Verwend

[GigiEstrella]

Sinds 2 weken hebben wij een chihuahua pup in huis, nu 9 weekjes en we zijn allemaal he-le-maal hoteldebotel van haar. Maar, ik heb haar volgens mij al vanaf dag één te verwend en het voelt nu als een falen. Dat een chihuahua pup qua opvoeden moeilijker is (of kan zijn) wist ik al en we hebben daarom ook pas na 2 jaar wikken en wegen besloten ervoor te gaan. Heb heel wat af gegoogled en gelezen voordat ze kwam en dacht toch redelijk voorbereid te zijn. De weken voor ze bij ons kwam waren we 2 a 3x per week bij fokker zodat ze aan ons kon wennen, de dag dat ze bij ons kwam voelde ze zich al meteen op haar gemak bij ons (en vooral mij) en de eerste dagen heeft ze niets anders gedaan dan heerlijk slapen bij mij op de bank. We waren het in huis allemaal eens met de beslissing om haar de eerste dagen mee te nemen in bed. Ik deed natuurlijk geen oog dicht; bang dat ze zou vallen (ze is écht inieminie), bang dat we op haar zouden gaan liggen, bang dat ze goed het bed af kwam etc etc, ik had alle horrorscenarios al in mijn hoofd, dus sliep ik erg licht. Ook zorgden we dat er altijd iemand thuis was en is ze sinds dag 1 ook nog niet alleen geweest of met een oppas. Na een week toch een bench gekocht en tot onze grote verbazing ging ze er met veel plezier in, echt haar huisje en met een warme kruik vond ze het al helemaal een genot om er in te liggen. Zodra ik begin te stofzuigen of dweilen, gaat ze er vanzelf in, maar zodra ik klaar ben wil ze natuurlijk ook meteen weer op ontdekkingstoch en omdat de vloer nog nat was, deed ik het deurtje van de bench dicht: geen goed idee want ik kreeg er een gillend orkest voor terug. Gauw deurtje open en weer op de arm, want ja, het is nog een babytje en die wil ik niet in die eerste weekjes laten huilen, deed ik ook niet bij mijn zoon. Maar nu komt het, ik ben begonnen met bench training, precies zoals het op internet staat, langzaam opbouwen en belonen, vooral de tijd nemen en geduld hebben. Maar wat ik ook doe, het werkt niet. Ze wordt helemaal panisch zodra ik naar de wc ga, en slapen beneden wil ze al helemaal niet. Ze is natuurlijk gewend mee naar bed te mogen. Bench mee naar boven? Helpt niet. Op de bank naast de bench slapen? Helpt niet, ze moet en zal bij mij liggen, ze wilt zelfs niet bij mijn partner, slapen wil ze echt alleen bij mij .

Nu weet ik dat ze pas 9 weken is en ik misschien al veel te veel verwacht van mijn Gigi, maar het voelt wel als een falen, en ik wil het juist zo goed doen. Krijg vaak te horen: "Doe het op je gevoel, zo heb je je zoon toch ook groot gebracht?" maar toch voelt dat anders. Doe ik het nou echt zo slecht, en heb ik het nu al verpest met de verwennerij?

[GigiEstrella]

Niets moet, het deurtje is ook pas 1x dicht gegaan tijdens het dweilen omdat ik niet wilde dat ze uitgleed (erg glad hier). Het deurtje gaat ook nooit dicht als ik naar wc ga/douchen etc. Dus het is niet zo dat ik haar opsluit, ze kan er gewoon uit. Als je de tekst goed leest zie je juist dat ze de bench als haar plekkie ziet, als ik er een filmpje van zou maken zou je zien dat ze er continu inrent, haar speeltjes in meezeult en zodra de kruik er ligt ook daar als een gek op afkomt. Er staat ook nergens iets van in de bench moeten, want als ik nu naar buiten ga om bijv de kleine van school te halen, gaat ze mee. Als de bench verplaatst wordt gaat ze juist piepen, ik denk dat dat haar plekje is om terug te trekken. Het slapen op bed is het probleem niet, het feit dat ik zo bang ben dat ze valt etc, dát is het probleem, waardoor ik weer geen oog dicht doe van de zenuwen en angsten, ze is nog zo klein en kan nog niet uit zichzelf het bed af.

De kong vindt ze overigens niets aan, heb er een stukje worst in gedaan op advies van dierenwinkel maar zodra ze merkt dat het niet makkelijk gaat neemt ze hem mee haar bench in en laat ze hem links liggen

[GigiEstrella]

De reden waarom we in eerste instantie een bench hebben aangeschaft is omdat ik eind januari ook weer parttime aan het werk ga, heb mijn verlof opgenomen nu en ik wil niet thuiskomen met half afgekloven meubels. Bijna iedereen in de omgeving die ik ken hebben hun chi in de bench als zij een aantal uurtjes aan het werk gaan, en dat is bij hen totaal geen probleem.

[GigiEstrella]

Het slapen op bed is het probleem niet, het feit dat ik zo bang ben dat ze valt etc, dát is het probleem, waardoor ik weer geen oog dicht doe van de zenuwen en angsten, ze is nog zo klein en kan nog niet uit zichzelf het bed af.

dat heb ik met mijn teckels ook altijd gehad Maar het zijn net ratten hoor, ze kunnen prima voor zixhzelf zorgen.
En anders maak je toch een soort van afstapje naast het bed zodat ze er in twee etappes af kan?

Daar zat ik wel aan te denken, zag op internet van die trapjes. Maar wist niet zeker of dat dan ook 'helpt' en alsnog gewoon van alle kanten eraf springt zeg maar.

[Gimmick]

Het verblijven in de bench moet ook opgebouwd worden en dat is niet na 1 week klaar.
Als je even zoekt hier op bench training vindt je er mega veel topics over.

En verder probeer je niet zo druk te maken. Hondje kijkt zelf ook echt wel uit. Niet te veel vertroetelen. Het zijn ontzettend leuke hondjes als ze ook als volwaardig hond behandeld worden ipv als baby.

[GigiEstrella]

Zodra er een kruikje in de bench geplaatst wordt, dit doe ik meestal als ik wil gaan poetsen.

[GigiEstrella]

Het verblijven in de bench moet ook opgebouwd worden en dat is niet na 1 week klaar.
Als je even zoekt hier op bench training vindt je er mega veel topics over.

En verder probeer je niet zo druk te maken. Hondje kijkt zelf ook echt wel uit. Niet te veel vertroetelen. Het zijn ontzettend leuke hondjes als ze ook als volwaardig hond behandeld worden ipv als baby.

Dat stond in mijn eerste bericht ook, dat ik bezig was met bench training, ik volg die van de puppygroep.nl. Het is ook niet alsof ik volgende week elke dag weg wil en ze binnen nu en een week bench klaar moet zijn, maar op andere fora's lees je weer dat je er zo vroeg mogelijk mee moet beginnen. Weet soms van gekkigheid op allerlei verschillende fora's en meningen ook niet meer wat wel of niet goed is, en op dat moment ga ik wel weer terug naar mijn eigen gevoel.

[Gimmick]

Wat wil je dan eigenlijk precies weten?

[GigiEstrella]

Het ging me meer om het verwennen stuk. Zoals ik al eerder aangaf worden er zoveel verschillende adviezen etc gegeven, de een zegt gewoon laten piepen, gaat vanzelf weer over, en de ander zegt weer de eerste weken dicht bij je houden en die vertrouwensband op te bouwen, wat ook het meest logisch in de oren klinkt. Maar waar ik dan weer bang voor ben is dat ik haar té verwen en té vertroetel dat ze straks niets anders meer wil.. het zijn mijn eigen onzekerheden, je wilt het zo goed mogelijk doen. En door van me af te schrijven hier en jullie meningen te horen, voel ik me daar iets fijner onder.

[Gimmick]

Het ging me meer om het verwennen stuk. Zoals ik al eerder aangaf worden er zoveel verschillende adviezen etc gegeven, de een zegt gewoon laten piepen, gaat vanzelf weer over, en de ander zegt weer de eerste weken dicht bij je houden en die vertrouwensband op te bouwen, wat ook het meest logisch in de oren klinkt. Maar waar ik dan weer bang voor ben is dat ik haar té verwen en té vertroetel dat ze straks niets anders meer wil.. het zijn mijn eigen onzekerheden, je wilt het zo goed mogelijk doen. En door van me af te schrijven hier en jullie meningen te horen, voel ik me daar iets fijner onder.

Lekker als een hond behandelen... (in de positieve zin van het woord)
Troosten mag best, maar soms moeten dingen ook gewoon even. De wereld verkennen op eigen 4 pootjes maar als iets heel eng wordt kan er best steun gezocht worden en even optillen kan dan ook prima.
Zolang je de vergelijking niet gaat maken met "het is maar een baby" komt het echt wel goed.
En af en toe verwennen gaat je pupje echt niet dood aan. Je zal fouten maken in de opvoeding en dan zet je dat later weer recht.
Of niet want misschien vindt je het wel helemaal niet storend.

[GigiEstrella]

Het grappige is, dat bij onze andere hond (10x zo groot en 65kg zwaarder) ik deze onzekerheden niet kan herinneren , ze was wel al iets groter en ouder toen we haar kregen.

Bedankt voor je woorden Gimmick! Fijn om hier te kunnen schrijven.

[renee-uk]

beter verwend dan verwaarloosd

waarom mag je bij een pupje van 9 weken niet denken dat het nog maar een babyhondje is?
dat is het toch

[*Skye*]

Dit is iets waar denk ik heel veel mensen tegenaan lopen. Ik denk dat je toch gewoon door moet zetten. Even in de bench, deurtje dicht, daarna deurtje open en klaar. Negeer het piepen en doe net alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat je even weg gaat, want dat is het ook.
Ik heb gewoon mijn ding gedaan. Naar de wc, piepende hond, maar niets gezegd of gedaan als ik terug kwam. Na 20x had de hond echt wel door dat ik terug kwam en hield het piepen vanzelf op.
Met mijn eerste hond stond ik na de eerste week huilend onder de douche met een schreeuwende hond beneden. Ik wilde het zo graag goed doen. Bij mijn tweede hond nam ik het allemaal wat minder serieus. Wilde ze bij me zijn mocht het, maar als ik even weg ging dan was dat ook maar zo. En uiteindelijk is het in allebei de gevallen goed gekomen.

En idd luister naar je gevoel hoe moeilijk het ook is.

[ranetje]

Het ging me meer om het verwennen stuk. Zoals ik al eerder aangaf worden er zoveel verschillende adviezen etc gegeven, de een zegt gewoon laten piepen, gaat vanzelf weer over, en de ander zegt weer de eerste weken dicht bij je houden en die vertrouwensband op te bouwen, wat ook het meest logisch in de oren klinkt. Maar waar ik dan weer bang voor ben is dat ik haar té verwen en té vertroetel dat ze straks niets anders meer wil.. het zijn mijn eigen onzekerheden, je wilt het zo goed mogelijk doen. En door van me af te schrijven hier en jullie meningen te horen, voel ik me daar iets fijner onder.

Lekker als een hond behandelen... (in de positieve zin van het woord)
Troosten mag best, maar soms moeten dingen ook gewoon even. De wereld verkennen op eigen 4 pootjes maar als iets heel eng wordt kan er best steun gezocht worden en even optillen kan dan ook prima.
Zolang je de vergelijking niet gaat maken met "het is maar een baby" komt het echt wel goed.
En af en toe verwennen gaat je pupje echt niet dood aan. Je zal fouten maken in de opvoeding en dan zet je dat later weer recht.
Of niet want misschien vindt je het wel helemaal niet storend.

Dit

[renee-uk]

Komt wel goed allemaal.
Relax en geniet!

nou dat dus

[GigiEstrella]

En het is een Chi. Die zijn er nou eenmaal om verwend en aanbeden te worden
Ge-zel-schaps-hond-je.
Wel zorgen dat het niet de spuigaten uit gaat lopen. Ze mag bijvoorbeeld niet andere mensen wegjagen die in jouw buurt komen. En buiten worden geen vreemde honden aangekeft. Kop houden is het devies.
Maar verder? Lekker troetelen, mee naar bed slepen en de hele dag zoenen hoor

Dat zoenen vind ze heeeerlijk, zodra ik met m'n neus richting dr nek ga doet ze zowat haar ogen al dicht en laat ze zich heerlijk opsnuiven
Dat nest geurtje is ook nog zo lekker, vraag me af wanneer dat weg gaat.

Ze gromde wel al tegen de andere hond, ze zat op mijn schoot en de grote kwam even kwispelend kijken en wilde een kusje geven, daar wilde ze niks van weten en snauwde meteen, terwijl wanneer ze op de grond staat ze zich wel weer laat kussen door de grote.

[DeDiana]

Dat claimen van de baas of een plekje, daar zou ik inderdaad ook wel goed op letten, dat zie ik echt veel bij chihuahuas.
Verder zou ik me over dat verwennen en bij je willen slapen niet zo'n zorgen maken. Verwennen én duidelijk en consequent zijn kan prima allebei tegelijk. Ik zou van het even alleen zijn ook niet zo'n punt maken, er ook niet extra op letten of mee bezig gaan, maar gewoon naar de wc of onder de douche gaan zoals je anders ook doet. Ze komt er snel genoeg achter dat je zo weer terug bent en dat de wereld niet vergaat als je even uit beeld bent. Dat is wat anders natuurlijk dan echt uren alleen laten (hoewel dat bij veel honden uiteindelijk net zo werkt) - maar voor gewone dingen in huis of even de vuilnis buiten zetten o.i.d. zou ik niet moeilijk doen en het gewoon doen.

[*Skye*]

Dit is iets waar denk ik heel veel mensen tegenaan lopen. Ik denk dat je toch gewoon door moet zetten. Even in de bench, deurtje dicht, daarna deurtje open en klaar. Negeer het piepen en doe net alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat je even weg gaat, want dat is het ook.
Ik heb gewoon mijn ding gedaan. Naar de wc, piepende hond, maar niets gezegd of gedaan als ik terug kwam. Na 20x had de hond echt wel door dat ik terug kwam en hield het piepen vanzelf op.
Met mijn eerste hond stond ik na de eerste week huilend onder de douche met een schreeuwende hond beneden. Ik wilde het zo graag goed doen. Bij mijn tweede hond nam ik het allemaal wat minder serieus. Wilde ze bij me zijn mocht het, maar als ik even weg ging dan was dat ook maar zo. En uiteindelijk is het in allebei de gevallen goed gekomen.

En idd luister naar je gevoel hoe moeilijk het ook is.

Hahaha, ik ga net "meer" verwennen naarmate ik meer honden heb.
Sherlock moest in de woonkamer wachten terwijl ik onder de douche stond.
Pippa mocht mee de badkamer in en trekken aan de handdoek terwijl ik me afdroogde.
Poppy (de jongste) glipte als pupje zelfs nu en dan mee de douche in!
En toch blijven ze nu alle 3 zonder enig probleem en perfect rustig in de woonkamer terwijl ik douche.

Komt wel goed allemaal.
Relax en geniet!

Haha ja ik ook hoor. Alleen naast dat ik Nova meer verwen en dat ze veeeeeeel meer mag ben ik ook makkelijker in het even laten piepen en me niet druk maken.
Bij Skye wilde ik het doen zoals het hoorde en dat is est moeilijk met 100 verschillende meningen. Ik werd er gek van.
Bij Nova heb ik compleet naar mijn gevoel geluisterd. Ze heeft een hele slechte start gehad bij de fokker. De eerste dagen droeg ik haar overal mee naartoe in de draagzak. Als ik ging douchen ook idd maar mee naar boven, alles voor het jong Maar toen ze eenmaal wat gewend was dan moest ze ook maar gewoon even wachten en dan piep je maar even. Maakte ik me er bij Skye druk om dacht ik er bij Nova niet zo bij na.
En Nova is nu veel makkelijker met alleen laten. Juist denk ik omdat we het voor een groot deel op haar tempo hebben gedaan, maar ook later gewoon wel doen. Ze wennen over het algemeen vanzelf wel. Is het niet na 2 weken dan wel na 3 of 4.

En oja, bij twijfel kan ik je echt aanraden hier een topic te openen Hier slaat toch soms wel eens even de twijfel toe en dan zijn er hier altijd genoeg mensen die me weer geruststellen.

[Gimmick]

beter verwend dan verwaarloosd

waarom mag je bij een pupje van 9 weken niet denken dat het nog maar een babyhondje is?
dat is het toch

Natuurlijk mag dat wel maar niet een baby.
Als in mensen baby. Want dat is het simpelweg niet.
Lekker om trutten en verwennen maar soms moeten dingen ook gewoon.
Ik ben ook met pups van de inslag niet piepen gewoon doen weliswaar passend bij de leeftijd van de pup.

[renee-uk]

beter verwend dan verwaarloosd

waarom mag je bij een pupje van 9 weken niet denken dat het nog maar een babyhondje is?
dat is het toch

Natuurlijk mag dat wel maar niet een baby.
Als in mensen baby. Want dat is het simpelweg niet.

ah zo bedoel je het, dat had ik er niet uitgehaald

[Gimmick]

beter verwend dan verwaarloosd

waarom mag je bij een pupje van 9 weken niet denken dat het nog maar een babyhondje is?
dat is het toch

Natuurlijk mag dat wel maar niet een baby.
Als in mensen baby. Want dat is het simpelweg niet.

ah zo bedoel je het, dat had ik er niet uitgehaald

Geeft niet je kon het idd dubbel lezen.
Ik ben altijd wat allergisch voor honden die als Baby behandeld worden.
Het zijn puppies en tot heel wat meer (kattenkwaad) in staat dan een mensen baby.
Maar veiligheid staat voorop zowel fysiek als emotioneel.
Lekker beetje tutten en trutten met de pup heerlijk. Ook vanaf de arm de wereld verkennen vooral doen!
Maar niet ALLEEN maar.
Voor alles is een balans maar waar die ligt verschilt van pup tot pup