Ik wil graag jullie mening horen.

[JeeWee]

Goedendag,

Ik (man 40jaar) kan nergens anders berichten plaatsten dus ik doe het maar hier.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen; de hond (reu, tervurense herder 7 jaar) van mijn vader(72) heeft mijn zoontje (1,5) gebeten.

Ik zal hieronder zo gedetailleerd mogelijk het verhaal en de omstandigheden vertellen en dan wil ik graag jullie mening horen.

Mijn ouders hebben altijd al tervurense herders gehad, op dit moment leeft de 5e generatie herder in mijn ouderlijke huis. Begin dit jaar is mijn moeder overleden. De hond was echt de hond van mijn moeder. Hij luisterde het beste naar haar. Alle herder waren allemaal totaal anders wat betreft karakter maar de laatste is toch wel een geval apart. Deze haalt nog al eens aan naar fietsers of hardlopers of andere niets vermoedende boswandelaars, iets wat de vorige generaties nooit gedaan hebben. Toen mijn zoon 3 maanden was, werd mijn moeder ziek en 5 maanden later overleed zij. Ik vertel dit erbij omdat ik denk dat het van toepassing is op de situatie. Mijn moeder was altijd degene die regelmatig met de hond naar het bos ging of ging fietsen met hem. Mijn vader probeert dit over te nemen maar daar heeft hij (denk ik) niet genoeg energie meer voor.

Op het moment dat het voorval waar dit hele verhaal over gaat gebeurde, zaten mijn vader en ik na te tafelen. Toevallig had ik net tegen mijn vader gezegd dat ik het idee kreeg dat de hond en mijn zoon dikke vriendjes gingen worden. De hond had die avond al een paar keer in mijn zoons gezicht gelikt en ze hadden samen met een bal gespeeld. Op een gegeven moment stond de hond naast mij, en kroop mijn zoon naar hem toe. Zowel voor als achter als naast de hond was nog genoeg ruimte dus hij kon zich niet ingesloten voelen. En toen gebeurde het; zonder enige waarschuwing, zonder enig gegrom beet de hond ineens in het gezicht van mijn zoon. Het was een driedubbele knauw waarmee hij met zijn linker boven- en onder hoektanden het voorhoofd en de onderkaak van mijn zoon raakte. Op zijn voorhoofd had hij drie blauwe kuiltjes en op de onderkaak was op drie plekken de huid door, het bloedde daar ook echt. Mijn vader en ik keken elkaar stom verbaasd aan. We waren zo overrompeld dat we zelfs vergaten de hond te straffen. Mijn zoontje janken uiteraard en de hond zat daar maar te zitten. Mijn pa heeft de hond in de gang gedaan, wat uiteraard totaal geen indruk op de hond maakt want daar wordt hij regelmatig heen gestuurd.

Nu zijn we later met mijn vrouw met mijn pa gaan praten over dit voorval. Mijn pa heeft gezegd dat het zeer onverstandig is om de hond te scheiden van mijn zoon, hij wil hier ook niet aan meewerken; "de hond is gewoon in huis, dit is mijn huis, ik bepaal de regels." We hebben gevraagd of hij niet voor dat ene uurtje dat we per week daar zijn de hond in de tuin kan doen maar dat wil hij dus absoluut niet. "Dan krijgt de hond alleen maar wrok tegenover de kleine". Nu zijn wij dus als de dood dat dit nog een keer gaat gebeuren. Resultaat; mijn zoon komt al een paar weken niet meer bij opa....

Ik zit hier echt heel erg mee en ik vind dit heel vervelend, nu ben ik benieuwd wat jullie, als hondenkenners, van deze situatie vinden. Reageren wij te paniekerig? Hoe moeten we dit oplossen?


Alvast bedankt voor jullie reacties.

[Laura84]

Lastige situatie voor jullie allemaal. Ik zou een gedragsdeskundige erbij halen. Hoe gedetailleerd je verhaal ook is, we zijn er geen van alle bijgeweest.
Kruipende kinderen naar een hond toe kan een trigger zijn, dat in combinatie met naast je vader staan. Maar goed dat zijn gewoon eens wat gedachten.
In hoeverre heb je signalen gezien bij de hond, tongelen, wegkijken, gapen etc.
Al met al, gewoon een gedragsdeskundige bij halen. Bij oa de sppd staan zeer goede kundige professionals

[Gollum]

Misschien was het claimgedrag naar jou toe? Rani kon ook flink uithalen als ze mij me zat en werd benaderd door een mens of dier. Het was dat de kat een keer sneller was want anders zou hij geen kop meer hebben, ook zonder voor mij zichtbare waarschuwing. Ik zou in ieder geval ervoor zorgen dat jouw zoon niet naar de hond toe kan kruipen, dus kind in de box of hond achter een hekje. Helemaal wegsluiten zou ik denk ik zelf niet doen, maar wel ongelukken voorkomen.

[Lanavandevledders]

ik zou hond en kind gescheiden houden,
de veiligheid van mijn kind/kleinkind staat ten alle tijden voorop,
ik hoop dat jou vader dat ook gaat inzien,
de hond komt heus niks te kort als hij een paar uurtje in de tuin of schuur moet verblijven.

[Miezemuis]

In de tuin zou ik ook niet doen, maar wel in een aparte ruimte ( zoals de gang). Ik zou iig niet het risico willen lopen dat de hond mijn zoon nogmaals zou bijten. En dus inderdaad mijn zoon dan niet meenemen.

[Wolfsblut]

Ik vind dat je goed gehandeld hebt. Onvoorspelbaar gedrag in combinatie met een grote hond die een enorme schade kan aanrichten dient uit de buurt van kinderen gehouden te worden. Natuurlijk bepaalt je vader de regels in zijn huis. Maar jij bepaalt de regels als het om de veiligheid van je kind gaat. En daar moet pa het maar mee doen. Als hij hierdoor zijn kleinkind minder ziet heeft hij dat aan zichzelf te danken.

[Friesenfransman]

Dat opa en kleinzoon naar aanleiding van dit voorval gescheiden worden is natuurlijk ook triest.

Ik heb verder helemaal niet zo’n mening over wat er is gebeurt, maar als ik lees dat het de vijfde generatie van eenzelfde ras in huis is, dan lijkt mij eigenlijk dat jij (plus eventueel je vrouw) en je vader de meest deskundige hondenkenners zijn om dit op te lossen.

Ik ben dan weer nieuwsgierig naar waarom je input zou willen van mensen die volslagen onbekend zijn met jouw persoonlijke omstandigheden en familiezaken.

[Emma]

Kan natuurlijk zijn dat je vader nu wat te emotioneel reageert, dat hij de hond niet wil wegsluiten, omdat de hond voor je vader nog een link is naar je moeder ?
Desalniettemin weegt de veiligheid van je zoontje zwaarder, dan de hond in dit geval.
De hond in de tuin is niet fair, straks met het natte en koude weer. Maar een aparte kamer in het huis of in de gang zou toch moeten kunnen vind ik.

Vervelende situatie, en nog sterkte met het verlies van je moeder.

Wat je ook nog zou kunnen doen, is met je zoontje en de hond eens samen wandelen, met je vrouw of vader erbij, anders kom je misschien handen tekort. Zodat de band kan groeien tussen elkaar, en dan in huis toch de eerste tijd even scheiden.

Dan ziet je vader dat je best wil werken aan de band tussen de hond en je zoon, maar wel op een gecontroleerde en veilige manier.

[Friesenfransman]

Lastige situatie voor jullie allemaal. Ik zou een gedragsdeskundige erbij halen.

Meen je dit nou? Op basis van de informatie die je hebt; kort door de bocht gezegd: het eerste akkefietje binnen een doorgewinterd hondengezin.

[dagmar88]

Reageren wij te paniekerig? .

Nee.

Wonen jullie in de buurt?

[Zamunda]

Ik zou zelf zorgen voor afstand tussen je zoon en de hond. Je zoon dus absoluut niet op de grond laten kruipen of rommelen, dus bij je houden op schoot en de hond op afstand houden. Misschien lukt een uur dan niet maar dat is dan maar zo.

[Lucia]

Ik zou niet meer toestaan dat ze elkaar opzoeken.
Dus je zoon niet naar de hond, en hond niet naar zoon.
Maar dat vergt wel management.
Persoonlijk zou ik er dan dus voor kiezen om hond in kennel/bench/andere ruimte te doen.

[ranetje]

Goedendag,

Ik (man 40jaar) kan nergens anders berichten plaatsten dus ik doe het maar hier.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen; de hond (reu, tervurense herder 7 jaar) van mijn vader(72) heeft mijn zoontje (1,5) gebeten.

Ik zal hieronder zo gedetailleerd mogelijk het verhaal en de omstandigheden vertellen en dan wil ik graag jullie mening horen.

Mijn ouders hebben altijd al tervurense herders gehad, op dit moment leeft de 5e generatie herder in mijn ouderlijke huis. Begin dit jaar is mijn moeder overleden. De hond was echt de hond van mijn moeder. Hij luisterde het beste naar haar. Alle herder waren allemaal totaal anders wat betreft karakter maar de laatste is toch wel een geval apart. Deze haalt nog al eens aan naar fietsers of hardlopers of andere niets vermoedende boswandelaars, iets wat de vorige generaties nooit gedaan hebben. Toen mijn zoon 3 maanden was, werd mijn moeder ziek en 5 maanden later overleed zij. Ik vertel dit erbij omdat ik denk dat het van toepassing is op de situatie. Mijn moeder was altijd degene die regelmatig met de hond naar het bos ging of ging fietsen met hem. Mijn vader probeert dit over te nemen maar daar heeft hij (denk ik) niet genoeg energie meer voor.

Op het moment dat het voorval waar dit hele verhaal over gaat gebeurde, zaten mijn vader en ik na te tafelen. Toevallig had ik net tegen mijn vader gezegd dat ik het idee kreeg dat de hond en mijn zoon dikke vriendjes gingen worden. De hond had die avond al een paar keer in mijn zoons gezicht gelikt en ze hadden samen met een bal gespeeld. Op een gegeven moment stond de hond naast mij, en kroop mijn zoon naar hem toe. Zowel voor als achter als naast de hond was nog genoeg ruimte dus hij kon zich niet ingesloten voelen. En toen gebeurde het; zonder enige waarschuwing, zonder enig gegrom beet de hond ineens in het gezicht van mijn zoon. Het was een driedubbele knauw waarmee hij met zijn linker boven- en onder hoektanden het voorhoofd en de onderkaak van mijn zoon raakte. Op zijn voorhoofd had hij drie blauwe kuiltjes en op de onderkaak was op drie plekken de huid door, het bloedde daar ook echt. Mijn vader en ik keken elkaar stom verbaasd aan. We waren zo overrompeld dat we zelfs vergaten de hond te straffen. Mijn zoontje janken uiteraard en de hond zat daar maar te zitten. Mijn pa heeft de hond in de gang gedaan, wat uiteraard totaal geen indruk op de hond maakt want daar wordt hij regelmatig heen gestuurd.

Nu zijn we later met mijn vrouw met mijn pa gaan praten over dit voorval. Mijn pa heeft gezegd dat het zeer onverstandig is om de hond te scheiden van mijn zoon, hij wil hier ook niet aan meewerken; "de hond is gewoon in huis, dit is mijn huis, ik bepaal de regels." We hebben gevraagd of hij niet voor dat ene uurtje dat we per week daar zijn de hond in de tuin kan doen maar dat wil hij dus absoluut niet. "Dan krijgt de hond alleen maar wrok tegenover de kleine". Nu zijn wij dus als de dood dat dit nog een keer gaat gebeuren. Resultaat; mijn zoon komt al een paar weken niet meer bij opa....

Ik zit hier echt heel erg mee en ik vind dit heel vervelend, nu ben ik benieuwd wat jullie, als hondenkenners, van deze situatie vinden. Reageren wij te paniekerig? Hoe moeten we dit oplossen?


Alvast bedankt voor jullie reacties.

Te paniekerig zou ik niet zeggen, bezorgdheid lijkt me zeker nodig.

Ik begrijp uit je relaas dat je een jong zoontje hebt dat nog kruipt (normaal op die leeftijd, maar samen met honden een risico).
Een hond kan uit een reflex zo reageren als een jong kind met die specifieke grote kinderogen strak op hem gericht naar hem toe kruipt.
Heb je gezien hoe de hond keek op het moment dat je zoontje naar hem toe kroop?
Of hij af en toe weg keek, ging tongelen enz.
En keek je zoontje strak naar de hond?

In hondentaal zou dat "fixeren" zijn tijdens het naderen.
Daar was de hond niet van gediend en kan dan zo reageren.
Zo zou het kunnen zijn, ik zeg niet dat het zo was, want ik ben er niet bij geweest.

Dat zou mogelijk de oorzaak kunnen zijn van de "correctie" door de hond.
Bij echt bijten waren de gaten wel wat dieper geweest.

Ik zou in dit geval de hond en het kind wel scheiden.
De kans dat je je kind op die leeftijd uit kunt leggen wat hij moet doen en laten is veel te klein.
Als het mogelijk is wel in elkaars zicht, maar niet met de kans dat ze bij elkaar kunnen komen.

[Laura84]

Lastige situatie voor jullie allemaal. Ik zou een gedragsdeskundige erbij halen.

Meen je dit nou? Op basis van de informatie die je hebt; kort door de bocht gezegd: het eerste akkefietje binnen een doorgewinterd hondengezin.

Ja dat meen ik, er is een kind gebeten en blijkbaar zijn ze niet doorgewinterd genoeg anders hadden ze geen kind naar een hond toe laten kruipen.

[Johnny Jones]

Misschien was het claimgedrag naar jou toe? Rani kon ook flink uithalen als ze mij me zat en werd benaderd door een mens of dier. Het was dat de kat een keer sneller was want anders zou hij geen kop meer hebben, ook zonder voor mij zichtbare waarschuwing. Ik zou in ieder geval ervoor zorgen dat jouw zoon niet naar de hond toe kan kruipen, dus kind in de box of hond achter een hekje. Helemaal wegsluiten zou ik denk ik zelf niet doen, maar wel ongelukken voorkomen.

Dit denk ik inderdaad ook.
Ik zie het hier net nog. Koda ligt bij zoon op de bank. Het kleine vriendinnetje (de pup van mijn zoon) denkt er gezellig bij te komen zitten, Koda valt uit naar de pup.
Ik zou ook voor deze oplossing kiezen.

[ranetje]

Ben benieuwd of TS de reacties kan lezen.

Volgens mij heeft JeeWee zich nog niet voorgesteld, of beter gezegd …………………... dit is vermoedelijk een verplaatst voorsteltopic?

[Friesenfransman]

Lastige situatie voor jullie allemaal. Ik zou een gedragsdeskundige erbij halen.

Meen je dit nou? Op basis van de informatie die je hebt; kort door de bocht gezegd: het eerste akkefietje binnen een doorgewinterd hondengezin.

Ja dat meen ik, er is een kind gebeten en blijkbaar zijn ze niet doorgewinterd genoeg anders hadden ze geen kind naar een hond toe laten kruipen.

.... dus wie een kind naar een hond laat kruipen is niet doorgewinterd genoeg om verder zonder gedragstherapeut zijn hond te houden icm een kind in de familie?

Dat zal een boost voor die bedrijfstak zijn.

[Laura84]

Lastige situatie voor jullie allemaal. Ik zou een gedragsdeskundige erbij halen.

Meen je dit nou? Op basis van de informatie die je hebt; kort door de bocht gezegd: het eerste akkefietje binnen een doorgewinterd hondengezin.

Ja dat meen ik, er is een kind gebeten en blijkbaar zijn ze niet doorgewinterd genoeg anders hadden ze geen kind naar een hond toe laten kruipen.

.... dus wie een kind naar een hond laat kruipen is niet doorgewinterd genoeg om verder zonder gedragstherapeut zijn hond te houden icm een kind in de familie?

Dat zal een boost voor die bedrijfstak zijn.

Als je het openingsbericht nog eens leest en dan eens kijkt naar 't gedrag van de hond en niet alleen richting dit nare incident, misschien begrijp je 't dan beter.

Als dit bericht als nieuwsbericht had gestaan, zonder dat 't slachtoffer een hf-er zou zijn, dan was er anders gepiept.

Gewoon een gt erbij zodat de hond en de eigenaar de juiste begeleiding krijgt. Fijn voor de topicstarter, fijn voor de eigenaar en fijn voor de omgeving

[gerard k]

Ik zou hier ook geen gt bij halen.

Volgens mij is het allemaal niet zo ingewikkeld.

De van nature wat nerveuze tervurense is zijn baasje verloren. De man van de baas doet zijn best om uitdaging en beweging te geven maar dat lukt niet helemaal.
Dus je hebt een hond die al wat hoger in zn energie zit.
Daar ga je vervolgens een kind vanalles mee laten doen, dat kan bij iedere hond fout gaan maar in deze situatie nog veel makkelijker.

Een gt kan niets aan de houding van opa doen dus daar heb je alvast niets aan.

Goed gesprek met opa over de veiligheid van de hond lijkt me aan de orde, gebeurd zoiets vaker staat de da met roze spuit namelijk om de hoek.

Door de hond veilig te houden zijn de kleine kinderen automatisch ook veilig.
Tevens lijkt dit mij een goed moment om het kind te leren bij de hond weg te blijven, een hond die naar een kind toegaat onder begeleiding ok, maar een kind wat actief een hond opzoekt is vragen om problemen.

[Tineke]

Ik zou hier ook geen gt bij halen.

Volgens mij is het allemaal niet zo ingewikkeld.

De van nature wat nerveuze tervurense is zijn baasje verloren. De man van de baas doet zijn best om uitdaging en beweging te geven maar dat lukt niet helemaal.
Dus je hebt een hond die al wat hoger in zn energie zit.
Daar ga je vervolgens een kind vanalles mee laten doen, dat kan bij iedere hond fout gaan maar in deze situatie nog veel makkelijker.

Een gt kan niets aan de houding van opa doen dus daar heb je alvast niets aan.

Goed gesprek met opa over de veiligheid van de hond lijkt me aan de orde, gebeurd zoiets vaker staat de da met roze spuit namelijk om de hoek.

Door de hond veilig te houden zijn de kleine kinderen automatisch ook veilig.
Tevens lijkt dit mij een goed moment om het kind te leren bij de hond weg te blijven, een hond die naar een kind toegaat onder begeleiding ok, maar een kind wat actief een hond opzoekt is vragen om problemen.

Hier kan ik me helemaal in vinden

[S@ndr@]

ik ga met @Ranetje mee, een kind die kruipend naar de hond toegaat kan een reactie veroorzaken en een ongeoorloofde reactie ( ehm ja, een kind bijten is dat, maar ik denk dat jullie ook signalen gemist hebben , absoluut) en dat jullie na zo lang honden hebben die signalen missen is ook zeker de reden dat ik zeg scheiden.
dus scheiden.. en veilig houden, op wat voor manier dan ook tijdens de zogenaamde ontspannen momenten, koffie drinken, gewone visites, tijdens een wandeling of in de tuin,.. zou ik me niet zo druk maken, maar in huis wel.. dat zijn de momenten dat je een risico loopt.
Even over die GT, het zou een opti kunnen zijn om de schellen even van de ogen te laten vallen, 5 generaties honden hebben wil nog niet zeggen dat je ook een up to date kennis hebt en misschien doe je al 5 generaties dingen niet goed, en is het bij stom toeval toevallig wel goed gegaan..Verder deed moeder de honden en misschien zou een goede deskundige- vooral een goede- even wat handvatten geven beter voor hond, baas , zoon en kleinkind.
En ik ben doorgewinterd genoeg en ik heb er ook eens een laten komen en t heeft me echt meer opgeleverd dan gekost.. even een frisse blik..

[dagmar88]

Ik zou er niet zo moeilijk over doen. Begrijp best dat hij wat die hond betreft nu niet erg realistisch is.
Zorg gewoon dat hij bij jullie aan kan schuiven.
Jouw huis, jouw regels.
Hoeft hij niet te koken en heeft dubbel zo veel tijd met z'n kleinzoon.
Ga je de keer daarop met of zonder kind naar hem om die hond eens lekker af te matten.

mijn opa had bij ieder vers kleinkind een kinderhatende collie. Die hond moest op haar plaats en wij mochten er nog niet naar kijken.
Als je het even zo weet te overbruggen tot je zoontje oud genoeg is om dat te leren, is er niks meer aan de hand.

[Alfilillo]

Ik ben het ook met mijn voorgangers eens. Je laat je zoontje nu natuurlijk niet meer door de kamer kruipen met de hond los in huis. Voor de veiligheid van kind én hond.
Hond in de tuin zou ik niet doen. Eerder in gang/slaapkamer/bench met iets om te knagen, ergens waar hij zich prettig voelt. Of inderdaad vader bij jullie laten komen zoals Dagmar zegt.
Om een band op te bouwen kun je wel samen gaan wandelen. Hond dan aan de lijn uiteraard.
Als ik je vader was, zou ik leren om signalen van de hond te interpreteren. Hier gaat meestal al veel aan vooraf. Ik heb het mijn een van onze honden en mijn jongste zoon gehad. Die was gelukkig al bijna 7 en de hond is niet groot, maar het was me wel duidelijk dat dit in goede banen geleid moest worden want dat anders de hond de dupe zou worden. Is gelukkig helemaal goed gekomen. Vooral door de hond niet in die 'state of mind' te laten komen en vooral niets te laten regelen.
Ik Ben er natuurlijk niet bij geweest, maar als ik het zo lees, kan het goed zijn dat de hond jullie aan het claimen was en tegelijkertijd veel te veel met het kind heeft mogen doen (spelen, likken...). Het blijft een herder, dus als hij de kans krijgt zal hij gaan regelen. En dat wil je niet.

[blondie]

"Zowel voor als achter als naast de hond was nog genoeg ruimte dus hij kon zich niet ingesloten voelen. En toen gebeurde het; zonder enige waarschuwing, zonder enig gegrom beet de hond ineens in het gezicht van mijn zoon. Het was een driedubbele knauw waarmee hij met zijn linker boven- en onder hoektanden het voorhoofd en de onderkaak van mijn zoon raakte. Op zijn voorhoofd had hij drie blauwe kuiltjes en op de onderkaak was op drie plekken de huid door, het bloedde daar ook echt."
Wat TS beschrijft doet me denken aan een totaal andere situatie maar door de manier van bijten doet het me eraan denken.

Het filmpje is al eens eerder hier neergezet, van een politie honden geleider met hond die werden geïnterviewd. De interviewer werd op een bepaald moment in een flits door de hond vol in zijn gezicht gebeten, heel kort maar de man had wel behoorlijke schade.



Niet voor sensatie of wat dan ook zet ik het neer, maar het toont m.i. wel hoe snel iets kan gebeuren los van het waarom een hond reageert zoals hij of zij reageert.
Ook ziet niet iedereen de signalen die een hond al afgeeft voorafgaand aan bijvoorbeeld dit incident.

Wellicht kun je het toch bespreekbaar maken met je vader, dat na het incident bij jullie er toch wat meer voorzichtigheid en alert zijn en blijven nodig is als het gaat om de hond en jullie zoon.
Het lijkt me ook niet meer dan logisch dat er niet meer vanuit kan gaan dat de hond een goed sul is die zich alles laat welgevallen, dat maakt dat je als eigenaar of baasje daar op in moet spelen.
Jouw kind is te jong om te beseffen wat hij wel of niet kan of mag doen in de nabijheid van de hond, jullie als volwassenen zijn dat wel.

Ik krijg uit het verhaal niet het idee dat de hond een gruwelijke hekel heeft aan het kind en de confrontatie zelf op zoekt, maar dat deze hond wel vrij snel dus ergens op reageert vanuit zijn hond zijn.

Sommige honden hebben wel zelf een grens in reactie naar mensen, en andere honden kunnen daar toch weer anders op reageren heb ik altijd het idee. De keer dat ik net een hond had, en mijn moeder over de grond naar die hond toe kroop was voor mij ook een moment dat ik zag dat de blik van die hond veranderde (en de oorstand en stand van de bek/lippen) en dat ik mijn moeder maande om weg te kijken en op een rustige manier op te staan en geen oogcontact te maken. Hele normale hond verder (vond ik dan) maar bepaalde dingen zoals naar hem toe kruipen of om hem heen willen gaan hangen dat moest hij niet, en dat liet hij wel merken met subtiele signalen (dus niet tanden ontbloot en grommen wat zichtbaar en hoorbaar zouden zijn voor een mens) maar als die signalen niet werden opgepikt omdat mensen dat niet herkennen omdat ze het gedrag van honden niet kennen dan wordt het vaak link bij bepaalde honden.

Ik hoop dat je vader gaat beseffen dat het best wel een ding is, dat de hond op die manier in het gezicht van jullie kind heeft gehapt.
Het had erger kunnen zijn, gelukkig is dat niet het geval geweest!

[crutz]

"Zowel voor als achter als naast de hond was nog genoeg ruimte dus hij kon zich niet ingesloten voelen. En toen gebeurde het; zonder enige waarschuwing, zonder enig gegrom beet de hond ineens in het gezicht van mijn zoon. Het was een driedubbele knauw waarmee hij met zijn linker boven- en onder hoektanden het voorhoofd en de onderkaak van mijn zoon raakte. Op zijn voorhoofd had hij drie blauwe kuiltjes en op de onderkaak was op drie plekken de huid door, het bloedde daar ook echt."
Wat TS beschrijft doet me denken aan een totaal andere situatie maar door de manier van bijten doet het me eraan denken.

Het filmpje is al eens eerder hier neergezet, van een politie honden geleider met hond die werden geïnterviewd. De interviewer werd op een bepaald moment in een flits door de hond vol in zijn gezicht gebeten, heel kort maar de man had wel behoorlijke schade.



Niet voor sensatie of wat dan ook zet ik het neer, maar het toont m.i. wel hoe snel iets kan gebeuren los van het waarom een hond reageert zoals hij of zij reageert.
Ook ziet niet iedereen de signalen die een hond al afgeeft voorafgaand aan bijvoorbeeld dit incident.

Wellicht kun je het toch bespreekbaar maken met je vader, dat na het incident bij jullie er toch wat meer voorzichtigheid en alert zijn en blijven nodig is als het gaat om de hond en jullie zoon.
Het lijkt me ook niet meer dan logisch dat er niet meer vanuit kan gaan dat de hond een goed sul is die zich alles laat welgevallen, dat maakt dat je als eigenaar of baasje daar op in moet spelen.
Jouw kind is te jong om te beseffen wat hij wel of niet kan of mag doen in de nabijheid van de hond, jullie als volwassenen zijn dat wel.

Ik krijg uit het verhaal niet het idee dat de hond een gruwelijke hekel heeft aan het kind en de confrontatie zelf op zoekt, maar dat deze hond wel vrij snel dus ergens op reageert vanuit zijn hond zijn.

Sommige honden hebben wel zelf een grens in reactie naar mensen, en andere honden kunnen daar toch weer anders op reageren heb ik altijd het idee. De keer dat ik net een hond had, en mijn moeder over de grond naar die hond toe kroop was voor mij ook een moment dat ik zag dat de blik van die hond veranderde (en de oorstand en stand van de bek/lippen) en dat ik mijn moeder maande om weg te kijken en op een rustige manier op te staan en geen oogcontact te maken. Hele normale hond verder (vond ik dan) maar bepaalde dingen zoals naar hem toe kruipen of om hem heen willen gaan hangen dat moest hij niet, en dat liet hij wel merken met subtiele signalen (dus niet tanden ontbloot en grommen wat zichtbaar en hoorbaar zouden zijn voor een mens) maar als die signalen niet werden opgepikt omdat mensen dat niet herkennen omdat ze het gedrag van honden niet kennen dan wordt het vaak link bij bepaalde honden.

Ik hoop dat je vader gaat beseffen dat het best wel een ding is, dat de hond op die manier in het gezicht van jullie kind heeft gehapt.
Het had erger kunnen zijn, gelukkig is dat niet het geval geweest!

Sorry maar de hond in het filmpje bijt niet “uit het niets” en “ineens”. Daar is vanaf dat de journalist naast hem gaat zitten enorme spanning zichtbaar. Dan gaat de journalist hem ook nog over de kop aaien en vastpakken. De geleider had VEEL eerder in moeten grijpen hier.

[blondie]

"Ook ziet niet iedereen de signalen die een hond al afgeeft voorafgaand aan bijvoorbeeld dit incident."
Dat schrijf ik.
Misschien had daar moeten staan "herkent men de signalen die de hond afgeeft niet ".

En bij TS weet je ook niet wat voor signalen de hond heeft afgegeven.
Ik geef dit als voorbeeld omdat het visueel is en op beeld staat hoe snel een reactie van een hond kan zijn. Los van de signalen die de hond afgeeft en in het video voorbeeld dus door geleider niet zijn opgemerkt laat staan door de meneer die de hond op zijn kop blijft petsen en tot overmaat van ramp over die hond heen gaat hangen.

Maar dat is toch het issue, veel mensen weten niet wat de signalen van een hond zijn, ik geef er ook een voorbeeld van mijn moeder bij in combi met een vorige hond.
En in geval van TS weet ook niemand wat er aan vooraf is gegaan, en het likken in het gezicht van het kind, kan ook zo maar anders geïnterpreteerd worden dan dat men aanneemt dat de hond likt omdat hij of zij het kind zo leuk vind.

Mijn filmpje is dus niet om hier weer een discussie over die geleider en hond te gaan beginnen, dat is jaren geleden al gevoerd toen dit filmpje al eerder is aangehaald.

[blondie]

Sorry maar de hond in het filmpje bijt niet “uit het niets” en “ineens”. Daar is vanaf dat de journalist naast hem gaat zitten enorme spanning zichtbaar. Dan gaat de journalist hem ook nog over de kop aaien en vastpakken. De geleider had VEEL eerder in moeten grijpen hier.

Jij ziet dat, meerdere mensen zien dat en herkennen die signalen. Maar veel mensen zien dat niet, herkennen dat niet en dat kan dus een probleem opleveren.
En je kunt ook niet van iedereen verwachten dat ze de hondentaal (her)kennen.

[crutz]

Sorry maar de hond in het filmpje bijt niet “uit het niets” en “ineens”. Daar is vanaf dat de journalist naast hem gaat zitten enorme spanning zichtbaar. Dan gaat de journalist hem ook nog over de kop aaien en vastpakken. De geleider had VEEL eerder in moeten grijpen hier.

Jij ziet dat, meerdere mensen zien dat en herkennen die signalen. Maar veel mensen zien dat niet, herkennen dat niet en dat kan dus een probleem opleveren.
En je kunt ook niet van iedereen verwachten dat ze de hondentaal (her)kennen.

Van een hondengeleider verwacht ik dat wel

[crutz]

Van een hondengeleider verwacht ik dat wel

Hij heeft het uitgelegd.
De televisieman leunde over de hond heen en dat is "in de dierenwereld" dominant. Dus tja, dan word je in je smoel gehakt.

Goed. Helder.

Ehhh als je weet dat je hond dat doet stuur je hem toch tijdig weg. Het is niet dat het in een seconde gebeurde. Er was tijd genoeg voor spanningsopbouw

[crutz]

Van een hondengeleider verwacht ik dat wel

Hij heeft het uitgelegd.
De televisieman leunde over de hond heen en dat is "in de dierenwereld" dominant. Dus tja, dan word je in je smoel gehakt.

Goed. Helder.

Ehhh als je weet dat je hond dat doet stuur je hem toch tijdig weg. Het is niet dat het in een seconde gebeurde. Er was tijd genoeg voor spanningsopbouw

Je haalt mijn boodschap er niet uit.
De geleider heeft geen flauw idee wat hij aan het doen is.

Jawel snap je prima.
Als hij wist wat hij aan het doen was had hij gewoon tijdig ingegrepen en idd heeft er net zo veel kennis van als die televisieman zelf. Iets wat helaas heel vaak voorkomt