Korte variant: Noa blaft als zij beneden zit en wij nog in bed liggen.
Lange variant: Noa slaapt boven bij mij en Damy slaapt in de woonkamer. In de puppytijd wilde Noa AB-SO-LUUT de overgang naar beneden niet maken (Damy pesten, de boel afbreken, continue blaffen), dus vooruit, slaap dan maar boven. Ze kiest er zelf voor om dan in haar bench te slapen, alleen hartje winter komt ze bij me op bed liggen
Als ik werk, sta ik op om 6, gaat zij mee naar beneden en blijft beneden als ik ga werken. Mijn vriend hoort haar niet blaffen dan, dus ik neem aan dat ze rustig zijn.
Als ik vrij ben en mijn vriend ook, mag ze gewoon in de slaapkamer blijven tot ik opsta. Dat is meestal pas tussen 10 en 11.
Als ik vrij ben, maar mijn vriend moest werken, komt hij haar ophalen rond 6.15, laat ze uit en laat haar dan beneden bij Damy. En dan is er dus telkens lawaai
Vanaf een uur of 8 begint ze te blaffen. Zo 1 blaf per 30 seconden, regelmatig, maar geen blafsalvo. En dat gaat door tot ik opsta. Het is een hoog, schel blafje, alsof ze het er niet mee eens is.
Wachten tot ze stil is (ideale methode voor bij de katten), werkt niet, want ze blijft blaffen tot ik beneden ben.
Eens of een paar keer flink roepen heeft effect voor hooguit 5 minuten.
Blafband ga ik niet aan beginnen. Ik heb er een liggen, maar die is veel te groot voor dat fragiele ding.
Ik weet, ik weet, een Keeshond krijg je niet stil
Damy is de braafheid zelve. Die ligt languit op de bank en heft 1 oor op als ik beneden kom.
Tips?



