Zeg, het kan toch niet zo zijn dat al deze honden zonder problemen binnen een paar dagen al helemaal ingeburgerd zijn? Waar blijven de streken, verrassingen, als-ik-dit-had-geweten-momenten, rare asielgewoontes...?
Ik kan zelf eigenlijk ook maar weinig hobbels op de weg bedenken hoor

Die updates worden saai zo. Het gaat hier nog steeds boven verwachting.
Amoz is buiten nog wel wat onder de indruk van allerlei nieuwe dingen (druk verkeer, langsrijdende vrachtwagens, sommige stilstaande auto's wil hij niet langslopen), maar over het algemeen loopt hij eigenlijk gewoon goed mee. Autorijden vindt hij ook nog best eng. Ik wil hem nog niet forceren, dus het duurt even voordat hij uit zichzelf de auto in durft te komen. Hij zoekt dan wel steun, dus ik denk dat het met zijn vertrouwen in mensen wel goed gaat komen.
Hij is erg nieuwsgierig en volgt me het liefst overal in huis. Gek genoeg ontwikkelt hij zich hier als een erg baasgerichte hond, terwijl hij in het asiel niet zo veel van mensen moest weten. Vreemde honden buiten tegenkomen gaat prima, hij snuffelt er een keer aan en dat was het. Honden die blaffen of vervelend doen, negeert hij. Hij is heel lief tegen Amy en laat zich niet door Mila's bazige gedoe van de wijs brengen.
Het aan- en aflijnen vond hij in het begin nog spannend, maar dat gaat nu ook probleemloos. Gisteren heb ik hem dus ook een serestoband om kunnen doen.
Ik houd er wel rekening mee dat hij nu waarschijnlijk nog wat onder de indruk is en daardoor wat makker, maar het valt me echt alleszins mee! Hij past zich echt fantastisch aan. Die rugzak lijkt hij in Spanje achtergelaten te hebben.
