Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Frenk schreef:
Hij heeft z'n eerste loopse teefje een tijd geleden geroken en raakte helemaal van het padje af. Klappertanden, kwijlen, niet eten, rijen alsof de duvel 'm op de hielen zat.
Als dat van voorbijgaande aard is en gewoon bij het puberen hoort, dan is het natuurlijk prima. Maar als dat ieder keer zo gaat als er een loopse teef voorbij komt, dan vind ik het gewoon zielig worden. Ik heb dat bij de reu van mijn ouders gezien. Die veranderde ook iedere keer in een trillend hoopje.
Uiteindelijk is hij toen geholpen. Maar wat ik niet weet... Als ze eenmaal hormonaal ontwikkelt zijn, hoeveel "kwaad" kan een castratie dan aanrichten bij een reu?
Als Frenk hier soms een keer last van heeft als je per ongeluk wel eens geconfronteerd wordt met een loopse teef, is dat best om overheen te komen. Bedenk ook: als hij op het strand (of een dergelijke plaats) volkomen verliefd wordt op een passerende hondendame dan zal die verliefdheid vanzelf weer afnemen als hij eenmaal weer thuis is.
Als je gezegend bent met een buurman met twaalf kleine ongeholpen teven, die tijdens hun loopsheid in de tuin gesloten worden: dan kan je je lol op, weet ik uit ervaring. En dat betekent waarschijnlijk dat jíj kan castreren omdat de buurman niets doet.
Ennath schreef:Als Frenk hier soms een keer last van heeft als je per ongeluk wel eens geconfronteerd wordt met een loopse teef, is dat best om overheen te komen. Bedenk ook: als hij op het strand (of een dergelijke plaats) volkomen verliefd wordt op een passerende hondendame dan zal die verliefdheid vanzelf weer afnemen als hij eenmaal weer thuis is.
Als je gezegend bent met een buurman met twaalf kleine ongeholpen teven, die tijdens hun loopsheid in de tuin gesloten worden: dan kan je je lol op, weet ik uit ervaring. En dat betekent waarschijnlijk dat jíj kan castreren omdat de buurman niets doet.
Precies. Een keertje is prima mee om te gaan. Maar we wonen in een hondrijke omgeving. Als het dus wekelijkse kost wordt, dan zal ik er dan iets mee moeten.
Oooooooooverigens heb ik bij mijn beide dames geen flinter verandering bemerkt nadat ik ze heb laten 'helpen', noch qua gedrag, noch qua gewicht of vachtstructuur. Maar ja, 't benne korthaarderts he?! En ik heb Ted na haar castratie op een streng rantsoen gezet. Zo streng dat de oppasvriendingvantantenanna het zelfs een beetje zielig vond. Dat vond Ted dan weer niet erg
Mazzel is ook gecastreerd toen hij bijna 2 jaar oud was.
Er was geen land mee met hem te bezijlen hij wou alleen maar kwijlen kwijlen en nog eens kwijlen . Terwijl het eigelijk een spring in het veld is en alleen maar spelen wil. Ik heb verder kwa gedrag geen negatieve veranderingen gemerkt . En kwa eten en vachtstructuur ook niet en het is een plukhond dus als dat zo zou zijn zou jehet wel aan zijn vacht merken.
Ik denk dat ieder voor zich moet weten wat hij doet
Zonet is Rumba met spoed gecastreerd: ze leek een eierstok-ontsteking te hebben. Tijdens de operatie bleek het een tumor aan de appendix te zijn maar de DA heeft meteen baarmoeder en eierstokken eruit gehaald.
Silvia schreef:Ik heb diesel na lang nadenken laten opereren omdat hij van die vieze groene druppels had.
Hij kan nu bij teefjes zonder ze aan te randen.Hij is minder geobsedeerd op geurtjes met wandelen.
.
Ik heb even een aantal dingen eruitgepikt.
Als bovenstaande je *stoort*, waarom dan voor een reu kiezen ipv een teef?
Voor mij zou bovenstaande argumenten nooit een reden zijn om een reu te castreren.
Vergeven is de hoop op een beter verleden loslaten.
Silvia schreef:Ik heb diesel na lang nadenken laten opereren omdat hij van die vieze groene druppels had.
Hij kan nu bij teefjes zonder ze aan te randen.Hij is minder geobsedeerd op geurtjes met wandelen.
.
Ik heb even een aantal dingen eruitgepikt.
Als bovenstaande je *stoort*, waarom dan voor een reu kiezen ipv een teef?
Voor mij zou bovenstaande argumenten nooit een reden zijn om een reu te castreren.
Flor moest gecastreerd worden vanwege een acute baarmoederontsteking. Flor was 1 van die zeldzame gevallen die niet meer uit de narcose gekomen is. De kans is klein maar sta er wel even bij stil als je zonder medische reden overweegt om je hond te laten castreren.
Kira had een flinke baarmoederontsteking, we wilden met haar fokken maar dat is er dus niet van gekomen
Basco had een vreselijke chronische voorhuidontsteking en ook zijn piemel zelf was ontstoken vaak, niets hielp na een half jaar was het schluss daarmee
Dazzle schreef:Flor moest gecastreerd worden vanwege een acute baarmoederontsteking. Flor was 1 van die zeldzame gevallen die niet meer uit de narcose gekomen is. De kans is klein maar sta er wel even bij stil als je zonder medische reden overweegt om je hond te laten castreren.
ja maar dat ze verzwakt is door de acute baarmoederondsteking is geweest heeft daar natuurlijk aan bij gedragen dat ze niet uit de narcose is gekomen
Jazz omdat mijn vorige Boef Nikie (intact) op latere leeftijd melkklier-tumoren kreeg. Men verzekerde mij dat het risisco daarop véél lager was als een teefje gecastreerd zou zijn. Dus Jazz na de eerste loopsheid laten helpen uit een soort "voorzorg". Zoals ik er nu over denk laat ik Yunishka niet helpen tenzij er een gegronde reden voor zou zijn.
Groetjes uit Papendrecht van Carin, Jazz en Yunishka.
Dazzle schreef:Flor moest gecastreerd worden vanwege een acute baarmoederontsteking. Flor was 1 van die zeldzame gevallen die niet meer uit de narcose gekomen is. De kans is klein maar sta er wel even bij stil als je zonder medische reden overweegt om je hond te laten castreren.
ja maar dat ze verzwakt is door de acute baarmoederondsteking is geweest heeft daar natuurlijk aan bij gedragen dat ze niet uit de narcose is gekomen
Dat denk ik niet, haar hart is ermee gestopt. Ze was net 2 jaar oud en ondanks de baarmoederontsteking niet echt ziek. Ze was gewoon aktief en had geen koorts. Flor was een sterke, gezonde hond op die baarmoederonsteking na.
Eigenlijk weet iedereen wel dat 1 van de risico's bij een operatie is dat je hond het niet overleefd, alleen gebeurd het zo zelden dat niemand er waarschijnlijk echt bij stil staat. Totdat je hond dus 1 van die zeldzame gevallen blijkt te zijn....
Dazzle schreef:
Dat denk ik niet, haar hart is ermee gestopt. Ze was net 2 jaar oud en ondanks de baarmoederontsteking niet echt ziek. Ze was gewoon aktief en had geen koorts. Flor was een sterke, gezonde hond op die baarmoederonsteking na.
<knip>
Totdat je hond dus 1 van die zeldzame gevallen blijkt te zijn....
Nee, dit kun je echt niet zo stellen. Iedere patient met baarmoederontsteking (ook als de hond amper klinische tekenen vertoont) heeft een heel sterk vergroot risico om tijdens de operatie te overlijden. Om een aantal redenen zelfs: ten eerste gaat de bacterie die baarmoederontsteking veroorzaakt vaak naar de nieren. Als de nieren aangetast zijn kunnen ze het narcosemiddel niet meer goed uit het bloed verwijderen: gevolg: hartstilstand. Of er kan al sprake zijn van een bloedvergiftiging: de narcose is dan alleen het laatste duwtje geweest.
Je kunt er bijna zeker van zijn dat jouw hond is overleden aan de baarmoederontsteking, niet sec omdat ze geopereerd is.
Het is verder niet mijn bedoeling je een schuldgevoel aan te praten (mijn eigen teef is ook al bijna twee een nog intact) maar naar jouw verhaal luisterend ben ik dus zeker dat jouw hond niet '1 van die zeldzame gevallen' is geweest, maar gewoon 1 van de zovele slachtoffers van baarmoederontsteking.....
Haar hart is ermee gestopt nog voor de operatie, de DA had haar net open gemaakt toen haar hart ermee stopte, hij had dit nooit eerder meegemaakt. Wat het ook geweest is, mijn hond ben ik er door kwijt geraakt.
Feit blijft dat het risico bestaat dat je hond tijdens een operatie overlijd en dat er bij dat risico niet vaak stil gestaan word.
Lotje is gecastreerd omdat ze na elke loopsheid een schijndracht had. In het begin ging die gewoon vanzelf over zonder problemen, na enkele jaren bleven de schijndrachten aanhouden, had ze continu ontstoken melkklieren en was ze futloos met koorts, er zat geen leven meer in al was ze altijd een superactief hondje. De schijndrachten en complicaties ervan duurden zo lang dat ze maar een paar weken zonder problemen zat of de volgende loopsheid kwam er weeral aan, ze had ook al verscheidene medicatie gehad zonder resultaat.
Toen de knoop doorgehakt en ze laten castreren. Ze was toen 5 jaar oud. Na de castratie zat ze terug vol energie en had nergens geen last meer van. Nu is ze 11 jaar oud en nog steeds superactief en heeft geen last van bijwerkingen van castratie.
Omdat ik het onzin vind om teven waar je niet mee gaat fokken ongecastreerd te laten. Voor de teven zelf zijn de beperkingen (en mogelijk frustraties van het niet gedekt worden en andere randverschijnselen) die een loopsheid met zich meebrengt niet prettig, voor reuen in de omgeving niet en voor de baas zelf ook niet.
De gezondheidsvoordelen zijn bovendien een prettige bijkomstigheid.
Overigens hebben mijn drie gecastreerde teven in het geheel geen verandering doorgemaakt na de castratie.
Moos schreef:Daarnaast kan een gecastreerde reu best veranderen qua karakter, ook naar andere honden toe. En andere reuen kunnen op hem gaan rijden.
Hoeft allemaal niet, kan wel.
Ja hier word sam te pas en onte pas door reuen en teven besprongen hij word ook elke keer gepakt door andere honden.
Maar hij heeft ook nog steeds last van loopse teven als gecastreerde reu dus dat overgaat hoeft dus ook niet altijd.
Beau omdat als ze loops werd we erg moesten oppasssen.
Beau is half Alaskan Malamute en die gaan er al graag tussen uit en als ze loops zijn al helemaal.
Als een hond ongeveer 9 is, en je wilt haar dan nog laten helpen.
Dan doe je het al niet meer omdat je het sneu vindt voor zo'n oude hond.
Daarom kun je hem maar beter doen als ze ongeveer 1 zijn.
Anna* schreef:Omdat ik het onzin vind om teven waar je niet mee gaat fokken ongecastreerd te laten. Voor de teven zelf zijn de beperkingen (en mogelijk frustraties van het niet gedekt worden en andere randverschijnselen) die een loopsheid met zich meebrengt niet prettig, voor reuen in de omgeving niet en voor de baas zelf ook niet.
De gezondheidsvoordelen zijn bovendien een prettige bijkomstigheid.
Ik ben het met bovenstaande wel eens.Mijn Golden word half Januari gesteriliseerd.Voor mijzelf puur om de ongemakken van de loopsheid,wij gaan iedere dag naar een losloopgebied en daar ben ik uiteraard niet de enigste die er wandeld,dus tijdens de loopsheids moet ik die plaats minstens 3 weken mijden.En om eerlijk te zijn word ik knetter van het geslobber aan haar m*ts de hele tijd,ze is erg schoon op zichzelf dus verbieden doe ik het niet,maar dat geluid de ganse dag.... :N: .
MiniMalamute schreef:Beau omdat als ze loops werd we erg moesten oppasssen.
Beau is half Alaskan Malamute en die gaan er al graag tussen uit en als ze loops zijn al helemaal.
Als een hond ongeveer 9 is, en je wilt haar dan nog laten helpen.
Dan doe je het al niet meer omdat je het sneu vindt voor zo'n oude hond.
Daarom kun je hem maar beter doen als ze ongeveer 1 zijn.
MiniMalamute schreef:Beau omdat als ze loops werd we erg moesten oppasssen.
Beau is half Alaskan Malamute en die gaan er al graag tussen uit en als ze loops zijn al helemaal.
Als een hond ongeveer 9 is, en je wilt haar dan nog laten helpen.
Dan doe je het al niet meer omdat je het sneu vindt voor zo'n oude hond.
Daarom kun je hem maar beter doen als ze ongeveer 1 zijn.
OT prachtige hond heb je zeg!
Dankje! Ik ben ook erg blij met haar!
Zo te zien heb jij een Golden Retriever, daar zat ik eerst ook aan te denken om te nemen.
Mitrill (Alaskan Malamute), teef
- pijn tijdens loopsheden, lag 3 weken plat, lusteloos, werd onbetrouwbaar en prikkelbaar
- doorslaggevende factor: begon onze kleinste hond aan te vallen tijdens loopsheid
Yanco (kruising Eurasiër of Chow Chow), reu
- zijn leven werd geleid door zijn hormonen, deed op wandeling niets anders dan pissen en schrapen met zijn poten
- zeer stressy; we hebben castratie als een van de middelen gebruikt om deze stress tegen te gaan (training werkte niet), het is wel verbeterd, maar waarschijnlijk moeten we toch met medicijnen gaan werken
"We hadden een klein jacht kunnen kopen van alles dat we aan onze hond, en alle dingen die hij kapot gemaakt had, besteed hadden. Maar ja, hoeveel jachten liggen de hele dag bij de deur te wachten tot je terugkomt?" (John Grogan)
