Mijn eerste berner was een uitgefokte teef van 5 en een half jaar die op 'marktplaats' werd gegooid. Was die mensen hun eerste eigen huishond en als zodanig behoorlijk verwend. Toen kwam er een nestje, leuk. Toen kregen ze door dat er goed geld mee te verdienen viel en er was een baby, dus de hond was niet langer de lieveling. Steeds meer honden erbij in kennels en als een teef een nest had, mocht ze binnen. Dus Djoet moest dan ineens een kennel in en dat was ze niet gewend. Huilde de hele boel bij elkaar.
Dus werd ze in de krant gezet voor herplaatsing: 100 gulden.
Wij erheen om kennis te maken.
Hond werd vanuit achter ergens de kamer binnen gelaten en ging in 1 rechte lijn op mij af. Sprong bij me op schoot. Uitgemaakte zaak: dit zou mijn hond worden.
Maar, ik zou twee weken later verhuizen naar het platteland en twee verhuizingen vlak achter elkaar dat leek me erg zwaar voor de hond. Dus ik stelde voor dat ze dan toch nog twee weken daar zou blijven. Reactie van haar eigenaar: "dan moet ik JOUW hond nog twee weken te VRETEN geven!"
Ex en ik keken elkaar aan en hadden geen woorden nodig.
Hond ging mee, ik veranderde haar naam van Beauty in Duty, omdat ze haar taak volbracht had en betaald had voor die schoonheid met haar lichaam om vervolgens te worden afgedankt. 100 gulden betaald en hondje is bij mij maar liefst 13 jaar oud geworden. De liefste hond aller tijden. Ze heeft nog geen minuut nodig gehad om te wennen.
Ook Jorla is een afgedankte fokteef.
De motivatie voor herplaatsing was dat ze haar een leven gunden bij een baas voor wie ze de geliefde huishond zou worden. Daar leefde ze in de roedel of werd ze als maatje bij pensionhonden in de kennel geplaatst. Mensen zijn nog een keer netjes bij me op huisbezoek geweest. Ze vond het leuk om ze te zien. Maar toen ze opstonden om te vertrekken lag zij te slapen en ze heeft daar totaal niet op gereageerd.
Heb voor haar 400 euro betaald en kreeg haar pas na sterilisatie op hun kosten mee. Mensen wilden zeker weten dat ze niet toch voor de fok gebruikt zou worden.
En ook deze berner die bij me kwam toen ze nog geen twee jaar oud was, gaat bij mij veel ouder worden dan gemiddeld. Ze is onderweg naar de 12!

Voor haar was de overgang van roedelhond op een afgelegen boerderij naar gezinshond in een drukke wijk, wel heel zwaar.