" Pedigree dogs exposed" 19aug2008 BBC 1 22:00

[Zoie]

interessante link over erfelijke ziekten bij huisdieren:

http://www.rasclubmainecoon.nl/rmc26.htm

[Zoie]

[ Ik ben geen geneticus, maar volgens mij hoeft de wens van raszuiverheid niet aan de basis te staan van de problemen?

misschien niet als de genenpoel voldoende gevarieerd is, en je hem voldoende gavarieerd houdt ( wat betreft erfelijke ziektes ).

Zelf begrijp ik overigens niet waar die wens van raszuiverheid vandaan komt. Zeker niet als een ras al zo goed als naar de knoppe is.

[Rosita Compagner]

inteelt/lijnteelt vergroot niet het aantal erfelijke afwijkingen.
Het brengt ze alleen maar aan het licht. Ze zaten er toch al.
Als je daar dus zorgvuldig mee omgaat kun je een erg sterke lijn opbouwen. Maar dan moet je wel eerlijk en rigoreus zijn en alleen met de sterken verder fokken. En daar zit het hem nou juist in.

Simon

Klopt, en dan gewoon hele nesten aanhouden om met een jaar de mindere exemplaren in te laten slapen. Maar ja, dat kan niemand zich meer permitteren en is ethisch niet zo verkoopbaar in deze tijd.

Dan toch maar veilig fokken en de kans op het uiten van nare afwijkingen zo klein mogelijk maken?

[Frenk]

Daarnaast zijn bepaalde uiterlijke kenmerken tot in het extreme doorgefokt. Dat had niet gehoeven en had voorkomen kunnen worden zelfs met een zuiver ras

en daar op doel ik natuurlijk juist - dat weten we hier toch allemaal, zien we hier dagelijks niet genoeg foto's voorbijkomen van exemplaren die nog weinig met een normale, probleemloze hond gemeen hebben? waarom valt het wel op in zo'n documentaire en niet als je ze hier of op straat tegenkomt? waarom is het nu wel plots zielig en anders alleen maar lief en schattig?

Persoonlijk kende ik de extremen wel en heb ik me er altijd over verbaast en er volgens mij ook tegen geageerd, maar het venijn van deze docu zit voor mij in bijvoorbeeld de info over de ridge van de RR's of die te kleine schedels bij de Cavaliers. Dat wist ik inderdaad niet en nu dus wel.

[Rosita Compagner]

Kijk hier even naar de inventarisatieverslagen en vooral de data die erbij staan. Al minimaal zolang wordt er door mensen geroepen dat het niet goed gaat met onze, zogenaamd goedgefokte, rashonden. http://www.gencouns.nl/inventarisaties.php

De Cavalier was toen al het ras wat aan kop liep met de meeste erfelijke afwijkingen....... Vorig jaar nog vond de voorzitter van de Cavalier RV het allemaal niet zo belangrijk 'de Cavalier is nu eenmaal een koppenras', zei zij.

[Zoie]

[
Klopt, en dan gewoon hele nesten aanhouden om met een jaar de mindere exemplaren in te laten slapen. Maar ja, dat kan niemand zich meer permitteren en is ethisch niet zo verkoopbaar in deze tijd.?

waarom inslapen ? Niet mee fokken zou toch voldoende moeten zijn ?

[asani]

inteelt/lijnteelt vergroot niet het aantal erfelijke afwijkingen.
Het brengt ze alleen maar aan het licht. Ze zaten er toch al.
Als je daar dus zorgvuldig mee omgaat kun je een erg sterke lijn opbouwen. Maar dan moet je wel eerlijk en rigoreus zijn en alleen met de sterken verder fokken. En daar zit het hem nou juist in.

Simon

dat is de theorie, maar klopt het ook ?

Heb jij, of heeft iemand enig idee hoeveel erfelijke afwijkingen er zijn ?

hoe precies die erfelijke afwijkingen vererven. Weten we dat b.v. HD ?

Hoeveel afwijkingen, kwalen \ en ongewenste eigenschappen zijn waar een erfelijke component bij zit ?

Ik voel op m'n klompen wel aankomen dat zelfs als we dat allemaal zouden weten, het niet mogelijk is op deze manier ( via lijnteelt ) alle ellende eruit te fokken.

Dus ik denk dat je in een lijn van tijd tot tijd vers bloed moet stoppen, en in een ras om dezelfde reden ook.

Dan hebben we het over verantwoord fokken. We moeten echter niet vergeten dat er heel veel onverantwoord gefokt wordt ( alleen op uiterlijk, alleen op kampioenstitels etc. ) , en dan vergroot je wel degelijk de ellende in een ras door inteelt.

http://home.wanadoo.nl/hildernisse/Gezondheid/Fokken

Hier staat erg veel info over fokken. Of de voorbeelden die ze geeft ook waar zijn weet ik niet natuurlijk. Maar ik ben wel ietsje anders gaan denken over lijn/inteelt.
Zoals met alles moet je het natuurlijk wel zorgvuldig en eerlijk toepassen.
En zoals je zegt af en toe vers bloed erbij en daarna weer terug op de lijn.
De kwalen en afwijkingen komen juist naar voren met lijnteelt. Als fokker moet je dan natuurlijk wel die lijn direct stoppen.
Dat is moeilijk voor velen als ze al jaren bezig zijn.
Dit soort fokken is eigenlijk alleen maar mogelijk als je het echt grootschalig toe gaat passen.
En daar zijn we nou juist weer tegen...grote fokboerderijen.

En de ellende eruitfokken kun je alleen maar als je het zichtbaar maakt.
Als je constant outcross doet is het dus heel goed mogelijk dat het verborgen blijft...maar het is er wel!

[Rosita Compagner]

[
Klopt, en dan gewoon hele nesten aanhouden om met een jaar de mindere exemplaren in te laten slapen. Maar ja, dat kan niemand zich meer permitteren en is ethisch niet zo verkoopbaar in deze tijd.?

waarom inslapen ? Niet mee fokken zou toch voldoende moeten zijn ?

Oh ja, dan houden we de DA's ook aan het werk, even vergeten. Ok, castreren en als huishond verkopen dan.

[Rosita Compagner]

inteelt/lijnteelt vergroot niet het aantal erfelijke afwijkingen.
Het brengt ze alleen maar aan het licht. Ze zaten er toch al.
Als je daar dus zorgvuldig mee omgaat kun je een erg sterke lijn opbouwen. Maar dan moet je wel eerlijk en rigoreus zijn en alleen met de sterken verder fokken. En daar zit het hem nou juist in.

Simon

dat is de theorie, maar klopt het ook ?

Heb jij, of heeft iemand enig idee hoeveel erfelijke afwijkingen er zijn ?

hoe precies die erfelijke afwijkingen vererven. Weten we dat b.v. HD ?

Hoeveel afwijkingen, kwalen \ en ongewenste eigenschappen zijn waar een erfelijke component bij zit ?

Ik voel op m'n klompen wel aankomen dat zelfs als we dat allemaal zouden weten, het niet mogelijk is op deze manier ( via lijnteelt ) alle ellende eruit te fokken.

Dus ik denk dat je in een lijn van tijd tot tijd vers bloed moet stoppen, en in een ras om dezelfde reden ook.

Dan hebben we het over verantwoord fokken. We moeten echter niet vergeten dat er heel veel onverantwoord gefokt wordt ( alleen op uiterlijk, alleen op kampioenstitels etc. ) , en dan vergroot je wel degelijk de ellende in een ras door inteelt.

http://home.wanadoo.nl/hildernisse/Gezondheid/Fokken

Hier staat erg veel info over fokken. Of de voorbeelden die ze geeft ook waar zijn weet ik niet natuurlijk. Maar ik ben wel ietsje anders gaan denken over lijn/inteelt.
Zoals met alles moet je het natuurlijk wel zorgvuldig en eerlijk toepassen.
En zoals je zegt af en toe vers bloed erbij en daarna weer terug op de lijn.
De kwalen en afwijkingen komen juist naar voren met lijnteelt. Als fokker moet je dan natuurlijk wel die lijn direct stoppen.
Dat is moeilijk voor velen als ze al jaren bezig zijn.
Dit soort fokken is eigenlijk alleen maar mogelijk als je het echt grootschalig toe gaat passen.
En daar zijn we nou juist weer tegen...grote fokboerderijen.

En de ellende eruitfokken kun je alleen maar als je het zichtbaar maakt.
Als je constant outcross doet is het dus heel goed mogelijk dat het verborgen blijft...maar het is er wel!

lekker laten zijn, gewoon ervoor zorgen dat we (hond en baas) er geen last van hebben, da's al. Lijn- en inteelt hebben ons deze situatie gebracht. Hoog tijd dat we een andere weg inslaan?

[Emma]

de hele ellende begint nu juist met de ``rasstandaard`` want daaruit trekken keurmeesters hun conclusie, en door hun menselijke gevoel wordt er dan hogere score aan de extremere honden gegeven. en daaruit wordt de populariteit van de hond met de hoogste score groter. en wordt dus die hond gewild voor het fokken.
dus zegt de rasstandaard gebogen poten. dan geeft de keurmeester de hoogste score aan de kromste poten.

maar dat was naar mijn mening allang bekend.
ik ben dus echt heeel blij met deze docu. maar het heeft heel wat meer nodig om de fokkersmentaliteit te veranderen. of eigenlijk juist de RvB of de engelse Crufts.(?)
want daar komen de rasstandaards en de shows vandaan. en omdat iedereen de mooiste honden wil fokken, wordt er ook alleen met de mooiste (volgens de keurmeesters) gefokt.
het zou voor het ras goed zijn ook met de mindere te fokken. want ook al zijn dan bloedverwanten, je bereikt dan wel een breder bloedpatroon. met hoe minder dieren er meer gefokt wordt hoe groter de inteelt wordt.

maar gelukkig heb ik helemaal niks op met de showwereld.

het zou mooi zijn als er gefokt werd met wat hun zelf nou mooie honden vinden, en zich niet zo door die keurmeesters laten leiden.

als ik een (stamboom) teefje had en wilde gaan fokken dan zou ik kijken wat ik zelf nou een mooie gezonde reu vindt. en niet naar de best scorende reu.
en dan krijg je dus pups die het niet maken op een show. maar misschien krijg je op langere termijn wel gezondere en naar mijn idee wel mooiere pups.
ik zou zelf geen logge golden retriever, een Basset met de buik over de grond of een mopshond die gewoon niet kan functioneren en altijd pijn moet hebben in mijn ogen, willen hebben.

[Zoie]

En de ellende eruitfokken kun je alleen maar als je het zichtbaar maakt.
Als je constant outcross doet is het dus heel goed mogelijk dat het verborgen blijft...maar het is er wel!

maar je realiseert je wel dat je die ellende niet persé bij de geboorte hoeft te zien? en dat je dus een hele lange poos ellende gaat verkopen aan mensen - mensen hechten zich aan die 'ellende', resultaat : groot verdriet allom .

dit systeem kan je (en wordt ook) perfect toepassen bij nutsdieren in de veehouderij, niet bij huisdieren waar de emotionele waarde veel te hoog is.

Kan je echt alle erfelijke ellende uit een lijn fokken ? Technisch vraagje, dus even afgezien van de emotionele waarde ?

[Zoie]

En de ellende eruitfokken kun je alleen maar als je het zichtbaar maakt.
Als je constant outcross doet is het dus heel goed mogelijk dat het verborgen blijft...maar het is er wel!

maar je realiseert je wel dat je die ellende niet persé bij de geboorte hoeft te zien? en dat je dus een hele lange poos ellende gaat verkopen aan mensen - mensen hechten zich aan die 'ellende', resultaat : groot verdriet allom .

dit systeem kan je (en wordt ook) perfect toepassen bij nutsdieren in de veehouderij, niet bij huisdieren waar de emotionele waarde veel te hoog is.

Kan je echt alle erfelijke ellende uit een lijn fokken ? Technisch vraagje, dus even afgezien van de emotionele waarde ?

nee, ik denk niet dat je er alles uitkrijgt, maar waarschijnlijk toch wel de vervelendste dingen. hoever je daar (qua aantal aandoeningen) kan in gaan heb ik ook geen idee van, maar ik denk wel tamelijk ver omdat je het één na het ander kan aanpakken.

helemaal zonder vers bloed in zo'n lijn te introduceren ? Ik zou denken dat je anders vast moet lopen.

[sirene]

de hele ellende begint nu juist met de ``rasstandaard`` want daaruit trekken keurmeesters hun conclusie, en door hun menselijke gevoel wordt er dan hogere score aan de extremere honden gegeven. en daaruit wordt de populariteit van de hond met de hoogste score groter. en wordt dus die hond gewild voor het fokken.
dus zegt de rasstandaard gebogen poten. dan geeft de keurmeester de hoogste score aan de kromste poten.

Tja, dat is allemaal wel een beetje zo maar de oorzaak ligt toch echt bij degenen die er dan op gaan fokken en de mensen die die honden kopen.
Zonder rasstandaard is er nou eenmaal geen ras. Een standaard laat ruimte genoeg voor eigen interpretaties en verschillende types. Die extremen dat doen toch echt de fokkers en kopers zelf.
Een keurmeester kan geen extremen vooraan zetten als ze er niet zijn.
Wat een keurmeester doet wordt ook nog vaak verkeerd uitgelegd. Ik had laatst dit voorbeeld al geplaatst geloof ik maar ik doe het nog eens.
Ik kijk heel vaak bij de keuringen van de Chinese naakthonden. Vroeger waren die hondjes kaal met alleen een plukje haar op het hoofd ed.
Nu zijn 95 % van de Chinezen op shows geschoren. Ze zijn nu behaard met hier en daar een plekje kaal.
Een keer was er ergens een show en ik zat weer te kijken. Er liepen weer allemaal mooie kuiven en sokken rond en 1 reutje was echt kaal met een klein kuifje en weinig overige beharing. En dat beestje liep als een tierelier. Echt een heel mooi hondje. Het hondje won zeer verdienstelijk in mijn ogen. Na de show riepen heel veel (boze) exposanten. Die keurmeester houdt alleen van true hairless! Daar schrijven we niet meer in. (dat was het aardigste wat ze zeiden ))
Een andere keer was het met een enorme joekel van een Chinees (veel te groot voor de standaard) maar hij liep wel perfect en hij had andere ook hele mooie punten. De omstanders riepen dat de keurmeester een voorkeur heeft voor hele grote honden.

Als de mening van een keurmeester een keer afwijkt van wat gangbaar is op shows gaan mensen zelf invullen wat de reden daarvan is.
Als zo'n hondje meerdere keren wint gaan sommige showfokkers daar op fokken. Soms is dat niet zo erg (met niet schadelijke kenmerken) maar soms wel. En vaak ook nog eens erg zonde van zo'n ras en zijn oorsprong. Een gezelschapshondje wat vroeger op de arm van de dames werd gedragen hoort geen 12 kg te wegen.

Die keurmeester keurt op die dag de honden. Hij kiest de hond die hij die dag de mooiste vindt. Allemaal hebben ze fouten en het is aan de km om te kiezen welke fout hij het minst erg vindt.
Het hoeft dus niet zo te zijn dat een Bulldog won omdat zijn snuit kort was. Wellicht was zijn karakter en gangwerk vele malen beter dan dat van de rest. Maar de omstanders zien helaas vaak alleen de extremen en gaan daar dan op fokken.

het zou mooi zijn als er gefokt werd met wat hun zelf nou mooie honden vinden, en zich niet zo door die keurmeesters laten leiden.

Nou wat ik om me heen zie van bezitters van haarloze teefjes gebeurt dit ook hoor. Haast iedereen vindt zijn eigen teefje mooi en fokwaardig.
Het is alleen jammer dat ze dan inderdaad naar de eerste de beste bekende dekreu hollen voor een dekking.
En als ze dat niet doen is het er één via MP (en dan gaat het vaak zonder stamboom) een tussenweg zie ik haast nooit. Helaas.

als ik een (stamboom) teefje had en wilde gaan fokken dan zou ik kijken wat ik zelf nou een mooie gezonde reu vindt. en niet naar de best scorende reu.
en dan krijg je dus pups die het niet maken op een show. maar misschien krijg je op langere termijn wel gezondere en naar mijn idee wel mooiere pups.

Dat laatste is waarschijnlijk niet eens waar. Twee mooie honden geven niet per definitie mooie pups en twee "lelijkers" ook geen heel nest lelijkers.

[sirene]

Maar stel hè, dat ik nu op het forum zet dat ik DE reu voor Elena heb gevonden. Hij is lief en gezond alleen niet zo mooi. (even verbeelden dat het een reu is hè ?)

Zijn er dan echt mensen die denken of reageren van "zo die is nu eens goed bezig ?"

als je dit zomaar out of the blue zou aankondigen, zonder enige uitleg en zonder enig verband met deze discussie zou iedereen vreemd opkijken, ja. maar is het wel of niet vreemd opkijken van mensen het criterium waar je je het meeste moet op richten? ergens zullen we toch moeten beginnen met naast de gebaande paden te gaan in de hondenfokkerij en het eerste dat we kwijt moeten is de ambitie om een mooiere hond te fokken dan buurman. een betere hond fokken dan buurman, dat moeten we doen en als de reu uit dit plaatje daar mee kan voor zorgen zou ik meteen zeggen 'doen, sonja'.

Nou ja, over het algemeen trek ik me er niet zoveel van aan wat de anderen er van vinden. Ben al meteen naast de gebaande paden begonnen
Als ik zeker zou weten dat een minder mooie hond helemaal gezond van lijf en leden zou zijn en bv de 15 zou halen zou ik hem zo gebruiken. Zelfs deze ) (die ik overigens helemaal geweldig vind maar geen Peruaan;o)
Maar die verzekering heb je dus nooit. Niet bij een mooie hond en niet bij een minder mooie. Dan loop ik dus het risico dat ik èn een nest niet rastypische honden fok èn dat ze niet gezond zijn.
Want dat is het hele probleem. Je weet het nooit zeker.
Ik vind het vreselijk moeilijk om een reu uit te zoeken. Met alle honden is iets (schoonheidstechnisch dan, qua gezondheid en karakter valt het dan al af) en welke kies je dan ? Kijk, als ik zeker weet dat die geweldige reu met die slappe oren, die ook slappe oren doorgeeft wel gezonde pups geeft met waanzinnige karakters kies ik hem zo. Maar die bevestiging heb ik niet. Dus zoek ik nog even door naar een reu met welke goede oren en nakomelingen met goede oren.
Dat vind ik juist het moeilijke er aan. Ik wil wel, maar hoe ?
Het liefst wil ik gewoon alles. Gezond van lichaam en geest en ook nog mooi.
Wij hebben gelukkig wel een open stamboek dus op zich zitten we nog veilig. Maar daar heb je het ook weer.
Ik kan een hele mooie reu of teef uitzoeken. Aangekeurd. Herkomst onbekend. Je komt er helemaal niets over te weten.
En wat is het eerste wat je leert als je op een goede manier wilt gaan fokken ? De lijnen uitpluizen en alles uitzoeken.

[sirene]

Die keurmeester keurt op die dag de honden. Hij kiest de hond die hij die dag de mooiste vindt. Allemaal hebben ze fouten en het is aan de km om te kiezen welke fout hij het minst erg vindt.
Het hoeft dus niet zo te zijn dat een Bulldog won omdat zijn snuit kort was. Wellicht was zijn karakter en gangwerk vele malen beter dan dat van de rest. Maar de omstanders zien helaas vaak alleen de extremen en gaan daar dan op fokken.

dit zal zeer zeker een rol spelen, maar is dit niet zeer simpel op te lossen? het zou een hele mooie bijdrage kunnen zijn aan de echte rasverbetering : laat de keurmeester zijn commentaar luidop geven, zodat je per hond kan volgen wat hij ervan vindt - heel leerzaam en het vermijdt allerlei misverstanden.
zal organisatorisch allemaal best wat inspanning vragen hoor, maar wat is eigenlijk het belangrijkste : de hond zelf of de showtoestanden errond?

Sommige km's doen dat al. En ik vind dat heel goed. Ik vind ook dat km's nog eerlijker hun mening moeten geven op keuringen. Dus ook bij die Bulldog die won neerzetten dat de korte snuit een minpunt is en niet gewenst. En niet met een omslachtige volzin een balletje opgooien dat de voorsnuit heel misschien een ietsiepietsie langer had gekund ofzo. Of zoals je vaak ziet bij honden die hoog eindigen, helemaal geen negatieve dingen opschrijven.

[Zoie]

[
zou ik eerlijk gezegd ook niet weten, maar ik meen me wel te herinneren dat coppinger het had over een eiland vol inteelthonden die het prima deden.

ja, al googlelend kom je er ook niet achter, het lijkt nogal te verschillen wat de gevolgen van inteelt zijn. In de natuur sterk ingeteelde soorten zoals de chita lijken b.v. wel problemen met hun immuunsysteem te hebben. Punt is natuurlijk dat we niet weten hoeveel ingeteelde groepen het uberhaupt nooit gehaald hebben.

Van labaratoriummuizen begrijp ik dat de meeste niet verder dan 6 generaties komen, en dat als een ingeteelde groep het wel overleeft, ze niet erg vitaal zijn, b.v. maar op een soort voedsel kunnen leven. In hoeverre dat klopt ( ik vraag me af wat de waarde van dat soort muizen voor onderzoek is ).

[truusje]

Die keurmeester keurt op die dag de honden. Hij kiest de hond die hij die dag de mooiste vindt. Allemaal hebben ze fouten en het is aan de km om te kiezen welke fout hij het minst erg vindt.
Het hoeft dus niet zo te zijn dat een Bulldog won omdat zijn snuit kort was. Wellicht was zijn karakter en gangwerk vele malen beter dan dat van de rest. Maar de omstanders zien helaas vaak alleen de extremen en gaan daar dan op fokken.

dit zal zeer zeker een rol spelen, maar is dit niet zeer simpel op te lossen? het zou een hele mooie bijdrage kunnen zijn aan de echte rasverbetering : laat de keurmeester zijn commentaar luidop geven, zodat je per hond kan volgen wat hij ervan vindt - heel leerzaam en het vermijdt allerlei misverstanden.
zal organisatorisch allemaal best wat inspanning vragen hoor, maar wat is eigenlijk het belangrijkste : de hond zelf of de showtoestanden errond?

Waarom deze taak bij km leggen? Het zou toch mooi zijn als de exposanten zelf de keurverslagen naast elkaar zouden leggen. Dat wordt overigens al wel gedaan. Daarbij worden keurverslagen gepubliceerd in de bladen van de rasver. [ bij de cocker in ieder geval wel]

Ik vind persoonlijk dat het fatsoen van sommige exposanten ver te zoeken is...luid commentaar leveren op de beslissingen van de km. Nee dat gaat mij veel te ver. Het is een tendens die je tegenwoordig bij meer "wedstrijden"ziet.

[Rosita Compagner]

De natuur zit helemaal vol met mechanismen om inteelt te voorkomen, dat moet toch een reden hebben.......

[Zoie]

interessant stukje over inteelt en het immuunsysteem :

http://www.tsjoeng-foe.nl/Inteelt.htm

[Zoie]

De natuur zit helemaal vol met mechanismen om inteelt te voorkomen, dat moet toch een reden hebben.......

dat zou je zeggen, hoewel katten b.v. weer geen incesttaboe schijnen te kennen.

[Rosita Compagner]

De natuur zit helemaal vol met mechanismen om inteelt te voorkomen, dat moet toch een reden hebben.......

dat zou je zeggen, hoewel katten b.v. weer geen incesttaboe schijnen te kennen.

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

[Zoie]

De natuur zit helemaal vol met mechanismen om inteelt te voorkomen, dat moet toch een reden hebben.......

dat zou je zeggen, hoewel katten b.v. weer geen incesttaboe schijnen te kennen.

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

[Chione]

De natuur zit helemaal vol met mechanismen om inteelt te voorkomen, dat moet toch een reden hebben.......

dat zou je zeggen, hoewel katten b.v. weer geen incesttaboe schijnen te kennen.

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

[Rosita Compagner]

dat zou je zeggen, hoewel katten b.v. weer geen incesttaboe schijnen te kennen.

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

Volgens mij ook. En daar doet iedereen het met iedereen Ik heb hier trouwens wel een uitzondering op die regel lopen. Een kater die het nooit met zijn dochters gedaan heeft en er toch met zijn neus letterlijk bovenop zat en zit. Met de moeder heeft hij nog steeds een liefdesrelatie en dat is de enige die hij, inmiddels als castraat, nog steeds dekt. Maar da's echt een uitzondering hoor.

Maar het feit dat een kater een groter territorium heeft vergroot zijn kans op genendiversiteit en ik denk dat het fenomeen zich door eerdere katers laten dekken én daarvan opnemen ook bijdraagt aan het beperken van inteelt.

[Zoie]

dat zou je zeggen, hoewel katten b.v. weer geen incesttaboe schijnen te kennen.

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

ja, ook. Er staat echter: " In humane termen wordt inteelt beschouwd als incest; katten hebben geen incest taboe. ". Maar het kan zijn het anders bedoeld wordt, dan dat ik het opvat. '

Hoe dan ook, het schijnt niet zo te zijn dat inteelt niet voorkomt in de natuur.

"Onderzoek bij primaten, maar ook bij lagere diersoorten, heeft aangetoond dat er tussen nestgenoten
aanzienlijk minder gepaard wordt dan tussen niet-familieleden, maar dat paren tussen familieleden op zich niet
uitzonderlijk is. Bij sommige apensoorten is vastgesteld dat een moeder nooit wordt besprongen door haar
biologische zonen. Wel vinden er paringen tussen vader en dochter en broers en zussen plaats.

De bekende etholoog Eibl-Eiblesfeld benadrukt dat het er hierbij niet zozeer om gaat of de dieren een
familierelatie hebben, als wel om het feit of ze samen zijn opgegroeid. Incestvermijding komt volgens deze
onderzoeker dan ook vooral voor bij diersoorten met een hechte gezinsband, waarbij de jongen tot de puberteit
in de nabijheid van de ouders blijven. Bij soorten waarvan de jongen reeds voordat ze geslachtsrijp zijn op
eigen benen moeten staan en er van een band met de ouders nauwelijks of geen sprake is, is weinig te merken
van incestvermijding. "

Maar goed, ook als vormen van inteelt niet altijd vernmeden worden in de natuur, is dat uiteraard nog iets anders dan een consequent doorgezette inteelt ( ook als dit via lijn -teelt gaat. )

[Chione]

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

Volgens mij ook. En daar doet iedereen het met iedereen Ik heb hier trouwens wel een uitzondering op die regel lopen. Een kater die het nooit met zijn dochters gedaan heeft en er toch met zijn neus letterlijk bovenop zat en zit. Met de moeder heeft hij nog steeds een liefdesrelatie en dat is de enige die hij, inmiddels als castraat, nog steeds dekt. Maar da's echt een uitzondering hoor.

Maar het feit dat een kater een groter territorium heeft vergroot zijn kans op genendiversiteit en ik denk dat het fenomeen zich door eerdere katers laten dekken én daarvan opnemen ook bijdraagt aan het beperken van inteelt.

Lijkt mij ook.

Apart van je kater, dat hoor je idd maar heel zelden.

[Chione]

echt wel, bekijk de populaties maar waar de dieren de kans krijgen om zich af te splitsen.

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

ja, ook. Er staat echter: " In humane termen wordt inteelt beschouwd als incest; katten hebben geen incest taboe. ". Maar het kan zijn het anders bedoeld wordt, dan dat ik het opvat. '

Hoe dan ook, het schijnt niet zo te zijn dat inteelt niet voorkomt in de natuur.

"Onderzoek bij primaten, maar ook bij lagere diersoorten, heeft aangetoond dat er tussen nestgenoten
aanzienlijk minder gepaard wordt dan tussen niet-familieleden, maar dat paren tussen familieleden op zich niet
uitzonderlijk is. Bij sommige apensoorten is vastgesteld dat een moeder nooit wordt besprongen door haar
biologische zonen. Wel vinden er paringen tussen vader en dochter en broers en zussen plaats.

De bekende etholoog Eibl-Eiblesfeld benadrukt dat het er hierbij niet zozeer om gaat of de dieren een
familierelatie hebben, als wel om het feit of ze samen zijn opgegroeid. Incestvermijding komt volgens deze
onderzoeker dan ook vooral voor bij diersoorten met een hechte gezinsband, waarbij de jongen tot de puberteit
in de nabijheid van de ouders blijven. Bij soorten waarvan de jongen reeds voordat ze geslachtsrijp zijn op
eigen benen moeten staan en er van een band met de ouders nauwelijks of geen sprake is, is weinig te merken
van incestvermijding. "

Maar goed, ook als vormen van inteelt niet altijd vernmeden worden in de natuur, is dat uiteraard nog iets anders dan een consequent doorgezette inteelt ( ook als dit via lijn -teelt gaat. )

Wellicht wordt er bedoeld dat een kater gerust op zijn dochter/moeder/zus zal gaan, als die kans zich voor doet? Dus geen taboe zoals wij die kennen.

Een punt in de natuur is ook dat de zwakkere meestal sterven en de sterkere zich voorplanten. Inteelt brengt natuurlijk niet alleen de 'slechte' dingen naar boven. Al denk ik dat er op een punt wel ergens een outcross moet plaats vinden, wil de populatie gezond blijven. Bij de genoemde afgesloten katten populatie's zoals b.v. van de Manx, komen toch vaker allerlei afwijkingen/ kleinere nesten voor dan normaal.

[Zoie]

het staat letterlijk in dit artikel http://www.fearbhail.nl/inteelt.htm , maar misschien wordt het anders bedoeld dan ik het opvat.

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

ja, ook. Er staat echter: " In humane termen wordt inteelt beschouwd als incest; katten hebben geen incest taboe. ". Maar het kan zijn het anders bedoeld wordt, dan dat ik het opvat. '

Hoe dan ook, het schijnt niet zo te zijn dat inteelt niet voorkomt in de natuur.

"Onderzoek bij primaten, maar ook bij lagere diersoorten, heeft aangetoond dat er tussen nestgenoten
aanzienlijk minder gepaard wordt dan tussen niet-familieleden, maar dat paren tussen familieleden op zich niet
uitzonderlijk is. Bij sommige apensoorten is vastgesteld dat een moeder nooit wordt besprongen door haar
biologische zonen. Wel vinden er paringen tussen vader en dochter en broers en zussen plaats.

De bekende etholoog Eibl-Eiblesfeld benadrukt dat het er hierbij niet zozeer om gaat of de dieren een
familierelatie hebben, als wel om het feit of ze samen zijn opgegroeid. Incestvermijding komt volgens deze
onderzoeker dan ook vooral voor bij diersoorten met een hechte gezinsband, waarbij de jongen tot de puberteit
in de nabijheid van de ouders blijven. Bij soorten waarvan de jongen reeds voordat ze geslachtsrijp zijn op
eigen benen moeten staan en er van een band met de ouders nauwelijks of geen sprake is, is weinig te merken
van incestvermijding. "

Maar goed, ook als vormen van inteelt niet altijd vernmeden worden in de natuur, is dat uiteraard nog iets anders dan een consequent doorgezette inteelt ( ook als dit via lijn -teelt gaat. )

Wellicht wordt er bedoeld dat een kater gerust op zijn dochter/moeder/zus zal gaan, als die kans zich voor doet? Dus geen taboe zoals wij die kennen.

denk ik ook

Een punt in de natuur is ook dat de zwakkere meestal sterven en de sterkere zich voorplanten. Inteelt brengt natuurlijk niet alleen de 'slechte' dingen naar boven. Al denk ik dat er op een punt wel ergens een outcross moet plaats vinden, wil de populatie gezond blijven. Bij de genoemde afgesloten katten populatie's zoals b.v. van de Manx, komen toch vaker allerlei afwijkingen/ kleinere nesten voor dan normaal.

veel populaties / soorten komen ook in de gevarenzone door afname van de genendiversiteit. Het gaat bijkbaar ook wel eens goed, maar vaker niet dan wel, zo lijkt het.

Maar goed, ik geloof dat mijn kennis te kort schiet om hier echt goed over na te kunnen denken

[Chione]

Daar gaat het toch over 'afgesloten' populatie's?

ja, ook. Er staat echter: " In humane termen wordt inteelt beschouwd als incest; katten hebben geen incest taboe. ". Maar het kan zijn het anders bedoeld wordt, dan dat ik het opvat. '

Hoe dan ook, het schijnt niet zo te zijn dat inteelt niet voorkomt in de natuur.

"Onderzoek bij primaten, maar ook bij lagere diersoorten, heeft aangetoond dat er tussen nestgenoten
aanzienlijk minder gepaard wordt dan tussen niet-familieleden, maar dat paren tussen familieleden op zich niet
uitzonderlijk is. Bij sommige apensoorten is vastgesteld dat een moeder nooit wordt besprongen door haar
biologische zonen. Wel vinden er paringen tussen vader en dochter en broers en zussen plaats.

De bekende etholoog Eibl-Eiblesfeld benadrukt dat het er hierbij niet zozeer om gaat of de dieren een
familierelatie hebben, als wel om het feit of ze samen zijn opgegroeid. Incestvermijding komt volgens deze
onderzoeker dan ook vooral voor bij diersoorten met een hechte gezinsband, waarbij de jongen tot de puberteit
in de nabijheid van de ouders blijven. Bij soorten waarvan de jongen reeds voordat ze geslachtsrijp zijn op
eigen benen moeten staan en er van een band met de ouders nauwelijks of geen sprake is, is weinig te merken
van incestvermijding. "

Maar goed, ook als vormen van inteelt niet altijd vernmeden worden in de natuur, is dat uiteraard nog iets anders dan een consequent doorgezette inteelt ( ook als dit via lijn -teelt gaat. )

Wellicht wordt er bedoeld dat een kater gerust op zijn dochter/moeder/zus zal gaan, als die kans zich voor doet? Dus geen taboe zoals wij die kennen.

denk ik ook

Een punt in de natuur is ook dat de zwakkere meestal sterven en de sterkere zich voorplanten. Inteelt brengt natuurlijk niet alleen de 'slechte' dingen naar boven. Al denk ik dat er op een punt wel ergens een outcross moet plaats vinden, wil de populatie gezond blijven. Bij de genoemde afgesloten katten populatie's zoals b.v. van de Manx, komen toch vaker allerlei afwijkingen/ kleinere nesten voor dan normaal.

veel populaties / soorten komen ook in de gevarenzone door afname van de genendiversiteit. Het gaat bijkbaar ook wel eens goed, maar vaker niet dan wel, zo lijkt het.

Maar goed, ik geloof dat mijn kennis te kort schiet om hier echt goed over na te kunnen denken

Mijn kennis is ook maar beperkt Maar gezien alle onderzoeken en wat je zoal hoort/leest is ( verregaande ) inteelt zeker geen aanrader.

[Full Monty]

als ik een (stamboom) teefje had en wilde gaan fokken dan zou ik kijken wat ik zelf nou een mooie gezonde reu vindt. en niet naar de best scorende reu.

Heel mooi gezegd zo op 'papier' deze zin, maar hoe zit het dan met Jan Publiek, waar je als fokker toch echt mee te maken krijgt:), die immers veelal krijgt te horen dat ze voor een rashond toch echt wat Winners in de stamboom moet hebben zitten om het geld waard te zijn? Het nageslacht van de Winner van vorig jaar vliegt uit vele deuren en allemaal om wat Sonja al vaker heeft gezegd inderdaad, op die dag was die hond blijkbaar degene met de minst aantal fouten naar de smaak van die ene KM. Of de eigenaar het bekendst of had het leukste pakje aan. Verzin het maar denk ik dan:))
Maar zij die dus NIET die Winners gebruiken en naar mijn mening dus juist heel goed bezig zijn zo niet vele malen beter... voor die pups is er een behoorlijk groot verschil in interesse. Hoe gaat dat probleem dan opgelost worden?