken want hoe langer ik zit hoe hoger het volume gaat, terwijl hij echt nooit iets krijgt Onderweg naar de keuken durft hij zelfs in mijn kuiten te happen en ik moet alles direct afwassen anders zit hij de hele avond en nacht naast het aanrecht te jodelen.

Verder kan hij vreselijk goed manipuleren en hij vergeet niets. Kan je midden in de nacht naar beneden omdat hij vreselijk nodig moet, en dan wil hij niet naar buiten maar wel met zo'n domme kop voor mijn jas gaan zitten waar blijkbaar nog een half pensstaafje in zat van tijdens de wandeling. Ja, daarvoor maakt hij me om 4u 's ochtends wakker...

Op de meest rare plekken in huis eetbare dingen vinden kan hij ook goed. En hij dramt net zolang tot ik alles verzet en overal onder kijk, want waarom ligt hij daar nu weer te wauwelen? Dan kan ik dus rustig een verstoft brokje achter een plint uit vissen en dan besef ik dat ik net een half uur op mijn buik heb gelegen voor een hysterische Diesel die een brokje uit de vorige eeuw wilde hebben.

hm... en hoeveel dagen blijft hij drammen als je hem negeert denk je?

Ik ben het nu op dit moment aan het uittesten hij heeft net ongeveer een drie kwartier zitten jodelen in zijn mand. Ik had pita gehaald met frietjes, dus ja dan word hij gek. Ik heb hem straal genegeerd doe ik altijd al maar nu extra bewust. Hij ligt nu alweer even lang voor het aanrecht te murmelen, daar staat mijn bord. Ik weet niet hoelang hij het gaat volhouden.

Hem kennende totdat ik het bord afwas en dat kan nooit langer dan een dag zijn.

Pluspunt is dan weer dat je nooit je hele aanrecht vol vuile vaat zult hebben

Neeee hij doet het alleen bij frietjes. Ik heb vanmiddag spaghetti gegeten en dat bord staat er ook nog maar dat interesseert hem niet. Als ik een taart maak dan laat ik die ook op het aanrecht afkoelen en dan doet hij ook niet zo debiel. Eigenlijk is het best hilarisch want hij zit er nu nog

[Anja]

Ik herken het ook. Er word al drie jaar tegen me gezegd dat het wel minder word maar dat gebeurd niet.

Het ergste is 's ochtends, net voor ik vertrek mag hij verder pitten in de slaapkamer. Owee als ik nog even naar boven ga om iets te pakken terwijl hij beneden moet wachten. Dan krijst hij moord en brand. Verder word hij acuut gestoord als ik frietjes eet. Net alsof er een wilde kat naast de salontafel zit te flippen De geluiden die eruit komen, abnormaal. Ik moet na het eten ook niet rustig alles laten zakken want hoe langer ik zit hoe hoger het volume gaat, terwijl hij echt nooit iets krijgt Onderweg naar de keuken durft hij zelfs in mijn kuiten te happen en ik moet alles direct afwassen anders zit hij de hele avond en nacht naast het aanrecht te jodelen.

Verder kan hij vreselijk goed manipuleren en hij vergeet niets. Kan je midden in de nacht naar beneden omdat hij vreselijk nodig moet, en dan wil hij niet naar buiten maar wel met zo'n domme kop voor mijn jas gaan zitten waar blijkbaar nog een half pensstaafje in zat van tijdens de wandeling. Ja, daarvoor maakt hij me om 4u 's ochtends wakker...

Op de meest rare plekken in huis eetbare dingen vinden kan hij ook goed. En hij dramt net zolang tot ik alles verzet en overal onder kijk, want waarom ligt hij daar nu weer te wauwelen? Dan kan ik dus rustig een verstoft brokje achter een plint uit vissen en dan besef ik dat ik net een half uur op mijn buik heb gelegen voor een hysterische Diesel die een brokje uit de vorige eeuw wilde hebben.

Geef dat beest toch een keer een patatje

[sTefaniA]

Nou Diesel heeft net, na een goede 2 uur jodelen en staren, in zijn mand gekotst...

Omdat hij zich zodanig opgeboeid heeft, dat kan toch niet anders?

[Hilly45]

Complete driftbuien, als ze zou kunnen stampvoeten zou ze het doen...

Mevrouw pruttelt na een correctie standaard nog een minuut of wat door. Als ze iets steelt dan moet ze er eerst nog even triomfantelijk een rondje mee maken voor je het af kan pakken, gewoon om maar te laten zien wie de baas is. De halsband omdoen gaat gepaard met een hoop geblaf en wegrennen, want beperkt zijn in haar vrijheid: daar houdt ze niet van.

Optillen is onmogelijk, melkgeiten zijn nog makkelijker te handelen dan Kisses. Lopen aan de riem gaat gepaard met heel veel getrek, behalve als er eten in het spel is. Dan kan ze ineens alles heel keurig! Ik vind het heerlijk die terriërs

Haha. Ja, dat napruttelen! De terrierversie van vreselijk vloeken op die zeikbaas.

Als er iets gepikt wordt ruil ik het voor een koekje want gewoon afpakken vind ik zo flauw. Maar de koek was op dus ik dacht, ik pak het lelijke blauwe blik waar de koekjes in zitten en dan doe ik net alsof.
Nou, mooi niet.
De onderbroek werd mooi weer weggegrist en sindsdien is hij vreselijk achterdochtig bij het ruilen. Meneer laat zich niet belazeren, namelijk. Wat denk ik wel!

Oh wat heb ik een lol, vermakelijke Hein en leuke schrijfstijl.

[mercedes2803]

Ja! daar was ie!


... e=youtu.be

[Cookie]

Twinkie zn 2e naam is brompot zegt dat genoeg?

[mercedes2803]

Ik kan nooit gedownloade filmpjes openen.

Hoe wel dan?
Je mist echt iets fantastisch...al zeg ik het zelf

[BaasInOpleiding]

Ik herken helemaal niets hysterisch, ik heb hier een terrier mix (Fox/Stafford/waarschijnlijk nog wel wat, iets groters, gezien zn formaat)
en die gedraagt zich netter dan de gemiddelde kleuter. Schijnt trouwens dat ouders van nu gehoorzaamheid minder belangrijk vinden dan voor jezelf op kunnen komen, tja dat gaat hier in huis met hondenkind natuurlijk niet op

Eigenwijs en eigenzinnig vind ik juist fijn, als ie vlak naast me loopt met slappe riem, en hij snuffelt niet in de berm, dan denk ik "hey is alles wel goed met je...?" En dan plotseling een zeer enthousiaste wending, geen tijd te verliezen, moet NU naar die boom!, dat houdt me scherp

Ik heb inmiddels wel een beetje feeling met waar hij het liefst snuffelt, piest en poept.

Nou heb ik geen ervaring met een niet-terrier (eigenlijk met geen enkele andere hond haha) maar wel met katten, en dan is een hond die uberhaupt naar je luistert en doet wat je hem opdraagt al een hele andere ervaring (hoewel kat ook komt als ik m roep en kusjes op commando geeft, naja als ie er zin in heeft, meestal heb ik wel door wanneer hij in welke modus is.)
Wat dat luisteren betreft heeft Vovo ook zn eigen willetje, afhankelijk van wat ie aan het doen is komt ie of meteen of nadat ie zn karweitje ff snel heeft afgemaakt )

[mercedes2803]

Ja! daar was ie!


... e=youtu.be

Ja, hij doet het ook! Dat geschreeuw en dat fanatieke.

Net het baasje

[Saschesfloor]

De casus: er liggen twee kapot gemaakte tennisballen in de kamer. Vier helften dus.

Rara, naar welke helft Hein al piepend ligt te graaien?
De enige helft die onder de bank ligt, waar hij niet bij kan.

En maar naar me kijken of ik hem er niet even onderuit kan vissen.

De berus.

Zo herkenbaar. Penny wil ook altijd net dat ene speeltje wat onder de bank ligt... En dan ga je heel hysterisch liggen graven, al liggend op je zij. En echt niet dat je je weg laat sturen. Uiteindelijk haalt dit leipe baasje het speeltje maar onder de bank vandaan. Waar Penny hem dan triomfantelijk weer onder mikt.....

[Saschesfloor]

De halve bal ligt hier nog steeds onder de bank.
Ik gun hem zijn dagelijkse beslommeringen.

Hein moet zich natuurlijk wel kunnen vermaken

[terrierjunk]

Ik heb veel zogezegd oorspronkelijke jagende terriers, en ook gehad.
Qua temperament zit er verschil in als de kleuren van de regenboog.
Er zijn er, de van niks in hoogste alarmfase.
Degenen die gauw kwaad worden of zich gauw opwinden.
"Temperament" ofwel zenuwen, heeft echter niks met jachtnut te maken.
En de onverstoorbaren.
En alles daar tussenin.
De eerste soort is zeker niet het streefdoel. Honden die hun zenuwen niet in bedwang kunnen houden, niet kunnen nadenken wegens neurose etc. Deze honden zijn soms ook schichtig, snel onder de indruk, snel uit hun doen, en in elk geval niet stabiel van karakter.
Maar als ze verder heel goed jagen, tolereer ik het nog enigszins.
Een feit is, dat de meeste van deze herriemakers en stennisschoppers meer opscheppers en aanstellers blijken, dan dat ze over diepe, echte moed beschikken. Ze gaan wel heel erg tekeer, maar als ze waarachtig iets moeten presteren en dan langdurig, tegen sterk weerbaar wild, wat standvastig blijft, of zelfs serieus aanvalt, dan blijkt hun onzekerheid.
Waar ik helemaal niet tegen kan, en dus ook niet tolereer, is het blaffen en schreeuwen om geen reden. In mijn kennel zitten momenteel 2 van die schreeuwlelijken, die (soms) blaffen om aandacht te trekken, of gewoon om het blaffen als vorm van zelfbevrediging, en het zijn precies de 2 honden die ik nu heb, die geen werkende terriers zijn. Namelijk de catahoula, en een cairn terrier kruising die tijdelijk bij mij is.
Gelukkig krijsen ze niet de hele dag, anders waren ze al niet meer hier.
Maar als ze 10 minuten joekeren omdat ik er met eten aankom, of omdat ze iets menen te horen, vind ik het al ergerlijk.
De terriers hoor je eigenlijk niet. Dit gaat zover dat ik deze middag bezoek kreeg en ik zat boven en hoorde gelukkig toch het bescheiden klopje op de deur. Chili zat beneden en blafte dus niet.
Ook s- zomers als ik gasten heb in de grote tuin, is het van: waar zijn nou die honden, jij had toch 10 terriers?
Die zitten in looprennen pal naast ze, maar ze hebben er geen erg in omdat de honden rustig blijven.
En dit is niet omdat ik anti blafbanden gebruik, maar gewoon vanzelf, uit aanleg.
De allerbeste jachthonden zijn ook steeds de rustigste. Semtex, ouwe Sem, wat mis ik haar.
Op jacht, en ook voor de jacht, was ze prominent aanwezig. In huis, lag ze altijd ergens te meuren, tegen de katten aan, en s- nachts in bed bij me onder de dekens, energie te verzamelen noemde ik dat, voor de komende jachtdagen. Als iemand haar toevallig ergens zag liggen decoreren, zag ik ze kijken of het wel ademde, of opgezet was.
Coffee haar dochter, keihard op jacht, thuis bescheiden, en zelfs onderdanig tegen mij.
En nu mijn Franse jachtfoxterrier, mijn nieuwe ster. Zeker even kalm, bedaard en waardig als Semtex.
Kan evenals Semtex, bij alle andere honden. Je hoort haar nooit, hebt er geen last van, ze is 0 eisend. Ze blijft onder elke omstandigheid stoicijns. Tot dat er gejaagd wordt.
Op het moment dat zij front maakt met een everzwijn, vos of das, blijkt dat zij diep, galmend en doordringend kan blaffen!
En ook Chili, de jonge achterkleindochter van Semtex, die nu op de prille leeftijd van 10 maanden al aan vos en das werkte met overtuiging, is in huis heel relaxt, ook en zelfs met de katten.
Deze honden, waren en zijn in alle jaren mijn allerbeste en moedigste werkers.
Door deze ervaring van jaren, en ik ben niet de enige, maar veel jachtcollega's hebben ook dit idee, ben ik ervan overtuigd dat de beste jagende terriers al hun energie reserveren voor hun passie, de jacht. Maar ook dat zij in het dagelijks leven zeer kalm en rustig zijn, door niks uit hun evenwicht te brengen, makkelijk in de omgang, en dat een werkende terrier niet nerveus of opgewonden hoeft te zijn of moet zijn.
Nu is het natuurlijk wel zo dat ook bij mij weleens honden geboren worden die niet dat gewenste karakter hebben, en ook dat mijn honden mogen doen wat in hun aard ligt, en in het seizoen (het korte maar hevige bouwjachtseizoen op vos) soms zelfs wat veel van het goede, en hierdoor zij ook geen frustraties of opgehoopte energie hebben zoals veel huis terriers met jacht aanleg, die toch wel vaak stress gaan vertonen als ze hun originele arbeid, of iets vervangends, niet krijgen. Daardoor denk ik ook al die balmanies en flosstouwissues en andere sublimaties van zelfbedachte prooien willen vangen, en dat drammerige van dat ding onder die bank uit willen hebben. Mijn honden doen dat met een vos in een bouw, en mogen daar hun hele ziel en zaligheid in gooien.
Nu is ons jachtseizoen ook voor 4 maanden afgelopen.
Over een poosje worden mijn terriers hierdoor ook wat vervelender, al ga ik wel met ze lopen, fietsen, bal gooien, terrier racen, zwemmen in ons grote meer, en heb nog andere spelletjes voor ze.
Als ze de jacht missen en ernaar verlangen en het niet krijgen, worden ze ongedurig, en krijgen tenslotte ook een korter lontje t.a.v. andere honden, en zelfs hun collega's en kennelgenoten.
De kalmste hebben daar wel het minst last van, de wildere en meer nerveuze worden eerder vervelend.
Hieruit begrijp ik dat werkende honden, hun opgave ook echt nodig hebben om zich optimaal te ontwikkelen, en gelukkig te zijn.
Komt er dan in augustus weer jacht, dan zijn ze in het begin wel even heel hevig, maar door het dan meestal erg warme weer, wordt dat vanzelf geremd.
In elk geval: de beste en hardste werkers, zijn vaak de rustigste en meest bedachtzame honden.
Zij verspillen geen energie met zich onderweg naar de jacht, al op te fokken, zij kunnen ook tijdens de actieve inzet, nadenken en hun kracht verdelen, en voelen de tegenstander goed aan, zonder direct al hun reserves aan te spreken. Deze honden bewijzen zich als de bruikbaarste praktijkhonden, en daarnaast, terug thuis, ook tot aangename kameraadjes in huis.
En daarop proberen wij dan ook te fokken: zulke honden.
Dat zijn juist volgens ons, de meest originele terriers.