dractig en epileptie

[M@rleen]

Wat fijn dat de pups gegroeid zijn!

[Dalmarieke]

Het hele verhaal gelezen....wat een stress, maar ook een respect voor jou zeg...moet de goede kant op gaan nu!
Dat adem happen van die ene pup leek me vanwege dat ze prematuur zijn en dat de longetjes misschien nog even opgang moesten komen?

[Ody]

Super zeg!

[thom]

Wat een goed nieuws..

[Angelique25]

Fijn dat het de betere kant op gaat.

Hoe ga je dat epileptieverhaal nou aan de pupkopers vertellen zonder ze meteen naar de kapstok te laten vliegen?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij een insultverhaal klaar zou zijn.
Lastig, zeg.

Als ze het er voor nooit had en nu nadien ook niet meer heeft en er verder geen ooraak gevonden wordt, zou ik, tenzij ik er later zelf mee wou fokken of sporten, het geen bezwaar vinden om een pup uit die combi te nemen als ik hier op voorhand al echt fan van was.

Maar je krijgt dan wel een pup uit een moeder die epilepsie heeft. Hormonale schommelingen zijn slechts een trigger....geen oorzaak. En juist bij epilepsie vind je geen oorzaak, dat is de diagnose als er verder niks gevonden wordt. Er is altijd een eerste keer voor een aanval en dat ze hiervoor niets heeft gehad zegt dus niets en dat het vooralsnog nog niet vaker is gebeurd geeft ook geen garantie voor de toekomst. Al met al zie ik dus wel noodzaak om de eigenaren hierover in de lichten. Wat ze daarna doen...kopen of niet kopen is hun eigen risico, maar ze hebben wel recht op een eerlijke voorlichting.

[francientje]

De stand is nu: 2 zijn er in 24 uur 12 gram aangekomen en een 16 gram. Die laatste krijgt nu om de 4 uur van mij nog een sondevoeding enkel voor een basis. De andere om de 3 uur maar dan minder. Verder doe ik nu wat je met een pasgeboren pup doet. Aanleggen,aanleggen en aanleggen. Er is melk maar nog niet in overvloed.

Mama is er druk mee. Helemaal in love op haar kroost

Wat betreft de epileptie,daar kan niemand eigenlijk iets zinnigs over zeggen. Vaak is er een trigger.
Dat er nu geen aanval meer geweest is is prachtig natuurlijk en hopelijk komt het nooit meer.
Ze krijgt in elk geval geen pups meer. Als de pups een prikje krijgen neem ik gelijk even door wanneer ze het best gesteriliseerd kan worden.
Erfelijk? Ook dat is niet iets waar een ja of nee op komt. Diverse artsen over gesproken maar helder krijgen doen we het niet. Voor dusver gaven ze in Sleeuwijk aan dat dit helemaal niet hoeft te zijn maar een garantie is dit nooit.
Wel zal ik de pupkoper uitgebreidt informeren en indien nodig begeleiden over het voorval.
Inmiddels heb ik wel het idee dat epilepsie iets is wat dus zomaar op je pad kan komen en de boel op zijn kop zet.
Moedertje blijft gewoon lekker in onze roedel.
Ook zullen deze pups niet ingezet worden voor de fok. Ook haar fokker is geinformeerd omdat zij haar zusje ook willen laten dekken. Verder ga ik er geen paniekzaak van maken.
Ik blijf wel informeren bij deskundige om het voor mijzelf helder te krijgen.
Mazzel dat het een klein nest is. Een blijft er bij ons. Ik heb ze toch met de hand groot gebracht en een band met ze.

[mariabel]

oh wat geweldig.. ze gaan nu echt goed zeg... zoals ze nu aankomen ??
IK ben wel heel benieuwd naar foto's van het kroost... !!!

[BellaDonna]

Ik vind dat je het super doet! echt geweldig
Fijn dat het met moeders en de pups nu ook goed gaat.

Wat betreft epilepsie; ik erger me nogal aan wat er aan een onzin over epilepsie geroepen wordt.
Epilepsie is géén ziekte maar een symptoom. Een symptoom van een onderliggende ziekte dus.
Net zo als koorts geen ziekte is maar een symptoom van een onderliggende oorzaak. Die oorzaak kan dan bijvoorbeeld een ontsteking zijn, of een griep, of malaria. Heel verschillende dingen dus.
Zo kan epilepsie ook heel verschillende onderliggende oorzaken hebben, bijvoorbeeld een hersentumor, een hersenbeschadiging, en hormonale stoornis of verstoorde zoutbalans in het bloed. Vaak is de oorzaak helaas niet bekend.
Het is dus onzin om bij 1 epilepsieaanval te roepen dat het erfelijk is... Dat kàn, maar zolang je niet weet wat de oorzaak is, weet je ook niets over de erfelijkheid.

Het is bovendien zo dat iedere hond (en ook iedere mens) in principe een epileptische aanval kan krijgen, wanneer je maar voldoende stressoren toedient. Zet een gemiddelde mens 3 dagen lang zonder eten en drinken in een donker hok en bestook hem vervolgens met lichtflitsen en herriemuziek, en voilá, een aanval. Zo iemand heeft dan geen epilepsie, maar is simpel enórm gesteressd.
Bij iedereen ligt de grens om tot een aanval te komen verschillend. Bij sommigen ligt de grens vrij laag en die krijgen bij een kleine stressor al een aanval (dan spreek je van 'epilepsie hebben') en de grens kan dan vaak met medicijnen opgehoogd worden. Maar er zijn ook mensen die een zeer hoge grens hebben en die dan zelfs bij een hersentumor nog geen aanval zullen ontwikkelen Die gevoeligheid, de hoogte van de grens, lijkt erfelijk te zijn, maar daar is nog geen enkel bewijs voor.

Ik zou bij deze pupjes echt niet uitgaan van erfelijk bepaalde epilepsie, tis niet mijn ras, maar anders zou ik zó een pupje willen van dit nest hoor!

[francientje]

Fijn BellaDonna, ik had het niet beter kunnen uitleggen!

En bedankt voor het compliment

[Rea]

Ik vind dat je het super doet! echt geweldig
Fijn dat het met moeders en de pups nu ook goed gaat.

Wat betreft epilepsie; ik erger me nogal aan wat er aan een onzin over epilepsie geroepen wordt.
Epilepsie is géén ziekte maar een symptoom. Een symptoom van een onderliggende ziekte dus.
Net zo als koorts geen ziekte is maar een symptoom van een onderliggende oorzaak. Die oorzaak kan dan bijvoorbeeld een ontsteking zijn, of een griep, of malaria. Heel verschillende dingen dus.
Zo kan epilepsie ook heel verschillende onderliggende oorzaken hebben, bijvoorbeeld een hersentumor, een hersenbeschadiging, en hormonale stoornis of verstoorde zoutbalans in het bloed. Vaak is de oorzaak helaas niet bekend.
Het is dus onzin om bij 1 epilepsieaanval te roepen dat het erfelijk is... Dat kàn, maar zolang je niet weet wat de oorzaak is, weet je ook niets over de erfelijkheid.

Het is bovendien zo dat iedere hond (en ook iedere mens) in principe een epileptische aanval kan krijgen, wanneer je maar voldoende stressoren toedient. Zet een gemiddelde mens 3 dagen lang zonder eten en drinken in een donker hok en bestook hem vervolgens met lichtflitsen en herriemuziek, en voilá, een aanval. Zo iemand heeft dan geen epilepsie, maar is simpel enórm gesteressd.
Bij iedereen ligt de grens om tot een aanval te komen verschillend. Bij sommigen ligt de grens vrij laag en die krijgen bij een kleine stressor al een aanval (dan spreek je van 'epilepsie hebben') en de grens kan dan vaak met medicijnen opgehoogd worden. Maar er zijn ook mensen die een zeer hoge grens hebben en die dan zelfs bij een hersentumor nog geen aanval zullen ontwikkelen Die gevoeligheid, de hoogte van de grens, lijkt erfelijk te zijn, maar daar is nog geen enkel bewijs voor.

Ik zou bij deze pupjes echt niet uitgaan van erfelijk bepaalde epilepsie, tis niet mijn ras, maar anders zou ik zó een pupje willen van dit nest hoor!

Zo jij durft hier wat neer te zetten, zeker nog nooit mee te maken gehad?

Jij schrijft:
Epilepsie is géén ziekte maar een symptoom.

Klopt maar waarom word nu net deze hond getriggerd waardoor er een aanval komt?

Jij schrijft:
Het is dus onzin om bij 1 epilepsieaanval te roepen dat het erfelijk is... Dat kàn, maar zolang je niet weet wat de oorzaak is, weet je ook niets over de erfelijkheid.

Nee maar gezien het probleem moet je daar wel vanuit gaan omdat je anders gewoon dit gedonder in een lijn kunt fokken. Juist omdat je niet weet of dit een erfelijke varriant is.
Bij het fokken MOET je zo zorgvuldig mogelijk te werk gaan, anders moet je daar je handen niet aan willen branden.

Wil zeker niet geen stempel op deze pupjes drukken, maar heel grote voorzichtigheid is hier weldegelijk geboden.
Als je echt een hond met epilepsie hebt gehad en meegemaakt moet je wel heel voorzichtig zijn. Dit is niet iets waar je licht over mag en kan denken.

[Rea]

De stand is nu: 2 zijn er in 24 uur 12 gram aangekomen en een 16 gram. Die laatste krijgt nu om de 4 uur van mij nog een sondevoeding enkel voor een basis. De andere om de 3 uur maar dan minder. Verder doe ik nu wat je met een pasgeboren pup doet. Aanleggen,aanleggen en aanleggen. Er is melk maar nog niet in overvloed.

Mama is er druk mee. Helemaal in love op haar kroost

Wat betreft de epileptie,daar kan niemand eigenlijk iets zinnigs over zeggen. Vaak is er een trigger.
Dat er nu geen aanval meer geweest is is prachtig natuurlijk en hopelijk komt het nooit meer.
Ze krijgt in elk geval geen pups meer. Als de pups een prikje krijgen neem ik gelijk even door wanneer ze het best gesteriliseerd kan worden.
Erfelijk? Ook dat is niet iets waar een ja of nee op komt. Diverse artsen over gesproken maar helder krijgen doen we het niet. Voor dusver gaven ze in Sleeuwijk aan dat dit helemaal niet hoeft te zijn maar een garantie is dit nooit.
Wel zal ik de pupkoper uitgebreidt informeren en indien nodig begeleiden over het voorval.
Inmiddels heb ik wel het idee dat epilepsie iets is wat dus zomaar op je pad kan komen en de boel op zijn kop zet.
Moedertje blijft gewoon lekker in onze roedel.
Ook zullen deze pups niet ingezet worden voor de fok. Ook haar fokker is geinformeerd omdat zij haar zusje ook willen laten dekken. Verder ga ik er geen paniekzaak van maken.
Ik blijf wel informeren bij deskundige om het voor mijzelf helder te krijgen.
Mazzel dat het een klein nest is. Een blijft er bij ons. Ik heb ze toch met de hand groot gebracht en een band met ze.

Prachtig dat het vooruit gaat!!! Fijn voor je
Paniek zaaien moet je ook niet doen je gaat er eerlijk mee om en dat is goed en ook de bedoeling.
Het is jou overkomen en dit gun je een ander zeker niet.

Er is nog zoveel niet bekend over deze aandoening, artsen geven hun mening. Soms heel matig anderen wuiven 't weg.
Heb dat hier ook meegemaakt met onze Lot en mijn beslissing om met haar en haar broer niet te fokken. Ook daar waren de meningen erg matig en werden eigenlijk weggewuifd, zal wel loslopen en meevallen. Maar zekerheid kunnen de artsen je nooit bieden.
En bij twijfel hoe klein ook niets meer mee doen. Bij Lot ging het om een eventuele auto-immuun aandoening. Kan niets hard maken, maar omdat er een twijfel is deze beslissing.

[labje]

Ik vind dat je het super doet! echt geweldig
Fijn dat het met moeders en de pups nu ook goed gaat.

Wat betreft epilepsie; ik erger me nogal aan wat er aan een onzin over epilepsie geroepen wordt.
Epilepsie is géén ziekte maar een symptoom. Een symptoom van een onderliggende ziekte dus.
Net zo als koorts geen ziekte is maar een symptoom van een onderliggende oorzaak. Die oorzaak kan dan bijvoorbeeld een ontsteking zijn, of een griep, of malaria. Heel verschillende dingen dus.
Zo kan epilepsie ook heel verschillende onderliggende oorzaken hebben, bijvoorbeeld een hersentumor, een hersenbeschadiging, en hormonale stoornis of verstoorde zoutbalans in het bloed. Vaak is de oorzaak helaas niet bekend.
Het is dus onzin om bij 1 epilepsieaanval te roepen dat het erfelijk is... Dat kàn, maar zolang je niet weet wat de oorzaak is, weet je ook niets over de erfelijkheid.

Het is bovendien zo dat iedere hond (en ook iedere mens) in principe een epileptische aanval kan krijgen, wanneer je maar voldoende stressoren toedient. Zet een gemiddelde mens 3 dagen lang zonder eten en drinken in een donker hok en bestook hem vervolgens met lichtflitsen en herriemuziek, en voilá, een aanval. Zo iemand heeft dan geen epilepsie, maar is simpel enórm gesteressd.
Bij iedereen ligt de grens om tot een aanval te komen verschillend. Bij sommigen ligt de grens vrij laag en die krijgen bij een kleine stressor al een aanval (dan spreek je van 'epilepsie hebben') en de grens kan dan vaak met medicijnen opgehoogd worden. Maar er zijn ook mensen die een zeer hoge grens hebben en die dan zelfs bij een hersentumor nog geen aanval zullen ontwikkelen Die gevoeligheid, de hoogte van de grens, lijkt erfelijk te zijn, maar daar is nog geen enkel bewijs voor.

Ik zou bij deze pupjes echt niet uitgaan van erfelijk bepaalde epilepsie, tis niet mijn ras, maar anders zou ik zó een pupje willen van dit nest hoor!

Epilepsie kàn een onderliggende fysieke oorzaak hebben, men spreekt dan van secundaire epilepsie.
Daarnaast is er primaire epilepsie, een erfelijke vorm.
Nick heeft de primaire variant, met een lage onderhoudsdosering medicatie nooit meer een aanval gehad

www.epilepsiebijhonden.nl

[labje]

En nog even vergeten!
Super dat de pups het zo lekker gaan doen!
Je goeie zorgen worden beloond!

[francientje]

Hier wordt er niet meer gefokt omdat ik geen duidelijke oorzaak weet en verder geen gedonder in een lijn wil.

Wat dat wegwuiven betreft, ik heb inmiddels drie fokkers gesproken die het ook al eens gehad hebben of van zo'n verhaal afwisten. Allen verklaren mij voor gek dat ik niet nog een keer een nestje doe maar ik verklaar hen voor gek hetvrisico weer te nemen en de evt. gevolgen voor de pups nadien.

Wat betreft de eerlijkheid. Ik heb best getwijfeld dit naar buiten te brengen maar aan de andere kant als niemand ook maar eens iets gaat delen dan weet ook niemand wat.
Ik heb het ook alleen hierop gezet juist omdat mijn verhaal misschien iets kan bijdragen voor de fokker maar ook voor de mensen die denken dat een nest altijd alleen maar leuk of zoals een vriendin van mij zegt: kassa is!
De eerste die dit nu in mijn gezicht zegt krijgt ze vrees ik links en rechts om zijn oren.
Sinds Donderdag in de rats om mijn moederhond en daarna ook de pups.
Geen slaap,ja vanmorgen 3 uurtjes na een sondevoeding en de opdracht naar mijn man de pups vaak aan te leggen en bij twijfel mij te roepe.
Nu het de goede kznt op gaat begin ik voorzichtig ook te genieten maar dat fokken vaak een zwarte keerzijde heeft is duidelijk.
Ik hoop door eerlijk mijn verhaal gedaan te hebben andere fokkers ook hun negatieve ervaringen durven te delen.
Zo leer je van elkaar maar kan ook iets voor een ander betekenen,toch?!

[Ariane]

Ik hoop van harte dat je heel gauw alleen maar kunt genieten!!

[labje]

Hier wordt er niet meer gefokt omdat ik geen duidelijke oorzaak weet en verder geen gedonder in een lijn wil.

Wat dat wegwuiven betreft, ik heb inmiddels drie fokkers gesproken die het ook al eens gehad hebben of van zo'n verhaal afwisten. Allen verklaren mij voor gek dat ik niet nog een keer een nestje doe maar ik verklaar hen voor gek hetvrisico weer te nemen en de evt. gevolgen voor de pups nadien.

Wat betreft de eerlijkheid. Ik heb best getwijfeld dit naar buiten te brengen maar aan de andere kant als niemand ook maar eens iets gaat delen dan weet ook niemand wat.
Ik heb het ook alleen hierop gezet juist omdat mijn verhaal misschien iets kan bijdragen voor de fokker maar ook voor de mensen die denken dat een nest altijd alleen maar leuk of zoals een vriendin van mij zegt: kassa is!
De eerste die dit nu in mijn gezicht zegt krijgt ze vrees ik links en rechts om zijn oren.
Sinds Donderdag in de rats om mijn moederhond en daarna ook de pups.
Geen slaap,ja vanmorgen 3 uurtjes na een sondevoeding en de opdracht naar mijn man de pups vaak aan te leggen en bij twijfel mij te roepe.


Nu het de goede kznt op gaat begin ik voorzichtig ook te genieten maar dat fokken vaak een zwarte keerzijde heeft is duidelijk.
Ik hoop door eerlijk mijn verhaal gedaan te hebben andere fokkers ook hun negatieve ervaringen durven te delen.
Zo leer je van elkaar maar kan ook iets voor een ander betekenen,toch?!

Petje af voor je, qua zorg, eerlijkheid en je inzicht!
Ik hoop dat je nu echt kunt gaan genieten!

[dagmar88]

Wat dat wegwuiven betreft, ik heb inmiddels drie fokkers gesproken die het ook al eens gehad hebben of van zo'n verhaal afwisten. Allen verklaren mij voor gek dat ik niet nog een keer een nestje doe

Jemig wat een mafketels.

[Rea]

Francientje ik heb bewondering voor je
Knap werk en petje af voor je instelling

[sonj@]

Wat fijn dat het nu de goede kant opgaat met moeder en de puppy's.
Respect voor jouw openheid

[-Saskia-]

Wat betreft epilepsie; ik erger me nogal aan wat er aan een onzin over epilepsie geroepen wordt.
Epilepsie is géén ziekte maar een symptoom. Een symptoom van een onderliggende ziekte dus.

Wel ironisch, deze twee zinnen onder elkaar
Maar labje legde het al uit zag ik.

Bij twijfel moet je als fokker aannemen dat het primaire epilepsie is, om op zeker te spelen.
Ik vind dat TS erg goed omgaat met de situatie, respect hoor

[Gos]

Hier wordt er niet meer gefokt omdat ik geen duidelijke oorzaak weet en verder geen gedonder in een lijn wil.

Wat dat wegwuiven betreft, ik heb inmiddels drie fokkers gesproken die het ook al eens gehad hebben of van zo'n verhaal afwisten. Allen verklaren mij voor gek dat ik niet nog een keer een nestje doe maar ik verklaar hen voor gek hetvrisico weer te nemen en de evt. gevolgen voor de pups nadien.

Ik snap zelf niet goed hoe ze dan tegen de teef aankijken. Fokken is altijd een zeker risico voor de teef, maar als je eenmaal zoiets hebt meegemaakt, snap ik niet goed dat je het bewust weer gaat opzoeken, wat die andere fokkers dan blijkbaar niet een probleem vinden. Ik zou dat niet voor mezelf kunnen verantwoorden eerlijk gezegd.

We hebben zelf meegemaakt dat een teef die voor het krijgen van het nest ok op haar rug was, geruime tijd later artrose op haar rug (L5-S1) bleek te hebben ontwikkeld (wat m.i. niet zo belastend voor de hond is als epilepsie trouwens). Ze is na het behalen van haar politiehondencertificaat bij ons weggegaan (en toen is ze dus opnieuw gerontgend), maar je wilt niet weten hoeveel mensen haar van ons hadden willen kopen om er zelf nog mee te gaan fokken, onvoorstelbaar. Uiteindelijk hebben we toch een gouden plek voor haar gevonden waar we zeker weten dat ze het heel erg goed heeft (we hebben nog regelmatig contact, ze heeft een hele leuke "baan") en ze dit soort risico's niet meer zou lopen. ik vond het toen ook echt stuitend hoe mensen het normaal vonden om toch maar verder te gaan met zo'n hond.

Dus alle lof! Ik hoop dat je er verder nooit meer mee te maken hoeft te hebben en ze alle 5 nog een fijn leventje voor de boeg hebben!

[francientje]

Hier wordt er niet meer gefokt omdat ik geen duidelijke oorzaak weet en verder geen gedonder in een lijn wil.

Wat dat wegwuiven betreft, ik heb inmiddels drie fokkers gesproken die het ook al eens gehad hebben of van zo'n verhaal afwisten. Allen verklaren mij voor gek dat ik niet nog een keer een nestje doe maar ik verklaar hen voor gek hetvrisico weer te nemen en de evt. gevolgen voor de pups nadien.

Wat betreft de eerlijkheid. Ik heb best getwijfeld dit naar buiten te brengen maar aan de andere kant als niemand ook maar eens iets gaat delen dan weet ook niemand wat.
Ik heb het ook alleen hierop gezet juist omdat mijn verhaal misschien iets kan bijdragen voor de fokker maar ook voor de mensen die denken dat een nest altijd alleen maar leuk of zoals een vriendin van mij zegt: kassa is!
De eerste die dit nu in mijn gezicht zegt krijgt ze vrees ik links en rechts om zijn oren.
Sinds Donderdag in de rats om mijn moederhond en daarna ook de pups.
Geen slaap,ja vanmorgen 3 uurtjes na een sondevoeding en de opdracht naar mijn man de pups vaak aan te leggen en bij twijfel mij te roepe.
Nu het de goede kznt op gaat begin ik voorzichtig ook te genieten maar dat fokken vaak een zwarte keerzijde heeft is duidelijk.
Ik hoop door eerlijk mijn verhaal gedaan te hebben andere fokkers ook hun negatieve ervaringen durven te delen.
Zo leer je van elkaar maar kan ook iets voor een ander betekenen,toch?!

[LongFields]

Ik vind dat je er super mee omgaat, met alle perikelen. Petje af hoor!

[Melanie 74]

Respect! Voor je openheid, fijn dat de pups gaan groeien.

[grover]

Toevallig hebben kennissen van ons hun franse bull onlangs moeten laten inslapen vanwege epilepsie, en wat ik via via begreep wuifde hun Fokker het ook een beetje weg, zo jammer want het heeft zoveel impact, als je hondje epilepsie heeft..

Juist goed dus, dat je het gewoon in de openheid brengt!

[crutz]

Hier wordt er niet meer gefokt omdat ik geen duidelijke oorzaak weet en verder geen gedonder in een lijn wil.

Wat dat wegwuiven betreft, ik heb inmiddels drie fokkers gesproken die het ook al eens gehad hebben of van zo'n verhaal afwisten. Allen verklaren mij voor gek dat ik niet nog een keer een nestje doe maar ik verklaar hen voor gek hetvrisico weer te nemen en de evt. gevolgen voor de pups nadien.

Ik snap zelf niet goed hoe ze dan tegen de teef aankijken. Fokken is altijd een zeker risico voor de teef, maar als je eenmaal zoiets hebt meegemaakt, snap ik niet goed dat je het bewust weer gaat opzoeken, wat die andere fokkers dan blijkbaar niet een probleem vinden. Ik zou dat niet voor mezelf kunnen verantwoorden eerlijk gezegd.

We hebben zelf meegemaakt dat een teef die voor het krijgen van het nest ok op haar rug was, geruime tijd later artrose op haar rug (L5-S1) bleek te hebben ontwikkeld. Ze is na het behalen van haar politiehondencertificaat bij ons weggegaan (en toen is ze dus opnieuw gerontgend), maar je wilt niet weten hoeveel mensen haar van ons hadden willen kopen om er zelf nog mee te gaan fokken, onvoorstelbaar. Uiteindelijk hebben we toch een gouden plek voor haar gevonden waar we zeker weten dat ze het heel erg goed heeft (we hebben nog regelmatig contact, ze heeft een hele leuke "baan") en ze dit soort risico's niet meer zou lopen. ik vond het toen ook echt stuitend hoe mensen het normaal vonden om toch maar verder te gaan met zo'n hond.

Dus alle lof! Ik hoop dat je er verder nooit meer mee te maken hoeft te hebben en ze alle 5 nog een fijn leventje voor de boeg hebben!

helemaal met je eens Ellen, ook hier vragen gehad waarom ik zo rigoreus zei dat er met Medusa niet meer gefokt werd & dan is het niet eens om problemen in de lijn, maar gewoon omdat ik haar niet nog eens zo'n ellendige bevalling etc mee wil laten maken
merk wel dat de openheid niet overal gewaardeerd wordt....triest eigenlijk

[Rebble]

Fijn dat het met moeder en pups zo goed gaat!!

Over epilepsie kan ik niks zinnigs zeggen maar wel over het feit hoe jij er mee omgaat. Ik vind het heel goed dat je het bekend maakt. Je hoeft er geen paniekverhaal van te maken maar de mensen die er van op de hoogte moeten zijn vertel je het en dat vind ik super

[Lucyna]

Hoe gaat het nu met mams en pups?

[bouvierpoedel]

merk wel dat de openheid niet overal gewaardeerd wordt....triest eigenlijk

Meestal wordt openheid gebruikt om degene die eerlijk alles vertelt eens flink in de grond te stampen zodat de eigen borst wat meer vooruitgestoken kan worden.
Heb in rashondenland al meerdere malen "je houd je bek hè" mogen horen En het dan maar raar vinden dat al die keurig gefokte rashonden ondertussen zo verziekt zijn.

Of het word tegen je gebruikt om je af te branden.

[francientje]

Mams doet het geweldig! Een super moedertje en gelukkig geen aanvallen meer gehad.

Pupjes doen het zo mogelijk nog beter. Dat worden dikke proppen en zien er heerlijk doorvoed uit.
Ze komen tussen de 30 en 40 gram aan.
Ze redden het meestal zelf soms moet ik er even een beter aanleggen maar eigenlijk kan het gewoon niet beter!

Wie had dat kunnen denken.......