Grommen/sneppen naar jongste

[Tjoupet]

Voor vriendlief is de keuze inderdaad wel duidelijk.. ben denk ik zelf te emo om een definitieve knoop door te hakken.. ergens zit ik nog te hopen op een wonder, een gouden tip, iemand die zegt dat het wel meevalt, blabla.. maar ik geloof niet dat dat gaat gebeuren..Bahbahbah, ik ben zo gek op dat meissie.. wat is dit ongelooflijk zuur zeg...

Deze situatie geeft voor iedereen stress, óók voor 't hondje, en dat wil je toch juist niet lijkt me.

Nee, zeker niet... maar het voelt verschrikkelijk op dit moment..

[63673J]

Voor vriendlief is de keuze inderdaad wel duidelijk.. ben denk ik zelf te emo om een definitieve knoop door te hakken.. ergens zit ik nog te hopen op een wonder, een gouden tip, iemand die zegt dat het wel meevalt, blabla.. maar ik geloof niet dat dat gaat gebeuren..Bahbahbah, ik ben zo gek op dat meissie.. wat is dit ongelooflijk zuur zeg...

Deze situatie geeft voor iedereen stress, óók voor 't hondje, en dat wil je toch juist niet lijkt me.

Nee, zeker niet... maar het voelt verschrikkelijk op dit moment..

Het is ook heel verdrietig. Maar met de kennis die je nu hebt kan er een beter plekje voor haar gezocht worden en dat is ook wat waard.

[laeken]

Jammer maar realistisch. In een gezin met kinderen moet je een hond nemen met een ander basiskarakter en een die binnen de roedel niks van dreigen in zich heeft. Zo'n hond waar de gezinsleden alles mee kunnen doen. Die zijn er zat. Dus dat dit zuur is snap ik prima. Echter een hond in je gezin hebben lopen die je kinderen als ranglagere honden behandeld is uitermate onveilig.

Ik ben blij dat het allemaal goed is gegaan en dat er niks gebeurd is. Ik had zoals ik al eerder schreef direct herplaatst.

Nu zullen mensen wel denken maar waar het me om gaat is dat je hond het type is of de opvoeding heeft gehad als pup om mensen als honden te behandelen. Als je een pupje van een fokker koopt of een huishond is dat zelden het geval. Bij straathonden zie je dat al vaker. De mensen in het gezin zijn ook honden. En dan is er dus een probleem als je kinderen hebt. Ik vind dat geen probleem maar dat soort honden is tegen volwassenen die ze als hun baas accepteren ook uitermate leuk. Je krijgt alleen de kinderen nooit boven de hond en verdedigen van voedsel zal altijd iets in die hond blijven zitten. Gaat het goed met de bak en brokken dan bijt ze ooit in je hand als je een plak gevonden ham uit haar bek wil trekken zonder nadenken. Of als de kinderen een knakworst laten vallen voor haar neus en die snel oprapen uit reflex. Dus voel je niet schuldig. Je hebt de juiste keuze gemaakt denk ik.

[blondie]

Moeilijk maar wel verstandig.
Ben het wel eens met laeken "In een gezin met kinderen moet je een hond nemen met een ander basiskarakter en een die binnen de roedel niks van dreigen in zich heeft. Zo'n hond waar de gezinsleden alles mee kunnen doen. Die zijn er zat. Dus dat dit zuur is snap ik prima. Echter een hond in je gezin hebben lopen die je kinderen als ranglagere honden behandeld is uitermate onveilig."

Zelf heb ik twee herders die al volwassen waren in huis gekregen. Beiden prima gesocialiseerd, ook met kinderen. Beiden echter niet opgegroeid in een huis mét kinderen. Toch was de ene herder niet zo tolerant als de ander, en dat was best snel zichtbaar, hij was alerter en hechtte behoorlijk wat waarde aan zijn eigen grenzen, bij hem bleef ik zeer alert als er kleine neefjes en nichtjes waren die nogal onbesuisd konden doen. Terwijl bij het teefje niets te zot was en als ze haar per ongeluk pijn deden wende ze zich af i.p.v. reactief te snappen bijvoorbeeld.
Een totale andere inborst en manier van reageren.
Wat ik ermee wil zeggen is dat zij prima in een gezin had functioneren (als je de lompheid voor lief had genomen) en dat de andere hond beter niet in een gezin met jonge opgroeiende kinderen terecht zou moeten komen als hond in huis.

Hoe moeilijk het voor jou nu ook is, dat je dat nu zelf beseft en inziet is alleen maar beter, voor jouw gezin, voor de andere hond, maar ook voor deze hond. Voor haar komt vast een hele fijne plek, waar ze zelf ook zich wellicht rustiger gaat voelen.
Veel sterkte met het afscheid nemen.

[Alfilillo]

Ahhh, Tjoupet, dat is echt klote. Het is denk ik wel de meest verstandige en meest praktische oplossing. Maar ik snap heel goed dat je er moeite mee hebt.

Ik vind je verhaal heel herkenbaar, hoewel hier bepaalde problematische trekjes pas na een maand of drie aan de oppervlakte kwamen. Daardoor was er al een soort basisvertrouwen en genegenheid gegroeid tussen de hond en de kinderen. Bij mijn vriend duurde dat overigens langer.
Laeken omschrijft het zo goed wat betreft een kind als 'ranglagere' beschouwen. Op een gegeven werd duidelijk dat Alfil Lily (pup, nu 9 maanden) en jongste zoontje Manuel op dezelfde manier bejegende. Hij heeft absoluut geen hekel aan ze, maar vond het soms nodig om even te intimideren, via houding en af en toe ook een snep. We hebben daar echt aan moeten werken. Ik moet zeggen dat mijn jongste er heel veel van geleerd heeft (hij is in het algemeen vrij onzeker en nu weet hij hoe hij via houding en stem Alfil in zijn schulp kan laten kruipen), maar het is een stuk makkelijker als je het jezelf en iedereen kan besparen.
Het feit dat je vriend geen klik heeft met de hond, en jij juist heel sterk, herken ik ook. Bij mijn vriend heeft het echt moeten groeien. De omslag kwam pas na een halfjaar, toen pup Lily bij ons kwam. Voor die tijd was er een wederzijds wantrouwen. Ik vond het soms heel moeilijk, omdat ik me tussen de hond en mijn vriend in voelde staan.
Nu ik dit zo schrijf besef ik hoe relaxt de situatie nu is, maar ook hoe intens het soms geweest is. Kortom, ik denk dat je een goede keus maakt. Zeker omdat ze blijkbaar makkelijk een ander baasje kan vinden.
Sterkte toch met alles...

[Tjoupet]

Wederom dank voor de lieve reacties..

Ja, het is zuur, en ik zal me nog wel even schuldig blijven voelen, al hoeft dat misschien niet.. ze is inderdaad beter af in een ander gezin, denk ik.. iets grotere kinderen.. vandaag zat jongste op de wc en BC Max kreeg een snauw, beschermt ze nou mijn zoontje tegen de verschrikkelijke goede sul Max??? Het lijkt er onderhand echt op dat ze hem als pup ziet (heeft ze misschien van mij, het blijft mijn kleine ventje )ze is ook dol op beide kinderen maar benadert ze duidelijk anders. Zoon is echt lager. Ik wil het risico niet nemen dat ze hem op zijn plek zet terwijl dat volstrekte onzin is.

Het is verdrietig, het is zuur, het voelt verschrikkelijk en vanaf morgen zit er een geweldige schat van een hond, lief, zachtaardig en wat onzeker in Balkbrug.. een schoonheid ook nog.. en 50km verderop zijn een vrouw en twee kinderen die haar verschrikkelijk zullen missen, evenals een man en een BC die opgelucht ademhalen...

Misschien adopteert iemand van hier haar wel, dan kan kan ik wellicht nog stiekem af en toe gluren

Jank.. ik mis haar nu al...

[lucie]

sterkte hoor, ik snap dat je je vreselijk voelt En ik hoop ook dat je gauw weer een ander hondje een kans op een fijn thuis zult willen/kunnen geven

[georges]

Wat zwaar... Hopelijk vind ze gauw een gouden mandje! Veel sterkte iig en het 'juiste' hondje voor jullie gezin komt vast nog wel op je pad!

[Tjoupet]

Dank voor de lieve reacties .. gisteren is ze dan weer vertrokken, maar kreeg vandaag al bericht dat hetmgoed met haar gaat.. ze komt er wel.. heel verdrietig maar ik denk verstandig.. maar ik mis het meissie wel hoor..


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk