), hij wil de hele tijd met hem/haar spelen, eindeloos likken, piepen en jammeren, gewoon in de buurt zijn. Tolereert geen andere honden in de buurt van die hond en wie dat toch probeert kan een snauw verwachten. Zijn oren gaan stuk. Tot op het irritante -voor de andere hond- af en als de ander hem dan corrigeert houdt ie even op, maar probeert het daarna net zo hard weer opnieuw.Wat ik nu doe is eigenlijk proberen de hond die op dit moment zijn obsessie is te vermijden, maar dat lukt niet altijd. Ik kan niet nooit meer naar het bos gaan en dat kan ik die mensen ook slecht verbieden. Als we ze toch tegenkomen, neem ik Rex mee weg, maar dat is dan echt aanlijnen, en meenemen. Met gezonde tegenzin van zijn kant, zeg maar. Als we ze niet tegenkomen is er niks aan de hand en hij is zijn eigen brave zelf. Hij is een reu van bijna 2, dus ik heb het vermoeden dat het een faaaase is (of dat hoop ik toch
), maar ik weet niet zo goed hoe ik hem er het beste doorheen help. Dus ik hoopte dat jullie misschien wat tips of ervaring voor me hebben.
Een hond van mn moeder is verliefd op 1 van mij. Schreeeeeuwen, eindeloos piepen bij de deur als we weer weg gaan. Hij is altijd enthousiast als hij me ziet maar als ik zonder honden kom, staat hij voor het raam naar mijn auto te loeien, in de hoop dat er nog een hond in zit. Mn moeder kan over de snelweg niet eens normaal de afslag naar mijn gehucht voorbij rijden zonder dat hij op tilt gaat. 
En gecastreerd maar dat belet hem niet om Mayke te dekken als ze lang genoeg stil staat, dus erg platonisch is het niet. 
), maar dat gaat helaas niet meer. Ik ben inmiddels aan hem gehecht natuurlijk, dat heeft ie slim gedaan. 
Maar het gaat mis bij 'grote, omheinde tuin'. Mijn tuin is omheind, knappe Akita die daaruit komt, maar groot is zelfs met de meest optimistische blik niet van toepassing. Voor de beeldvorming; mijn moeder noemt het steevast 'binnenplaats'. 
