Gedragstherapie

[bram en thijs]

tja... als je alleen maar wilt reageren als je zeker weet dat je gelijk krijgt zonder de discussie aan te gaan...
vervang garage/ANWB door gedragstherapeut, auto door hond. Het verhaal is hetzelfde...

En de rest van de aangedragen argumenten? Of wil je alleen maar schoppen en veroordelen?

Er valt niet over na te denken want het is totaal niet vergelijkbaar.

[malinois]

jij bent verantwoordelijk voor je hond, hij woont bij jou loopt bij jou maakt alles mee met jou niet met je therapeut... simpel zat.
Dat iemand je ermee helpt is iets anders, maar dan kun je hem niet de schuld gaan geven als er iets niet goed gaat... dat is dan je eigen schuld!

[Moniek B.]

Waarom niet vergelijkbaar? Wat is er zo anders dan?

En nogmaals: wat vind je van de andere argumenten die ik eerder heb aangedragen?

[Moniek B.]

jij bent verantwoordelijk voor je hond, hij woont bij jou loopt bij jou maakt alles mee met jou niet met je therapeut... simpel zat.
Dat iemand je ermee helpt is iets anders, maar dan kun je hem niet de schuld gaan geven als er iets niet goed gaat... dat is dan je eigen schuld!

Dus alles is altijd je eigen schuld? Ook als je professionele mensen inhuurt die er meer verstand van horen te hebben dan jij? Waardoor je hen op hun woord gelooft? Niet iedereen is namelijk zo zelfovertuigd en zelfingenomen met hun eigen mening... Sommigen hechten wel waarde aan wat anderen hen aanraden. En als dat dus van professionele mensen komt vind ik dat je in elk geval niet helemaal de verantwoordelijk zelf op je hoeft te nemen...
Ik zeg dus niet dat ik het handig vind van Maartje: maar het afbranden en wel erg snel oordelen vind ik behoorlijk arrogant en onterecht. Kritiek mag, maar op deze manier vind ik absoluut belachelijk.

[malinois]

En al dat gezeik over dat je bepaalde nukken van je hond moet accepteren: laat ze maar zeuren. JIJ moet elke keer met een vervelende hond op straat en JIJ hebt daar minimaal 4 keer per dag=28 keer per week=meer dan 100 keer per maand (ben niet zo goed in rekenen ) vol spanning over straat in de hoop dat er deze keer niet iets vervelends gebeurt...

ja ik accepteer m'n hond zoals hij is.. zal hem bijschaven voor wat ik nodig acht maar het hoeft geen perfecte hond te zijn.. hij mag lekker hond blijven... ook al zal ik daardoor meer op moeten letten op straat. Mijn hond jaagt bijvoorbeeld op katten, dus hou ik hem vast in gebieden waar veel katten lopen, en ik ga naar gebieden waar ze niet lopen, het bos, waar ze lekker los kunnen dan.... ik ga daar echt niet meer aan doen dan dat ik nu doe... En ja ze zijn heeeeeeeeel sterk zeker als ze met z'n 2-en zijn... dus het kost mij ook best veel moeite...

[malinois]

jij bent verantwoordelijk voor je hond, hij woont bij jou loopt bij jou maakt alles mee met jou niet met je therapeut... simpel zat.
Dat iemand je ermee helpt is iets anders, maar dan kun je hem niet de schuld gaan geven als er iets niet goed gaat... dat is dan je eigen schuld!

Dus alles is altijd je eigen schuld? Ook als je professionele mensen inhuurt die er meer verstand van horen te hebben dan jij? Waardoor je hen op hun woord gelooft? Niet iedereen is namelijk zo zelfovertuigd en zelfingenomen met hun eigen mening... Sommigen hechten wel waarde aan wat anderen hen aanraden. En als dat dus van professionele mensen komt vind ik dat je in elk geval niet helemaal de verantwoordelijk zelf op je hoeft te nemen...
Ik zeg dus niet dat ik het handig vind van Maartje: maar het afbranden en wel erg snel oordelen vind ik behoorlijk arrogant en onterecht. Kritiek mag, maar op deze manier vind ik absoluut belachelijk.

iedereen weet wat ik persoonlijk van gedragstherapeuten vind, maar dat heeft hier niet veel mee te maken. Een trainer die bijv. tegen mij zegt dat ik m'n hond op die manier m'n hond moet leren iets te doen, en ik vind dat dat niet past bij m'n hond doe ik dat dus niet... ga niet klakkeloos dingen opvolgen. Ik zal zeker over adviezen nadenken en ze als ze me iets lijken ook uitproberen.. maar ga er gelukkig niet standaard van uit dat een wildvreemde m'n hond beter kent dan mij.
Maar op de vraag terugkomend... ja vind ik wel.. het blijft JOU hond... jij blijft er verantwoordelijk voor

[malinois]

Waarom niet vergelijkbaar? Wat is er zo anders dan?

En nogmaals: wat vind je van de andere argumenten die ik eerder heb aangedragen?

een auto is een dood ding... een hond is een levend wezen met z'n eigen karakter en eigen voorgeschiedenis

[Moniek B.]

En al dat gezeik over dat je bepaalde nukken van je hond moet accepteren: laat ze maar zeuren. JIJ moet elke keer met een vervelende hond op straat en JIJ hebt daar minimaal 4 keer per dag=28 keer per week=meer dan 100 keer per maand (ben niet zo goed in rekenen ) vol spanning over straat in de hoop dat er deze keer niet iets vervelends gebeurt...

ja ik accepteer m'n hond zoals hij is.. zal hem bijschaven voor wat ik nodig acht maar het hoeft geen perfecte hond te zijn.. hij mag lekker hond blijven... ook al zal ik daardoor meer op moeten letten op straat. Mijn hond jaagt bijvoorbeeld op katten, dus hou ik hem vast in gebieden waar veel katten lopen, en ik ga naar gebieden waar ze niet lopen, het bos, waar ze lekker los kunnen dan.... ik ga daar echt niet meer aan doen dan dat ik nu doe... En ja ze zijn heeeeeeeeel sterk zeker als ze met z'n 2-en zijn... dus het kost mij ook best veel moeite...

Nou, moet ik nu in mijn handen klappen en zeggen hoe goed je wel niet bezig bent? Dat jij het blijkbaar wel fijn vindt om op die manier rond te lopen is jouw zaak. Maar dat betekent niet dat iedereen op die manier wil of kan lopen? En wat als hij nu wel een keer uitbreekt en een kat doodbijt? Ben je dan ook nog zo blij dat je je hond "lekker hond laat blijven"? Een hond moet tegenwoordig nu eenmaal binnen een drukke samenleving passen of je moet in een hutje op de hei gaan wonen. Dat vergt ook aanpassingen van je hond ja... Da's vervelend maar niet anders.
Bovendien: het probleem van Maartje is anders dan dat van jou. Maar ook al zou dat niet zo zijn. Als jij dat accepteert is dat jouw keuze, betekent niet dat dat ook die van anderen is en dat je op grond daarvan iemand tot op de grond toe moet afbranden.

[Moniek B.]

jij bent verantwoordelijk voor je hond, hij woont bij jou loopt bij jou maakt alles mee met jou niet met je therapeut... simpel zat.
Dat iemand je ermee helpt is iets anders, maar dan kun je hem niet de schuld gaan geven als er iets niet goed gaat... dat is dan je eigen schuld!

Dus alles is altijd je eigen schuld? Ook als je professionele mensen inhuurt die er meer verstand van horen te hebben dan jij? Waardoor je hen op hun woord gelooft? Niet iedereen is namelijk zo zelfovertuigd en zelfingenomen met hun eigen mening... Sommigen hechten wel waarde aan wat anderen hen aanraden. En als dat dus van professionele mensen komt vind ik dat je in elk geval niet helemaal de verantwoordelijk zelf op je hoeft te nemen...
Ik zeg dus niet dat ik het handig vind van Maartje: maar het afbranden en wel erg snel oordelen vind ik behoorlijk arrogant en onterecht. Kritiek mag, maar op deze manier vind ik absoluut belachelijk.

Een trainer die bijv. tegen mij zegt dat ik m'n hond op die manier m'n hond moet leren iets te doen, en ik vind dat dat niet past bij m'n hond doe ik dat dus niet... ga niet klakkeloos dingen opvolgen. Ik zal zeker over adviezen nadenken en ze als ze me iets lijken ook uitproberen..

Gek he? Dat er hele volksstammen zijn die zich wel iets aantrekken van adviezen van trainers en gedragstherapeuten? Zouden die iets minder eigenwijs zijn?

[Moniek B.]

Waarom niet vergelijkbaar? Wat is er zo anders dan?

En nogmaals: wat vind je van de andere argumenten die ik eerder heb aangedragen?

een auto is een dood ding... een hond is een levend wezen met z'n eigen karakter en eigen voorgeschiedenis

Da's waar... maar waar zit dan het verschil volgens jou? Ik snap niet goed waarom het in deze vergelijking erg veel uitmaakt dat het een levend wezen is. Het gaat even om de verantwoordelijkheid van degene die je inhuurt en werk behoort af te leveren....

Ik weet een andere vergelijking dan...
Je hond voelt zich niet lekker, is wat ziekig. Niet doodziek maar gewoon niet lekker. Je gaat naar de dierenarts, je krijgt wat tabletjes maar het blijft. De situatie verandert niet. Is dat dan je eigen verantwoordelijkheid? Want dan moet je de boekjes maar induiken en zelf uitzoeken waarom de hond zo doet en wat je eraan moet doen?
Of leg je de verantwoordelijkheid bij de dierenarts???

he, deze vergelijking is stukken beter

[Eline*]

Ik weet een andere vergelijking dan...
Je hond voelt zich niet lekker, is wat ziekig. Niet doodziek maar gewoon niet lekker. Je gaat naar de dierenarts, je krijgt wat tabletjes maar het blijft. De situatie verandert niet. Is dat dan je eigen verantwoordelijkheid? Want dan moet je de boekjes maar induiken en zelf uitzoeken waarom de hond zo doet en wat je eraan moet doen?
Of leg je de verantwoordelijkheid bij de dierenarts???

he, deze vergelijking is stukken beter

Mijn moeder heeft een kunstheup..daarmee mag ze van de chirurg alles, behalve haar been naar buiten draaien. Nu komt ze op sport en moet ze van de sportleraar een wand inklimmen (met d'r 70 jaar ) en heeft daarna last van haar heup. "Ja, hij weet dat ik een kunstheup heb"
Is dat dan haar eigen stomme schuld (Ja) of de schuld van die sportleraar? Een hondentrainer is ervoor te helpen een hond te laten gehoorzamen..iets wezenlijks anders dan het oplossen van gedragsproblemen. Als je als eigenaar bij de eén niet kan intergreren wat je leert bij de ander kan je je beter richten op eén iemand die je helpt.

[Moniek B.]

Ik weet een andere vergelijking dan...
Je hond voelt zich niet lekker, is wat ziekig. Niet doodziek maar gewoon niet lekker. Je gaat naar de dierenarts, je krijgt wat tabletjes maar het blijft. De situatie verandert niet. Is dat dan je eigen verantwoordelijkheid? Want dan moet je de boekjes maar induiken en zelf uitzoeken waarom de hond zo doet en wat je eraan moet doen?
Of leg je de verantwoordelijkheid bij de dierenarts???

he, deze vergelijking is stukken beter

Mijn moeder heeft een kunstheup..daarmee mag ze van de chirurg alles, behalve haar been naar buiten draaien. Nu komt ze op sport en moet ze van de sportleraar een wand inklimmen (met d'r 70 jaar ) en heeft daarna last van haar heup. "Ja, hij weet dat ik een kunstheup heb"
Is dat dan haar eigen stomme schuld (Ja) of de schuld van die sportleraar?

Ik ben het met je eens... slim is het niet (van je moeder niet en ook niet van Maartje.. Hoe is het met je moeder trouwens, auwh!!). Maar ik vind toch dat ook in dit geval de trainer/sportleraar zeker iets te verwijten valt!!! En dat op grond daarvan je moeder/Maartje niet helemaal afgebrand hoeft te worden.. Vind het knap dat ze doorgaat met sporten/trainen met Sho....

Een hondentrainer is ervoor te helpen een hond te laten gehoorzamen..iets wezenlijks anders dan het oplossen van gedragsproblemen. Als je als eigenaar bij de eén niet kan intergreren wat je leert bij de ander kan je je beter richten op eén iemand die je helpt.

Da's ook weer waar... Maar vind het ook slecht van de therapeut dat hij/zij niet erop wijst dat ze zich aan zijn/haar richtlijnen moet houden en niet iets anders moet doen. Dus ook hier geldt wat mij betreft weer: verantwoording van beiden en zeker niet alleen die van Maartje!

[malinois]

Nou, moet ik nu in mijn handen klappen en zeggen hoe goed je wel niet bezig bent? Dat jij het blijkbaar wel fijn vindt om op die manier rond te lopen is jouw zaak. Maar dat betekent niet dat iedereen op die manier wil of kan lopen? En wat als hij nu wel een keer uitbreekt en een kat doodbijt? Ben je dan ook nog zo blij dat je je hond "lekker hond laat blijven"? Een hond moet tegenwoordig nu eenmaal binnen een drukke samenleving passen of je moet in een hutje op de hei gaan wonen. Dat vergt ook aanpassingen van je hond ja... Da's vervelend maar niet anders.
Bovendien: het probleem van Maartje is anders dan dat van jou. Maar ook al zou dat niet zo zijn. Als jij dat accepteert is dat jouw keuze, betekent niet dat dat ook die van anderen is en dat je op grond daarvan iemand tot op de grond toe moet afbranden.

nee hoor niemand hoeft in z'n handen te klappen... zou niet weten waarom...
allereerst ik brand niemand af.. lees maar eens terug...
vervolgens .. mijn honden passen allemaal prima in deze samenleving.. en mijn hond hoeft geen robot te worden mag zich nog steeds honds gedragen!
En als hij een kat doodbijt?? tja helaas, zou ik het erg vinden voor de kat maar ik zou er niet meer aan doen dan nu, ze zitten aangelijnd in de buurt van veel katten... en onaangelijnd daar waar geen/weinig katten zijn. Vind je het ook zo'n drama dat een kat een vogeltje vermoord trouwens?? dat is precies hetzelfde
Ik wil geen robot naast me hebben...

[malinois]

Gek he? Dat er hele volksstammen zijn die zich wel iets aantrekken van adviezen van trainers en gedragstherapeuten? Zouden die iets minder eigenwijs zijn?

da's dan heel dom als je klakkeloos iets van een wildvreemde aanneemt. jij bent eigenaar en kent je hond het best... is niet eigenwijs is kennis van je hond hebben.
Iedereen kan af en toe advies gebruiken, maar dat wil niet zeggen dat dat allemaal heilig is

[Moniek B.]

Nou, moet ik nu in mijn handen klappen en zeggen hoe goed je wel niet bezig bent? Dat jij het blijkbaar wel fijn vindt om op die manier rond te lopen is jouw zaak. Maar dat betekent niet dat iedereen op die manier wil of kan lopen? En wat als hij nu wel een keer uitbreekt en een kat doodbijt? Ben je dan ook nog zo blij dat je je hond "lekker hond laat blijven"? Een hond moet tegenwoordig nu eenmaal binnen een drukke samenleving passen of je moet in een hutje op de hei gaan wonen. Dat vergt ook aanpassingen van je hond ja... Da's vervelend maar niet anders.
Bovendien: het probleem van Maartje is anders dan dat van jou. Maar ook al zou dat niet zo zijn. Als jij dat accepteert is dat jouw keuze, betekent niet dat dat ook die van anderen is en dat je op grond daarvan iemand tot op de grond toe moet afbranden.

nee hoor niemand hoeft in z'n handen te klappen... zou niet weten waarom...
allereerst ik brand niemand af.. lees maar eens terug...

je hebt gelijk, afbranden niet maar wel heeeeeel erg kritisch vind ik. Maar point taken

vervolgens .. mijn honden passen allemaal prima in deze samenleving.. en mijn hond hoeft geen robot te worden mag zich nog steeds honds gedragen!

Ja honden passen dus blijkbaar wel in de samenleving. Maar Maartje vindt blijkbaar dat haar hond wel problemen oplevert in de samenleving. En daar doet ze wat aan. Prima toch. En ik vind het wel erg zwart wit om te zeggen dat als je met je hond traint, hij dan een robot is...

Vind je het ook zo'n drama dat een kat een vogeltje vermoord trouwens?? dat is precies hetzelfde

Nee hoor, maak er helemaal geen drama van... Overigens vind IK het geen drama als een kat wordt vermoord. Maar ik ben bang dat mensen die wel van katten houden en er eentje hebben daar heeeeeeel anders over denken!! ]

[Moniek B.]

Gek he? Dat er hele volksstammen zijn die zich wel iets aantrekken van adviezen van trainers en gedragstherapeuten? Zouden die iets minder eigenwijs zijn?

da's dan heel dom als je klakkeloos iets van een wildvreemde aanneemt. jij bent eigenaar en kent je hond het best... is niet eigenwijs is kennis van je hond hebben.
Iedereen kan af en toe advies gebruiken, maar dat wil niet zeggen dat dat allemaal heilig is

En ook nu is het niet zo zwart-wit denk ik. Advies van een ander is niet heilig.. Maar als je zelf niet zo bar veel kennis hebt van honden ben je eerder geneigd om iets van een ander aan te nemen. En je wordt niet met hondenkennis geboren, die moet je opdoen. En dat kost tijd en er is niets mis mee om in die tijd af en toe te vertrouwen op mensen met meer ervaring en zo...

[Joyce]

Ik wil wel even op je vergelijking in gaan van de DA.

Molli heeft al een hele lange tijd last van ontstekingen en in het begin nam ik ook weer trouw een antibiotica kuur mee naar huis. Deze hielpen dan een week en toen was de kuur weer voorbij. Nadat ik voor de derde keer weer een kuur kreeg voorgeschreven voelde ik me daar niet meer goed bij. Het is best moeilijk om tegen iemand in te gaan die er voor geleerd heeft, maar het belang van m'n hond gaat voor. Ik heb dus toen eigenhandig Molli meegenomen naar een kliniek en daar bleek dat ze een bacterie had die resistent was voor alle soorten antibiotica. Het enige wat al die antibiotica kuren dus deden was Molli nog zieker maken dan ze al was. Ik had nog wel maandenlang blind kunnen varen op het advies van m'n DA en dan was ik dus geen steek opgeschoten. Dat is dus mijn verantwoordelijkheid.

Dan je vraagje over de auto. Ik zou de ANWB bellen. Ze zouden m'n auto zo goed als ze kunnen repareren, ik ga er van uit dat ze toch weten wat ik doe. Dan breng ik m'n auto naar de garage en daar vertellen ze ineens iets heel anders dan de ANWB monteur. Ik neem dat dan niet klakkeloos over, maar zal doorvragen. Me erin verdiepen en eventueel weer contact opnemen met de ANWB. Als je met een gedragsdeskundige bezig bent dan moet je niet zomaar advies van een trainer overnemen. Er van uitgaande natuurlijk dat deze trainer niet ook opgeleidt is voor gedragsdeskundige.

Uiteindelijk is het altijd je eigen verantwoordelijkheid, of het nu je auto of je hond is.

[Ca Cajuina]

En ook nu is het niet zo zwart-wit denk ik. Advies van een ander is niet heilig.. Maar als je zelf niet zo bar veel kennis hebt van honden ben je eerder geneigd om iets van een ander aan te nemen. En je wordt niet met hondenkennis geboren, die moet je opdoen. En dat kost tijd en er is niets mis mee om in die tijd af en toe te vertrouwen op mensen met meer ervaring en zo...

Juist en daar ligt jouw verantwoordelijkheid op het moment dat je een hond neemt. Kennis vergaren. heb je het er niet voor gedaan dan moet je het doen als je het beestje hebt aangeschaft. Waneer je een pup aanschaft ga je na hoe je hem het best kan opvoeden. Als je een asielhond aanschaft ga je kijken hoe je hem het beste kunt opvangen. Koop je een border collie dan ga je ermee werken, koop je een staffie weet je dat hij waarschijnlijk niet goed met andere honden om kan gaan. Je verdiept je in de materie.

Om nog even terug te komen op je vergelijking met de auto. ik denk dat je dit niet echt kunt vergelijken omdat de auto een machine is. Ik denk dat je het beter kan vergelijken met een dokter. Als de dokter tegen jou zegt dat je valium moet slikken vraag je toch waarom hij dat denkt en als het antwoord je niet aanstaat ga je naar een ander voor een second opinion.

Tuurlijk hebben de gedragstherapeute een bepaalde verantwoordelijkheid, maar blijf in g-dsnaam zelf nadenken. het is mensenwerk en mensen kunnen fouten maken. En als je twijfel ga op onderzoek uit en vraag een second opinion, laat je informeren.

[Moniek B.]

En ook nu is het niet zo zwart-wit denk ik. Advies van een ander is niet heilig.. Maar als je zelf niet zo bar veel kennis hebt van honden ben je eerder geneigd om iets van een ander aan te nemen. En je wordt niet met hondenkennis geboren, die moet je opdoen. En dat kost tijd en er is niets mis mee om in die tijd af en toe te vertrouwen op mensen met meer ervaring en zo...

Juist en daar ligt jouw verantwoordelijkheid op het moment dat je een hond neemt. Kennis vergaren. heb je het er niet voor gedaan dan moet je het doen als je het beestje hebt aangeschaft. Waneer je een pup aanschaft ga je na hoe je hem het best kan opvoeden. Als je een asielhond aanschaft ga je kijken hoe je hem het beste kunt opvangen. Koop je een border collie dan ga je ermee werken, koop je een staffie weet je dat hij waarschijnlijk niet goed met andere honden om kan gaan. Je verdiept je in de materie.

Klopt... maar wie zegt dat Maartje dat niet doet? Krijg de indruk dat ze misschien niet helemaal goed begonnen is, maar dat ze de schade probeert in te halen. En dat vind ik alleen maar goed..

Om nog even terug te komen op je vergelijking met de auto. ik denk dat je dit niet echt kunt vergelijken omdat de auto een machine is. Ik denk dat je het beter kan vergelijken met een dokter. Als de dokter tegen jou zegt dat je valium moet slikken vraag je toch waarom hij dat denkt en als het antwoord je niet aanstaat ga je naar een ander voor een second opinion.

Dat zou ik zeker doen. En jij blijkbaar ook. Maar er zijn ook heeeeel veel mensen die dat niet doen!!! Ik kijk even naar mijn moeder: die heeft een goedaardige tumor in d'r hoofd waar ze na 9 jaar achter kwam. Toevallig. Dat ding zit er al die tijd, dat hebben de specialisten geweten en het haar nooit verteld. Ze zeggen dat het geen kwaad kan, maar ze heeft wel heel veel klachten. Maar ze gaat niet voor een second opinion. Want: de specialisten weten waar ze het over hebben... En ik weet zeker dat er zo veeeeeeel meer mensen zijn. Dat wil niet zeggen dat ik het daar mee eens ben. Maar feit is dat niet ieder mens hetzelfde is. En daarom vind ik het niet goed om mensen daarop te veroordelen...

Tuurlijk hebben de gedragstherapeute een bepaalde verantwoordelijkheid, maar blijf in g-dsnaam zelf nadenken. het is mensenwerk en mensen kunnen fouten maken. En als je twijfel ga op onderzoek uit en vraag een second opinion, laat je informeren.

Ook weer waar. Maar: als je zelf niet zoveel weet, twijfel je niet aan het oordeel van een deskundige!! Dat is nu net mijn punt. En ik vind dat je er als gedragstherapeut van uit moet gaan dat je klant nagenoeg niets weet van honden. Dat is het uitgangspunt, alles wat ze meer weten is mooi meegenomen. En dat geeft je dus verantwoordelijkheid.....

[Gast]

Zo, er is nogal gereageerd na mij... Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het niet erg om kritiek te krijgen, maar wel op een positieve, normale manier graag. Daarbij bedankt voor de aanmoedigende woorden!

Om even wat dingen duidelijk te maken.
Mijn therapeute en trainer zijn van elkaar op de hoogte, kortom, trainer heeft therapeut aanbevolen.
Ik ben merendeels met therapeut aan het werk en ga dus, wanneer hij en ik kan, naar hem toe voor afstandtraining. Die 2 overleggen met elkaar, vertellen elkaar hun bevindingen en gevens tips aan elkaar. Die ene keer heeft de trainer het niet goed overgedragen aan de therapeut. En therapeut dacht dat alles goed was, ik had verder ook niks verteld omdat de training goed was gegaan en ik niet wist wat dan te vertellen.

Therapeute is net weer geweest en schrok echt van zijn terug val. Hij is gewoon even helemaal terug bij af. Hij valt gewoon weer veel uit, geen aandacht ed.
Mijn therapeute gaat dus de trainer op de hoogte stellen om het voorlopig bij 1 persoon te houden, de therapeute. Had ook al aangegeven liever voorlopig alleen de therapie te doen. Dat vind ik even belangrijker.
Ze zou dus gaan overleggen met trainer. Het is gewoon een communicatiefout geweest van de trainer. Die heeft niet goed uitgelegd wat hij precies bedoelde met het zo kort houden. Hij heeft het niet toegelicht, waardoor mijn therapeute geen argwaan kreeg. Snappen jullie het nog?

Wat katten betreft. Sho hoeft niet perfect te zijn, dat wil ik ook helemaal niet. Een hond met zijn eigen trekjes mag lekker zo blijven, maar hij moet wel onder controle te houden zijn. Dat Sho op katten jaagt, kan ik mee leven en accepteren. Onze honden vroeger hadden dat ook, dus ebn er aan gewend. Maar ik wil wel dat hij normaal doet op straat. Maar nu loopt hij te trekken, gekke geluiden te maken, uit te vallen. Ik kan gewoon niks meer met hem op dat moment, alle aandacht is weg, Sho is dan ZO gestressed dat er niks meer met hem te doen valt op dat moment. En als dat dus iedere keer zo gaat al we gaan lopen, is het soms echt moeilijk de moed erin te houden. Daar ben ik eerlijk in. Ik heb soms ook gedachtes van 'komt het nog wel goed?' Maar we gaan gewoon door en het komt uiteindelijk wel goed, maar we hebben nog een hele lange weg te gaan.

Wat betreft de 'hondentaal', daar leer ik nu ook meer van. Natuurlijk kijk ik ook naar mijn hond. Mijn therapeute kijkt echt naar Sho en wat voor hem het beste is. Als ze dan denkt dat we iets beter anders aan kunnen pakken en we doen het dan op die manier, blijkt het wel effect te hebben! Heel veel zelfs. Daarom vertrouw ik op mijn therapeute.
Zoals ook binnen met de deurbel. Sho wil gewoon niet plaats in zijn mand, dat is op dat moment gewoon teveel voor hem. EN de bel, EN op de plaats, EN blijven. Dus nu hebben we afgesproken dat we Sho gewoon af en blijf leggen op de vloer. Dat gaat dus heel goed! Veel beter, omdat hij minder gestressed is. Dus de therapeute kijkt echt naar Sho, hoe hij is en wat bij hem het beste werkt.

We hebben dus ook op straat gelopen vandaag en mijn therapeute vond het verschrikkelijk. Door die mis communicatie is het fout gegaan. En dan is het niet zo dat ik de verantwoordelijkheid niet op me wil nemen, dat wil ik juist wel. Maar als ik denk dat mijn trainer het doorgeeft, hoef ik daar toch niet meer achteraan? Je mag dan zo'n iemand daarin toch vertrouwen?

We zijn gewoon al maanden bezig en ik leer ook steeds meer. Ik leer Sho's taal nu ook. Natuurlijk is dat ook erg fijn!

We gaan nu dus voorlopig 2x per week trainen ipv 1x. Daarbij gaat mijn therapeute contact leggen met de trainer. Dat het dus echt niet goed gaat en dat het beter is voorlopig alleen met haar te trainen. Gewoon even 1 persoon, even pas op plaats maken.

We doen ons uiterste best, maar het is gewoon moeilijk.
Soms merk ik aan mezelf dat ik moet stoppen, soms verlies je het geduld. Van de week lekker een keertje extra naar het bos, zodat Sho wel zijn energie kwijt kan en weer ergens anders komt dat iedere keer bij die poorten en katten. En ik heb ook niks mee katten. Ik snap gewoon niet dat mensen die nemen om ze 's avonds en 's nachts buiten te zetten. Goed, dat is mijn mening, daar gaat het nu niet om.

Ik hoop dat het voor jullie allemaal ook wat duidelijker is nu. Ik heb vertrouwen in mijn therapeute, omdat we al heel veel bereikt hadden! We weten dat Sho het kan, we hebben nu alleen even pech om opnieuw te beginnen. Maar het voordeel is, is dat Sho het wel weet, dus sneller terug zal zijn waar we waren gebleven. Gewoon volhouden dus!
Vrijdag komt ze weer en gaan we weer aan de slag!

In ieder geval bedankt voor jullie reacties. Ik vond het gister niet leuk, want ik vind het best kritiek te krijgen, maar wel op een normale manier. Daarbij leer ik veel van jullie hoor!

[pooh]

nou Maartje ik vind het wel knap van je dat je er zoveel voor over hebt hoor!

Het is inderdaad heel erg jammer dat Sho nu zo teruggevallen is, maar zonder een "schuldige" aan te wijzen denk ik dat bijna iedere hondenbezitter wel eens fouten maakt. Bij Sho zijn blijkbaar in zijn verleden al veel fouten gemaakt en het is knap van je dat zo je best doet om de situatie te verbeteren.

Ga je ons nu wel nog op de hoogte houden over hoe het gaat?

[Ca Cajuina]

Ook weer waar. Maar: als je zelf niet zoveel weet, twijfel je niet aan het oordeel van een deskundige!! Dat is nu net mijn punt. En ik vind dat je er als gedragstherapeut van uit moet gaan dat je klant nagenoeg niets weet van honden. Dat is het uitgangspunt, alles wat ze meer weten is mooi meegenomen. En dat geeft je dus verantwoordelijkheid.....

Weet je wat het is. Ik ben het best met je eens hoor het is een gedeelde verantwoordlijkheid tuurlijk. Alleen is het beroep hondengedragstherapeut een vrije titel. Iedereen mag zich dus deskundige noemen daarom moet je zo voorzichtig zijn. En verder blijkt gewoon dat mijn idee over een gedragsdeskundige inschakelen heel anders is als de verhalen die ik van Maartje hoor. Ik krijg altijd het idee dat ze heel intensief kunstjes aan het aanleren zijn. Kan ook komen doordat ik alleen dat soort berichten zie hoor. Let wel ik vind dat maartje haar plicht doet door een goed huis voor haar hond te maken. Maar ik hoor nooit verhalen over het verbeteren van de band. Ik hoor alleen maar dingen als Sho blijft nu gaat nu van de bank af als de bel gaat.

Misschien heb ik wel een heel ander beeld hoor. Maar ik zie een gedragstherapeute als iemand die je handvaten geeft om met het gedrag vna je hon om te gaan en om tips te geven om eventueel probleemgedrag om te buigen, niet iemand die twee keer per week komt trainen bij je om de hond trukjes te leren. Dat noem ik priveles.

[malinois]

Weet je wat het is. Ik ben het best met je eens hoor het is een gedeelde verantwoordlijkheid tuurlijk. Alleen is het beroep hondengedragstherapeut een vrije titel. Iedereen mag zich dus deskundige noemen daarom moet je zo voorzichtig zijn. En verder blijkt gewoon dat mijn idee over een gedragsdeskundige inschakelen heel anders is als de verhalen die ik van Maartje hoor. Ik krijg altijd het idee dat ze heel intensief kunstjes aan het aanleren zijn. Kan ook komen doordat ik alleen dat soort berichten zie hoor. Let wel ik vind dat maartje haar plicht doet door een goed huis voor haar hond te maken. Maar ik hoor nooit verhalen over het verbeteren van de band. Ik hoor alleen maar dingen als Sho blijft nu gaat nu van de bank af als de bel gaat.

Misschien heb ik wel een heel ander beeld hoor. Maar ik zie een gedragstherapeute als iemand die je handvaten geeft om met het gedrag vna je hon om te gaan en om tips te geven om eventueel probleemgedrag om te buigen, niet iemand die twee keer per week komt trainen bij je om de hond trukjes te leren. Dat noem ik priveles.

[malinois]

Juist en daar ligt jouw verantwoordelijkheid op het moment dat je een hond neemt. Kennis vergaren. heb je het er niet voor gedaan dan moet je het doen als je het beestje hebt aangeschaft. Waneer je een pup aanschaft ga je na hoe je hem het best kan opvoeden. Als je een asielhond aanschaft ga je kijken hoe je hem het beste kunt opvangen. Koop je een border collie dan ga je ermee werken, koop je een staffie weet je dat hij waarschijnlijk niet goed met andere honden om kan gaan. Je verdiept je in de materie.

inderdaad dat vind ik ook. Je moet al vooraf kennis vergaren zeker welke 'problemen' er kunnen zijn en welke problemen sommige rassen met zich mee kunnen brengen. Natuurlijk kom je andere problemen tegen als je daadwerkelijk een hond hebt, dan kun je zelf nog logisch gaan nadenken of je vraagt advies. Maar op een advies moet je niet blindelings vertrouwen vind ik.. het zijn hulpmiddelen maar ze zijn niet heilig.

[Eline*]

Misschien heb ik wel een heel ander beeld hoor. Maar ik zie een gedragstherapeute als iemand die je handvaten geeft om met het gedrag vna je hon om te gaan en om tips te geven om eventueel probleemgedrag om te buigen, niet iemand die twee keer per week komt trainen bij je om de hond trukjes te leren. Dat noem ik priveles.

Ander gedrag aanleren is trucjes aanleren..niks meer en niks minder.

[malinois]

je hebt gelijk, afbranden niet maar wel heeeeeel erg kritisch vind ik. Maar point taken

het is een discussieforum daar hoort ook kritiek bij... ook daar kun je iets van leren.

En ik vind het wel erg zwart wit om te zeggen dat als je met je hond traint, hij dan een robot is...

dat zeg ik niet.. ik train zelf ook met m'n honden Maar ik vind dat je niet alles van een hond moet afpakken... voor mij is een training iets anders dan lekker wandelen. Hij hoeft met wandelen niet strak naast me te lopen, hij mag best wat nukken hebben... maar inderdaad er moet wel mee te lopen zijn maar ik krijg hier echt het gevoel dat hij zo strak in het gareel moet lopen dat ze alleen maar druk is met hekjes, honden, mensen etc.
Ik ga als ik op straat loop echt niet met angst en beven langs elke auto omdat er weleens een kat onder kan liggen etc.
Mijn hond accepteerd geen andere honden bij hem als hij aangelijnd is... dan ga ik toch echt niet in volle stress de straat op omdat hij weleens een loslopende hond tegen kan komen....

Maar ik ben bang dat mensen die wel van katten houden en er eentje hebben daar heeeeeeel anders over denken!! ]

dat is hun probleem. Heb zelf altijd een kat gehad vroeger maar die zat binnen en daar had niemand last van. Als je een kat naar buiten gooit, heb je kans dat hij onder een auto komt of dat ie gepakt wordt door een hond... dat is het risico wat je neemt

[Wil de hond]

Hij hoeft met wandelen niet strak naast me te lopen, hij mag best wat nukken hebben... maar inderdaad er moet wel mee te lopen zijn maar ik krijg hier echt het gevoel dat hij zo strak in het gareel moet lopen dat ze alleen maar druk is met hekjes, honden, mensen etc.
Ik ga als ik op straat loop echt niet met angst en beven langs elke auto omdat er weleens een kat onder kan liggen etc.
Mijn hond accepteerd geen andere honden bij hem als hij aangelijnd is... dan ga ik toch echt niet in volle stress de straat op omdat hij weleens een loslopende hond tegen kan komen....

Het verschil tussen jou en jouw hond en Maartje met Sho is dat jij heel goed weet waar je mee bezig bent, jij je hond onder kontrole hebt en bovendien jouw hond geen zwaar probleemgeval is, terwijl Maartje nog heel veel moet leren en als klap op de vuurpijl met een zware problemen gevende hond de straat op moet. Net zoveel keren als dat zij hem uit moet laten.

Dan vind ik het niet zo gek dat Maartje konstant bezig is met het proberen bij te sturen van haar hond.

En wat kritiek geven betreft, je kunt op veel manieren je kritiek uiten...

[idorh]

Hij hoeft met wandelen niet strak naast me te lopen, hij mag best wat nukken hebben... maar inderdaad er moet wel mee te lopen zijn maar ik krijg hier echt het gevoel dat hij zo strak in het gareel moet lopen dat ze alleen maar druk is met hekjes, honden, mensen etc.
Ik ga als ik op straat loop echt niet met angst en beven langs elke auto omdat er weleens een kat onder kan liggen etc.
Mijn hond accepteerd geen andere honden bij hem als hij aangelijnd is... dan ga ik toch echt niet in volle stress de straat op omdat hij weleens een loslopende hond tegen kan komen....

Het verschil tussen jou en jouw en hond en Maartje met Sho is dat jij heel goed weet waar je mee bezig bent, jij je hond onder kontrole hebt en bovendien jouw hond geen zwaar probleemgeval is, terwijl Maartje nog heel veel moet leren en als klap op de vuurpijl met een zware problemen gevende hond de straat op moet. Net zoveel keren als dat zij hem uit moet laten.

Dan vind ik het niet zo gek dat Maartje konstant bezig is met het proberen bij te sturen van haar hond.

En wat kritiek geven betreft, je kunt op veel manieren je kritiek uiten...

Ja en ik heb er toch bewondering voor dat Maartje het blijft proberen, soms is het beter wat ik al aan gaf dat Maartje een adem pauze in last, dus dat het niet een obsessie gaat worden.

Onbewuste goed bedoelde spanning kan ook op de hond over gaan, en averechts gaan werken.

Maar Maartje krijgt het wel voor elkaar hoor.

Gr Bertus.

[Gast]

Natuurlijk wordt de band tussen Sho en mij steeds sterker. Misschien heb ik het daar nooit over omdat ik graag wil vertellen hoe de lessen zijn gegaan. En ja, mijn therapeute laat me zien wat voor werk ze doet, ze legt het me uit en ik leer er steeds meer van.

Daarnet ben ik met hem gaan lopen en ging het echt al stukken beter! Hij had weer wat aandacht (uit zichzelf!) en liep weer wat rustiger mee.
Het komt wel weer goed, maar het heeft weer even tijd nodig...

Daarbij komt ook nog dat Sho altijd heel graag wil wandelen en dus als een gek door het huis loopt als hij maar IETS ziet wat lijkt op 'ik ga wandelen'. Zoals jas aan doen, schoenen aan doen, sleutels pakken. Nu moeten we dus ook vaker onze jas aan doen en weer uit, sleutels pakken, tasje met beloningen omdoen, maar later gewoon weer terug gaan zitten in de bank. Zo wordt het voor Sho onvoorspelbaar wanneer hij gaat wandelen, waardoor zijn stress wat afneemt en ik al beter naar buiten ga met hem, zonder al teveel stress.

En tuurlijk hou ik jullie op de hoogte, als jullie dat nog leuk vinden!

[Ca Cajuina]

Misschien heb ik wel een heel ander beeld hoor. Maar ik zie een gedragstherapeute als iemand die je handvaten geeft om met het gedrag vna je hon om te gaan en om tips te geven om eventueel probleemgedrag om te buigen, niet iemand die twee keer per week komt trainen bij je om de hond trukjes te leren. Dat noem ik priveles.

Ander gedrag aanleren is trucjes aanleren..niks meer en niks minder.

Ik vind dat er toch een verschil is tussen een oefening als volgen of zitten aanleren en een hond leren omgaan met verlatingsangst.

Als je hond wil laten volgen en het lukt niet alleen dan ga je naar de hondenschool. Als je hond consequent uitvalt en dit kan je niet oplossen dan ga je naar een gedragsdeskundige. Ik vind er toch een scheidingslijn in zitten.

Maar goed dat is mijn perceptie ervan.