Ik kan dat moeilijk geloven. Waarmee ik niet zeg dat jij liegt, maar dat ik wel hoop dat het hier om uitzonderingen gaat. Wij hebben vanuit de rasvereniging regelmatig herplaatsers (maar niet veel, denk iets van 10 per jaar?) en daar wordt relatief makkelijk een nieuw thuis voor gevonden. Ook voor de minder makkelijke. En als ik afga op de reclamecampagnes zo rond de zomervakantie moet er toch wel iets te vinden zijn? Misschien niet 'NU' maar een tijdje wachten zal toch geen onoverkoombaar probleem zijn?lieke schreef:Ik zou zeggen: lees de ervaringsverhalen van mensen hier op het forum m.b.t. asiels. En kijk daarna maar eens op dierenasiels.com. Het aanbod van vriendelijke, sociale honden is bedroevend klein.MirandaH schreef:Helemaal mee eens. Je hoort dan wel eens dat de honden hier het 'goed' hebben, maar zouden die ook niet liever gewoon een thuis hebben? Ik denk dat twee van mijn meiden binnen no time weg zouden kwijnen in een asiel. Nummer drie zou zich wel aanpassen denk ik, als er tenminste wel wat aan beweging enzo gedaan zou worden. Om nog maar niet te spreken over het gezondheidsrisico dat buitenlandse honden met zich meebrengen. Ik weet het, er staat overal geschreven dat het niet bewezen is. Maar dat wil nog niet zo zeggen dat het niet op z'n minst een risico is.Suuz! schreef:Eerlijk is eerlijk, ik snap niet zo goed waarom hondjes uit het buitenland gehaald moeten worden.
Niet dat ik per se denk 'eigen volk eerst'.. maar ik denk dan standaard, er zal toch wel 1 hond hier in het asiel zitten die je leuk genoeg vind...
Nou ja. Kan het niet volledig verklaren, maar ben dus geen voorstander van hondjes maar naar NL halen.
Vrienden van me hebben een paar jaar geleden een half jaar gezocht via de Nederlandse dierenasiels naar een leuke gezinshond. Enige voorwaarden waren middelgroot, niet langharig, goed met kinderen en geen herder (de vrouw was als kind erg gebeten door een herder en was daar nog steeds bang van). Er was óf niks te vinden, óf de hond die ze zagen was allang weg.
Toen vroegen ze of ik niks wist, ik heb een oproepje hier op het forum gedaan en binnen een week hadden ze een hartstikke leuke (kruising?) labrador waar ze nog steeds gek mee zijn.
Maar dan nog, valt het voor mij bijna in dezelfde categorie als het kopen van broodfokpups. Ja, die honden zijn vast zielig. Maar ook door die dieren naar andere landen te exporteren houdt je het probleem daar toch nagenoeg in stand? Ga daar voorlichten, inenten, castreren etc, dat vind ik goed werk!
Kijk, het is een (soort van) vrij land waarin we leven, en iedereen mag zijn of haar eigen keuze maken. Maar ik kan er niet zo best tegen als daar nog een soort 'kijk mij eens goed bezig zijn' van de nieuwe baasjes voorbij komt. Hier in de buurt is een hond die werkelijk doodsangsten uitstaat op straat. En zijn baasje maar zeggen 'stel je niet aan'. Die hond zie ik nu al 3 jaar voorbij lopen. Ik vraag me echt af of die hond een betere kwaliteit van leven heeft gekregen.
Overigens, dat over die ziekten kwam van een dierenarts die ik sprak. Ik heb net even verder gegoogled dan m'n neus lang is en nu lijkt het inderdaad iets gechargeerder te liggen. Risico zit vooral in parvo (ook geënte honden kunnen het hebben, maar met de juiste medische voorzorgsmaatregelen moet dat af te dekken zijn) en rabiës (idem). Dus dat zal ik vanaf nu niet meer zomaar verkondigen.