Buitenlandse honden, 'de nieuwe rashond'

[bouvierpoedel]

Daar gaan nog heel wat jaren overheen hoor denk ik. Voordat er echt iets opgelost gaat worden. Zo gaat dat meestal met de houding aanpassen in een bepaald land en ook met wetgeving.
En ik denk dat de meeste honden uit het buitenland makkelijker zijn dan de meeste langzitters in NL omdat er nog geen mensen mee bezig zijn geweest. In de meeste gevallen dus

Wat ik zelf inderdaad heel erg lastig vind aan Nederlandse herplaatsers is dat er vaak zo ontzettend veel aan gedaan is en ze ook nog eens helemaal onbegrepen waren. Dus hondje werd gekocht, moest binnen een maand tegen een werkende baas kunnen, zat dagen in een bench, soms al een blafband gehad, werd te weinig uitgelaten en was enige hond en dus niet helemaal prettig sociaal. Dan is er een cursus mee gadaan vaak, soms in een enkel geval ook nog flink gecorrigeerd en ala Cesar mee omgegaan en als dan hondje lief na 10 maanden extreem lastig is kan hij weg. Op dat moment kan hondje niet alleen zijn, heeft hij al de nodige nare ervaringen en zag hij elke dag wat? 10 minuten? zijn soortgenoten....

In Spanje kan dat alle kanten op gaan. Maar zelden zal je in Spanje een hond treffen die al een blafband, cursus, benchtraining en ssshhhhhtttt prikjes in zijn zij heeft gehad. Zelden tref je uit Spanje een hond die nooit met andere honden heeft geleefd en zelden tref je uit Spanje een hond die blokjes om ging aan de riem en daar helemaal naar van is geworden.

Ik weet dat het allemaal best anders kan en dat je uit Nederland een leuke ongetrainde open hond kan nemen en uit Spanje een bedorven mormel. Maar vaak is het dus andersom.

Wuilus en Dapper sloopten als een dolle. Alle meubels moesten eraan en Dapper vrat zelfs door deuren als hij alleen was. Beide honden waren slecht gesocialiseerd met soortgenoten en hadden eigenlijk alle problemen die je kan verwachten bij een hond die een Nederlander niet wil houden. Bas en Cleo zijn precies het omgekeerde. Zij kenden wat zaken nog niet maar waren eigenlijk schijt gemakkelijk daarin. Prima alleen blijven, nooit wat slopen, prima sociaal al is Bas wat onderdanig en soms vermijdend naar grote honden (slim?). Je ziet ook duidelijk dat Bas en Cleo geen trainingen en gedoe achter de rug hadden. Itt Wuilus en Dapper.

Dus voor een hond in Nederland weg moet en gaat is er vaak een heel traject aan vooraf gegaan wat de hond niet altijd goed doet. De verwaarlozing in Spanje heeft de hond echter vaak niet zo ernstig beschadigd. Als pup zijn ze vaak (als het niet om jachthonden gaat) heel erg goed gesocialiseerd. Daarna zijn ze in de tuin gezet of werden ze streetwise omdat ze op straat liepen. Daarna vaak maanden of zelfs jaren in een overvol asiel met alleen lieve medewerkers en heel veel andere honden wat ze ook nog een extra lesje sociaal gedrag meegeeft. Al met al voor mij een betere basis voor een herplaatser. Ik haal liever een hondje weg uit een groep van 30 honden dat heel open en sociaal met de asielmedewerker is dan een hondje met een blafband in een bench onder de trap die al 6 maanden lang moest ervaren dat baasjeslief 8 uur per dag weg was om te werken. Dramatisch is dat soms.

Ik weet dat dit allemaal ook anders kan zijn en dat er extreem asociale honden uit schuurtjes uit Spanje komen en extreem lieve honden zonder gedragsproblemen uit Nederland. Dus dat snap ik ook wel. De gemiddeldes zijn echter toch vaak wel anders. Ik ken weinig mensen die een open, lieve gemakkelijke sociale hond weg doen. En in Spanje doen sommige mensen elke hond weg nadat het geen pup meer is. Hoe lief, hoe makkelijk en hoe braaf ook. Dat zie ik wel aan Bas en Cleo. Allebei echt hele lieve open brave en sociale hondjes. Daar zouden mensen hier bij de asielen voor in de rij staan.

En toen bleek dus dat bas bij een hongaarse fokker geboren in een busje naar nederland gehaald en verkocht door een broodfukkert aan een nederlands gezin wat ging emigreren en berooid terug ging naar nederland en bas achter heeft gelaten , gevonden door een stichting en jij haar bij Mit hebt opgehaald.

[laeken]

En toen bleek dus dat bas bij een hongaarse fokker geboren in een busje naar nederland gehaald en verkocht door een broodfukkert aan een nederlands gezin wat ging emigreren en berooid terug ging naar nederland en bas achter heeft gelaten , gevonden door een stichting en jij haar bij Mit hebt opgehaald.

Ja, zou kunnen. Neemt niet weg dat dat Nederlandse gezin dan in elk geval niks aangeleerd heeft want Bas kant geen enkel commando behalve zit wat ik zelf aangeleerd heb. En ze heeft in elk geval heel lang in Spanje gewoond aangezien ik foto's van haar pup heb waarmee ze op straat liep en die pup woont nu ook in Nederland en is overduidelijk de pup van Bas. Verder heeft ze daarna in elk geval een jaar in het asiel gezeten. Dus ik denk dat het allemaal vrij ver gezocht is wat je schrijft. Eigenlijk net zo ver als dat jij poedels fokt waarin een reu zit die helemaal geen stamboom heeft en half Portugese waterhond is waarna er gewoon een andere reu is opgegeven als vader bij de Raad van Beheer. Dus jij denkt dat je poedels fokt maar het zijn gewoon kruisingen. Zou best kunnen, maar erg logisch is dat natuurlijk niet.

[Cindy52]

Ik vind het een gek verschijnsel . Hordes mensen en stichtingen zijn allemaal bezig met het buitenland wat daar in ene slecht en zielig aan is en als we het eenmaal hierheen hebben gehaald hebben in ene die honden zoveel meerwaaarden en zijn ze veel leuker, makkelijker, liever en dankbaarder dan een elke andere hond.
Ook gek is dat ondanks jaren alle inzet en zoveel stichtingen en hulp het "probleem " nog steeds niet opgelost is .
Hier in NL blijven na alle moeite en inzet om de asielen leeg te krijgen wat onaangepaste onherplaatsbare gevallen zitten en daar vandaan zijn ze nog steeds leuk, aantrekkelijk lief en makkelijk en .....
En niemand red ze .

Er is hier in Spanje al enorm veel veranderd, een aantal jagers zijn al veroordeeld wegens ernstige verwaarlozing van hun honden, regelmatig worden er invallen gedaan waarbij podencoos en andere honden gered worden. Overheidsasiels zijn gesloten omdat de stichtingen er boven op zitten. Vrijwel iedere geredde hond wordt gecastreerd dus geen nieuwe pups. De chip is nu verplicht, registratie honden is verplicht. Er komt langzaam aan een mentaliteitsverandering, niet snel maar het vind wel plaats.

[bouvierpoedel]

En toen bleek dus dat bas bij een hongaarse fokker geboren in een busje naar nederland gehaald en verkocht door een broodfukkert aan een nederlands gezin wat ging emigreren en berooid terug ging naar nederland en bas achter heeft gelaten , gevonden door een stichting en jij haar bij Mit hebt opgehaald.

Ja, zou kunnen. Neemt niet weg dat dat Nederlandse gezin dan in elk geval niks aangeleerd heeft want Bas kant geen enkel commando behalve zit wat ik zelf aangeleerd heb. En ze heeft in elk geval heel lang in Spanje gewoond aangezien ik foto's van haar pup heb waarmee ze op straat liep en die pup woont nu ook in Nederland en is overduidelijk de pup van Bas. Verder heeft ze daarna in elk geval een jaar in het asiel gezeten. Dus ik denk dat het allemaal vrij ver gezocht is wat je schrijft. Eigenlijk net zo ver als dat jij poedels fokt waarin een reu zit die helemaal geen stamboom heeft en half Portugese waterhond is waarna er gewoon een andere reu is opgegeven als vader bij de Raad van Beheer. Dus jij denkt dat je poedels fokt maar het zijn gewoon kruisingen. Zou best kunnen, maar erg logisch is dat natuurlijk niet.

Het zijn allemaal honden en je moet het maar net treffen en heeft nog niet zozeer te maken met waar het beest vandaan komt . Mensen verschillen ook maar hebben meer overeenkometsen ongeacht waar je vandaan komt.
Mijn poedels zijn net als ieder ras ook maar een rommeltje van genen net als Basje van jou dus .

[DeDiana]

Ik vind het een gek verschijnsel . Hordes mensen en stichtingen zijn allemaal bezig met het buitenland wat daar in ene slecht en zielig aan is en als we het eenmaal hierheen hebben gehaald hebben in ene die honden zoveel meerwaaarden en zijn ze veel leuker, makkelijker, liever en dankbaarder dan een elke andere hond.
Ook gek is dat ondanks jaren alle inzet en zoveel stichtingen en hulp het "probleem " nog steeds niet opgelost is .
Hier in NL blijven na alle moeite en inzet om de asielen leeg te krijgen wat onaangepaste onherplaatsbare gevallen zitten en daar vandaan zijn ze nog steeds leuk, aantrekkelijk lief en makkelijk en .....
En niemand red ze .

Er is hier in Spanje al enorm veel veranderd, een aantal jagers zijn al veroordeeld wegens ernstige verwaarlozing van hun honden, regelmatig worden er invallen gedaan waarbij podencoos en andere honden gered worden. Overheidsasiels zijn gesloten omdat de stichtingen er boven op zitten. Vrijwel iedere geredde hond wordt gecastreerd dus geen nieuwe pups. De chip is nu verplicht, registratie honden is verplicht. Er komt langzaam aan een mentaliteitsverandering, niet snel maar het vind wel plaats.

Dat is ook wat ik heb gehoord. En dan vooral: er zijn steeds meer Spanjaarden zélf die zich hard maken tegen dierenleed. Zeker bij de jongere generaties. Dus er is wel een verandering aan de gang, alleen duurt het heel lang voordat een hele mentaliteit en cultuur wat betreft het omgaan met dieren is veranderd.
Er is ook gewoon een wetgeving tegen dierenmishandeling, het schort alleen nog heel erg aan de naleving. Dat geldt bijvoorbeeld voor het verplicht chippen: dagelijks worden nog heel veel honden zonder chip gevonden.

[Jaap*]

Zo, weer even bij gelezen.

Ik kan me wel voorstellen dat mensen zich met zo'n topic misschien aangesproken voelen, niet gek natuurlijk.
Maar, het is een discussie, cq gedachtegang. Niemand is verplicht om iets met een bepaald doel te doen.
Ik kies mijn rashond ook voor mijzelf, ondanks dat het een gekke dwerg is met een belachelijke lange rug en korte pootjes

Waarom ik het aanhaal is dus omdat ik het idee heb dat er veel stichtingen zijn die honden aanbieden.
Daarbij valt al snel op dat honden naar de verhalen vaak heel makkelijk zijn, en gewoon alleen op zoek zijn naar een warme plek.
Dat klinkt heel leuk en aantrekkelijk, en er zullen ook vast wel wat hondjes zijn waarbij het zo simpel is, maar er zijn er nou eenmaal genoeg waarbij het karakter niet goed bepaald kan worden, of niet in te schatten is in vreemde situaties. Beseffen mensen zich dat eigenlijk wel?
Ik zal niet zeggen dat een hond uit het asiel nemen in NL altijd betekend dat je een hond neemt waarvan je weet wat er speelt.
Ook daar neem je feitelijk een risico (zo zie ik dat dan, dat komt ook wel een beetje door de ervaring die ik er mee heb)
Maar, bij het asiel een hond nemen geeft dan nog wel net het voordeel om een hond nog een paar keer te kunnen zien, en eventueel zelfs te testen in bepaalde situaties. Bij een hondkeuze vanaf een foto heb je die mogelijkheid in ieder geval zeker niet.

Een hond kiezen uit Spanje en omstreken betekend wel vaak dat je te maken hebt met een hond waar podenco of iets anders windhondachtigs in zit, nou snap ik dat mensen die een greyhound nemen ook wel weten dat de hond waarschijnlijk nooit los kan, maar weten de mensen die een dier op basis van een plaatje kiezen dat eigenlijk wel? Zeker in combinatie met de vaak toch wel erg 'zonnige' en overdreven positieve verhalen die soms gegeven worden. Als je specifiek een raspup neemt kies je toch vaak wel een hond op basis van de rasstandaard en/of bekendheid met (voor)ouders. Als je kiest voor een mix uit het buitenland is vaak uitstraling en het bijbehorende verhaal van belang, niet zozeer wat er eventueel in zit. Dat is op zich niet erg, maar dat maakt wel dat je nog minder weet wat je zal 'krijgen', en dat ik me wel afvraag of men wel weet wat het inhoud om een dier dan hier naartoe te halen.

Bij het kopen van een hond hoef je wat mij betreft dus geen doel te hebben, als alles zo was gegaan als bedoeld had ik hier nu een al bijna senior DH lopen. Nou ben ik helemaal geen fan van hele 'kromme ruggen' , maar uiteindelijk koop ik een hond omdat het karakter bij me past, ik ga geen west-siberische laika kopen omdat die nou eenmaal nog nauwelijks doorgefokt zijn (ik noem maar even wat ) Alleen ook het karakter weet je niet bij het naar hier halen van een hond. En terugbrengen is in ieder geval zeker geen optie.

Persoonlijk vind ik het wel van belang dat een stichting ook wat doet aan de situatie daar. En dan niet alleen aan het asiel, maar ook om in de buurt te voorkomen dat er steeds maar weer honden blijven komen. Nou kan een stichting niet zo maar een heel land veranderen, dat is logisch, maar het zou wel hoge prioriteit moeten hebben wat mij betreft.

Ik ken de bestaande stichtingen niet goed genoeg om te bepalen of dit nou wel of niet gebeurd overigens.

Oh ik lees trouwens met veel plezier mee in het Spaanse opvanghondentopic, en ik had ook met alle liefde een hond hier opgevangen Dus ik ben zeker niet anti. Puur wat kritische vragen bij de gevolgen van de grote hoeveelheid import van de laatste tijd, gevolgen voor de honden zelf, de omgeving daar en de honden hier die een plekje zoeken.
Een hype in welke vorm dan ook is nooit goed in mijn opinie, ook een hype met betrekking tot buitenlandse honden niet.

Handel in honden met geld als enige motief, en honden daaraan ondergeschikt maken, is niet goed. Dat is volgens mij de strekking van je verhaal.
Wat de landsgrenzen daarmee te maken hebben begrijp ik nooit. Tevens is die zienswijze niet alleen van toepassing op het herplaatsen van honden, maar zéker ook op het fokken van rashonden.

[lucie]

Ik vind het een gek verschijnsel . Hordes mensen en stichtingen zijn allemaal bezig met het buitenland wat daar in ene slecht en zielig aan is en als we het eenmaal hierheen hebben gehaald hebben in ene die honden zoveel meerwaaarden en zijn ze veel leuker, makkelijker, liever en dankbaarder dan een elke andere hond.
Ook gek is dat ondanks jaren alle inzet en zoveel stichtingen en hulp het "probleem " nog steeds niet opgelost is .
Hier in NL blijven na alle moeite en inzet om de asielen leeg te krijgen wat onaangepaste onherplaatsbare gevallen zitten en daar vandaan zijn ze nog steeds leuk, aantrekkelijk lief en makkelijk en .....
En niemand red ze .

Er is hier in Spanje al enorm veel veranderd, een aantal jagers zijn al veroordeeld wegens ernstige verwaarlozing van hun honden, regelmatig worden er invallen gedaan waarbij podencoos en andere honden gered worden. Overheidsasiels zijn gesloten omdat de stichtingen er boven op zitten. Vrijwel iedere geredde hond wordt gecastreerd dus geen nieuwe pups. De chip is nu verplicht, registratie honden is verplicht. Er komt langzaam aan een mentaliteitsverandering, niet snel maar het vind wel plaats.

goed te horen meestal lees je alleen de ellende, dus geeft wel moed om eens wat positieve geluiden te horen

[laeken]

Tevens is die zienswijze niet alleen van toepassing op het herplaatsen van honden, maar zéker ook op het fokken van rashonden.

Precies. Want wat ik nooit begrijp is dat elke vorm van winst bij een Stichting die herplaatst gezien wordt als iets wat absoluut niet kan gaan we wel allemaal beamen dat het goed is om je hond bij een goede fokker te halen. En denken we dan ineens heel anders over die winst? Een fokker die raspups fokt gooit een stuk meer op de prijs dan een stichting die Spaanse hondjes naar Nederland haalt. Immers, de Spaanse hondjes kosten in de lokale asielen geld. Vervolgens krijgen ze net als de raspups entingen en een chip. Tot zover gelijke behandeling. Vervolgens worden ze op kosten van de stichting gecastreerd. Ook worden ze getest op Spaanse ziektes. Daar krijg je documentatie van en er wordt tevens een paspoortje geregeld. Vervolgens wordt de betreffende hond verzorgd gedurende de periode tussen de rabiesenting en het moment dat ze vrij mogen reizen. Dan wordt de betreffende hond naar Nederland gehaald. Die gaat of met het vliegtuig of met de auto op kosten van de stichting. De hond wordt meestal ook volledig parasiet-vrij gemaakt. Dus ontvlooid en ontwormd.
Dan gaat het opvanggezin de hond beoordelen en verder verzorgen.

Stel nu dat de Spaanse hond 280 euro kost daarna. Hoeveel winst kan men daar op maken? Trek alle kosten er eens af. Enten, testen op Spaanse ziektes, chip, paspoort, maand doorverzorgen na rabiesenting, vervoer naar Nederland, opvang in Nederland en vervolgens een huiscontrole door de stichting, tijd die ze steken in de herplaatsing en kennismakingen met de honden etc etc. En dan krijgen ze aan het eind van die rit 280 euro voor de hond.....

De gemiddelde raspup krijgt een chip, een stamboom, is ingeënt en ontwormd. Paspoortje erbij en de rest van de entingen zijn voor je eigen kosten. De pup dronk eerst 5 weken bij de moederhond en gaat dan wat voer eten tot 8 weken. Vervolgens kost die pup soms meer dan 1000 euro.... Wie maken er hier winst? De fokkers van raspups of de stichtingen die Spaanse hondjes "redden"

En waarom zijn de motieven van die Stichtingen meteen fout omdat ze misschien 3 tientjes winst maken op een hond en is de fokker goed bezig omdat hij zijn golden retriever heeft laten röntgenen? en per nest 2000 of meer euro winst maakt. Of bv bij bepaalde rassen zelfs 5000 euro winst maakt op een nest? Die fokker gaat daarvan een Safari in Afrika maken. De Stichting koopt bv nieuwe Varikennels om de honden te vervoeren of gaat er een busje van kopen zodat ze zelf kunnen vervoeren om maar wat te noemen. Of ze gaan er een keer van naar de Chinees bij wijze van.

De kritiek op Stichtingen is vaak groot omdat het om winst zou gaan. Er zijn vele makkelijkere manieren om winst op honden te krijgen. Als jij 10 golden retriever teefjes koopt en die laat dekken door een harlekijn koningspoedel dan loop je pas echt binnen. Je bent echt gek als je denkt dat je rijk kan worden aan Spaanse fikken met allerlei medische zaken en een heel traject aan kosten eer je ze kan herplaatsen voor een extreem laag bedrag. Een import pup uit het Oostblok zonder ras en zonder enige vorm van eerlijkheid is vaak al 2 keer zo duur als een gecastreerd, ingeent en gechipt Spaans mormeltje.

[Cindy52]

Ik begrijp dat hele winstbejag verhaal al niet. De honden komen gesteriliseerd aan, zijn volledig ge-ent en hebben een rabiës vaccinatie incluis geldig europees paspoort, zijn getest op alle ziektes dus alle roepers die zeggen dat er winstbejag is mogen even terug naar de lagere school voor een cususje rekenen. En dan heb ik de transportkosten nog even buiten het hele verhaal gehouden, een hond invliegen kost geloof ik 60 euro

[DeDiana]

De kritiek op Stichtingen is vaak groot omdat het om winst zou gaan. Er zijn vele makkelijkere manieren om winst op honden te krijgen. Als jij 10 golden retriever teefjes koopt en die laat dekken door een harlekijn koningspoedel dan loop je pas echt binnen. Je bent echt gek als je denkt dat je rijk kan worden aan Spaanse fikken met allerlei medische zaken en een heel traject aan kosten eer je ze kan herplaatsen voor een extreem laag bedrag. Een import pup uit het Oostblok zonder ras en zonder enige vorm van eerlijkheid is vaak al 2 keer zo duur als een gecastreerd, ingeent en gechipt Spaans mormeltje.

Volgens mij is dat niet de belangrijkste kritiek op stichtingen. Ik hoor veel vaker geluiden over slechte of onvolledige informatie vooraf over de hond, het naar Nederland halen van angstige honden of niet zorgvuldig zijn in de match tussen hond en adoptant, weinig begeleiding, voorlichting en hulp als het niet goed gaat, rare constructies als het gaat om eigendom van de hond.
Daarnaast wordt er hier kritiek geuit op stichtingen die ter plaatse niets doen aan bijvoorbeeld castratieprojecten en voorlichting.

[Zamunda]

Volgens mij is dat niet de belangrijkste kritiek op stichtingen. Ik hoor veel vaker geluiden over slechte of onvolledige informatie vooraf over de hond, het naar Nederland halen van angstige honden of niet zorgvuldig zijn in de match tussen hond en adoptant, weinig begeleiding, voorlichting en hulp als het niet goed gaat, rare constructies als het gaat om eigendom van de hond.

Dat vind ik ook heel valide kritiek . Het zou mooi zijn als dat soort stichtingen niet zouden bestaan, maar dat is een utopie helaas. Daarnaast geldt net als bij broodfokkers: de koper heeft ook een eigen verantwoordelijkheid en zal zelf moeite moeten steken in de betrouwbaarheid/moraliteit van de fokker of stichting.

Daarnaast wordt er hier kritiek geuit op stichtingen die ter plaatse niets doen aan bijvoorbeeld castratieprojecten en voorlichting.

Dat mag natuurlijk, maar persoonlijk vind ik dat een losstaande discussie. Het al dan niet plaatsen van buitenlandse honden is namelijk een aparte discussie van het oplossen van de zwerfhondenproblematiek .

Natuurlijk is het mooi als stichtingen zich daarvoor inzetten. Maar als een stichting goed zorgdraagt voor de honden die zij bemiddelen/opnemen, dan vind ik dat meer dan voldoende.
Er áltijd meer dieren die geholpen kunnen worden, maar ik vind het een beetje flauw om te kijken naar de dieren die zo'n stichting níet helpt. Elk dier dat ze wél helpen is er weer een namelijk en voor dat dier is dat ontzettend fijn.

[laeken]

Ik krijg toch hele andere dingen te horen als ik zeg dat Bas uit Spanje komt. Natuurlijk is de kritiek van hondenmensen niet gelijk aan die van mensen in het algemeen. Een persoon die in de honden zit kijkt er anders tegenaan dan iemand die een leek is op dat gebied.

Als ik aan mensen vertel dat Bas uit Spanje komt komen er als er negatief gereageerd wordt 3 reacties. Ja, dat heb ik gehoord. Dat is een hele handel geworden in die honden. Of ze zeggen, die hebben toch allemaal ziektes. Of ze zeggen, maar er zitten toch heel veel honden in een Nederlands asiel?

Dus vaak zeg ik niet dat Bas uit Spanje komt. Ik loop soms echt tegen een domheid op waar je niks tegen in kan brengen. Zoals, daar verdienen mensen allemaal geld aan. Die heb ik vaker gehoord op bv feestjes en vervolgens is met die mensen niet in rede te praten. Bas is soms dus gewoon een asielhond. Punt. Om het simpel te houden.

[DeDiana]

Ik krijg toch hele andere dingen te horen als ik zeg dat Bas uit Spanje komt. Natuurlijk is de kritiek van hondenmensen niet gelijk aan die van mensen in het algemeen. Een persoon die in de honden zit kijkt er anders tegenaan dan iemand die een leek is op dat gebied.

Als ik aan mensen vertel dat Bas uit Spanje komt komen er als er negatief gereageerd wordt 3 reacties. Ja, dat heb ik gehoord. Dat is een hele handel geworden in die honden. Of ze zeggen, die hebben toch allemaal ziektes. Of ze zeggen, maar er zitten toch heel veel honden in een Nederlands asiel?

Dus vaak zeg ik niet dat Bas uit Spanje komt. Ik loop soms echt tegen een domheid op waar je niks tegen in kan brengen. Zoals, daar verdienen mensen allemaal geld aan. Die heb ik vaker gehoord op bv feestjes en vervolgens is met die mensen niet in rede te praten. Bas is soms dus gewoon een asielhond. Punt. Om het simpel te houden.

Dat klopt inderdaad, wat jij schrijft in de middelste alinea is ook wat ik vaak hoor op straat als ik een opvanger heb - en daarbij ook nog: 'Huh, maar dat zijn toch altijd van die bange honden? Deze is helemaal niet bang.'
Ik denk dat die kritiek die ik noemde vooral komt van mensen die zich er iets meer in verdiept hebben.

[Tiny]

Er is hier in Spanje al enorm veel veranderd, een aantal jagers zijn al veroordeeld wegens ernstige verwaarlozing van hun honden, regelmatig worden er invallen gedaan waarbij podencoos en andere honden gered worden. Overheidsasiels zijn gesloten omdat de stichtingen er boven op zitten. Vrijwel iedere geredde hond wordt gecastreerd dus geen nieuwe pups. De chip is nu verplicht, registratie honden is verplicht. Er komt langzaam aan een mentaliteitsverandering, niet snel maar het vind wel plaats.

En dit is ook mede dankzij jou? Je geeft geen antwoord op mijn vorige vraag dus probeer ik het maar zo.

[Dartel]

De ervaringen die ik heb met honden uit het buitenland zijn zo wisselend. Het interesseert me niet of iemand er rijk van wordt, mits hij daar ook gewoon eerlijk over is!

Als je heel duidelijk aangeeft, de hond die je bij mij haalt is wel iets duurder maar dan krijg je ook wat, vind ik het prima. Gewoon aangeven dat er heel streng geselecteerd is op karakter en gezondheid. En goede nazorg geven! Net zoals een goede fokker zou doen. En dit dan ook waarmaken. En dan kunnen er heel veel mensen blijgemaakt worden met leuke probleemloze honden.

Maar ik heb de laatste paar jaar echt te veel honden gezien die geplaatst zijn door stichtingen waar ik nog geen muis vandaan zou willen halen. Met zielige verhalen, en erbij vertellen dat hij nu terug gaat naar die Roemeense vuilnisbelt om in te slapen als JIJ hem nu niet neemt. Of een hond die eruit ziet als een Beaucheron plaatsen bij een alleenstaande vrouw met een klein kind die graag een lief hondje wil. Ging niet goed, maar de stichting gaf niet thuis. Ik zie de hond nu niet meer, ik weet niet waar die gebleven is.

Dus was mij betreft is een buitenlandse hond inderdaad net zoiets als de nieuwe rashond. Gewoon goed uitkijken waar je de hond haalt. Niet bij een broodfokker en niet bij een broodstichting.

[Ingding]

Wij hebben Corzo zelf opgehaald in het asiel in Polen. Er kwam geen stichting aan te pas. We zagen zijn foto en werden verliefd. Is het een risico? Jazeker, maar tot nu toe heeft dat prima uit gepakt.

Hij was een echte straathond en in het begin vond hij het ook niet zo nodig om in de buurt te blijven als hij los was. Nu hij eenmaal gesetteld is wil hij niet eens meer weg. Hij probeert niet meer de deur uit te glippen als die open staat en als hij los is komt hij binnen een paar minuten weer terug. Hij houdt er ontzettend van om aangehaald te worden, heeft zijn eigen kinderbedje en krijgt vers vlees te eten. Ik kan me niet voorstellen dat hij nu nog graag zou willen zwerven. Zijn vacht was vreselijk toen we hem kregen, allemaal kale plekken. Nu is dat weer aangegroeid en is hij ook aangekomen en ziet er gezond uit. Ik ben dus blij dat wij hem een kans hebben gegeven.

Het zal vast een trend zijn om honden uit het buitenland te halen, maar ik heb er niet zoveel problemen mee. Als ik op zoek ben naar een hond dan zoek ik tot ik een hond gevonden heb die bij mij past en als ik die hond een beter leven kan geven dan hij heeft gehad, dan vind ik dat prima. Als die hond in Verweggistan zit en in Nederland zit er geen hond die mij kan behagen, dan ga ik naar Verweggistan om die hond te halen. Wat er over het algemeen in Nederlandse asiels zit hoef ik niet. Dus waarom zou ik een hond hier uit het asiel halen die niet bij me past alleen omdat hier de asiels zo 'overvol' zitten?

[Cindy52]

En dit is ook mede dankzij jou? Je geeft geen antwoord op mijn vorige vraag dus probeer ik het maar zo.

Ik draag een bescheiden steentje bij in het geheel, net zoals zovele anderen en sorry maar ik heb over je vraag heengelezen.

[korthaar]

Er is hier in Spanje al enorm veel veranderd, een aantal jagers zijn al veroordeeld wegens ernstige verwaarlozing van hun honden, regelmatig worden er invallen gedaan waarbij podencoos en andere honden gered worden. Overheidsasiels zijn gesloten omdat de stichtingen er boven op zitten. Vrijwel iedere geredde hond wordt gecastreerd dus geen nieuwe pups. De chip is nu verplicht, registratie honden is verplicht. Er komt langzaam aan een mentaliteitsverandering, niet snel maar het vind wel plaats.

Mag graag genieten van de filmpjes welke de Spaanse fokkers van de Braco alemán op youtube plaatsen.

[Cindy52]

Er is hier in Spanje al enorm veel veranderd, een aantal jagers zijn al veroordeeld wegens ernstige verwaarlozing van hun honden, regelmatig worden er invallen gedaan waarbij podencoos en andere honden gered worden. Overheidsasiels zijn gesloten omdat de stichtingen er boven op zitten. Vrijwel iedere geredde hond wordt gecastreerd dus geen nieuwe pups. De chip is nu verplicht, registratie honden is verplicht. Er komt langzaam aan een mentaliteitsverandering, niet snel maar het vind wel plaats.

Mag graag genieten van de filmpjes welke de Spaanse fokkers van de Braco alemán op youtube plaatsen.

Dat is fijn voor je, zie graag mensen genieten

[Ri@nne]

Ik was niet op zoek naar een hondje, maar kwam via een vriendin bij een filmpje op Facebook terecht..
Een filmpje van een zwart, krijsend hoopje hond, een angstbijter die compleet panisch was.
Het eerste wat ik zei was: Dat is mijn hondje.
Geen idee waarom, het voelde zo.
hoop geregeld, backup voor als Bonnie van bijna 16 het niet zou trekken of niet ok zou vinden etc..
een maand later kwam het kleine mannetje samen met zijn zusje ( die naar mijn moeder gegaan is, zij was al op zoek naar een eigen hondje) aan in nederland.

Ik was niet op zoek naar een hond, niet naar een Nederlands hondje en geen Buitenlandertje..
Hij kwam op m'n pad en ligt hier nu op de bank. Had me geen beter hondje kunnen wensen. Ben altijd bang geweest voor de dag dat Bonnie dood gaat.. geen hond kan aan haar tippen, maar Kai gaat me daar echt wel door heen slepen.
Of mijn volgende hond uit het buitenland of uit Nederland komt, weet ik niet, maar het kan zomaar zijn dat dat ook een buitenlands hondje gaat worden.. wie weet.

[Hanneke2]

Ik was niet op zoek naar een hondje, maar kwam via een vriendin bij een filmpje op Facebook terecht..
Een filmpje van een zwart, krijsend hoopje hond, een angstbijter die compleet panisch was.
Het eerste wat ik zei was: Dat is mijn hondje.
Geen idee waarom, het voelde zo.
hoop geregeld, backup voor als Bonnie van bijna 16 het niet zou trekken of niet ok zou vinden etc..
een maand later kwam het kleine mannetje samen met zijn zusje ( die naar mijn moeder gegaan is, zij was al op zoek naar een eigen hondje) aan in nederland.

Ik was niet op zoek naar een hond, niet naar een Nederlands hondje en geen Buitenlandertje..
Hij kwam op m'n pad en ligt hier nu op de bank. Had me geen beter hondje kunnen wensen. Ben altijd bang geweest voor de dag dat Bonnie dood gaat.. geen hond kan aan haar tippen, maar Kai gaat me daar echt wel door heen slepen.
Of mijn volgende hond uit het buitenland of uit Nederland komt, weet ik niet, maar het kan zomaar zijn dat dat ook een buitenlands hondje gaat worden.. wie weet.

Heerlijk dat het zo kan lopen, toch? En laat mensen maar lullen over dat je de ellende van een ander in huis haalt of dat bange buitenanders alleen maar problemen geven. Lilo was ook stervensbang voor alles en iedereen, en het is een heerlijk hondje geworden. Je ziet zo'n koppie en dan weet je gewoon dat die hond hier bij jou op de bank hoort. Klaar.

[_Jules_]

Als ik kan kiezen tussen twee leuke hondjes waarvan er 1 al lekker zit en de andere zit slecht dan kies ik de laatste. Vind ik leuker om te doen.

Dat heb ik ook hoor. Ik voel nog steeds voldoening vanwege Glenn, en Rozi. Die voldoening mis ik bij Topsi en Pirke; die komen al uit een goede situatie.

Oh dat heb ik totaal niet met die van mij...

[malinois]

Ik was niet op zoek naar een hondje, maar kwam via een vriendin bij een filmpje op Facebook terecht..
Een filmpje van een zwart, krijsend hoopje hond, een angstbijter die compleet panisch was.
Het eerste wat ik zei was: Dat is mijn hondje.
Geen idee waarom, het voelde zo.
hoop geregeld, backup voor als Bonnie van bijna 16 het niet zou trekken of niet ok zou vinden etc..
een maand later kwam het kleine mannetje samen met zijn zusje ( die naar mijn moeder gegaan is, zij was al op zoek naar een eigen hondje) aan in nederland.

Ik was niet op zoek naar een hond, niet naar een Nederlands hondje en geen Buitenlandertje..
Hij kwam op m'n pad en ligt hier nu op de bank. Had me geen beter hondje kunnen wensen. Ben altijd bang geweest voor de dag dat Bonnie dood gaat.. geen hond kan aan haar tippen, maar Kai gaat me daar echt wel door heen slepen.
Of mijn volgende hond uit het buitenland of uit Nederland komt, weet ik niet, maar het kan zomaar zijn dat dat ook een buitenlands hondje gaat worden.. wie weet.

Heerlijk dat het zo kan lopen, toch? En laat mensen maar lullen over dat je de ellende van een ander in huis haalt of dat bange buitenanders alleen maar problemen geven. Lilo was ook stervensbang voor alles en iedereen, en het is een heerlijk hondje geworden. Je ziet zo'n koppie en dan weet je gewoon dat die hond hier bij jou op de bank hoort. Klaar.

Maar jij kan daarmee overweg... ik niet. In de zin van helemaal niet. Ik kan vele malen beter overweg met agressie dan met angst. Dus ik lul niet dat is gewoon een feit.

[jacq1970]

[Maar jij kan daarmee overweg... ik niet. In de zin van helemaal niet. Ik kan vele malen beter overweg met agressie dan met angst. Dus ik lul niet dat is gewoon een feit.

en dat is toch helemaal niet erg, ik zou bv niet met een mensagressieve hond iets kunnen, dier agressief in bepaalde dosis/vorm dan weer wel... weetje het gaat erom dat iedereen die een dier neemt erover nagedacht heeft, weet wat hij/zij wel of niet kan en daar realistisch in blijft en het dier zoekt die in dat plaatje past zodat ze het dier kunnen geven wat die nodig heeft..en of dat dan angst, agressie of weet ik veel is maakt geen moer uit.

[korthaar]

Maar jij kan daarmee overweg... ik niet. In de zin van helemaal niet. Ik kan vele malen beter overweg met agressie dan met angst. Dus ik lul niet dat is gewoon een feit.

Dan kun je misschien beter een hupsje maken naar de Staffords.
Bij de Herders kan er wel eens een angstbijter op je pad komen.

[malinois]

Maar jij kan daarmee overweg... ik niet. In de zin van helemaal niet. Ik kan vele malen beter overweg met agressie dan met angst. Dus ik lul niet dat is gewoon een feit.

Dan kun je misschien beter een hupsje maken naar de Staffords.
Bij de Herders kan er wel eens een angstbijter op je pad komen.

Nee hoor... ik hoef geen klapkaakjes ben geen terriermens. In al de jaren dat ik honden heb en mechels nog nooit een angstbijter gehad.

[Valerie]

Bij staffords kun je ook een angstbijter treffen het zijn echt niet allemaal van die stabiele honden.

[Hanneke2]

Ik was niet op zoek naar een hondje, maar kwam via een vriendin bij een filmpje op Facebook terecht..
Een filmpje van een zwart, krijsend hoopje hond, een angstbijter die compleet panisch was.
Het eerste wat ik zei was: Dat is mijn hondje.
Geen idee waarom, het voelde zo.
hoop geregeld, backup voor als Bonnie van bijna 16 het niet zou trekken of niet ok zou vinden etc..
een maand later kwam het kleine mannetje samen met zijn zusje ( die naar mijn moeder gegaan is, zij was al op zoek naar een eigen hondje) aan in nederland.

Ik was niet op zoek naar een hond, niet naar een Nederlands hondje en geen Buitenlandertje..
Hij kwam op m'n pad en ligt hier nu op de bank. Had me geen beter hondje kunnen wensen. Ben altijd bang geweest voor de dag dat Bonnie dood gaat.. geen hond kan aan haar tippen, maar Kai gaat me daar echt wel door heen slepen.
Of mijn volgende hond uit het buitenland of uit Nederland komt, weet ik niet, maar het kan zomaar zijn dat dat ook een buitenlands hondje gaat worden.. wie weet.

Heerlijk dat het zo kan lopen, toch? En laat mensen maar lullen over dat je de ellende van een ander in huis haalt of dat bange buitenanders alleen maar problemen geven. Lilo was ook stervensbang voor alles en iedereen, en het is een heerlijk hondje geworden. Je ziet zo'n koppie en dan weet je gewoon dat die hond hier bij jou op de bank hoort. Klaar.

Maar jij kan daarmee overweg... ik niet. In de zin van helemaal niet. Ik kan vele malen beter overweg met agressie dan met angst. Dus ik lul niet dat is gewoon een feit.

Daar zeg ik toch niks over? Ik bedoel dat je heel bewust een buitenlandse herplaatser zonder, maar ook met rugzak kan nemen, en dat je soms mensen gewoon lekker moet laten lullen. Als die hond bij je past en bij jou thuis hoort dan is dat zo. En als jij een herplaatser neemt die mensen in hun klauwen bijt maar jij weet dat dat een prima hond gaat worden bij jou, nou, helemaal top. Ik zou dat niet aandurven en ook niet kunnen. Maar als Lilo er over 100 jaar niet meer is en ik heb alleen sociale pretletter Toto nog, dan mag er hier ook weer een bang hondje bij. Zolang we allemaal honden blij kunnen maken die bij ons passen is het toch prima? En wat sommige mensen daar dan soms heel ongefundeerd over te zeggen hebben, nou lekker laten lullen. Dat bedoelde ik.

[DeDiana]

Daar zeg ik toch niks over? Ik bedoel dat je heel bewust een buitenlandse herplaatser zonder, maar ook met rugzak kan nemen, en dat je soms mensen gewoon lekker moet laten lullen. Als die hond bij je past en bij jou thuis hoort dan is dat zo. En als jij een herplaatser neemt die mensen in hun klauwen bijt maar jij weet dat dat een prima hond gaat worden bij jou, nou, helemaal top. Ik zou dat niet aandurven en ook niet kunnen. Maar als Lilo er over 100 jaar niet meer is en ik heb alleen sociale pretletter Toto nog, dan mag er hier ook weer een bang hondje bij. Zolang we allemaal honden blij kunnen maken die bij ons passen is het toch prima? En wat sommige mensen daar dan soms heel ongefundeerd over te zeggen hebben, nou lekker laten lullen. Dat bedoelde ik.

Mee eens. Als iemand geen probleem heeft met een angstige hond, een slecht gesocialiseerde hond of een hond die wel eens agressief gedrag heeft laten zien, waarom niet? Maar dat valt en staat wel met goede en eerlijke info uit het buitenland of van de stichting. Ik vind dat ook bij buitenlandse asielen en/of de stichtingen dan een verantwoordelijkheid ligt om zo goed mogelijk in te schatten of die (angstige) hond wel gelukkig en goed kan functioneren als huishond in Nederland, of dat hij beter in het asiel kan blijven met bijvoorbeeld een constructie als adoptie op afstand of sponsoring.

[Sulluna]

Ach en waarom mag "medelijden" geen motief zijn?
Ik werkte in een Spaans asiel en heb Luna inderdaad grotendeels uit medelijden mee genomen. Een doodzieke oude hond, die zou worden ingeslapen maar ooh zo lief was. Dus ik nam haar mee. Iedereen die luna kent weet hoe ontzettend zij ( lichamelijk, maar ook geestelijk) is opgeknapt. Inmiddels al bijna 13 jaar en rent menig 2 jarige hond vrolijk voorbij. Wel kon ik het financieel dragen, want de kosten op het begin waren écht niet misselijk.

De zoektocht naar een 2e hond was wel heel bewust en héél lang. Heel Nederland afgereden om een asielhond te vinden. Waarom een asielhond? Omdat ik een hond wil helpen voor een 2e nieuwe start. Waarom? Omdat ik inderdaad medelijden heb met honden die hun leven slijten in een kleine ruimte.
In Nederland geen hond gevonden die zeer sociaal met zijn soortgenoten was en mij aansprak. Dus weer naar het buitenland gegaan. Daar weer een zieke hond "gered" die helaas een stuk zieker was dan wij dachten. Maar wij konden het financieel dragen ( in een jaar tijd ruim 5.000 euro aan dierenarts kosten) en opnieuw een wereld ( gezonde) hond aan overgehouden.

De hond hierna? Dat word weer een hond met een rot start. Waarom? Omdat het mij een voldoening geeft om een hond uit een slechte situatie te halen waar hij/zij geen schijn van kans maakt. Broodfokkers zal ik niet bij aankloppen, dan houd je iets in stand in mijn ogen. Maar een asiel hond in het buitenland, die help ik graag. Met een beetje keuze het liefst een hond boven de 8 jaar, omdat die een nog lagere kans hebben op een mooi einde van hun leven.

Ik vind het iets goeds om een hond op zo'n manier te helpen. Daarnaast merk ik bij mijn eigen honden dat zij zó ontzettend trouw en aanhankelijk zijn en nog veel belangrijker ( voor mij) super sociaal met soortgenoten. Omdat zij zijn opgegroeid in grote roedels honden in een veel te kleine ruimte. Elke hond kan hier naar binnen rennen, zelf een dominante reu is geen probleem. Veel vrienden/kennissen van mij hebben ook honden uit het buitenland en dit gedrag zie ik bij deze honden allemaal.

Daarnaast, misschien menselijke gedachte, merk ik dat wanneer je een ziekte periode ( lichamelijk of geestelijk) met een hond hebt mee gemaakt je een zeer hechte band krijgt.. Toen wij in een dubio zaten om Sultan wel of niet te laten inslapen en ik nachtenlang beneden sliep en hem uren lang aaide en toesprak is er binnen een zeer korte tijd een zeer hechte band ontstaan. iets wat zeker bij zijn ras, niet van zelfsprekend is. Of als ik kijk naar Luna die wekenlang wacht bij de voordeur als mijn man voor zijn werk op zee zit, het zijn dingen die mij raken. Nog net even wat meer dan een pup die je zelf opvoed en mee opgroeit. Mijn voorkeur gaat echt naar een ( liefst senior) asielhond.