honden hebben en je partner

[Crescent]

Mijn dochter loopt hier trouwens wel te mekkeren over het aantal honden. En soms zelfs over het aantal paarden terwijl ze zelf in de paarden werkt.
Vorige week vond ze zelfs dat er maar even geen opvanger moest komen als ze allebei geplaatst waren. Ze kan mooi de boom in!

Doe maar hierheen. Honden én de paarden.

[schelsey]

Voor mijn man hoeven er geen honden te zijn.
Hij vindt het soms ook wel jammer dat we niet gaan en staan kunnen waar we willen omdat er oppas voor de honden geregeld moet worden.
Hij laat ze niet uit maar voert ze soms wel en ook geeft hij netjes onze fluffy een koekje of een plakje worst als het verwende nest weer de brokken niet hoeft en bijna gal begint te spugen van de misselijkheid.
Samen wandelen in het bos met de honden vindt hij dan wel weer leuk maar ook niet elke week.
Hij houd mij wel in gareel qua hoeveelheid honden want anders hadden we er al wel 10

Das precies mijne vent

[ruudstofferboa]

Toen ik mijn man leerde kennen hadden we allebei 2 honden.....dus toen we gingen samen wonen hadden we gelijk een grote roedel haha!!!
We zijn beide echt gek op honden, en het is dat hij gewoon veel praktischer denkt dan ik anders hadden we er nog wel meer gehad, als je weer een zielig snuitje voorbij ziet komen....
Het leuek is wel dat we daarna altijd wel 3/4 honden zijn blijven houden, dat is wel ons ding, 1 hond vinden we minder leuk en gezellig.Ondertussen zijn er 3 kids bijgekomen, maar we zijn nog niet aan het afbouwen .
Verzorging doen we samen, en wandelen overdag doe ik het meest daar ik dan vaak thuis ben omdat ik onregelmatig werk, maar sávonds lopen we altijd samen en grote ronde, en kletsen elkaar gelijk bij over de dag.
We zijn er dus samen dol op , maar de kinderen zijn er mee opgegroeid en zijn ook helemaal gek op ze, ze worden dus door iedereen van het gezin verwent!!

[natalie]

Mijn vriend en ik wilden allebei een hond, maar we hebben lang gediscussieerd over het ras. Hij vond een Flatcoat niet mooi (met die lange neus) en wilde heel graag een Heidewachtel. Tja... Ik ben degene die het eerste jaar met Jip getraind heeft, en hij luisterde echt veel beter naar mij dan naar mijn vriend. Maar inmiddels hebben zij samen ook een hobby ontdekt en gaat mijn vriend wekelijks met Jip speuren. We zijn allebei echt dól op onze puber en besteden er ongeveer evenveel tijd aan (oké... ik iets meer dan hij).
Een eventuele tweede hond hoeft van mij niet per se een Flatcoat te zijn, maar nu is het juist mijn vriend die niets anders meer wil

[dre]

De honden waren er al en nee zo gek ermee als ik ben is hij niet, hoeft ook niet, maar hij is zeker wel gek op ze. Hij wandelt altijd mee als hij thuis is, ook doen we graag grote wandelingen met de honden ergens in Nederland (om op de terugweg even met zijn tweetjes een restaurant in te duiken terwijl de honden in de auto lekker slapen), als hij eerder thuis is of thuiswerkt laat hij de honden uit, hij gaat tegenwoordig mee trainen bij de obedience en zegt dat als Juno met agility naar de veteranen gaat hij met haar agility wil gaan doen. Ook hebben we (op mijn aanzet) besloten een derde hond te nemen, mijn vriend zal (en wil) de basiscursussen gaan doen en later ook een sport ermee doen en ik ga er agility mee lopen.
Als we naar de dierenarts moeten wil hij mee en de kosten deelt hij ook in mee, hij houdt er ook rekening mee met het maken van afspraken (of ze mee kunnen of dat ze zo lang alleen kunnen zijn of dat we dan eerder naar huis moeten. Dat soort dingen).

Hij was ook geen honden gewend en heeft echt moeten leren en aanpassen, maar goed, dat moet ik ook met zijn gamehobby (oke, in mindere mate dat wel )

Van de winter ben ik weer een paar weekenden weg met Juno voor een workshop en ik weet dat hij dan lekker het hele weekend wil gamen, zijn grote hobby, Shelly blijft thuis dus even voor de zekerheid gevraagd of ik oppas moest zoeken en dan antwoord hij "Nee joh, dat is wel lekker ff rondje bos tussen het gamen door".

[blacky]

de honden waren mijn idee maar ze zijn onze keus om ze te nemen. ik doe het meeste met de hondjes maar als het nodig is gaat hij ook met ze naar cursus. We wandelen samen met ze en de laatste ronde doen we ook samen. Verder laat hij de honden uit als ik er niet ben en als hij er niet is doe ik dat anders altijd samen.

Onze pup hoewel het mijn wens was om er een derde bij te nemen is echt zijn hondje.

[Jits90]

Mijn vriend is echt een hondenman, altijd al honden gehad. Maar hij hoefde er niet perse een zelf. Ik wel, dus kwam Damy Na een tijdje toch wel sneu, zo een hondje alleen, dus Noa erbij
Hij is wel gek met de beesten, maar hij gaat er niet alleen mee wandelen. Hij gaat een paar keer per week met mij mee (en niet te ver ) en laat ze buiten op mijn verzoek, maar verder niet echt. Voeren is ook alleen als ik dat vraag. Snoepjes en van de tafel voeren echter.. Vriend zegt ook regelmatig dat ik perse honden wilde en dus er ook maar voor moet zorgen. Voor hem hoefde het niet perse.. Gewoon een makkelijk manier om de rotklusjes niet te hoeven doen.

In een gekke bui wilt hij nog wel wild spelen met de honden. Damy vindt worstelen ge-wel-dig en Noa is idolaat van d'r speelgoed (trekspelletjes). Soms gaat hij met z'n slof op de grond slaan, dan worden de honden helemaal boos (grommen, blaffen, slof willen vermoorden), maar dat mag niet van mij

Damy gaat wel altijd bij m'n vriend slapen op de bank. Vriend op z'n zij en Damy er bovenop, samen knorrelen

[miriam]

Is jullie partner even gek op de honden als jezelf?

Of is het meer dat ze er voor jou zijn en je partner ze aanvaard om je te plezieren maar er verder niet al te veel tijd en energie in wil steken?

Mijn man aanvaard de honden omdat hij weet dat ik niet zonder kan maar kweet dat hij liever een leven zonder wilde als het aan hem lag

Enige dat mijn man doet is ze wat knuffelen, heel af en toe 1 min even spelen, en heel af en toe samen met mij eens gaan wandelen.

Al de rest doe ik, ook als een hond ziek is trekt hij zich er niet veel van aan en alles valt op mij

Ze mogen niet te veel kosten aan voeding/verzorging maar daar trek ik me niks van aan

Soms vind ik het wel spijtig dat we dit niet samen kunnen doen

Hoe gaat het bij jullie er aan toe?

Zoals dit ging het met mijn eerste man ook. Toen ik mijn huidige man leerde kennen waren mijn honden inmiddels overleden en was ik niet in de situatie om een hond te houden. Ik heb toen direct duidelijk gemaakt dat ik beslist weer een hond wilde en dat vond hij prima. Hij zou er goed voor zijn, maar hij zou er nooit echt een band mee krijgen zei hij. Uhu uhu..... Hij is dus net zo gek op de honden als ik. Doordeweek loop ik met ze want ik ben thuis, in het weekend lopen we altijd samen.

[thom]

Ria was niet echt van huis uit honden gewend, maar ik had natuurlijk wel een hond. Sindsdien is ze een echt hondenmens geworden.

[wilma23]

Ik ben echt gek op honden en zou niet zonder kunnen.
Hij gaat wel mee wandelen wanneer hij kan maar trainen voeren eigenlijk al het andere doe ik.
Knuffelen doen we samen hij vind het net zo fijn als ik dat er een hond gezellig bij hem ligt.

[Miezemuis]

Mijn man had toe we elkaar 20 jaar geleden leerde kennen en enorme hekel aan dieren. Toen we gingen samenwonen miste ik een hond heel erg. Omdat mijn man wel heel veel van mij houdt heeft hij toen gezegd dat ik wel een hond mocht, maar dat hij behalve de avondwandeling als ik late dienst had, niks aan de hond zou doen.
Dushi was als eerste hond voor hem een schot in de roos. Sportief, intens gehoorzaam en lief. Dushi is ok echt zijn hond. Hij gaf dan ook uit zichzelf aan dat er best een hond bij mocht.
Trainen en opvoeden komt voor mijn rekening , raskeuze ook, maar verder doen we alles samen. Het leuke is nu ook nog daar ondanks Lizzie echt mijn hond is, hij om helemaal gek is van poedels , en gisteren nog bij de voetbal aan het vertellen was daar er nooit meer een andere hond dan een poedel komt

[Miezemuis]

Mijn man had toe we elkaar 20 jaar geleden leerde kennen en enorme hekel aan dieren. Toen we gingen samenwonen miste ik een hond heel erg. Omdat mijn man wel heel veel van mij houdt heeft hij toen gezegd dat ik wel een hond mocht, maar dat hij behalve de avondwandeling als ik late dienst had, niks aan de hond zou doen.
Dushi was als eerste hond voor hem een schot in de roos. Sportief, intens gehoorzaam en lief. Dushi is ok echt zijn hond. Hij gaf dan ook uit zichzelf aan dat er best een hond bij mocht.
Trainen en opvoeden komt voor mijn rekening , raskeuze ook, maar verder doen we alles samen. Het leuke is nu ook nog daar ondanks Lizzie echt mijn hond is, hij om helemaal gek is van poedels , en gisteren nog bij de voetbal aan het vertellen was daar er nooit meer een andere hond dan een poedel komt

[Miezemuis]

Mijn man had toe we elkaar 20 jaar geleden leerde kennen en enorme hekel aan dieren. Toen we gingen samenwonen miste ik een hond heel erg. Omdat mijn man wel heel veel van mij houdt heeft hij toen gezegd dat ik wel een hond mocht, maar dat hij behalve de avondwandeling als ik late dienst had, niks aan de hond zou doen.
Dushi was als eerste hond voor hem een schot in de roos. Sportief, intens gehoorzaam en lief. Dushi is ok echt zijn hond. Hij gaf dan ook uit zichzelf aan dat er best een hond bij mocht.
Trainen en opvoeden komt voor mijn rekening , raskeuze ook, maar verder doen we alles samen. Het leuke is nu ook nog daar ondanks Lizzie echt mijn hond is, hij om helemaal gek is van poedels , en gisteren nog bij de voetbal aan het vertellen was daar er nooit meer een andere hond dan een poedel komt

[bouvierpoedel]

Mijn man had toe we elkaar 20 jaar geleden leerde kennen en enorme hekel aan dieren. Toen we gingen samenwonen miste ik een hond heel erg. Omdat mijn man wel heel veel van mij houdt heeft hij toen gezegd dat ik wel een hond mocht, maar dat hij behalve de avondwandeling als ik late dienst had, niks aan de hond zou doen.
Dushi was als eerste hond voor hem een schot in de roos. Sportief, intens gehoorzaam en lief. Dushi is ok echt zijn hond. Hij gaf dan ook uit zichzelf aan dat er best een hond bij mocht.
Trainen en opvoeden komt voor mijn rekening , raskeuze ook, maar verder doen we alles samen. Het leuke is nu ook nog daar ondanks Lizzie echt mijn hond is, hij om helemaal gek is van poedels , en gisteren nog bij de voetbal aan het vertellen was daar er nooit meer een andere hond dan een poedel komt

[Sandra&co]

Ik ben single, maar als m'n toekomstige partner m'n honden zou haten, zouden we toch een levensgroot probleem hebben. Die relatie zou niet levensvatbaar zijn.

[grover]

Ik was vroeger als de dood voor honden.. Echt heul bang. Vanaf een jaar of 13/14 toen er op de manege twee mechelaars rondliepen die mij niet stante pede opvraten ging het iets beter. Mijn man had bij zijn ouders thuis altijd honden (bouviers) gehad en ongeveer vóór onze eerste date zei hij al "later wil ik ook een hond". Paar jaar lang de bouvier van m'n schoonouders met regelmaat te logeer gehad en manlief bleef zeggen dat ie "later" een hond wilde En ik zei dan nog "ja joh, als je maar niet denkt dat ik er mee ga lopen in de regen" Ik had echt niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden, een hond, en inmiddels hebben we er dan ook twee. Toch grappig, want ondanks dat het hele hond-verhaal van mij persoonlijk niet had gehoeven ( als ik meneer Grover niet had gehad dan hadden we de honden ook echt niet gehad) doe ik echt onwijs veel met ze en is uiteindelijk zeker de oudste veel meer "mijn" hond dan de zijne Trainen, trimmen, showen doe ik voornamelijk, hij wandelt vooral veel met ze

[Sandra&co]

Op dinsdag? Perfect, dan heb ik toch standaard andere plannen. Gaat-ie zijn goddelijke gang maar met z'n nakende bezigheidjes

[bouvierpoedel]

Ik ben single, maar als m'n toekomstige partner m'n honden zou haten, zouden we toch een levensgroot probleem hebben. Die relatie zou niet levensvatbaar zijn.

Dat weet je niet. Voor hetzelfde geld hoopt hij maar van harte dat jij zijn nakende dinsdagavonden met de sjamanenkringgroep accepteert.

Ik heb niet zo snel last van buitenissigheden. Eigenlijk is buitenissig zijn bijna een pre.
Gelul over vaatdoekjes die zó moeten liggen en dat ik op een manier moet kauwen die niet mijn eigen manier is, daar word ik spontaan knettersuicidaal van.

Als een debiel op je tenen je nest uitvliegen omdat er anders savonds geklaagd moet worden dat je wel twee keer op snooze gedrukt hebt.

Eten wat je niet had willen eten. Kijken wat je niet had willen kijken. Praten over dingen die je niet interesseren.
Nee, echt niet.
Ik ben veel te oud en te star om nog aan die poppenkast te beginnen.
Of het moet net zo'n onaangepast sujet als ik zijn. Dan kunnen we er nog eens over praten maar ik geef het weinig kans.

Mijn honden moeten natuurlijk geduld worden wat weg gaan ze niet en ze gaan ook niet van de bank af maar daarna hoef je er niet blij mee te zijn, hoor.
Niemand vindt mijn honden zo leuk als ik ze vind. Dat hoeft ook helemaal niet. Liever niet zelfs want dalijk wil je zonder mij met ze gaan wandelen en dat kan ik niet aan.

Zoiets ja.
Zal mij aan de kont roesten of mijn partner niet echt van honden houd of sommige van mijn karaktertrekjes , huishoudelijke gaven, hoe mijn haar zit en of ik morgen op ballet wil.
Zolang dat geaccepteerd word en ik het ook van partner accepteer moet dat voldoende zijn om het leuk te hebben. Graag niet het zelfde.
Word toch een doodsaaie relatie . Niemand hoeft van mijn honden te houden want dat doe ik al , net als niemand van mijn partner hoef te houden.

[Hippo]

Ik heb het getroffen, ik wilde altijd al een hond, ben van huisuit honden gewend. Mijn man niet, maar hij wilde ook wel een hond.
Daarnaast had ik hem op de 2e date al duidelijk gemaakt dat ik echt géén kinderen wil, stel dat hij dat wel graag had gewild, dan grote kans dat je relatie erop stuk loopt. Het maakte hem niet uit destijds en inmiddels is hij heel blij dat we geen kinderen hebben

Maargoed over de honden, hij wilde in elk geval geen fluffy exemplaar en ik wilde graag een Dobermann dus die keuze was snel gemaakt. Ik houd mij bezig met de training, het soort voer, inentingen etc. We laten ongeveer even vaak de honden uit, maar omdat hij in ploegen werkt en vaak overdag thuis is, neemt hij vaker de lange wandeling voor zijn rekening.

Hij is gek met de honden, samen rauzen, fietsen, uren wandelen, voetballen, balletje gooien noem maar op. Ik ben degene die traint (inmiddels alweer 9 jr KNPV en ervoor IPO, daarnaast met jonge honden allerlei cursussen). Vaak na het werk of in de weekenden maken we graag samen een wandeling, daar geniet ik echt van. Rijden gerust 1-1,5u ergens heen om te gaan lopen. In het huishouden doen we allebei even veel.

De laatste pup kwam tijdens het klussen, ik probeerde het tussendoor uitlaten zoveel mogelijk voor mijn rekening te nemen en soms verzuchtte hij dan wel eens, maar klagen zeker niet. Hij is met Hippo naar de specialisten gereden en naar Utrecht, ik moet er anders vrij voor nemen en hij is vaak overdag thuis, dus erg fijn dat hij dat doet.
Hij heeft niks met KNPV en dat vind ik prima, dat is mijn hobby, hij houdt van mountainbiken waar ik echt niks aan vind.

We nemen de honden bijna altijd mee met weekendjes weg en vakanties (Duitsland, Italië, België etc.), dat vindt hij hartstikke leuk, maar eens in de paar jaar gaan we een weekendje weg zonder de honden omdat ik weet dat hij even 0,0 verplichtingen fijn vindt. Iedereen blij.

[twinkeltje]

Ik was een honden mens mijn man een kattenmens, toen hij hier kwam wonen kwamen de katten mee.
Nu vind ik katten net zo leuk als honden en hij is helemaal gek op de honden.
Hok loopt met veel plezier de wandelingen elke avond, stopt ze onder zijn jas als het koud ie en neemt ze mee naar de DA.
We doen het gewoon zonder overleg vanzelf samen

[tibbie]

Onze vorige hond kwam er op verzoek van de kinderen. Manlief had gezegd dat het mocht, als mamma het goed vond. De arme schat dacht dat ik daar nooit van zijn levensdagen akkoord mee zou gaan. Dat was dus een kleine misrekening Ik mocht het ras uitkiezen, dat had ik dan wel bedongen. De voorpret was leuk, maar de wachtlijst ook en wij vielen net naast de boot. En toen belde de fokker of we ook een hondje van 14 maanden wilden dat elders niet op zijn plek was. Ik en mijn jongste zoon gingen kijken en waren verkocht, direct. Het waren 13 fantastische jaren. Verleden jaar is Lhakie overleden, heel plotseling. De tranen springen nog in mijn ogen als ik aan hem denk.

Nu hebben we Qinou en die is er gekomen omdat ik dat wilde. Mijn man is lief voor hem en doet een enkele keer "corvee", maar het is mijn hond dus aan mij de schone taak hem met liefde en wijsheid groot te brengen en dat doe ik graag, ook al vind ik het niet altijd even makkelijk.

[iones]

Niemand hoeft van mijn honden te houden want dat doe ik al , net als niemand van mijn partner hoef te houden.

Maar iemand die niet van honden houdt, en er wél mee samen moet leven, is sterk geneigd zich er aan te gaan ergeren? Wat dan?

Iedere x een zucht van ergernis, of de ergernis uitspreken, jij en de honden op je tenen lopen..... Erg lollig...

[yodi]

Oh als ik terug denk aan mijn eerste hond, wij waren een paar maand getrouwd en ik zou met een kennis twee pups ophalen.
Maar er was een heel klein puppie over, de fokker keek mij aan en zei voor 500 gulden mag je hem meenemen oke naar de bank en pup mee.
Manlief kwam thuis uit het werk en was een bouvier rijker haha, maar wat een tophond.

[Manuma]

Oh als ik terug denk aan mijn eerste hond, wij waren een paar maand getrouwd en ik zou met een kennis twee pups ophalen.
Maar er was een heel klein puppie over, de fokker keek mij aan en zei voor 500 gulden mag je hem meenemen oke naar de bank en pup mee.
Manlief kwam thuis uit het werk en was een bouvier rijker haha, maar wat een tophond.

Zie je! Ik moet dat ook gewoon doen maar ik vraag toestemming en maakt vriend mij bewust van de beren op de weg

[sjm]

Eerst wilde die niet zo'n rare bottige hond, die zijn lelijk.

Nu is Zahra zijn poppedopje en word ik er af en toe gek van.

[bouvierpoedel]

Niemand hoeft van mijn honden te houden want dat doe ik al , net als niemand van mijn partner hoef te houden.

Maar iemand die niet van honden houdt, en er wél mee samen moet leven, is sterk geneigd zich er aan te gaan ergeren? Wat dan?

Iedere x een zucht van ergernis, of de ergernis uitspreken, jij en de honden op je tenen lopen..... Erg lollig...

Ken er zat in relatie waarvan 1 van de 2 niet van honden , paarden , katten , vogels of kinderen houden maar ze lopen er wel zonder ergernis omdat je je partner ook iets gunt. Een relatie is geen wedstrijd hoor waar ieder op zich zoveel mogelijk uit proberen te halen .
Het gaat over de gun factor om je partner ook gelukkig te laten zijn .
Beetje ergernis maakt niets uit doe ik af en toe ook aan veel dingen die mij lief zijn.
Leuk hoor een hobby delen maar nog leuker is als je elkaar een eigen hobby gunt.

[iones]

Gunfactor, dat is het juiste woord in deze context. Maar soms zijn mensen te veel bezig met zichzelf en vergeten ze de gunfactor naar anderen. Ze bestaan. Ik lees wel een van relaties waarvan de een van de ander verwacht dat hij/zij diens hond of kat weg doet.

[dagmar88]

Niemand hoeft van mijn honden te houden want dat doe ik al , net als niemand van mijn partner hoef te houden.

Maar iemand die niet van honden houdt, en er wél mee samen moet leven, is sterk geneigd zich er aan te gaan ergeren? Wat dan?

Iedere x een zucht van ergernis, of de ergernis uitspreken, jij en de honden op je tenen lopen..... Erg lollig...

Ken er zat in relatie waarvan 1 van de 2 niet van honden , paarden , katten , vogels of kinderen houden maar ze lopen er wel zonder ergernis omdat je je partner ook iets gunt. Een relatie is geen wedstrijd hoor waar ieder op zich zoveel mogelijk uit proberen te halen .
Het gaat over de gun factor om je partner ook gelukkig te laten zijn .
Beetje ergernis maakt niets uit doe ik af en toe ook aan veel dingen die mij lief zijn.
Leuk hoor een hobby delen maar nog leuker is als je elkaar een eigen hobby gunt.

Een huis vol honden is uiteindelijk geen hobby meer, maar een levensstijl. (helemaal met die smerige haarballen)
Daarnaast hebben we allerlei hobbies. Dingen die je na gebruik in de kast pleurt. En mijn katten
Het voelt voor mij ook scheef, een partner die niet "hondengek" is daarin wegwijs maken. Het is geen leuke binnenkomer. Ben ik meteen aan het regelteven, terwijl ik zo niet ben.
En wordt het je nog gegund als die honden voor jou even geen prioriteit kunnen zijn?

[mijke]

Ach, het ligt er toch maar net aan in welke mate je partner 'niks met honden heeft'? Je hebt mensen die er gewoon neutraal tegenover staan en er ook geen last van hebben, mensen die het vresleijk vinden en zich ergeren aan elk aspect er van, mensen die zelf nooit een hond zouden nemen maar wel dol op die ene hond zijn als ie er toch is, en alles daar tussenin. De ene zal zich prima kunnen aanpassen, en de ander niet.

[Manuma]

Ik weet wel dat wij vroeger nooit een hond mochten alleen omdat mijn vader ze vreselijk vindt. Niet een beetje maar echt alles aan honden is vreselijk volgens hem.
Tot Uma bij ons kwam. Ik mag Uma altijd brengen en dan vindt hij het prima. Hij heeft zelfs ooit gezegd dat als het een Uma zou zijn hij best een hond zou kunnen tolereren. Ik denk dat het voor mijn moeder heel leuk is een hond als zij te hebben.
Hij vindt het een hele verantwoordelijkheid, maar ook vies. Plas, poep, kwijl en haar in huis. Lawaai, drukte, naar buiten móeten, dat ze überhaupt ongewenst gedrag kunnen vertonen en anderen er last van kúnnen hebben maar het ergste van huisdieren vindt hij dat je eraan gehecht raakt en ze dan doodgaan.
Toen ik zei dat we naar Frankrijk gingen met een hond heeft hij me gezegd dat hij dat heel erg dom van me vond. Toen nummer 2 kwam heeft hij alleen met zijn ogen gerold

Toch hoop ik dat als mijn zusje ook eindelijk uit huis gaat ze er toch aan gaan beginnen. Want wat is honden hebben leuk