Ik kan hier namelijk uren over doorgaan !
Ik lees zonet, dat Kim al een heel boeiende uiteenzetting neergeschreven heeft, sommige van mijn punten zijn dan waarschijnlijk gewoon herhaling, alleen bekijk ik de dingen natuurlijk vanuit een iets ander standpunt, aangezien ik hier al twee geleidehonden rondlopen heb en zelf een beetje kan spreken vanuit onze vzw.
Geschiedenis
Assistentiehonden bestonden reeds in de Middeleeuwen.
De hond heeft altijd in dienst gestaan van de mens en Labradors en Goldens in het bijzonder hebben een heel sterke will to please.
Tevens is de hond is van oorsprong reeds een harde werker en zij werden altijd al ingezet als jachthond, om schapen te drijven, als reddingshonden om mensen uit de zee te halen, om karren te trekken… Ook vandaag worden zij nog voor zulke zaken ingezet; denk maar aan Husky’s die sleden trekken.
De pup
Potentiële toekomstige geleidehonden worden als pup rond de leeftijd van acht weken geselecteerd uit het nest. Belangrijk op de eerste plaats is dan de kweker. Hij/zij is bepalend voor de kwaliteit, daarmee bedoelen we: de fysische gezondheid (bvb. het vermijden van erfelijke afwijkingen en aandoeningen), het temperament van de honden….
De selectie van de honden gebeurt op basis van enkele proeven en geluidstesten die uitgevoerd worden wanneer de hondjes zich nog in het nest bevinden. De gedragingen van de pups worden tijdens deze proeven nauwlettend geobserveerd. Het karakter, de rust, de leergierigheid en de sociale status van de hond zullen bepalend worden voor de selectie.
Op de eerste plaats moet een assistentiehond inderdaad een hond zijn met een soepel en vriendelijk karakter. Mijn persoonlijke voorkeur gaat dan ook uit naar Golden Retrievers, Labrador Retrievers en kruisingen tussen beide.
Het centrum waar ik actief ben werkt uitsluitend met Labradors, (ook al omwille van de verzorging, zij hebben korte haren en op die manier voelt een blinde wanneer er wondjes of teken… zijn) dit type hond staat algemeen bekend om zijn goede inborst, zijn sociaal karakter en de capaciteit om snel te leren.
Het gastgezin
Alweer na selectie wordt de pup voor de duur van ongeveer één jaar tot een jaar en een half in een gastgezin opgenomen. In dit gezin wordt de hond verzorgd, opgevoed en zoveel mogelijk vertrouwd gemaakt met allerlei situaties uit het dagelijks leven. Men noemt dit het ‘socialiseringsproces’.
De honden mogen er echt pup zijn; het enige verschil met andere huishonden is dat het gastgezin de hond betrekt bij alle activiteiten van het gezin. Zij mogen mee naar de winkel, het restaurant, ze nemen het openbaar vervoer, ze zijn zelden alleen thuis… of dat en nadeel is?? Ik vind het meer een luxe.
Een gastgezin doet dit alles op vrijwillige basis. Onkosten voor voeding en dierenarts worden automatisch door het opleidingscentrum gedragen.
Wie geeft zijn eigen hond met liefde aan een blinde af? Ik ben benieuwd eigenlijk want allemaal lekker kletsen over iets waar ze niets mee te maken hebben is makkelijker dan je eigen hond afgeven aan een blinde persoon lijkt me.
Een gastgezin kiest daar volledig zelf voor hoor !! Ze worden toch niet verplicht !! Ieder maakt daarin zijn eigen keuzes en ik zou het morgen direct doen.
Ik vind, voor mezelf dan, dat je eigenlijk al in het bezit moet zijn van een hond alvorens je gastgezin wordt, zo wordt het afscheid nemen iets minder pijnlijk. Bovendien vragen sommige gastgezinnen, om direct voor een nieuwe pup te zorgen, wanneer de oude naar school moet.
Verder is het niet zo omdat de pup naar school moet, dat het gastgezin de hond niet meer ziet ! Wij gaan heel vaak op bezoek bij de gastgezinnen van onze viervoeters, het zijn ondertussen goeie vrienden geworden.
Enkele tests
Na één jaar is de pup uitgegroeid tot een volwassen hond en kan de eigenlijke opleiding beginnen. De hond verhuist terug naar de school of naar één van de instructeurs verbonden aan de blindengeleidehondenschool.
Vooraf gebeurt er echter eerst een controle door de dierenarts. Vooral de toestand van de ellebogen en de heupen worden nauwkeurig onderzocht. Tevens wordt de hond bij een gespecialiseerde dierenarts, onderzocht op eventuele erfelijke aandoeningen aan de ogen.
Daarnaast zal de hoofdinstructeur van de blindengeleidehondenschool enkele gedragstesten uitvoeren. Intelligent en leergierig zijn, een goed concentratievermogen, voldoende gevoel voor verantwoordelijkheid en initiatief, sociaal, stressbestendig en flexibel zijn, drang om de geleidehondgebruiker te plezieren… allemaal basisvereisten waarover de geleidehond moet beschikken.
Het is dus voor elke goede geleidehond een feest om te mogen werken ! En elke assistentiehond die uit een goede school komt, vindt het leuk om assistentiehond te zijn. Zoniet moeten ze worden afgekeurd.
Onze honden doen met veel plezier en enthousiasme hun geleidewerk, dat stralen ze ook uit !
Beide testen bepalen of de hond al dan niet mag starten aan het eigenlijke opleidingsproces, welke dan nog ongeveer tien maanden zal duren.
Een hond in een kennel
In ons centrum is het zelfs zo dat alle honden binnen in het huis van de trainer wonen en slapen, er is helemaal geen sprake van een bench, een kennel… elke hond heeft gewoon lekker zijn eigen mand in de living staan.
Net als elke andere huishond, mogen ze buiten spelen, gaan ze echt overal mee naar toe, ze zijn NOOIT alleen thuis en ze zijn en ze blijven echt HOND.
De overgang naar de school verloopt meestal heel vlot, labjes en goldens passen zich immers heel makkelijk en snel aan.
De opleiding zelf
Ik lees hier dat sommigen vinden dat een assistentiehond opleiden, één en al commercieel gedoe is, meer nog, het is het verhandelen van honden...
Waar halen jullie het
Degene die dat zegt weet echt niet waar hij het over heeft!
Onze school bestaat reeds 20 jaar en wij doen al twintig jaar aan vijwilligers werk !!!!
Hier is niemand die ook maar één eurocent vergoeding krijgt.
De opleiding van een blindengeleidehond neemt in totaal tweeënhalf jaar in beslag. Twee jaar wordt besteed aan de opleiding van de hond zelf. Het laatste halve jaar volgen de visueel gehandicapte en de hond SAMEN opleiding.
Het opleidingsproces is zeer intensief, maar gaat op geen enkel moment gepaard met hardheid of gestrengheid. Je kan wel spreken van volgehouden consequentie en herhaling.
De opleiding van een blindengeleidehond is in elk geval heel duur. De totale kosten per geleidehond kunnen tot ongeveer 12.000 EUR oplopen !
Er komt dan ook enorm veel bij kijken: het aankopen van de pup, het materiaal, de voeding, de verzekeringen, de medische verzorging, het verblijf, de kennel, de vervoerkosten, administratie….
De visueel gehandicapte zelf moet daar niets voor betalen.
Hij of zij moet wel binnen de bijstandskorf voor hulpmiddelen de hulpvraag voor een blindengeleidehond laten opnemen. Deze vraag wordt overgemaakt aan het Vlaams Fonds voor Sociale Integratie van Personen met een Handicap. De erkenning door het Vlaams Fonds moet gebeuren na onderzoek van het dossier door een erkend multidisciplinair team. De blinde of slechtziende kan zich hierin laten adviseren en bijstaan door een blindenorganisatie, zoals daar zijn: Blindenzorg Licht en Liefde vzw, Koninklijke Maatschappij der Blinden vzw, Brailleliga vzw.
Bij erkenning van het dossier zal de visueel gehandicapte van het Vlaams Fonds € 7.450 tussenkomst krijgen.
De toegekende 7.450 EUR wordt door het Vlaams Fonds integraal naar het geleidehondencentrum gestort wanneer de hond is afgeleverd aan de visueel andersvalide.
De rest van het bedrag moet het opleidingscentrum volledig zelf zien te verzamelen. Tot op heden worden geleidehondencentra nog op geen enkele wijze door de overheid gesubsidieerd. Dit betekent dat een geleidehondenschool steeds op zoek is en ook afhankelijk is van milde sponsors uit het bedrijfsleven, serviceclubs, scholen, handelaars en verenigingen….
Weten jullie wel wat het wil zeggen om per hond, 6000 euro te moeten verzamelen ??? Om dat bedrag op eigen krachten te verzamelen ??
Het nieuwe baasje
In deze laatste fase wordt ook bekend wie de toekomstige gebruiker van de geleidehond zal zijn. Zorgvuldig wordt er gewikt en gewogen welke hond het beste past bij het karakter van de blinde of slechtziende persoon. Men zegt dikwijls dat de hond zijn baasje kiest en niet omgekeerd. Dat houdt concreet in dat een blinde wel een voorkeur mag geven, maar het centrum beslist (of de hond zelf)!
Medewerkers van het opleidingscentrum hebben de maanden voordien al nauwkeurig de leef- en werksituatie van visueel gehandicapte onderzocht. Zo kan de hond intensief getraind worden op specifieke situaties uit het leven van het nieuwe baasje.
Ook de visueel gehandicapte wordt voorbereid op deze stap. Er wordt overleg gepleegd rond de motivatie en de bezigheden. Er moet een duidelijk zicht zijn op alles wat de toekomstige geleidehondengebruiker doet.
Ondanks alle voordelen die een geleidehond biedt, komt lang niet iedere visueel gehandicapte bij voorbaat in aanmerking voor een geleidehond. Er zijn namelijk een aantal voorwaarden waaraan een visueel gehandicapte moet voldoen.
De stage
Tenslotte wordt de blinde of slechtziende tijdens de eindfase uitgenodigd om veertien dagen stage te lopen in het opleidingscentrum zelf.
Vele uren moet de visueel gehandicapte alleen doorbrengen met de hond. Dit is de basis voor een goede verstandhouding en het zo broodnodige teamwerk dat dan een start zal nemen.
Er wordt veel aandacht geschonken aan het inoefenen van situaties en het leren gebruiken van de geleidehond. Alle commando’s die de hond leerde, moet ook de visueel gehandicapte leren gebruiken.
De visueel gehandicapte leert hier onder leiding van een ervaren instructeur hoe hij moet werken met de geleidehond. Ook worden er theorielessen gegeven over de verzorging en de omgang met de hond. Tijdens de stage doet zich de ideale gelegenheid voor om contact te leggen met andere personen, die zich in dezelfde situatie bevinden en om ervaringen van vroeger en tijdens de stage uit te wisselen.
In het begin loopt de communicatie meestal redelijk stroef, omdat zowel baas als hond niet gewend zijn met elkaar te werken. Dit vertrouwen is er niet zomaar ineens, maar wordt opgebouwd tijdens de opleiding van de geleidehond zelf en de training van de aspirant-geleidehondgebruiker.
Hierna ontstaat er een intense vriendschap tussen de geleidehondgebruiker en de geleidehond.
Het pensioen van een geleidehond
Er wordt steeds een goede oplossing gezocht !!
De meeste blinden (zeker als ze niet alleen zijn) houden beide honden!
Dat gaat prima !! Onze King moet niets meer doen, alleen nog met mij meegaan als hij zin heeft.
In sommige gevallen moet de blinde met veel pijn in het hart een andere oplossing zoeken; meestal is dat het gastgezin van de hond of familie.
Tevens lees ik hier wilde verhalen over het grootschalig opleiden van blindengeleidehonden...
:lol: grootschalig opleiden... hihihi
In de Belgische scholen worden gemiddeld 3 honden per jaar afgeleverd, de wachtlijsten zijn hier immens !! Kim wacht al VIER JAAR op een hond !!
Excuser hoor, maar dan kom ik dus tot de uitspraak "moesten die mensen niet blind zijn, zouden ze geen hond hebben"
Ik kan daar enkel over zeggen dat de meeste blinden BEWUST voor een hond kiezen, natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die zijn er altijd en overal.
Tevens MOETEN mensen geen hond nemen; het is een vrije keuze die door niemand wordt opgelegd !
De keuze voor een geleidehond maak je dus niet zomaar. Die is zo ingrijpend, daar doe je lang over. En als je dan nog eens bijna twee, drie of vier jaar moet wachten, ga je zelfs aan jezelf twijfelen. “Ben ik dan zo moeilijk dat ze geen hond voor me hebben?â€
Het heeft wel DRIE jaar geduurd en er was een rechtzaak voor nodig, maar nu dan toch.....
!!! Is het geeen schatje? Het is een Border Collie van bijna een jaar en hele goede papieren en stamboom én van mij strraks!
, ik zal hem nooit meer wegdoen!!!
, hahaha! In de middag doen we het samen, Mathieu en ik en dan zijn het best wel pittige wandelingen voor Milan, Mathieu op de fiets en ik met de scootmobiel, een grote fles met water mee en genoeg beloningskoekjes voor onderweg. Na het eten, óns eten, gaan we weer een wandeling maken bij ons in de buurt en dan zit ik in de rolstoel, dan is het tijd voor het spelen met een balletje, wat Milan helemaal geweldig vindt! En 's avonds laat gaat Mathieu nog even met Milan een blokje om, dat ritme hebben we nu al helemaal door.
! Dus plóns, daar gaan we weer! We hebben al de bijnaam "Bagger Collie" voor hem bedacht! Als het echt té erg is doen we hem thuis onder de douche en dat vindt ie gelukkig allemaal best! Maar meestal laten we het opdrogen en kunnen we het ergste er met de borstel uitborstelen!
!?
, het lijkt wel of hij dan práát, zo leuk!
Zwemmen vindt hij nog steeds heerlijk, maar we weten nu waar dat het fijnst voor hem is en als we maar een balletje bij ons hebben, dan is het altijd goed!
