Frenk schreef:
Wat het laatste betreft ben ik het niet met je eens. Dan kan het namelijk heel goed wel zo zijn dat iemand signalen gemist heeft en dat pas achteraf beseft.
Dat kan maar een hond kan ook reageren uit angst voor iets, drukte, aanwezigheid van kinderen of andere huisdieren, een andere hond in huis etc. etc.
Natuurlijk kun je ook aanwijzingen gemist hebben maar een paniekreactie zie je niet altijd aankomen en dat hoeft echt niet altijd angstbijten te zijn. Het is maar een voorbeeldje he? Zeker met zwervertjes of zwaar verwaarloosde dieren weet je het gewoon niet.
Dat het gedrag van de hond totaal uit het niets komt? Ik denk dat, als het al zo is, het maar in een heel klein percentage van de gevallen zo is.
Eens al ben je niet ten alle tijde zelf verantwoordelijk daarvoor. Het komt nooit uit het niets maar dat betekend niet automatisch dat je het aan had kunnen zien komen.
Door dit te zeggen maak je toch mijn eerste punt?

Neuh het is mogelijkheid, voor hetzelfde geld haal je een dier in huis met een hersentumor. Misschien vergezocht maar wij hebben een hond gehad die hier last van kreeg (die hadden we dus al) en dat was op momenten niet de vriendelijkste en dat uitte zich soms ook in de weg versperren, lip optrekken, grommen etc. Dat is een mogelijkheid maar we hebben ook een herplaatser gehad die binnen een dag! (terwijl wij er goed aan dachten te doen om hem met rust te laten) vond dat hij de nieuwe eigenaar van de bijkeuken was.
