Ik heb er tweeTessaThomas schreef:Ik heb er zo één lopen. En als ze al wat aan wil pakken, is dat zolang er niks anders te zien is. Jagen doet ze niet, maar naar mensen toe rennen, omdat ze mogelijk een hond bij zich hebben wel. En dat is niet omdat ze lief wil spelen. Ze loopt wel los en we blijven er aan werken, maar betrouwbaar wordt ze niet, dus loopt ze niet heel vaak los,paar keer per week 's zomers, 's winters is lastiger, want dan is het gebied waar we heen gaan al donker voordat we er zijn. Het gebied of de industrie moet namelijk echt verlaten zijn en ze moet een redelijke dag hebben. We beginnen altijd met een lange lijn er aan, dan hebben we snel in de gaten of het kan die dag.Hanneke2 schreef: Ik ken weinig honden die hun passie niet even kunnen verleggen naar een paar knakworsten die jij hebt 'gevonden' in de struiken en waar jij je honden enthousiast op attent maakt, en als elke twee minuten hier komen met een sleeplijn eraan beloond wordt met een bek vol slagroom (of smeerkaas, hier in het park gebruikt iemand zo'n tube smeerkaas als beloning, werkt als een tierelier), dan ben je tenminste aan het opbouwen van die band met je honden en van die mogelijkheid tot ooit misschien helemaal los laten.

Eten interesseert Uma niet en voor Manu weegt het zelden op tegen iets wat hij graag wil. Ze zijn niet voedselgericht
