Nou, ben er weer
Ik ben er gvd maanden mee bezig geweest ter voorbereiding en ik was zo blij dat het best redelijk ging met Jessie en dan zo'n vreselijke
klootzak

Het is hier dus nog nooit zo erg geweest en dat wil wat zeggen, want het was hier altijd al afschuwelijk, maar dit
was echt niet normaal meer.
Ik ben nog steeds zo ontzettend kwaad, maar probeer me kalm te houden voor Jessie en dat alles weer normaal loopt. We pakken meteen
alle routine op (ja, terwijl de hufters van vannacht met hun stinkende reet in bed liggen te meuren, gaan wij hondenbezitters maar weer
proberen onze honden over deze ellende heen te krijgen) in de hoop dat ze snel houvast vindt aan alle routine.
Ze lijkt redelijk, maar ik heb zo'n idee dat bij de eerste knal vandaag het hommeles is, maar ik hoop zo van niet. Ik ga nog even door met
de Bach rescue en denk dat ik ook nog een Adaptil er vandaag ingooi ter overbrugging.
Als ik vandaag iemand zie die vuurwerk afsteekt, vrees ik dat ik 'm naar z'n strot vlieg
Kappen met de terreur!!!!!
