Is alweer een tijdje geleden dat ik wat in het Peeredagboek geschreven heb.
Daarom dus nu weer een verhaal.
Peer laat duidelijk merken dat Peeremoesje tot op het bot zijn mama is.
Hij gaat wel voor de deur staan als hij Peter's auto alleen maar al hoort en bij binnenkomst is er een begroeting
compleet met gekronkel en gezang.
Jawel Peer "zingt" als hij superblij is. Het is een geluid dat tussen blaffen en wolvenjammer in zit. Woe woewoehoehoehoe !!!!
en dan kwispelt hij zo hard dat zijn kont meekwispelt.
Toch zoekt hij voor het uitdelen van liefdesbetuigingen mij op.
Lebbertjes en mannekepanneke spelletjes zijn mijn priveleges.
Peter heeft nog geen lebbertjes gehad.
Peer houdt van lachen. Als ik hardop lach stormt hij mijn schoot op en wordt hij helemaal gek
Dan moet ik maken dat ik mijn bril af zet want die blijft niet zitten met wat hij dan doet.
Ik kan niet goed omschrijven wat er dan gebeurd maar het komt er in het kort op neer dat ik kwijtraak welke poot er zowat in mijn gezicht belandt.
Peer geeft kopjes als een kat. Echt die kop onder mijn kin zetten en stevig wrijven en daar schiet ik dan van in de lach.
Ik moet er wel voor zorgen dat ik het kastdeurtje in de keuken waar zijn brokjes en het lekkers staan goed dicht doe
Zodra meneer er vat op kan krijgen met zijn poot opent hij de "zelfbediening".