Trots op je honden?

[Cheryl87]

Ik ben heel trots op Beetle.
Hij is lief, aanhankelijk maar zelfstandig, heel enthousiast naar andere mensen toe (soms te) hij luistert toch ook wel goed, soms iets minder, maar daar is het een puber voor..

Ik ben onwijs blij dat hij in mijn leven is gekomen. Ik zou hem niet meer kunnen missen. Hij heeft een plaatsje in mijn hart.

Ik ben ook trots om te zien hoe hij met mijn parkieten omgaat, hij vind ze reeuuuzzeee interessant, maar hij laat ze met rust.
Laatst was ik vergeten de kooi dicht te doen, maar ik ging naar beneden, 1 parkiet was eruit gekomen en aan het rondfladderen (toen dacht ik dus..oh jeee..) Maar ik kwam boven om Beetle rustig te zien liggen en zich nergens iets van aan te trekken.

Ik ben gewoon trots op hem. Hij is mijn ventje die een 1e plek deelt met mijn parkieten en dat prima vindt.

De liefde die jij aan je hond geeft, krijg je dubbel terug.

[Marion.]

Ik loop ook wel eens met de honden omdat ik trots op ze ben Dan neem ik expres een route waar veel mensen lopen om mijn honden in goede conditie te pronken.
Deed ik met Wuilus ook. Niet dat dat een basaal onderdeel van het hebben van een hond is bij mij maar het bestaat wel in mijn wereld.

Ik heb met Wuilus heel wat trots door de stad gelopen op zaterdag, puur en alleen omdat we dat samen heerlijk vonden en ik me extra goed voelde met haar aan mijn zijde.

Haha, echt waar? En deed je dat dan om de blikken die je kreeg? Nee, daar ben ik dus niet mee bezig. Niet wat betreft mijn eigen aanzien (hoewel ik nooit in joggingpak over straat zal lopen ), maar ook niet wat betreft mijn honden. Ik ben met mijn honden op stap dan, en wil niets pronken. Misschien heb ik daar de honden ook wel niet naar, maar misschien val ik juist ook wel daarom voor dat ras

Volgens mij is daar niks mis mee. Niet dat jij dat zegt hoor , maar jij zet toch ook het forum vol mooie foto's van je dames? Dan deel je dus wel graag denk ik dan. Iedereen zet mooie actieve leuke foto's van zijn honden neer en geniet vol trots van de reacties .

Haha, maar dat is ook het enige dat ik op het forum kan zetten toch? Foto's en verhaaltjes van mijn honden. Daar is het een hondenforum voor. Ik kreeg net ook al de wind van voren toen ik een receptje op het forum zette, hahaha.... wat mag ik dan nog wel?

Ik zet foto's van blije meisjes op het forum. Omdat ik daar intens van kan genieten. Als ik die blije koppen zie, dan word ik warm van binnen. En dat laat ik ook graag aan anderen zien. Maar ik wil liever niet het hele forum tegenkomen terwijl wij met de honden op sjouw zijn

[laeken]

Ja,ik ben ook trots op mijn honden.En niet omdat ze allebei mooi zouden zijn(want Max is écht niet echt mooi )maar wel omdat ze allebei kerngezond zijn en zich over het algemeen prima gedragen.
Dat is namelijk mijn verdienste.

Maar waarom zo de nadruk op trots als in alleen mogelijk als het om jezelf gaat? Ik ben juist veel minder trots op dingen die ik bereikt heb met de honden. Die neem ik als vanzelfsprekend . Als ik Dapper heb geleerd op zijn achterpoten te springen of supernetjes naast me lopen op de markt ben ik daar helemaal niet trots op :N: Ik ben meer trots op de honden zelf, als ze zelf iets gaafs doen of als ze er erg goed uitzien oid. Juist de dingen die ik niet zelf veroorzaakt heb brengen bij mij een trots gevoel naar boven

Ik denk dat we trots op een totaal andere manier interpreteren

[M@ri@nne]

Als ik die blije koppen zie, dan word ik warm van binnen. En dat laat ik ook graag aan anderen zien.

Dat Marion noem ik nu trots.

[Baily]

Ik ben heel erg trots op mijn honden, op alle vijf om een andere reden.

En als ze met zijn vijven door het bos lopen, en ik merk de onderlinge band, en de band zonder woorden tussen de honden en mijzelf, dan ben ik daar heel erg gelukkig mee.

Het heeft 2 jaar geduurd voordat ik ze alle 5 tegelijk mee kon nemen en alles onder controle had, en nu lopen we heerlijk met de hele roedel, en ik vind eht zelf een prachtig gezicht, en daar ben ik heel erg trots op. Dat ze het zo goed doen.

Ik vind het wel heel erg leuk als mensen zeggen dat ze mijn honden mooi vinden. Maar bijvoorbeeld Desi is uiterlijk níet zo'n mooie hond, dus zullen anderen daar nooit iets van zeggen, toch ben ik het meest trots op haar.

Ze is zo vreselijk dapper, en heeft zoveel angsten overwonnen. Een 13 jaar oude hond, die na 10 jaar asiel nog kleine vooruitgangetjes maakt. Daar ben ik zo vreselijk trots op. En dan heeft niks met anderen te maken. Het is mijn dappere meis, en ik weet wat een moeite alles haar heeft gekost.

En ik gun haar zo de beloning van het eindelijk kunnen genieten van alles, en daar word ik zelf ook heel gelukkig van. En ook al ziet iemand anders niet wat een geweldige hond ze is, en wat een sterk karakter ze heeft. Maar dat maakt me eigenlijk niks uit.

Dus ik ben trots op haar maar dat heeft niks te maken met hoe anderen tegen haar aankijken.

[laeken]

Haha, echt waar? En deed je dat dan om de blikken die je kreeg? Nee, daar ben ik dus niet mee bezig. Niet wat betreft mijn eigen aanzien (hoewel ik nooit in joggingpak over straat zal lopen ), maar ook niet wat betreft mijn honden. Ik ben met mijn honden op stap dan, en wil niets pronken. Misschien heb ik daar de honden ook wel niet naar, maar misschien val ik juist ook wel daarom voor dat ras

Neeeee, ik deed het niet om de blikken Ik deed het omdat ik daar een goed gevoel van kreeg. Ik vind overigens iemand met twee netjes geknipte goldens naast zich ook mooi om te zien. Het staat gewoon mooi om met 2 mooie honden te lopen. Ras doet eigenlijk helemaal niet ter zake.

[pia zz]

Ben ook trots op mijn hond, vooral wanneer ik in het bos ben en het er druk is en mijn hond luistert goed en volgt mijn commando's op. Om er dan nog een schepje bovenop te doen , doe ik oefeningen met hem en als ik dan mensen zie kijken, dan ben ik APETROTS op hem!!

[Rami]

Ja,ik ben ook trots op mijn honden.En niet omdat ze allebei mooi zouden zijn(want Max is écht niet echt mooi )maar wel omdat ze allebei kerngezond zijn en zich over het algemeen prima gedragen.
Dat is namelijk mijn verdienste.

Maar waarom zo de nadruk op trots als in alleen mogelijk als het om jezelf gaat? Ik ben juist veel minder trots op dingen die ik bereikt heb met de honden. Die neem ik als vanzelfsprekend . Als ik Dapper heb geleerd op zijn achterpoten te springen of supernetjes naast me lopen op de markt ben ik daar helemaal niet trots op :N: Ik ben meer trots op de honden zelf, als ze zelf iets gaafs doen of als ze er erg goed uitzien oid. Juist de dingen die ik niet zelf veroorzaakt heb brengen bij mij een trots gevoel naar boven

Ik denk dat we trots op een totaal andere manier interpreteren

Ik interpreteer het ook anders. Want wat jij als laatste noemt, zou ik geen trots gevoel noemen (voor mij dan hè ) maar een blij, warm gevoel.
Jouw (mijn) honden zijn zoals ze zijn en dat is goed en fijn. Maar trots...
Daar heb ik dus die 'andere' associatie bij (van zelf gemaakt/gepresteerd zoals ik het voorbeeld gaf van een goed gelukt portret).

[laeken]

Als ik die blije koppen zie, dan word ik warm van binnen. En dat laat ik ook graag aan anderen zien.

Dat Marion noem ik nu trots.

Hahaha, precies dat is wat ik nu de hele tijd als trots zit te bestempelen voor mezelf Als ik mijn grote zwarte glansmonster naast me zag paraderen met een vurige kop naar alles wat niet bij ons hoorde werd ik ook warm van binnen. Ik liet haar dus ook graag op zaterdag aan mijn zijde in de stad aan anderen zien

[Baily]

Als ik die blije koppen zie, dan word ik warm van binnen. En dat laat ik ook graag aan anderen zien.

Dat Marion noem ik nu trots.

Hahaha, precies dat is wat ik nu de hele tijd als trots zit te bestempelen voor mezelf Als ik mijn grote zwarte glansmonster naast me zag paraderen met een vurige kop naar alles wat niet bij ons hoorde werd ik ook warm van binnen. Ik liet haar dus ook graag op zaterdag aan mijn zijde in de stad aan anderen zien

Maar je kunt ook trots op je hond zijn zonder de bewondering van anderen toch?

De meeste mensen vinden Desi geen mooie hond, maar toch ben ik trots op haar zonder dat ik daar de bewondering van iemand anders voor wil hebben om zelf ook trots te kunnen zijn.

Ik kan het niet helemaal goed uitleggen geloof ik.

[Tamara.]

Ik ben op vele manieren trots op Bowie. Trots op haar dat ze van een angstig terughoudend hondje uitgegroeid is tot een zelfverzekerde hond. Trots op haar dat ze onverstoorbaar is in de meest uiteenlopende situaties en zich heel makkelijk aanpast (zolang ik er maar bij ben).

Ik ben trots als ik een compliment over haar krijg over hoe gezond ze eruit ziet, over haar glanzende vacht, als de DA zegt hoe goed haar bespiering wel niet is, als andere mensen (verbaasd) zeggen dat het best een actieve hond is (dit omdat ze een Berner is ) en ook niet te dik is.

Ohja, en ik ben ook ontzettend trots op Bowie, als ik zie hoe honds ze eigenlijk is. Hoe goed ze de hondentaal begrijpt en die zelf op een nette manier uitdraagt. Trots als ik zie hoeveel echte instincten en gedragingen er nog inzitten. Daar kan ik vol trots, in mijn eentje naar kijken en van genieten

[Pak-de-bal]

Nee, die ene soort trots ken ik niet. Ik ben niet trots op vrienden die iets kunnen. Ik ben niet trots op Pieter die mooi tennist. Ik vind het prachtig, en ik geniet ervan. Ik ben er blij mee dat Pieter mijn ega is, maar ik ben er niet trots mee

Eerlijk gezegd, Marion, vind ik dit een erg ego-centrische uitspraak van trots,

je bent trots op jezelf, maar niet op anderen., die ook wat moois presteren.

Ik denk dat je een erg ontevreden persoon bent.
die niet genoeg aandacht krijgt??
getuige de berichten die je soms aan anderen ( zoals ik), persoonlijk richt !

[alm@]

Maar je kunt ook trots op je hond zijn zonder de bewondering van anderen toch?

De meeste mensen vinden Desi geen mooie hond, maar toch ben ik trots op haar zonder dat ik daar de bewondering van iemand anders voor wil hebben om zelf ook trots te kunnen zijn.

Ik kan het niet helemaal goed uitleggen geloof ik.

Mijn definitie van trots op je hond zijn is ook een beetje anders geloof ik

[Caro.]

Maar je kan toch trots zijn op iets of iemand, zonder dat je hier zelf in bijgedrage hebt?
Ik heb niet alleen dat gevoel van trots om wat ik bereikt heb, bv met de honden, maar trots op hoe ze zelf zijn en wat ze zelf allemaal kunnen.

Dus bv dat Kaya Puchu zo goed accepteert, daar ben ik trots op. Is niet mijn verdienste
Of dat Moritz die veerkracht nog had na alle ellende, wat was ik daar trots op. Geheel zijn verdienste.

[Geer]

Ja,ik ben ook trots op mijn honden.En niet omdat ze allebei mooi zouden zijn(want Max is écht niet echt mooi )maar wel omdat ze allebei kerngezond zijn en zich over het algemeen prima gedragen.
Dat is namelijk mijn verdienste.

Maar waarom zo de nadruk op trots als in alleen mogelijk als het om jezelf gaat? Ik ben juist veel minder trots op dingen die ik bereikt heb met de honden. Die neem ik als vanzelfsprekend . Als ik Dapper heb geleerd op zijn achterpoten te springen of supernetjes naast me lopen op de markt ben ik daar helemaal niet trots op :N: Ik ben meer trots op de honden zelf, als ze zelf iets gaafs doen of als ze er erg goed uitzien oid. Juist de dingen die ik niet zelf veroorzaakt heb brengen bij mij een trots gevoel naar boven

Ik denk dat we trots op een totaal andere manier interpreteren

Ja, dat herken ik! Ik neem ze ook wel eens mee voor een rondje Kinkerstraat, quasi voor de boodschapjes, maar eigenlijk gewoon zodat iedereen even kan zien dat ze van MIJ zijn. Van MIJ, die geweldige honden. Of bij mijn schoonouders even de Zaanse Schans over. Zogenaamd omdat ik dat zo schattig vind, die molens. DIe molens kunnen me gestolen worden, ik vind het veel leuker dat er 10000 Japanners met mijn honden op de foto willen.Als ik ze zie rennen in het bos, of zie spelen, of gewoon leuk zie doen dan gutst de verguldheid me bijkans door de aderen, om het maar even pathetisch te zeggen. Tot tranen toe. Maar dat is iets anders dan trots. Trots ben ik eigenlijk pas als mensen zien dat die leuke honden bij mij horen. Of bijvoorbeeld in een chique restaurant, waar ze eigenlijk niet meemogen maar ze stiekem toch mee gaan. De blikken van de chiquedefriemelgasten als ze na een avond snurken onder tafel vandaan komen... Jaja mensen, deze leuke, brave honden zijn van MIJ. Dat jullie het weten. Of op straat...Ja, die Teckel is lief, en je mag haar gerust aaien, ja, lief he?!, ja, maar ze zit mooi wel aan MIJN riem! HA!


Dus.


Oh, dit staat best erg he? En ik ben niet eens dronken...

[Daisy@]

Ook hier één die écht trots is op haar honden. Maar niet in de zin van dat ze zo stoer zijn. Maar gewoon om hóé ze zijn.

Mooi van buiten en van binnen.
En ja, ik gloei van trots als ik complimenten krijg dat ze zo goed luisteren als er vistite is ofzo. Of ze bij de da gewoon hartstikke lief zijn bv.

[Baily]

Maar je kan toch trots zijn op iets of iemand, zonder dat je hier zelf in bijgedrage hebt?
Ik heb niet alleen dat gevoel van trots om wat ik bereikt heb, bv met de honden, maar trots op hoe ze zelf zijn en wat ze zelf allemaal kunnen.

Dus bv dat Kaya Puchu zo goed accepteert, daar ben ik trots op. Is niet mijn verdienste
Of dat Moritz die veerkracht nog had na alle ellende, wat was ik daar trots op. Geheel zijn verdienste.

Is dat dan niet meer bewondering als trots? Ik raak er gewoon van in de war.

[Rami]

Maar je kunt ook trots op je hond zijn zonder de bewondering van anderen toch?

De meeste mensen vinden Desi geen mooie hond, maar toch ben ik trots op haar zonder dat ik daar de bewondering van iemand anders voor wil hebben om zelf ook trots te kunnen zijn.

Ik kan het niet helemaal goed uitleggen geloof ik.

Mijn definitie van trots op je hond zijn is ook een beetje anders geloof ik

Ik ook, het is meer bewondering wat ik voel (bijv. hoe 'goed' mijn honden - allebei herplaatser - het doen) dan trots.
Nou ja, het zal idd liggen aan hoe je het woord 'trots' interpreteert.

[Moos]

Maar je kan toch trots zijn op iets of iemand, zonder dat je hier zelf in bijgedrage hebt?
Ik heb niet alleen dat gevoel van trots om wat ik bereikt heb, bv met de honden, maar trots op hoe ze zelf zijn en wat ze zelf allemaal kunnen.

Dus bv dat Kaya Puchu zo goed accepteert, daar ben ik trots op. Is niet mijn verdienste
Of dat Moritz die veerkracht nog had na alle ellende, wat was ik daar trots op. Geheel zijn verdienste.

Is dat dan niet meer bewondering als trots? Ik raak er gewoon van in de war.

Je kan ook trots op iemand zijn als hij bijvoorbeeld zijn eindexamen heeft gehaald ofzo, toch?
Dat is dan ook niet iets waar je zelf aan bijgedragen hebt.

[Rami]

Ja, dat herken ik! Ik neem ze ook wel eens mee voor een rondje Kinkerstraat, quasi voor de boodschapjes, maar eigenlijk gewoon zodat iedereen even kan zien dat ze van MIJ zijn. Van MIJ, die geweldige honden. Of bij mijn schoonouders even de Zaanse Schans over. Zogenaamd omdat ik dat zo schattig vind, die molens. DIe molens kunnen me gestolen worden, ik vind het veel leuker dat er 10000 Japanners met mijn honden op de foto willen.Als ik ze zie rennen in het bos, of zie spelen, of gewoon leuk zie doen dan gutst de verguldheid me bijkans door de aderen, om het maar even pathetisch te zeggen. Tot tranen toe. Maar dat is iets anders dan trots. Trots ben ik eigenlijk pas als mensen zien dat die leuke honden bij mij horen. Of bijvoorbeeld in een chique restaurant, waar ze eigenlijk niet meemogen maar ze stiekem toch mee gaan. De blikken van de chiquedefriemelgasten als ze na een avond snurken onder tafel vandaan komen... Jaja mensen, deze leuke, brave honden zijn van MIJ. Dat jullie het weten. Of op straat...Ja, die Teckel is lief, en je mag haar gerust aaien, ja, lief he?!, ja, maar ze zit mooi wel aan MIJN riem! HA!


Dus.


Oh, dit staat best erg he? En ik ben niet eens dronken...

Hahaha... héééél erg dit!

[Rami]

Maar je kan toch trots zijn op iets of iemand, zonder dat je hier zelf in bijgedrage hebt?
Ik heb niet alleen dat gevoel van trots om wat ik bereikt heb, bv met de honden, maar trots op hoe ze zelf zijn en wat ze zelf allemaal kunnen.

Dus bv dat Kaya Puchu zo goed accepteert, daar ben ik trots op. Is niet mijn verdienste
Of dat Moritz die veerkracht nog had na alle ellende, wat was ik daar trots op. Geheel zijn verdienste.

Is dat dan niet meer bewondering als trots? Ik raak er gewoon van in de war.

Je kan ook trots op iemand zijn als hij bijvoorbeeld zijn eindexamen heeft gehaald ofzo, toch?
Dat is dan ook niet iets waar je zelf aan bijgedragen hebt.

Aja, maar dan ben je idd trots op een ander, blij voor een ander. Dat is toch een 'andere trots' (in mijn ogen).

[Moos]

Maar je kan toch trots zijn op iets of iemand, zonder dat je hier zelf in bijgedrage hebt?
Ik heb niet alleen dat gevoel van trots om wat ik bereikt heb, bv met de honden, maar trots op hoe ze zelf zijn en wat ze zelf allemaal kunnen.

Dus bv dat Kaya Puchu zo goed accepteert, daar ben ik trots op. Is niet mijn verdienste
Of dat Moritz die veerkracht nog had na alle ellende, wat was ik daar trots op. Geheel zijn verdienste.

Is dat dan niet meer bewondering als trots? Ik raak er gewoon van in de war.

Je kan ook trots op iemand zijn als hij bijvoorbeeld zijn eindexamen heeft gehaald ofzo, toch?
Dat is dan ook niet iets waar je zelf aan bijgedragen hebt.

Aja, maar dan ben je idd trots op een ander, blij voor een ander. Dat is toch een 'andere trots' (in mijn ogen).

Het is iets anders, denk ik , omdat je honden hoe dan ook van jou zijn zeg maar, dus als je trots op ze bent dan zit daar altijd iets van 'eigenbelang' of hoe je het wil noemen bij.
Als iemand zijn eindexamen haalt staat dat echt compleet los van jezelf.

Of zit ik nou te zwetsen? haha,

[Rami]

Ja,ik ben ook trots op mijn honden.En niet omdat ze allebei mooi zouden zijn(want Max is écht niet echt mooi )maar wel omdat ze allebei kerngezond zijn en zich over het algemeen prima gedragen.
Dat is namelijk mijn verdienste.

Maar waarom zo de nadruk op trots als in alleen mogelijk als het om jezelf gaat? Ik ben juist veel minder trots op dingen die ik bereikt heb met de honden. Die neem ik als vanzelfsprekend . Als ik Dapper heb geleerd op zijn achterpoten te springen of supernetjes naast me lopen op de markt ben ik daar helemaal niet trots op :N: Ik ben meer trots op de honden zelf, als ze zelf iets gaafs doen of als ze er erg goed uitzien oid. Juist de dingen die ik niet zelf veroorzaakt heb brengen bij mij een trots gevoel naar boven

Ik denk dat we trots op een totaal andere manier interpreteren

Ik interpreteer het ook anders. Want wat jij als laatste noemt, zou ik geen trots gevoel noemen (voor mij dan hè ) maar een blij, warm gevoel.
Jouw (mijn) honden zijn zoals ze zijn en dat is goed en fijn. Maar trots...
Daar heb ik dus die 'andere' associatie bij (van zelf gemaakt/gepresteerd zoals ik het voorbeeld gaf van een goed gelukt portret).

dit is ook mijn interpretatie van 'trots'. ik ben dus alleen maar trots op mijn hondjes over iets wat we samen hebben bereikt, in alle andere situaties bewonder ik ze, hou van ze en voel me daar intens blij om.

een vorm van trots waar mensen hier op het forum het vaak over hebben, en ik dus echt niks van begrijp, is als er gezegd hoe trots men wel is omdat een hond bv. geen pijn toont, of goed herstelt, of een ziekte heeft overwonnen . daar zie ik nu echt niks, maar dan ook niks in wat met trots kan te maken hebben, dat is de natuur die haar werk doet (of juist niet).

Argh... eindelijk iemand die het net zo aanvoelt !

[Rami]

Het is iets anders, denk ik , omdat je honden hoe dan ook van jou zijn zeg maar, dus als je trots op ze bent dan zit daar altijd iets van 'eigenbelang' of hoe je het wil noemen bij.
Als iemand zijn eindexamen haalt staat dat echt compleet los van jezelf.

Of zit ik nou te zwetsen? haha,

Hmm... maar een vriend (vriendin) die goed presteert, zit daar dan niet hetzelfde 'eigenbelang' in? Het is immers mijn vriend(in).

Of zwets ik ook!

[marian*]

Ja,ik ben ook trots op mijn honden.En niet omdat ze allebei mooi zouden zijn(want Max is écht niet echt mooi )maar wel omdat ze allebei kerngezond zijn en zich over het algemeen prima gedragen.
Dat is namelijk mijn verdienste.

Maar waarom zo de nadruk op trots als in alleen mogelijk als het om jezelf gaat? Ik ben juist veel minder trots op dingen die ik bereikt heb met de honden. Die neem ik als vanzelfsprekend . Als ik Dapper heb geleerd op zijn achterpoten te springen of supernetjes naast me lopen op de markt ben ik daar helemaal niet trots op :N: Ik ben meer trots op de honden zelf, als ze zelf iets gaafs doen of als ze er erg goed uitzien oid. Juist de dingen die ik niet zelf veroorzaakt heb brengen bij mij een trots gevoel naar boven

Ik denk dat we trots op een totaal andere manier interpreteren

Ik heb ze niet gemaakt dus ze zijn qua uiterlijk gewoon zoals ze zijn.Wat Bente betreft kun je dan nog zeggen dat de fokker een goed stel ouders bij elkaar heeft gezocht.
Ik ben trots op het feit dat mijn honden kerngezond zijn en niets te kort komen ondanks het feit dat ik een zware chronische ziekte heb waardoor het mij heel wat meer moeite kost om ze in goede conditie te houden dan iemand die zijn eigen gezond zijn voor vanzelfsprekend aanneemt,want zo vanzelfsprekend is dat niet.
En dat laatste krijg ik eerlijk gezegd heel erg moeilijk mijn strot uit

[Rossi]

Zeker ben ik trots.
Rossi is bijzonder gehecht aan zijn vertrouwde omgeving. En aan vertrouwde mensen om zich heen.
Leon als baby vond hij niks. Ik heb er wel eens een hard hoofd in gehad of dat ooit goed zou komen.
Het is helemaal goed gekomen.



Ook hoe hij zich aanpast bij de oppas vind ik super.
En hoe ver we inmiddels weer gekomen zijn met de training alleen zijn.
Ja, ik ben wel trots.

[Rami]

Ik heb ze niet gemaakt dus ze zijn qua uiterlijk gewoon zoals ze zijn.Wat Bente betreft kun je dan nog zeggen dat de fokker een goed stel ouders bij elkaar heeft gezocht.
Ik ben trots op het feit dat mijn honden kerngezond zijn en niets te kort komen ondanks het feit dat ik een zware chronische ziekte heb waardoor het mij heel wat meer moeite kost om ze in goede conditie te houden dan iemand die zijn eigen gezond zijn voor vanzelfsprekend aanneemt,want zo vanzelfsprekend is dat niet.
En dat laatste krijg ik eerlijk gezegd heel erg moeilijk mijn strot uit

En toch is dat laatste iets waar je best trots op kunt zijn (vind ik!).

[Moos]

Het is iets anders, denk ik , omdat je honden hoe dan ook van jou zijn zeg maar, dus als je trots op ze bent dan zit daar altijd iets van 'eigenbelang' of hoe je het wil noemen bij.
Als iemand zijn eindexamen haalt staat dat echt compleet los van jezelf.

Of zit ik nou te zwetsen? haha,

Hmm... maar een vriend (vriendin) die goed presteert, zit daar dan niet hetzelfde 'eigenbelang' in? Het is immers mijn vriend(in).

Of zwets ik ook!

hahahaha, oh jee

Ehm, gevoelsmatig vind ik het toch anders qua 'eigenbelang', denk ik

Om nog even verder te zwetsen haha.

In dat stukje van Geer herken ik trouwens ook wel wat Duitse toeristen die per se mijn hondjes willen knuffelen en op de foto willen; het heeft toch wel wat

[Domie]

Ja ik ben super trots op mijn honden Joep is nu 4,5 en heeft vanaf het begin van zijn leventje bij mij (hij was toen 9 maanden) door zware mishandeling bij zijn eerste bazin een levensverwachting meegekregen van hooguit 5 jaar. Hij heeft het radius curves syndroom aan zijn voorpoten. Hij loopt nog altijd gemiddeld 2 uur over de dag met de wandelingen en doet het super! Op hem ben ik trots dat hij ondanks zijn bepering nog zo goed mee kan komen en die 5 jaar Dat gaan er minimaal 6 worden

Op Paco ben ik trots omdat het een kruizing is waar veel andere hondenkenners gen hoge pet van op hadden als het ging om gehoorzaamheid. Ze vonden het geen beginners hond. Hij is daarin tegen uitgegroeid tot een super baasgerichte hond die enorm leergierig is, met gemak de cursussen doorloopt op de hondenschool en ze ook nog eens keurig in de praktijk brengt. Nu hoor ik geregeld.zo die is gehoorzzaam!!! Tja denk ik dan, dat had je niet gedacht he toen ik hem kocht

[Marion.]

Als ik die blije koppen zie, dan word ik warm van binnen. En dat laat ik ook graag aan anderen zien.

Dat Marion noem ik nu trots.

Ja, ik ook. Maar dat, Marianne, is dus ook òns aandeel. En daar ben ik trots op